Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1599/12/MS
z 25 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. BKIP 13 grudnia 2012 r., uzupełnionym w dniach 12 i 13 marca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego środka trwałego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego środka trwałego. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 25 lutego 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1599/12/MS wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniach 12 i 13 marca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest firmą działającą w branży energii odnawialnych, specjalizującą się w produkcji modułów fotowoltaicznych oraz projektowaniu i budowie kompletnych systemów solarnych. Udziałowcami Spółki są przedsiębiorcy z wieloletnim doświadczeniem w branży budowlanej, drogowej i logistycznej. Niezależny system fotowoltaiczny „off grid” to autonomiczna „elektrownia” pozwalająca na niemal całkowite uniezależnienie się klienta od zewnętrznych dostawców energii elektrycznej. Głównym założeniem takiego systemu jest wytworzenie i zmagazynowanie energii elektrycznej ze słońca w takich ilościach, które zapewnią w jak największym stopniu pokrycie zapotrzebowania na prąd (zarówno w dzień, jak i w nocy). Sprzedaż modułów fotowoltaicznych jest dokonywana w Polsce i w większej mierze do Europy. Na cele prowadzonej działalności gospodarczej 15 października 2012 r. zakupiono „pojazd wyścigowy”, czyli maszynę poruszającą się tylko po wydzielonych torach wyścigowych. Zakup został dokonany od firmy angielskiej - podatnika podatku VAT, zarejestrowanego dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Anglii. Pojazd zakupiono w celach reklamowych, będzie oklejony reklamami z logo Spółki, aby uczestniczyć w rajdach i promować Spółkę na rynkach europejskich. Poprzez takie działanie, celem Spółki jest zwiększenie sprzedaży produktu/paneli fotowoltaicznych. Na każde zawody „pojazd” ten przewożony będzie na lawecie (zarejetrowanej przyczepie). Wyżej wymieniony pojazd został przyjęty i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki.

Pojazd nie podlega rygorom przepisów o ruchu drogowym - nie podlega rejestracji. Nie służy do przewożenia osób. Został sklasyfikowany pod nr PKWWiU 34.10.5. Nie będzie użytkowany w Polsce, wyłącznie na torach w Europie. Jest napędzany silnikiem o pojemności 1.600 cm3, data dopuszczenia pojazdu do użytku -14 lipca 2010 r. Pojazd jest eksploatowany na godziny pracy silnika, a więc nie można określić przebiegu pojazdu, moc silnika wynosi 220 km. Firma angielska wystawiła fakturę w EURO. Do tej faktury Spółka wystawiła fakturę wewnętrzną przeliczając wartość w złotych według kursu NBP po kursie z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. Spółka nie złożyła VAT-23 i nie wpłaciła podatku 23% na konto Urzędu Skarbowego, ponieważ pojazd ten nie będzie użytkowany na terytorium kraju. W miesiącu październiku w deklaracji VAT-7 został wykazany zakup z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru - podatek naliczony i należny. Nie zostało zastosowane ograniczenie podatku naliczone zawarte w art. 86 ust. 3 - odliczono VAT naliczony w pełnej wysokości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpisy amortyzacyjne od zakupionego środka trwałego (pojazdu) stanowią koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupiony pojazd został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Wykonana jest na nim grafika reklamowa z logo Spółki i ofertą sprzedaży modułów fotowoltaicznych. W myśl generalnej zasady zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16.

Zakup samochodu z wykonaną grafiką jako „reklama” Spółki ma na celu ukształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach, w celu zachęcenia ich do nabywania towarów właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego. Ponadto, jednym z głównych celów działalności Spółki jest stały rozwój systemów fotowoltaicznych pod kątem innowacyjności i zwiększenia ich efektywności, poprzez wprowadzanie technologicznego „know-how” - taki rodzaj prestiżowej reklamy będzie wspomagającym działaniem Spółki.

Zdaniem Spółki, wydatek poniesiony na reklamę publiczną jest kosztem uzyskania przychodu. Taki nośnik reklamy dociera do szerokiego kręgu odbiorców. W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. BKIP w dniu 13 marca 2013 r. Spółka doprecyzowała swoje stanowisko wskazując, iż odpisy amortyzacyjne od zakupionego środka trwałego (pojazdu) stanowią koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zakupiła na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej „pojazd wyścigowy” - maszynę poruszającą się tylko po wydzielonych torach wyścigowych. Pojazd zakupiono w celach reklamowych, będzie on oklejony reklamami z logo Spółki. Poprzez uczestnictwo w rajdach będzie on promować Spółkę na rynkach europejskich. Wyżej wymieniony pojazd został przyjęty i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w updop, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części (...). Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z uwagi na fakt, że składniki majątku trwałego wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia. Jak stanowi bowiem art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Wykluczając możliwość jednorazowego uznania wydatku na nabycie środka trwałego za koszt uzyskania przychodu, ustawodawca kierował się zasadą współmierności kosztów i przychodów podatkowych. W innym bowiem przypadku jednorazowe uznanie wydatku za koszty uzyskania przychodów pozwalałoby podatnikom w skrajnych przypadkach przy dużych wydatkach inwestycyjnych, na wykazywanie przez kilka lat podatkowych wyższych kosztów nad przychodami podatkowymi.

W myśl natomiast art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż aby wymienione w art. 16a updop, składniki majątku (środki trwałe) podlegały amortyzacji podatkowej, powinny spełniać następujące warunki:

• stanowić muszą własność lub współwłasność podatnika,
• powinny być nabyte i nadawać się do gospodarczego wykorzystania,
• przewidywany okres ich używania powinien być dłuższy niż rok,
• powinny być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
  
  

Ponadto środki trwałe w dniu przyjęcia do używania powinny być kompletne i zdatne do użytku, a więc wyposażone we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające ich funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem oraz być sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, że odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m updop od wartości początkowej środka trwałego jakim w niniejszej sprawie jest pojazd wyścigowy wykorzystywany dla celów reklamowych, stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.