2012.10.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-13/12-4/PG
z 10 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu 4 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku przeprowadzonego szkolenia na rzecz Politechniki oraz wystawienia faktury korygującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku przeprowadzonego szkolenia na rzecz Politechniki oraz wystawienia faktury korygującej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu 4 października 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W kwietniu 2012 r. spółka komandytowa (dalej Wnioskodawca) przeprowadziła m.in. na zlecenie Politechniki (dalej Politechnika) szkolenie. W celu realizacji usługi szkoleniowej na rzecz Politechniki Wnioskodawca nabył ww. usługę od podmiotu trzeciego. Nabywana usługa była opodatkowana według 23% stawki podatku od towarów i usług. Analogiczne szkolenie realizowano również na rzecz innych uczelni w Polsce.

W przypadku Politechniki realizowane szkolenie było przeznaczone dla pracowników uczelni odpowiedzialnych za funkcjonowanie i wydajność sieci oraz systemów informatycznych. Według założeń organizacyjnych udział w szkoleniu brali zaawansowani specjaliści odpowiedzialni za troubleshooting infrastruktury VMware vSphere, optymalizację jej wydajności i decyzje projektowe, które wpływają na spełnienie oczekiwań odnośnie wydajności. Szkolenie zapewniało zaawansowane praktyczne umiejętności w zakresie monitoringu i troubleshotingu infrastruktury vSphere. Ten rodzaj szkolenia stanowi również jedno ze szkoleń przygotowujących do egzaminu Vmware … . Warunkiem wstępnym udziału w szkoleniu było ukończenie kursu Install … (VV4ICM) lub kursu Fast … (VV4FT) w wersji oferowanej do roku 2010, oraz posiadanie certyfikatu VCP lub odpowiedniej wiedzy i doświadczenia w pracy z VMware vSphere.

Realizacja powyższego szkolenia była poprzedzona negocjacjami, w ramach których strony ustalały elementy istotne zlecenia, w tym wynagrodzenie za usługę. W toku negocjacji Politechnika nie informowała Wnioskodawcy o okolicznościach, które mogły mieć wpływ na inny sposób opodatkowania usług niż według stawki podstawowej. W szczególności Politechnika nie wskazywała na okoliczności, które nakazywałyby do wykonanej usługi zastosować zwolnienie z VAT np. przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c u.p.t.u. dla szkoleń realizowanych ze środków publicznych. Wnioskodawcy było jedynie wiadome, że odbiorcą szkolenia będzie uczelnia, która nie będzie miała prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT z uwagi na wykorzystanie ww. usługi do działalności zwolnionej z VAT. Z tego też względu przedmiotem negocjacji była cena brutto.

Po ostatecznym ustaleniu ww. ceny na poziomie 4.920,00 zł Wnioskodawca przedstawił Politechnice pisemną ofertę szkolenia ze wskazaniem jego potencjalnych terminów, maksymalnej liczby uczestników oraz ceny. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie posiadał żadnych danych o sposobie finansowania przedmiotowego szkolenia, ustalona cena brutto w kwocie 4.920,00 zł została rozbita na dwa elementy. Podstawę w wysokości 4.000,00 zł oraz podatek należny obliczony według stawki 23% w kwocie 920 zł. Taka kalkulacja cenowa wynikała z faktu, że Wnioskodawca nie miał danych wskazujących na obowiązek zastosowania zwolnienia z VAT. Ponadto przedstawiona kalkulacja uwzględniała, że usługa była nabywana od podmiotu trzeciego, a podatek VAT zawarty w cenie tej usługi będzie podlegał odliczeniu. Gdyby Wnioskodawca miał wiedzę, że usługa ma być zwolniona z VAT, co wiązałaby się z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT od usługi nabywanej od podmiotu trzeciego, wówczas ostateczna cena oferowana za wykonanie usługi na rzecz Politechniki z pewnością byłaby wyższa.

Przedstawiona oferta z ceną brutto 4.920,00 zł została przyjęta bez żadnych uwag, a szkolenie zostało przeprowadzone.

Wnioskodawca, który wcześniej nie miał żadnych informacji dotyczących sposobu finansowania przedmiotowego szkolenia zgodził się na skorygowanie faktury, jednakże tylko w taki sposób, że ustalona w czasie negocjacji kwota 4.920,00 zł zostanie wskazana jako ostateczna kwota należnego wynagrodzenia, która będzie podlegać zwolnieniu z VAT. Tej treści korekta została wystawiona i przesłana do Politechniki, która odmówiła jej akceptacji twierdząc, że korekta powinna wskazywać jako cenę netto 4.000,00 zł, która będzie podlegać zwolnieniu z VAT.

Z punktu widzenia Wnioskodawcy takie rozwiązanie jest nie do zaakceptowania, ponieważ Wnioskodawca traci prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez podmiot trzeci, od którego przedmiotowe szkolenie zostało nabyte. Takie rozwiązanie prowadzi do sytuacji, w której koszt brutto szkolenia zakupionego przez Wnioskodawcę jest wyższy od kosztu, który miałaby ponieść Politechnika w wysokości 4.000,00, co doprowadziłoby do straty w wysokości 305 zł na każdym szkoleniu.

W piśmie z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu 4 października 2012 r.) będącym uzupełnieniem przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca poinformował, że:

nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 Nr 256, poz. 2572 ze zm.),
nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkól i placówek niepublicznych,
przeprowadzone szkolenie nie jest usługą w zakresie kształcenia lub wychowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr177, poz. 1054),
efektem przeprowadzonego szkolenia na rzecz Politechniki jest kształcenie zawodowe. Realizowane szkolenie było przeznaczone dla pracowników uczelni odpowiedzialnych za funkcjonowanie i wydajność sieci oraz systemów informatycznych. Nie dotyczyło zatem kadry naukowej uczelni a osób odpowiedzialnych za administrowanie systemem informatycznym uczelni. Udział w szkoleniu brali zaawansowani specjaliści wykonujący zadania związane z obsługą sieci oraz systemów informatycznych. Uczestnicy szkolenia musieli legitymować się określonymi umiejętnościami, co wymagało potwierdzenia bądź poprzez posiadanie certyfikatu lub posiadanie wiedzy albo doświadczenia. Umiejętności te były rozwijane w wyniku szkolenia. Ponadto szkolenie stanowiło jedno ze szkoleń przygotowujących do egzaminu potwierdzającego umiejętności zawodowe osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie i wydajność sieci oraz systemów informatycznych (nazwa certyfikatu: Vmware … ). Przeprowadzone szkolenie pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem. Dokonując uogólnienia można stwierdzić, że szkolenie było przeznaczone dla osób z branży informatycznej wykonujących zawód „administrator systemów informatycznych”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy, mając na uwadze charakter szkolenia opisany w stanie faktycznym, prawidłowe jest przyjęcie, że wskazane szkolenie stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 u.p.t.u.?
Czy znana Wnioskodawcy okoliczność, iż odbiorcą szkolenia jest uczelnia, jest wystarczającą przesłanką do zastosowania zwolnienia z VAT do wykonanej usługi szkoleniowej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c u.p.t.u.?
Czy przekazana przez Politechnikę po wykonaniu usługi informacja, że przeprowadzone szkolenie w całości było finansowane z środków publicznych, zobowiązuje Wnioskodawcę do zastosowania zwolnienia z VAT, a w ślad za tym do skorygowania wystawionej faktury VAT?
Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego prawidłowe będzie wykazanie na wystawionej fakturze VAT korekta obrotu zwolnionego z VAT w kwocie 4.920 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W ocenie Wnioskodawcy mając na uwadze charakter szkolenia opisany w stanie faktycznym zasadne jest przyjęcie, że wskazane szkolenie stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 u.p.t.u.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 u.p.t.u. zwolnione z VAT są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Biorąc pod uwagę, że realizowane szkolenie było przeznaczone dla osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie i wydajność sieci i systemów informatycznych, było kierowane od osób które musiały legitymować się określonymi umiejętnościami potwierdzonymi odpowiednim certyfikatem oraz stanowiły element przygotowania do egzaminów potwierdzających posiadanie określonych umiejętności zawodowych, stąd w ocenie Wnioskodawcy nie budzi wątpliwości, że zrealizowane szkolenie stanowiło usługę kształcenia zawodowego, o której mowa w art. 43 ust 1 pkt 29 u.p.t.u.

Ad. 2)

W ocenie Wnioskodawcy okoliczność, iż odbiorcą szkolenia jest uczelnia nie jest wystarczającą przesłanką do zastosowania zwolnienia z VAT do wykonanej usługi szkoleniowej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c u.p.t.u. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c u.p.t.u. przesłanką zastosowania zwolnienia z VAT jest okoliczność finansowania usługi kształcenia zawodowego w całości ze środków publicznych. Informacja, iż usługa jest wykonywana na rzecz Politechniki nie zawiera wystarczających danych pozwalających Wnioskodawcy stwierdzić, że środki przeznaczone na szkolenie przez Politechnikę w całości stanowią środki publiczne. Politechnika może posiadać środki finansowe z różnych źródeł nie tylko publicznych.

Ad. 3)

Przekazana przez Politechnikę po wykonaniu usługi informacja, że przeprowadzone szkolenie w całości było finansowane z środków publicznych, zobowiązuje Wnioskodawcę do zastosowania zwolnienia z VAT do wykonanej usługi, a w ślad za tym do skorygowania wystawionej faktury VAT.

Przewidziana w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c u.p.t.u. przesłanka finansowania usługi kształcenia zawodowego w całości ze środków publicznych ma charakter obiektywny, niezależny od woli stron. Zwolnienie będzie miało zastosowanie niezależnie od tego czy strony transakcji mają wiadomość jej zaistnienia. Jeżeli zatem Politechnika przekazała Wnioskodawcy informację o pochodzeniu środków na sfinansowanie szkolenia, to Wnioskodawca nie mając podstaw do kwestionowania przekazanej informacji, uzyskuje dane, które wskazują, że na wystawionej fakturze VAT w sposób błędny zastosowano stawkę 23%. Jest zatem zobowiązany do zastosowania zwolnienia z VAT, a w ślad za tym do skorygowania wystawionej faktury VAT.

Ad. 4)

Zgodnie z art. 29 ust. 1 u.p.t.u. podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 u.p.t.u. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Mając zatem na uwadze definicję obrotu przyjętą dla celów VAT oraz uzgodnią w toku negocjacji cenę brutto za szkolenie w kwocie 4.920 zł Wnioskodawca winien wystawić fakturę VAT, w której wykaże obrót zwolniony z VAT w kwocie 4.920 zł. Kwota ta stanowi kwotę należną od nabywcy w rozumieniu art. 29 ust. 1 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a także zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie obowiązującego art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie, stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 19 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy usługa opisana we wniosku jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

czy jest to usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
czy jest finansowana w całości ze środków publicznych.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „kształcenie zawodowe” i „przekwalifikowanie zawodowe”, wobec tego należy odwołać się do regulacji prawa unijnego.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) środkami publicznymi są:

dochody publiczne;
środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
5. z innych operacji finansowych;
przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
jednostki budżetowe;
samorządowe zakłady budżetowe;
agencje wykonawcze;
instytucje gospodarki budżetowej;
państwowe fundusze celowe;
Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
Narodowy Fundusz Zdrowia;
samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
uczelnie publiczne;
Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Z art. 4 ust. 1 cyt. ustawy o finansach publicznych wynika, iż przepisy ustawy stosuje się do:

jednostek sektora finansów publicznych;
innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.

Jak powyższe wskazuje, ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł (art. 5 ust. 1 pkt 4 i 5). Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w kwietniu 2012 r. Wnioskodawca przeprowadził m.in. na zlecenie Politechniki szkolenie. W celu realizacji usługi szkoleniowej na rzecz Politechniki Zainteresowany nabył ww. usługę od podmiotu trzeciego. Nabywana usługa była opodatkowana według 23% stawki podatku od towarów i usług.

Szkolenie to było przeznaczone dla pracowników uczelni odpowiedzialnych za funkcjonowanie i wydajność sieci oraz systemów informatycznych. Według założeń organizacyjnych udział w szkoleniu brali zaawansowani specjaliści odpowiedzialni za troubleshooting infrastruktury VMware vSphere, optymalizację jej wydajności i decyzje projektowe, które wpływają na spełnienie oczekiwań odnośnie wydajności. Szkolenie zapewniało zaawansowane praktyczne umiejętności w zakresie monitoringu i troubleshotingu infrastruktury vSphere. Ten rodzaj szkolenia stanowi również jedno ze szkoleń przygotowujących do egzaminu Vmware … . Warunkiem wstępnym udziału w szkoleniu było ukończenie kursu Install … (VV4ICM) lub kursu Fast … (VV4FT) w wersji oferowanej do 2010 r., oraz posiadanie certyfikatu VCP lub odpowiedniej wiedzy i doświadczenia w pracy z VMware vSphere. Realizacja powyższego szkolenia była poprzedzona negocjacjami, w ramach których strony ustalały elementy istotne zlecenia, w tym wynagrodzenie za usługę. W toku negocjacji Politechnika nie informowała Wnioskodawcy o okolicznościach, które mogły mieć wpływ na inny sposób opodatkowania usług niż według stawki podstawowej. W szczególności Politechnika nie wskazywała na okoliczności, które nakazywałyby do wykonanej usługi zastosować zwolnienie z VAT np. przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług dla szkoleń realizowanych ze środków publicznych. Wnioskodawcy było jedynie wiadome, że odbiorcą szkolenia będzie uczelnia, która nie będzie miała prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT z uwagi na wykorzystanie ww. usługi do działalności zwolnionej z VAT. Z tego też względu przedmiotem negocjacji była cena brutto. Po ostatecznym ustaleniu ww. ceny na poziomie 4.920,00 zł Wnioskodawca przedstawił Politechnice pisemną ofertę szkolenia ze wskazaniem jego potencjalnych terminów, maksymalnej liczby uczestników oraz ceny. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie posiadał żadnych danych o sposobie finansowania przedmiotowego szkolenia, ustalona cena brutto w kwocie 4.920,00 zł została rozbita na dwa elementy. Podstawę w wysokości 4.000,00 zł oraz podatek należny obliczony według stawki 23% w kwocie 920 zł. Taka kalkulacja cenowa wynikała z faktu, że Wnioskodawca nie miał danych wskazujących na obowiązek zastosowania zwolnienia z VAT. Ponadto, przedstawiona kalkulacja uwzględniała, że usługa była nabywana od podmiotu trzeciego, a podatek VAT zawarty w cenie tej usługi będzie podlegał odliczeniu. Gdyby Wnioskodawca miał wiedzę, że usługa ma być zwolniona z VAT, co wiązałaby się z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT od usługi nabywanej od podmiotu trzeciego, wówczas ostateczna cena oferowana za wykonanie usługi na rzecz Politechniki z pewnością byłaby wyższa.

W dniu 26 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca wystawił za przedmiotowe szkolenie fakturę VAT, która w 100% odpowiadała treści złożonej oferty. Po otrzymaniu przedmiotowej faktury, Politechnika poinformowała Wnioskodawcę, że przedmiotowe szkolenie w całości było finansowane z środków publicznych, dlatego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ww. ustawy podlega zwolnieniu z VAT. Z tego też względu Politechnika wniosła o skorygowanie wystawionej faktury. Wnioskodawca, który wcześniej nie miał żadnych informacji dotyczących sposobu finansowania przedmiotowego szkolenia zgodził się na skorygowanie faktury, jednakże tylko w taki sposób, że ustalona w czasie negocjacji kwota 4.920,00 zł zostanie wskazana jako ostateczna kwota należnego wynagrodzenia, która będzie podlegać zwolnieniu z VAT. Tej treści korekta została wystawiona i przesłana do Politechniki, która odmówiła jej akceptacji twierdząc, że korekta powinna wskazywać jako cenę netto 4.000,00 zł, która będzie podlegać zwolnieniu z VAT.

Dodatkowo Zainteresowany wskazał, że nie jest on podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 Nr 256, poz. 2572 ze zm.), nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkól i placówek niepublicznych, przeprowadzone szkolenie nie jest usługą w zakresie kształcenia lub wychowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, efektem przeprowadzonego szkolenia na rzecz Politechniki jest kształcenie zawodowe. Realizowane szkolenie było przeznaczone dla pracowników uczelni odpowiedzialnych za funkcjonowanie i wydajność sieci oraz systemów informatycznych. Nie dotyczyło zatem kadry naukowej uczelni a osób odpowiedzialnych za administrowanie systemem informatycznym uczelni. Udział w szkoleniu brali zaawansowani specjaliści wykonujący zadania związane z obsługą sieci oraz systemów informatycznych. Uczestnicy szkolenia musieli legitymować się określonymi umiejętnościami, co wymagało potwierdzenia bądź poprzez posiadanie certyfikatu lub posiadanie wiedzy albo doświadczenia. Umiejętności te były rozwijane w wyniku szkolenia. Ponadto szkolenie stanowiło jedno ze szkoleń przygotowujących do egzaminu potwierdzającego umiejętności zawodowe osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie i wydajność sieci oraz systemów informatycznych. Przeprowadzone szkolenie pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem. Dokonując uogólnienia Wnioskodawca stwierdził, że szkolenie było przeznaczone dla osób z branży informatycznej wykonujących zawód „administrator systemów informatycznych”.

Zatem, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy przeprowadzone szkolenie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Dla oceny tego, czy opisane we wniosku szkolenie jest zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

czy była to usługa w zakresie kształcenia i wychowania świadczona przez jednostkę objętą systemem oświaty lub
czy była to usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz
1. zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub
2. czy jest świadczona przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub
3. czy szkolenie finansowane było w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Jak wynika z opisu sprawy Zainteresowany nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą o systemie oświaty, nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych oraz usługa, o której mowa we wniosku nie jest usługą w zakresie kształcenia lub wychowania, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Ponadto z wniosku nie wynika aby Wnioskodawca był uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz jednostką badawczo-rozwojową świadczącą usługi kształcenia na poziomie wyższym.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, iż realizowane przez Zainteresowanego szkolenie na rzecz Politechniki, nie spełnia przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W związku z czym należy przeanalizować, czy spełnione zostaną przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Zwolnieniu podlegają również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, o czym stanowi § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że efektem przeprowadzonego szkolenia na rzecz Politechniki jest kształcenie zawodowe oraz że pozostaje ono w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż spełniona została pierwsza przesłanka uprawniająca do zwolnienie, tj. przedmiotowe szkolenia są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednocześnie Politechnika poinformowała Zainteresowanego, że przedmiotowe szkolenie w całości było finansowane ze środków publicznych. Spełniona jest zatem również druga przesłanka warunkująca zwolnienie od podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie zrealizowane przez Wnioskodawcę szkolenie, którego celem - jak wskazano we wniosku - było kształcenie zawodowe i które było finansowane w całości ze środków publicznych, wypełnia przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia od podatku, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Z opisu sprawy wynika także, że Zainteresowany za przeprowadzenie szkolenia wystawił Politechnice fakturę VAT z podatkiem VAT należnym w wysokości 920 zł obliczonym według stawki 23%, a teraz Politechnika wniosła o skorygowanie tak wystawionej faktury.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29 ust. 4b ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Powołane wyżej regulacje art. 29 ust. 4a i ust. 4c ustawy jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego, muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, bowiem celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Art. 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Zgodnie z art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powyższym przepisie, Minister Finansów wydał obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r. rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur, w tym faktur korygujących.

Zgodnie z § 4 ust. 1 cyt. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do § 13 ust. 5 cyt. rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Na podstawie § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

W świetle § 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na podstawie § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
kwotę podwyższenia podatku należnego.

Zgodnie z § 14 ust. 3 cyt. rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Wskazać również należy, iż w myśl § 14 ust. 4 ww. rozporządzenia, przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 8 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Stąd też kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatek należny muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Faktura korygująca bez potwierdzenia jej odbioru nie spełnia powyższej przesłanki i nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego.

Zatem, odnosząc powyższe do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca po tym jak uzyskał informację od Politechniki o tym, że przedmiotowe szkolenie było w całości finansowane ze środków publicznych, czyli jak zostało wcześniej wykazane korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, Zainteresowany powinien wystawić fakturę korygującą, zmniejszającą podatek należny.

Z treści wniosku wynika także, że cena za przedmiotowe szkolenie została ustalona na kwotę 4.920,00 zł (cena brutto).

Uwzględniając treść wskazanej wyżej regulacji art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług, stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, za które pobiera należność od nabywcy tych usług, tj. od Politechniki, stanowi obrót w rozumieniu przepisów podatku od towarów i usług, tj. kwotę należną z tytułu sprzedaży świadczonych przez Zainteresowanego usług szkoleniowych.

Należność jest kwotą, na którą strony się umówiły, czyli kwotą, którą podatnik ma otrzymać od nabywcy towarów lub usług.

Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.) ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli z zawartych umów wynika, że kwota, stanowiąca wynagrodzenie za świadczenie usługi szkolenia, jest kwotą brutto, to w tej kwocie należy zawrzeć wartość netto oraz podatek VAT, jeśli natomiast z treści zawartych umów wynikałoby, że kwota stanowiąca zapłatę za usługę szkolenia jest kwotą netto, to świadczący usługę do tej kwoty powinien doliczyć odpowiedni podatek VAT.

Zatem, jeśli zgodnie z odpowiednimi przepisami innych gałęzi prawa, Wnioskodawca za świadczoną usługę otrzyma wynagrodzenie, to należy uznać, że jest to kwota należna z tytułu sprzedaży, czyli kwota obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy, którą dla wyliczenia obrotu (podstawy opodatkowania) należy traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT, dla którego wyliczenia należy zastosować metodę „w stu”.

Skoro, jak wynika z treści wniosku, kwota należna Wnioskodawcy wynosi 4.920,00 zł natomiast podatek należny nie występuje, to taka wartość powinna być uwidoczniona na fakturze korygującej, jako podstawa opodatkowania. Bowiem właśnie ta kwota jest kwotą należną w myśl art. 29 ust. 1 ustawy. Obejmuje ona całość świadczenia należnego od nabywcy.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego w odpowiedzi na zadane we wniosku pytania, należy stwierdzić, iż:

Ad 1)

Przedmiotowe szkolenia spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Ad 2)

Okoliczność, iż odbiorcą szkolenia jest uczelnia nie jest wystarczającą przesłanką do zastosowania zwolnienia od podatku VAT do wykonanej usługi szkoleniowej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy. Bowiem w celu skorzystania ze zwolnienia muszą być spełnione warunki wynikające z powyższego przepisu.

Ad 3)

Przekazana przez Politechnikę po wykonaniu usługi informacja, że przeprowadzone szkolenie w całości było finansowane ze środków publicznych, zobowiązuje Zainteresowanego do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, a w ślad za tym do skorygowania wystawionej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Ad 4)

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, że na wystawionej fakturze korygującej podstawą opodatkowania powinna być kwota należna z tytułu sprzedaży w wysokości 4.920,00 zł, jako obrót zwolniony od podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych dla usługobiorcy Wnioskodawcy, tj. dla Politechniki.

Ponadto, stwierdzić należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości zastosowanej stawki podatku VAT przez podmiot trzeci, który realizował opisaną we wniosku usługę szkoleniową.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin