INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011r. (data wpływu 5 sierpnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2011r. (data wpływu 27 września 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ramach realizacji projektu pn. „…”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2011r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ramach realizacji projektu pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 września 2011r. (data wpływu 27 września 2011r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W latach 2006-2007 Gmina realizowała projekt ze środków Unii Europejskiej w ramach Priorytetu Zintegrowanego Programu Operacyjnego pn. „…”. Gmina złożyła oświadczenie, że nie ma możliwości prawnych odzyskania podatku VAT w ramach przedmiotowego projektu. Po zakończeniu projektu wystąpiły następujące okoliczności:

Część placu rynku zajęta jest na targowisko i pobierana jest opłata targowa na podstawie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a na części placu prowadzony jest parking i pobierana jest opłata, która jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z interpretacją indywidualną uzyskaną od Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie znak: z dnia 5 lutego 2004r. opłata parkingowa za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Rynek w Starym Sączu na którym m.in. prowadzony jest parking jest rondem a w ewidencji gruntów sklasyfikowany jest jako droga.

W latach 2007-2011 Gmina Zawierała umowy na dzierżawę części płyty rynku z osobami prowadzącymi sezonową sprzedaż kwiatów i zniczy w okresie Święta Wszystkich Świętych. Umowy były zawierane na 1, 2 lub 3 dni a powierzchnia określana w umowach to kilka lub kilkanaście metrów kwadratowych. Z tego tytułu Gmina osiągnęła następujący dochód brutto:

2007r. - 8.470,80 zł

2008r. - 999,00 zł

2009r. - 1.138,00 zł

2010r. - 1.274,00 zł

2011r. - 0,00 zł

Zawarto również umowę dzierżawy na część płyty rynku o powierzchni 180 m2 na 5 miesięcy sezony letniego w latach 2007 – 2012 na ogródek piwny. Z tego tytułu Gmina osiąga następujący dochód brutto:

2007r. - 6.710,00 zł

2008r. - 6.710,00 zł

2009r. - 6.710,00 zł

2010r. - 6.588,00 zł

2011r. - 7.380,00 zł

2012r. - 7.572,00 zł

W piśmie z dnia 22 września 2011r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego wskazując, że opłata targowa pobierana jest na podstawie odrębnej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Czynność poboru opłaty targowej nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z dnia 22 września 2011r.):

Czy Gmina miała możliwość obniżenia kwoty podatku należnego kwotę podatku naliczonego w ramach realizowanego projektu pn. „…”...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 22 września 2011r.), w obecnej sytuacji gdy Gmina wykonała usługę, która podlega opodatkowaniu (dzierżawa części placu Rynku) będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z powyższych uregulowań wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, wyklucza natomiast możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, o czym stanowi art. 90 ust. 3 cyt. ustawy. W ust. 4 art. 90 cyt. ustawy wskazano, iż proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja.

W myśl art. 90 ust. 8 ustawy o VAT podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Ww. przepis stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 9 ustawy o VAT).

Stosownie natomiast do zapisu art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Na podstawie ww. art. 90 ust. 1 ustawy o VAT występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zrealizował projekt pn. „…”. Po zakończeniu projektu część placu rynku zajęta jest na targowisko i pobierana jest opłata targowa. Czynność poboru opłaty targowej nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto na części placu prowadzony jest parking i pobierana jest opłata parkingowa, która jest zwolniona od podatku od towarów i usług. W latach 2007-2011 Gmina zawierała umowy dzierżawy części płyty rynku z osobami prowadzącymi sezonową sprzedaż kwiatów i zniczy w okresie Święta Wszystkich Świętych. Zawarto również umowę dzierżawy na część płyty rynku na 5 m-cy sezonu letniego (ogródek piwny). Umowa zawarta została na lata 2007-2012.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu i zakresu odliczania podatku VAT naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykonuje czynności mieszczące się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT (zarówno czynności opodatkowane jak i zwolnione) oraz wykonuje czynności niepodlegające podatkowi VAT, zatem mając na uwadze regulacje zawarte w przepisie art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, dla ustalenia kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia należy zastosować dwuetapowy podział podatku naliczonego.

W celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca winien przyporządkować w odpowiednich częściach podatek naliczony wynikający z faktur zakupu związany z realizowanym projektem poszczególnym rodzajom działalności.

Należy podkreślić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte regulacją ustawy o podatku od towarów i usług. W rezultacie odliczenie podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami stanowiłoby nieuprawnione rozszerzenie zakresu stosowania ustawy na sferę, której ta ustawa w ogóle nie dotyczy. Ponadto brak jest w ustawie przepisów, które dopuszczałyby możliwość odliczenia w takiej sytuacji.

I tak w pierwszym etapie, z całości zakupów związanych z realizowanym projektem, należy wydzielić tę ich część, która nie jest związana z działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i część, która związana jest z działalnością gospodarczą (zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną). Aby tego dokonać Wnioskodawca powinien posłużyć się wybranym przez siebie miarodajnym i uzasadnionym kluczem podziału odpowiednim dla specyfiki prowadzonej działalności. Należy zaznaczyć, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Wnioskodawca.

Natomiast w drugim etapie, w odniesieniu do zakupów związanych z działalnością zarówno opodatkowaną podatkiem VAT jak i zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, Wnioskodawca winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Podkreślić bowiem należy, iż po zakończeniu realizacji projektu jego efekty będą generować obrót opodatkowany i zwolniony. W zależności od stanu faktycznego struktura sprzedaży uzyskana przez Wnioskodawcę może się zmieniać i rzeczywisty poziom wskaźnika korekty znany będzie Podatnikowi po zakończeniu każdego roku podatkowego. Zatem konieczna będzie korekta odliczonego wcześniej podatku naliczonego.

Po zakończeniu danego roku podatkowego podatnik wykonujący czynności w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, obowiązany jest do obliczenia realnej proporcji sprzedaży dla tego roku. Wskaźnik ten posłuży w kolejnym roku do bieżącego wstępnego rozliczania podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakupy, a także do sporządzenia rocznej korekty podatku naliczonego, odliczonego wstępnie na podstawie struktury z roku poprzedniego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Reasumując powyższe stwierdzić należy, że co do zasady Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług nabywanych na potrzeby projektu pn. „…”, jednakże tylko w takiej części, w jakiej związane są one z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie Gminie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. organ zauważa, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, w którym między innymi Wnioskodawca wskazał, że opłata parkingowa jest zwolniona od podatku od towarów i usług, powołując się na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 5 lutego 2004r. Tut. organ działając na podstawie art. 14b § 2 i 3 Ordynacji podatkowej nie dokonuje oceny prawidłowości postępowania innych organów podatkowych, dlatego też w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny czy faktycznie opłata parkingowa pobierana przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu z VAT. Informację tę przyjęto na potrzeby ustalenia dokładnego stanu faktycznego sprawy, bez dokonania oceny jej prawidłowości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.