Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-645/12-4/AP
z 11 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012 r. (data wpływu 2 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 21 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na nabycie nowych technologii – jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do uznania wydatków na zakup oraz wdrożenie oprogramowania za wydatki na nabycie nowej technologii,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na nabycie wskazanej we wniosku nowej technologii.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na nabycie nowych technologii.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 11 września 2012 r. nr ILPB1/415-645/12-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 11 września 2012 r. (skutecznie doręczono w dniu 13 września 2012 r.), natomiast w dniu 21 września 2012 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowana uzupełniła ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 19 września 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo X Wnioskodawczyni planuje nabyć w lipcu 2012 roku oprogramowanie - nowe licencje na oprogramowanie B Firmy Y oraz przeprowadzić wdrożenie (instalację tego oprogramowania). Koszt zakupu licencji oraz wdrożenia to kwota około 80.000,00 zł.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że działalność gospodarcza Przedsiębiorstwa X opodatkowana jest zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. tzw. podatkiem liniowym.

Nabycie oprogramowania B i jego wdrożenie stanowić będzie wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnej i prawnej.

Posiadanie ww. oprogramowania umożliwia głębokie zmiany w zarządzaniu firmą (sporządzanie raportów i analiz, zestawień), obiegu dokumentów (magazynowych, finansowo-księgowych), sposobu przetwarzania i dokumentowania transakcji handlowych oraz relacji z klientami i dostawcami w zakresie elektronicznej wymiany danych.

Ww. oprogramowanie spełniać będzie warunek dotyczący tego, iż nie jest stosowane na świecie przez okres dłuższy niż ostatnie 5 lat.

Niestosowanie na świecie ww. oprogramowania przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat potwierdza Uniwersytet Ekonomiczny w (…).

Przedsiębiorstwo w swojej działalności nie prowadziło działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zakup licencji oraz wydatki na wdrożenie oprogramowania (instalacja) przez osobę fizyczną prowadząca działalność gospodarczą kwalifikuje się jako wydatki na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 26c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni ma prawo skorzystać z ulgi technologicznej w wysokości 50% wartości poniesionych wydatków?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, ulga technologiczna ma zastosowanie w przypadku nabycia nowej technologii, która umożliwia wytwarzanie nowych, udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Oprogramowanie B, którego technologiczna innowacyjność udokumentowana została opinią Akademii… , mogą w pełni sprostać warunkom uzyskania ulgi na inwestycje technologiczne.

Przez nabycie nowych technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej poprzez ich przeniesienie bądź korzystanie z tych praw. Tak wiec ulga obejmować będzie w tym wypadku umowy licencyjne dotyczące zakupu oprogramowania (zakresem ulgi nie jest natomiast objęty sprzęt komputerowy). Warunkiem niezbędnym w tym wypadku jest udowodnienie, że ta technologia jest innowacyjna, nie stosowana w świecie przez okres dłuższy niż 5 lat i której innowacyjność potwierdzona została opinią niezależnej instytucji naukowej (opinię taką wydała Akademia …).

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że planowane nabycie licencji na oprogramowanie B oraz wydatków na jego wdrożenie w rozumieniu art. 26c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi nabycie nowej technologii. Jego innowacyjność polega na widocznych zmianach w zarządzaniu firmą, sprawniejszym obiegu i przetwarzaniu dokumentów zarówno handlowych, jak i księgowych.

Zastosowanie nowej technologii w ww. oprogramowaniu oraz jego niestosowanie na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat stanowi podstawę do skorzystania z ulgi technologicznej w wysokości 50% wartości poniesionych wydatków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe – w odniesieniu do uznania wydatków na zakup oraz wdrożenie oprogramowania za wydatki na nabycie nowej technologii,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na nabycie wskazanej we wniosku nowej technologii.
  
  

Zgodnie z art. 26c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), od podstawy obliczenia podatku (opodatkowania), ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 oraz z 2011 r. Nr 84, poz. 455 i Nr 185, poz. 1092) (art. 26c ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 26c ust. 2a ww. ustawy, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń przysługuje podatnikowi uzyskującemu przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3. Kwota odliczeń nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z tego źródła (art. 26c ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 26c ust. 4 cyt. ustawy, prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Stosownie do art. 26c ust. 5 ww. ustawy, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Powołany przepis odsyła zatem do wartości początkowej. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia. Natomiast w myśl art. 22g ust. 3 cyt. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zaplanowała na lipiec 2012 roku nabycie oprogramowania - nowej licencji - oraz przeprowadzenie jej wdrożenia (instalację tego oprogramowania). Koszt zakupu licencji oraz wdrożenia to kwota około 80.000,00 zł. Zainteresowana wskazała, że nabycie oprogramowania i jego wdrożenie stanowić będzie wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnej i prawnej. Jak wskazuje, posiadanie ww. oprogramowania umożliwia głębokie zmiany w zarządzaniu firmą (sporządzanie raportów i analiz, zestawień), obiegu dokumentów (magazynowych, finansowo-księgowych), sposobu przetwarzania i dokumentowania transakcji handlowych oraz relacji z klientami i dostawcami w zakresie elektronicznej wymiany danych. Ww. oprogramowanie spełniać będzie warunek dotyczący tego, iż nie jest stosowane na świecie przez okres dłuższy niż ostatnie 5 lat. Niestosowanie na świecie ww. oprogramowania przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat potwierdza Uniwersytet (...).

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, że poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki na nabycie oraz wdrożenie oprogramowania można zaliczyć do wydatków na nabycie nowej technologii, bowiem przedmiotowe oprogramowanie spełniać będzie warunki wskazane w art. 26c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalające uznać je za nową technologię.

W związku z powyższym, stanowisko Zainteresowanej w odniesieniu do uznania wydatków na zakup oraz wdrożenie oprogramowania za wydatki na nabycie nowej technologii należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26c ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 5 i 6. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Przy czym, zgodnie z art. 26c ust. 8 ww. ustawy, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 5 i 6.

Z powyższych przepisów wynika, iż odliczenie wydatków na nabycie nowych technologii przysługuje podatnikom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, którzy ustalają podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym z tytułu prowadzonej działalności, na podstawie art. 26 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą mają prawo wyboru sposobu opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tej działalności. Mogą opodatkowywać je według skali podatkowej, bądź też zgodnie z art. 30c cyt. ustawy, tj. tzw. „podatkiem liniowym”, albo podatkiem zryczałtowanym.

Zgodnie bowiem z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl natomiast art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie natomiast do art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszać o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a oraz wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 30c ust. 2 ww. ustawy).

Dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30b i 30e (art. 30c ust. 6 ww. ustawy).

Z cyt. przepisów wynika, iż podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, tj. według skali podatkowej, ustalają podstawę opodatkowania zgodnie z art. 26 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast podatnicy, którzy dochody z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowują tzw. „podatkiem liniowym”, ustalają podstawę opodatkowania zgodnie z art. 30c ust. 2 ww. ustawy.

Biorąc pod uwagę analizowane uprzednio przepisy stwierdzić należy, iż odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie technologii przysługuje wyłącznie podatnikom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, którzy dochody uzyskane z tej działalności opodatkowują według skali podatkowej. Wyłącznie bowiem oni ustalają podstawę obliczenia podatku zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, podatnikom opodatkowującym dochody uzyskane z prowadzonej działalności w formie tzw. podatku liniowego ww. odliczenie nie przysługuje.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza opodatkowana jest zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. tzw. podatkiem liniowym. Ponadto, firma Wnioskodawczyni w swojej działalności nie prowadziła działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone regulacje prawne wskazać należy, że ze względu na wybraną formę opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (podatek liniowy) Zainteresowanej nie przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na nabycie wskazanej we wniosku nowej technologii.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w odniesieniu do możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na nabycie wskazanej we wniosku nowej technologii należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż dokumenty dołączone przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.