Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-1356/12/EJ
z 5 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012r. (data wpływu 6 grudnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2013r. (data wpływu 31 stycznia 2013r.) oraz pismem z dnia 14 lutego 2013r. (data wpływu 15 lutego 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości pełnego odliczenia podatku naliczonego w ramach realizacji imprezy plenerowej
• prawa do złożenia korekt deklaracji VAT-7 za lata poprzednie, w których nie dokonywano pełnego odliczenia

-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości pełnego odliczenia podatku naliczonego ramach realizacji imprezy plenerowej oraz prawa do złożenia korekt deklaracji VAT-7 za lata poprzednie, w których nie dokonywano pełnego odliczenia. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 stycznia 2013r. (data wpływu 31 stycznia 2013r.) oraz pismem z dnia 14 lutego 2013r. (data wpływu 15 lutego 2013r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca organizuje imprezy plenerowe. Cyklicznie raz w roku Wnioskodawca organizuje X. Podczas imprezy świadczy usługi w zakresie:

• wynajmu terenu w celu prowadzenia punktów sprzedaży gastronomicznych – stawka 23%,
• wynajmu terenu w celu organizacji „Wesołego miasteczka” – 23%.
  
  

Wstęp dla publiczności jest wolny. Dotychczas Wnioskodawca przy zakupie towarów i usług stosował częściowe odliczenie podatku VAT wynikające z ustalonej proporcji art. 90 ustawy o VAT.

W piśmie z dnia 23 stycznia 2013r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego wskazując, iż w ramach organizowania imprezy plenerowej dokonuje następujących zakupów towarów i usług:

1. Faktura za zabezpieczenia imprezy – koszt ogólny dotyczący sprzedaży nieopodatkowanej i opodatkowanej i w tym przypadku trudno przypisać odliczenie podatku VAT,
   
2. Faktura barterowa zakup usługi gastronomicznej dla zespołów występujących podczas imprezy, natomiast Wnioskodawca w ramach kompensaty świadczy reklamę dla hotelu – koszt dotyczący sprzedaży opodatkowanej,
   
3. Faktura za nocleg zespołów występujących podczas imprezy – koszt związany ze sprzedażą nieopodatkowaną,
   
4. Faktura za wynajem, montaż i demontaż konstrukcji scenicznej z oświetleniem, nagłośnieniem i telebimem (wyświetlanie reklamy i innych informacji) – koszt ogólny dotyczący sprzedaży nieopodatkowanej i opodatkowanej, telebim można przypisać do sprzedaży opodatkowanej,
   
5. Faktura organizacyjna imprezy plenerowej – koszt ogólny dotyczący sprzedaży nieopodatkowanej i opodatkowanej,
   
6. Faktura druk plakatów – koszt związany ze sprzedażą opodatkowaną ponieważ na plakatach umieszczane jest logo firm kupujących reklamę,
   
7. Faktura za montaż i demontaż instalacji elektrycznej podczas imprezy – koszt ogólny dotyczący sprzedaży nieopodatkowanej i opodatkowanej,
   
8. Faktura za koncert zespołu – koszt związany ze sprzedażą nieopodatkowaną i opodatkowaną ponieważ na koncert przychodzi publiczność, która podczas słuchania koncertu korzysta z usług gastronomicznych, usług wesołego miasteczka i innych pozostałych usług imprezy,
   
9. Faktura za wywóz odpadów komunalnych po imprezie– koszt ogólny dotyczący sprzedaży nieopodatkowanej i opodatkowanej,
   
10. Faktura za usługę transportową domków drewnianych – koszt dotyczy wynajmu domków, związany jest ze sprzedażą opodatkowaną,
    
11. Faktura za wynajem parkingu w celu zorganizowania imprezy – koszt ogólny dotyczący sprzedaży nieopodatkowanej i opodatkowanej,
    
12. Faktura za zakup artykułów spożywczych potrzebnych przy organizacji imprezy – koszt ogólny dotyczący sprzedaży nieopodatkowanej i opodatkowanej,
    
13. Faktura za zabezpieczenie, oznakowanie terenu podczas imprezy– koszt ogólny dotyczący sprzedaży nieopodatkowanej i opodatkowanej.
    
    

Wstęp dla publiczności na imprezę jest wolny, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W piśmie z dnia 14 lutego 2013r. Wnioskodawca wskazał, że w przypadku niektórych zakupów nie ma możliwości bezpośredniego i obiektywnego przyporządkowania zakupów do poszczególnych rodzajów działalności tj. działalności opodatkowanej i działalności nieopodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (doprecyzowane w piśmie z dnia 14 lutego 2013r.):

1. Czy Wnioskodawcy w związku z organizacją imprezy plenerowej „X” przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT, w sytuacji gdy Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT stawką podstawową i czynności niepodlegające opodatkowaniu?
2. Czy w związku z powyższym Wnioskodawcy przysługuje prawo do złożenia korekty deklaracji VAT-7 za poprzednie lata?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupy towarów i usług związane z organizacją imprezy plenerowej podlegają pełnemu odliczeniu podatku VAT – art. 86 ustawy o VAT. Wnioskodawca jest uprawniony do złożenia korekt deklaracji VAT-7 za poprzednie lata podatkowe, w których nie dokonywał pełnego odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie:

• możliwości pełnego odliczenia podatku naliczonego w ramach realizacji imprezy plenerowej
• prawa do złożenia korekt deklaracji VAT-7 za lata poprzednie, w których nie dokonywano pełnego odliczenia.
  
  

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (…).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych VAT.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca corocznie organizuje imprezę plenerową. Wstęp dla publiczności na imprezę jest wolny, nie jest opodatkowany podatkiem VAT. Podczas imprezy Wnioskodawca świadczy także usługi opodatkowane podatkiem VAT według stawki podstawowej (usługi reklamy, usługi wynajmu terenu w celu organizacji „Wesołego miasteczka”, wynajmu terenu w celu prowadzenia punktów sprzedaży gastronomicznej). W przypadku niektórych zakupów Wnioskodawca nie ma możliwości bezpośredniego i obiektywnego przyporządkowania zakupów do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności opodatkowanej i działalności nieopodatkowanej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami dotyczącymi sprzedaży opodatkowanej oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż jeśli Wnioskodawca ponosi wydatki, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, to zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawcy, będącemu podatnikiem VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 90 ust. 4 ustawy o VAT wskazano, iż proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy), a także obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Zatem w liczniku tak ustalanej proporcji uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tzn. wartość transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. ustawy, dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. W mianowniku natomiast, uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czyli kwotę z licznika), oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, a więc czynności zwolnionych od podatku VAT.

Podkreślić jednocześnie należy, iż czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie uwzględnia się ich w proporcji.

Fakt ten nie stanowi jednakże przesłanki do przyznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu. Oznacza to jedynie, że czynności te znajdują się poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług oraz ich wykonywanie nie może stanowić podstawy do realizowania przewidzianych w niej praw.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów czynności, z którymi wydatki te są związane (czynności podlegające opodatkowaniu, zwolnione bądź niepodlegające opodatkowaniu). Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowania do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju czynności.

Mając na uwadze powyższe, w sytuacji, gdy podatnik jest w stanie przyporządkować kwoty podatku VAT naliczonego do czynności, w odniesieniu do których przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego – powinien dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego na zasadach określonych przepisem art. 90 ust. 1 ustawy o VAT (tj. na zasadach tzw. „bezpośredniej alokacji”).

Natomiast w odniesieniu do podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności w całości, albo do poszczególnych rodzajów działalności w odpowiednich częściach, stosuje się odliczenie pełne.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjngo w Warszawie z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 9/10, gdzie w pkt 8.15. Sąd wskazał: „(…) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy”.

Należy podkreślić, iż w świetle powyższej uchwały, pełne prawo do odliczenia podatku przysługuje w stosunku do zakupów związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi jak i niepodlegajacymi opodatkowaniu, wyłącznie w sytuacji, gdy nie ma możliwości przyporządkowania ich do określonych rodzajów czynności.

Jednocześnie wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy, gdyż metoda takiego wyodrębnienia nie została określona w ustawie, ani w przepisach wykonawczych do niej. Ważne jest jedynie, aby stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi w stosunku do całości podatku naliczonego, który jest związany zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

Wnioskodawca wskazał, że w przypadku niektórych zakupów dotyczących organizacji imprezy plenerowej nie ma możliwości bezpośredniego i obiektywnego przyporządkowania zakupów do poszczególnych rodzajów działalności tj. czynności opodatkowanych oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W takiej sytuacji, w świetle powołanej powyżej uchwały siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10), stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz niepodlegające opodatkowaniu VAT i nie ma możliwości bezpośredniego i obiektywnego przyporządkowania dokonywanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności, Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT.

W świetle powyższego, Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia od tych zakupów, których nie ma możliwości przyporządkować bezpośrednio do czynności opodatkowanych lub do czynności niepodlegajacych opodatkowaniu. Wnioskodawca będzie również miał prawo do pełnego odliczenia podatku od zakupów związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi. Natomiast nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia od zakupów, które związane będą wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

Ponadto należy zauważyć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych.

Zatem bez względu na to z jakimi czynnościami (opodatkowanymi czy niepodlegającymi opodatkowaniu) będą związane zakupy usług gastronomicznych i noclegowych Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie tych usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego zakupy towarów i usług związanych z organizacją imprezy plenerowej podlegają pełnemu odliczeniu, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie prawa do złożenia korekt deklaracji VAT-7 za lata poprzednie zauważa się, że prawo do odliczenia podatku naliczonego może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 cyt. ustawy.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupów dotyczących organizacji cyklicznych imprez plenerowych powstało w poszczególnych miesiącach lat poprzednich. Zatem, skoro Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego (art. 86 ust. 10 ustawy) lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy), ma prawo dokonać korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, o czym stanowi art. 86 ust. 13 ustawy.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawcy nie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych w związku z realizacją imprezy plenerowej. W konsekwencji, Wnioskodawca ma prawo do uwzględnienia w korektach deklaracji, podatku naliczonego wyłącznie od tych zakupów, od których przysługuje mu prawo do odliczenia podatku.

Tym samym, nieprawidłowe jest również stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego uprawniony jest do złożenia korekt deklaracji za poprzednie lata, w których nie dokonywał pełnego odliczenia, bowiem jak już wyżej wskazano Wnioskodawcy w związku z realizacją projektu pn. „X” nie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy:

• w zakresie możliwości pełnego odliczenia podatku naliczonego w ramach realizacji imprezy plenerowej
• w zakresie prawa do złożenia korekt deklaracji VAT-7 za lata poprzednie, w których nie dokonywano pełnego odliczenia

-należało uznać za nieprawidłowe.

Przedstawione we wniosku twierdzenie Wnioskodawcy, iż nie ma możliwości bezpośredniego i obiektywnego przyporządkowania zakupów do poszczególnych rodzajów działalności tj. działalności opodatkowanej oraz działalności nieopodatkowanej, przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego. Niniejszą interpretacje wydano przy założeniu, że Wnioskodawca faktycznie nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonywanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.