INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2011 r. (data wpływu 27 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku organizowanej przez Wnioskodawcę konferencji naukowo-szkoleniowej dla farmaceutów szpitalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku organizowanej przez Wnioskodawcę konferencji naukowo-szkoleniowej dla farmaceutów szpitalnych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Od 24 maja 2006 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą - na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta - pod nazwą: .

Rodzaj działalności gospodarczej wg Polskiej Klasyfikacji Działalności 2007:

• 58. 1-4.Z Wydawanie czasopism i pozostałych periodyków,
• 90.03.Z Artystyczna i literacka działalność twórcza,
• 63.99 Z Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji gdzie indziej nie sklasyfikowana.

Wydaje Pani czasopismo ściśle związane z tematyką zawodową „A”.

Podstawowym źródłem utrzymania jest zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierownika Apteki Szpitalnej. W dniach 15-17 września 2011 r. zorganizowała Pani po raz pierwszy konferencję naukowo-szkoleniową dla farmaceutów szpitalnych, pod nazwą „”. Program konferencji:

• Import docelowy.
• Zastosowanie insulin analogowych NN w praktyce szpitalnej.
• Losy próbek lekarskich w szpitalu.
• Zakres działalności hurtowni .
• Inhibitory pompy protonowej - przegląd najnowszych wytycznych stosowania.
• Jak ograniczyć ponoszone koszty leczenia na Oddziale Chirurgicznym...
• Farmakoekonomika - Receptariusz Szpitalny, jakie oszczędności wynikają z jego obecności.
• Wyroby medyczne w aptece szpitalnej.
• Rola w szpitalu Zespołu Żywienia.
• Alergia - choroba XXI wieku...
• Skuteczna ochrona i pomoc w leczeniu zapaleń jamy ustnej - Caphosol.
• Tavanic.
• Zapłodnienie ln-Vitro.
• Waga Temidy kontra waga apteczna - prawne aspekty w pracy farmaceuty.

Wykładowcami byli lekarze i farmaceuci oraz prawnicy. Organizując tę konferencję, konsultowała Pani jej przebieg z członkiem Urzędu Marszałkowskiego – lekarzem oraz dr farm. przedstawicielem Ministerstwa Zdrowia , który też prowadził wykład - Import docelowy. Patronat objęli: , portal farmaceutyczny: . Uczestnicy konferencji otrzymali materiały z treścią wykładów, CERTYFIKATY i punkty szkoleniowe - 10 pkt edukacyjnych na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie ciągłych szkoleń farmaceutów zatrudnionych w aptekach i hurtowniach farmaceutycznych. (Dz. U. z 2003 r. Nr 132, poz. 1238 z późn. zm.). Certyfikaty podpisali: Prezes mgr farm i Pani, jako organizator. Pomysł na zorganizowanie tej konferencji to zapotrzebowanie środowiska farmaceutycznego w wyniku rozmów jakie miały miejsce w czasie spotkań Sekcji Aptek Szpitalnych, Środkowopomorskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej, której jest Pani przewodniczącą. Ponadto wskazuje Pani, że jest sekretarzem w już drugą kadencję. Podnosi Pani, że zorganizowanie konferencji miało na celu rozwiązanie problemów aptek szpitalnych, a nie cel zarobkowy.

Koszt uczestnictwa to 400 zł brutto od osoby. Faktury VAT wystawiono jako zwolnione od podatku VAT.

Po zakończeniu konferencji - ocena uczestników była wysoka, jednocześnie z prośbą o wprowadzenie konferencji o tej tematyce do kalendarza szkoleń przynajmniej raz w roku. Z uwagi na duże zainteresowanie i zapotrzebowanie rynku rozważa Pani zorganizowanie następnej konferencji we wrześniu 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo zastosowano zwolnienie z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w materiałach informacyjnych dotyczących problemu opodatkowania szkoleń wskazuje się, że zwolnione na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit.a ustawy o podatku od towarów i usług mogą być usługi pod warunkiem, że przedmiotem świadczenia są usługi kształcenia zawodowego, inne niż wymienione pkt 26 prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. W świetle regulacji unijnych zwolnieniem co do zasady, powinny być objęte usługi świadczone przez podmioty realizujące poprzez kształcenie interes publiczny, a nie prywatny. Zauważa Pani, że jest farmaceutką ze specjalizacjami. Zorganizowana konferencja stanowi odpowiedź na problemy, z którymi boryka się środowisko aptek szpitalnych. Tematy konferencji związane były z Receptariuszem Szpitalnym, operacjami chirurgicznymi i kosztami, prawem farmaceutycznym. Podnosi Pani, że tematyka konferencji spełnia powyższe warunki - związana była bezpośrednio z branżą i zawodem farmaceuty, miała na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie ciągłych szkoleń farmaceutów zatrudnionych w aptekach i hurtowniach farmaceutycznych.(Dz. U. z 2003 r. Nr 132, poz. 1238 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podstawowa stawka podatku – w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

• oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powyższe regulacje stanowią implementacje prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit.i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347, str. 1 ze zm.) zwolnione jest m.in. kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jaki i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Ponadto należy zaznaczyć, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Ww. akt, jako rozporządzenie, wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio . Oznacza to, iż z dniem 1 lipca 2006 r. przepisy tego rozporządzenia stały się częścią porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.) (Dz. Urz. UE. L 145/1 ze zm.).

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „kształcenie zawodowe” i „przekwalifikowanie zawodowe”, wobec tego w tym zakresie należy odwołać się do regulacji prawa unijnego.

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 bezpośrednio wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązują przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L nr 77/1), w którym w art. 44 powyższa kwestia została uregulowana w podobny sposób.

Z treści wniosku wynika, iż zorganizowała Pani konferencję naukowo-szkoleniową dla farmaceutów szpitalnych, nad którą patronat objęli Środkowopomorska Izba Aptekarska i portal farmaceutyczny. Uczestnicy konferencji otrzymali materiały z treścią wykładów, certyfikaty i punkty szkoleniowe - 10 pkt edukacyjnych na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie ciągłych szkoleń farmaceutów zatrudnionych w aptekach i hurtowniach farmaceutycznych. (Dz. U. z 2003 r. Nr 132, poz. 1238 z późn. zm.). Ponadto rozważa Pani zorganizowanie następnej konferencji we wrześniu 2012 r.

Zauważyć należy, że ze złożonego wniosku nie wynika aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) czy też art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) i c) ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie jest Pani jednostką objętą systemem oświaty, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, jak również nie wynika by świadczone czynności wykonywane były przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub były finansowane w całości ze środków publicznych.

Odnosząc się do opisu przedstawionego we wniosku zdarzenia wskazać należy, że ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (t.j. z 2008 r. Dz. U. Nr 45, poz. 271 ze zm.) zobowiązała wszystkich farmaceutów do ciągłego podnoszenia kwalifikacji zawodowych poprzez udział w kursach i szkoleniach oraz publikacje naukowe. Zatem każdy farmaceuta musi w okresie 5-letnim zdobyć 100 punktów szkoleniowych. Zalecenia dotyczące przyznawania wartości punktowej i organizowania szkoleń ciągłych ujęte są w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie ciągłych szkoleń farmaceutów zatrudnionych w aptekach i hurtowniach farmaceutycznych (Dz. U. Nr 132, poz. 1238 ze zm.).

I tak zgodnie z art. 89e ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne farmaceuta (zatrudniony w aptece lub hurtowni) zobowiązany jest do podnoszenia kwalifikacji zawodowych poprzez uczestnictwo w ciągłym szkoleniu, celem aktualizacji posiadanego zasobu wiedzy oraz stałego dokształcania się w zakresie nowych osiągnięć nauk farmaceutycznych.

Szkolenia ciągłe będą prowadzone w akredytowanych jednostkach szkolących, określonych w art. 89a ust. 1 (art. 89e ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 89e ust. 3 cyt. ustawy minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, określi, w drodze rozporządzenia, ramowy program ciągłych szkoleń, ze szczególnym uwzględnieniem zakresu oraz form zdobywania wiedzy teoretycznej, sposób odbywania szkoleń z uwzględnieniem trybu dokumentowania ich przebiegu, standardy kształcenia ciągłego, a także wysokość opłat za szkolenie.

Ramowy program ciągłych szkoleń, sposób dokonywania ciągłych szkoleń, standardy kształcenia ciągłego i wysokość opłat za szkolenie określa powołane powyżej rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie ciągłych szkoleń farmaceutów zatrudnionych w aptekach i hurtowniach farmaceutycznych.

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia ramowy program ciągłych szkoleń obejmuje zakres wiedzy teoretycznej oraz umiejętności praktycznych dotyczący zagadnień z zakresu:

1. opieki farmaceutycznej, rozumianej jako udział farmaceuty w zapewnieniu prawidłowego przebiegu farmakoterapii zmierzającej do wyleczenia, wyeliminowania lub złagodzenia objawów choroby, wstrzymania lub opóźnienia procesu patologicznego lub zapobieżenia chorobie;
2. postępu nauk farmaceutycznych, a w szczególności:


1. farmakoterapii,
2. technologii postaci leków,
3. farmacji aptecznej,
4. farmacji szpitalnej,
5. farmacji klinicznej,
6. leku roślinnego,
7. farmakologii,
8. biotechnologii farmaceutycznej,
9. farmakoekonomiki,
10. zdrowia publicznego;


3. homeopatii;
4. prawa regulującego wykonywanie zawodu farmaceuty;
5. nowoczesnych metod zarządzania apteką i hurtownią farmaceutyczną;
6. zasad udzielania pierwszej pomocy.

Ciągłe szkolenia realizowane są w pięcioletnich okresach rozliczeniowych, zwanych dalej „okresami edukacyjnymi” (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

Jak stanowi § 3 ust. 1 cyt. rozporządzenia farmaceuta odbywa ciągłe szkolenia z zakresu wiedzy, o której mowa w § 2 ust. 1, w następujących formach:

1. kursy realizowane metodą wykładów;


1. kursy realizowane metodą internetowych programów edukacyjnych z ograniczonym dostępem;


2. kursy odbywane w ramach specjalizacji;
3. przygotowanie i wygłoszenie referatu na posiedzeniu naukowo-szkoleniowym towarzystwa naukowego, Naczelnej Izby Aptekarskiej, okręgowej izby aptekarskiej lub przedstawienie komunikatu albo plakatu na
4. udział w posiedzeniu naukowo-szkoleniowym towarzystwa naukowego, Naczelnej Izby Aptekarskiej, okręgowej izby aptekarskiej;
5. przygotowanie i wygłoszenie referatu na kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym lub przedstawienie komunikatu albo plakatu;
6. udział w kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym;
7. przygotowanie rozprawy doktorskiej lub habilitacyjnej;
8. samokształcenie, w tym opublikowanie jako autor lub współautor:


1. książki naukowej,
2. książki popularnonaukowej,
3. artykułu naukowego oryginalnego,
4. artykułu o charakterze poglądowym, rozdziału w książce,
5. artykułu popularnonaukowego, programu multimedialnego lub komunikatu z badań naukowych,
6. tłumaczenia książki lub artykułu,


9. sprawowanie opieki nad studentem odbywającym sześciomiesięczną praktykę (staż) w aptece;
10. pełnienie funkcji kierownika specjalizacji;
11. sprawowanie opieki nad osobami odbywającymi obowiązkowe przeszkolenie uzupełniające lub obowiązkowe praktyki wakacyjne w trakcie studiów

• z zakresu, o którym mowa w § 2 ust. 1.

Za zrealizowanie każdej z form ciągłych szkoleń przysługuje określona liczba punktów, zwanych „punktami edukacyjnymi”, które określone są w § 3 ust. 2 rozporządzenia.

W myśl § 4 ww. rozporządzenia zaliczenie ciągłego szkolenia polega na uzyskaniu w okresie edukacyjnym co najmniej 100 punktów edukacyjnych za udział w wybranych formach ciągłych szkoleń, w tym co najmniej 50 punktów edukacyjnych musi być uzyskanych w ramach zakończonych testem kursów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, lub kursów odbywanych w ramach specjalizacji, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2.

W oparciu o § 6 rozporządzenia ustala się następujące standardy kształcenia ciągłego farmaceutów:

1. jednostka szkoląca zapewnia bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby osób uczestniczących w formach szkolenia, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1-6;
2. jednostka szkoląca zapewnia kadrę dydaktyczną, posiadającą merytoryczną wiedzę i umiejętności praktyczne w zakresie wiedzy, o której mowa w § 2 ust. 1;
3. wybrane formy ciągłych szkoleń, organizowane poza strukturą jednostki szkolącej, odbywają się na podstawie pisemnej umowy zawartej pomiędzy jednostką szkolącą a podmiotem realizującym te szkolenia;
4. jednostka szkoląca ma obowiązek najpóźniej do dnia 15 grudnia każdego roku podać do publicznej wiadomości wstępny harmonogram kursów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, wraz z wykazem kadry dydaktycznej prowadzącej kursy na następny rok;
5. jednostka szkoląca zapewnia sprawną organizację procesu dydaktycznego oraz prowadzi w sposób ciągły wewnętrzną ocenę jakości kształcenia;
6. jednostka szkoląca posiada opracowane w formie pisemnej szczegółowe programy kursów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, oraz dokumentację przebiegu szkoleń, uwzględniającą ewidencję uczestników szkoleń prowadzoną zgodnie z danymi zawartymi w kartach ciągłego szkolenia;
7. realizacja programu ciągłych szkoleń uwzględnia aktualną wiedzę, osiągnięcia teorii i praktyki oraz zweryfikowane wyniki badań naukowych;
8. program kursu, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, jest realizowany z zastosowaniem nowoczesnych metod dydaktycznych, adekwatnych w stosunku do przedmiotu oraz celu przeprowadzanego kursu, a w szczególności z uwzględnieniem internetowych programów edukacyjnych;
9. kurs, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, kończy się testem;
10. udział farmaceuty w formach ciągłego szkolenia, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, 1a, 3 i 4, musi być potwierdzony wydanym przez jednostkę szkolącą zaświadczeniem, zwanym dalej „certyfikatem”, określającym temat, liczbę godzin szkolenia i liczbę punktów edukacyjnych;
    
    
    1. udział farmaceuty w formach ciągłego szkolenia, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 5 i 6, musi być potwierdzony zaświadczeniem (certyfikatem) wydanym przez organizatora kongresu, zjazdu, konferencji lub sympozjum naukowego;
    
    
11. udział farmaceuty w pozostałych formach ciągłego szkolenia musi być potwierdzony dokumentem określonym przez okręgową radę aptekarską właściwą ze względu na miejsce wykonywania zawodu.

Ponadto z § 7 ust. 1 rozporządzenia wynika, że osobie rozpoczynającej ciągłe szkolenie okręgowa izba aptekarska, której jest członkiem, wydaje kartę ciągłego szkolenia według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia.

Karta ciągłego szkolenia z wymaganymi wpisami stanowi dowód odbycia ciągłych szkoleń i stanowi podstawę do ich zaliczenia (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

§ 7 ust. 3 rozporządzenia w przypadku uzyskania przez farmaceutę w okresie edukacyjnym liczby punktów, o których mowa w § 4, farmaceuta zgłasza się do okręgowej izby aptekarskiej, której jest członkiem, w celu potwierdzenia dopełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Analizując przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit.a) ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie ww. przepisu jest spełnienie zarówno przesłanki dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, jak również sposobu świadczenia, czyli prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając powyższe na uwadze, jak również przedstawione okoliczności sprawy, wskazać należy, że usługi prowadzenia przez Panią konferencji szkoleniowo-naukowej dla farmaceutów szpitalnych, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, podnoszą bowiem kwalifikacje zawodowe ich uczestników. Uczestnicy - farmaceuci otrzymują certyfikaty uczestnictwa w konferencji, jak również przyznawane są punkty edukacyjne za zrealizowanie danej formy ciągłego szkolenia, które zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie ciągłych szkoleń farmaceutów zatrudnionych w aptekach i hurtowniach farmaceutycznych stanowią potwierdzenie dopełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Dodatkowo, w celu skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit.a) ustawy o podatku od towarów i usług, szkolenia muszą być prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Przepisy ustawy Prawo farmaceutyczne oraz powołane rozporządzenie Ministra Zdrowia określają formę, realizację oraz sposób dokumentowania kształcenia zawodowego lekarzy.

Oznacza to zatem, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku ww. usług, bowiem szkolenia - jak wynika z opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego - prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Reasumując, uznać należy, że dla świadczonych usługi w zakresie organizacji konferencji naukowo-szkoleniowej, skierowanych do farmaceutów szpitalnych, mających na celu - jak wskazano we wniosku - uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych i prowadzonych w oparciu o ww. rozporządzenie Ministra Zdrowia, przysługiwało Pani prawo zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit.a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie powołanego przepisu będą mogły również korzystać zamierzone przez Panią czynności w zakresie planowanej na wrzesień 2012 r. konferencji o tej samej tematyce, o ile również zostaną spełnione będą warunki wynikające z powołanego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.