INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2011 r. (data wpływu 13 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 17 marca 2011 r.) oraz z dnia 11 stycznia 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w działce niezabudowanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w działce niezabudowanej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami: z dnia 16 marca 2011 r. oraz z dnia 11 stycznia 2011 r. o stosowną opłatę i wymagany podpis.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia nie jest czynnym podatnikiem podatki VAT i wykonuje czynności wyłącznie zwolnione od podatku VAT. Wnioskodawca posiada udział w prawie wieczystym użytkowania gruntu. Na gruncie tym stoi blok mieszkalny. w bloku, oprócz Spółdzielni, jest kilku właścicieli mieszkań z wyodrębnioną własnością i udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu. Zainteresowany zamierza wraz z pozostałymi użytkownikami prawa wieczystego użytkowania gruntu:

• przekształcić udziały w prawie wieczystego użytkowania gruntu w udziały w prawie własności gruntu,
• podzielić grunt na dwie działki tak, że jedna działka będzie niezabudowana,
• sprzedać udziały w prawie własności działki niezabudowanej firmie budowlanej (deweloperowi); przewidywana cena do uzyskania przez Spółdzielnię za swój udział 130.000 zł.

Sprzedaż tego udziału w prawie własności działki niezabudowanej będzie czynnością jednorazową. Wnioskodawca nie posiada innych wolnych działek na sprzedaż i nie zamierza dokonywać takich transakcji ponownie. Dla nieruchomości gruntowej przeznaczonej na dostawę deweloperowi nie ustalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wg studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka jest przeznaczona w szczególności pod zabudowę mieszkaniową z usługami.

Dla działki wydano decyzję w dniu 20 sierpnia 2007 r. o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami. Decyzja straciła ważność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez Spółdzielnię udziału w gruncie niezabudowanym deweloperowi będzie, z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług, świadczeniem usługi (art. 8 ust. 1), czy dostawą towaru (art. 7 ust. 1) opodatkowaną stawką 23% VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, udział w gruncie niezabudowanym nie mieści się w definicji towaru, w szczególności współwłasność nie jest częścią rzeczy (tu: gruntu) – art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Dlatego sprzedaż udziału Spółdzielni w gruncie niezabudowanym deweloperowi będzie, z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług, świadczeniem usługi – art. 8 ust. 1 ustawy. Spółdzielnia będzie wtedy podmiotowo zwolniona od podatku VAT ze względu na niski obrót na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 5 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. wprowadzonym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195–221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. w przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 k.c.).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Zgodnie z art. 199 k.c., do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. w braku takiej zgody współwłaściciele, których udziały wynoszą co najmniej połowę, mogą żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli.

Należy wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż udział Spółdzielni, jako prawo do rzeczy wspólnej mieści się w zakresie pojęcia „część gruntu”. Udział wyraża bowiem zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej i jest z reguły określony odpowiednim ułamkiem. Tak więc właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). w przypadku zbycia udziału w nieruchomości gruntowej, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału. Należy więc przyjąć, że sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu będzie stanowiła dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, a nie świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Będzie to zatem czynność wskazana w art. 5 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby jednak dostawa udziału w gruncie niezabudowanym podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy i zarobkowy.

W takim przypadku dostawa towarów, która odbywa się w sposób zamierzony i powtarzalny o stałym, zorganizowanym charakterze może zostać uznana za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług podmiot, który dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. u. Nr 238, poz. 1578 ze zm.) oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 257, poz. 1726), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów – ewidencja gruntów.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Spółdzielnia nie jest czynnym podatnikiem podatki VAT i wykonuje czynności wyłącznie zwolnione od podatku VAT. Wnioskodawca posiada udział w prawie wieczystym użytkowania gruntu. Na gruncie tym stoi blok mieszkalny. w bloku, oprócz Spółdzielni, jest kilku właścicieli mieszkań z wyodrębnioną własnością i udziałem w prawie wieczystego użytkowania grunt. Zainteresowany zamierza wraz z pozostałymi użytkownikami prawa wieczystego użytkowania gruntu:

• przekształcić udziały w prawie wieczystego użytkowania gruntu w udziały w prawie własności gruntu,
• podzielić grunt na dwie działki tak, że jedna działka będzie niezabudowana,
• sprzedać udziały w prawie własności działki niezabudowanej firmie budowlanej (deweloperowi).

Sprzedaż tego udziału w prawie własności działki niezabudowanej będzie czynnością jednorazową. Wnioskodawca nie posiada innych wolnych działek na sprzedaż i nie zamierza dokonywać takich transakcji ponownie. Dla nieruchomości gruntowej przeznaczonej na dostawę deweloperowi nie ustalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wg studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka jest przeznaczona w szczególności pod zabudowę mieszkaniową z usługami.

Dla działki wydano decyzję w dniu 20 sierpnia 2007 r. o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami. Decyzja straciła ważność.

Należy wskazać, iż ww. udział w gruncie – będący przedmiotem dostawy przez Spółdzielnię – stanowi składnik majątku Spółdzielni jako przedsiębiorcy. Zatem przedmiotowa sprzedaż, będzie stanowiła sprzedaż majątku Spółdzielni.

Bez znaczenia pozostaje tu okoliczność, że obrót nieruchomościami nie jest głównym rodzajem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jak również w tym przypadku nie ma znaczenia niepowtarzalność tej czynności – brak częstotliwości. Wnioskodawca prowadzi bowiem działalność gospodarczą, która jak wskazał co do zasady korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Usługi świadczone przez Zainteresowanego podlegają zatem ustawie o podatku od towarów i usług. Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółdzielnię ma charakter ciągły i z faktu, iż w toku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności dojdzie do okazjonalnego zbycia udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu nie będzie można wywieść, iż sprzedaż ta dokonywana będzie poza zakresem działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie będą spełnione obydwa warunki do uznania, że planowana sprzedaż udziału w gruncie niezabudowanym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Po pierwsze Spółdzielnia zamierza dokonać zbycia udziału w gruncie, stanowiącego dostawę towaru, czyli czynności podlegającej opodatkowaniu w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Po drugie, czynności zamierza dokonać Wnioskodawca będący podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2 ustawy).

W oparciu o art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Uwzględniając opis zdarzenia przyszłego wskazujący, iż udział w gruncie będący przedmiotem sprzedaży – zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - przeznaczony jest w szczególności pod zabudowę mieszkaniową z usługami, stwierdzić należy, iż opisana we wniosku transakcja sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej dotyczy działek przeznaczonej pod zabudowę. Tym samym dokonana przez Zainteresowanego - będącego podatnikiem podatku VAT – dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż sprzedaż przez Spółdzielnię udziału w gruncie niezabudowanym będzie czynnością mieszczącą się w definicji dostawy towarów w rozumieniu ustawy. w związku z tym, że ww. sprzedaż będzie czynnością należącą do kategorii czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy i będzie dokonana przez podmiot będący podatnikiem podatku VAT, to powyższa czynność będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według 23% stawki podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.