2013.04.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-174/13-2/KG
z 19 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania o wartość udzielanych rabatów oraz dokumentowania udzielanych rabatów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania o wartość udzielanych rabatów oraz dokumentowania udzielanych rabatów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej „Spółka”) jest podmiotem zajmującym się dystrybucją produktów leczniczych na terytorium Polski. Niektóre z Produktów podlegają refundacji ze środków publicznych. Sprzedaż prowadzona jest przez Spółkę do hurtowni farmaceutycznych (dalej: „Hurtownie”). Hurtownie następnie odsprzedają je do aptek (dalej: „Apteki”). Apteki sprzedają produkty konsumentom-pacjentom.

Niniejsze zapytanie dotyczy produktów, które nie podlegają refundacji ze środków publicznych (dalej „Produkty”), a zatem nie podlegających ograniczeniom ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.

Zdarza się że z uwagi na wysokość ceny detalicznej płatnej w Aptece, pacjenci kupują Produkty rzadziej lub decydują się nabyć produkt konkurencyjny innej firmy. Z uwagi na powyższe, Spółka planuje prowadzić działania celem zmniejszenie obciążenia finansowego dla pacjentów oraz jednoczesnego zwiększenia dostępności Produktów. W szczególności, Spółka rozważa poniższy pomysł zmierzający do zapewnienia obniżonej ceny detalicznej Produktów dla polskich pacjentów.

Standardową polityką stosowaną przez producentów towarów było udzielanie rabatów bezpośrednim odbiorcom Produktów, tj. hurtowniom. Rabaty te zwykle są dokumentowane od razu na fakturze dokumentującej sprzedaż lub fakturą korygującą wystawioną przy udzielaniu rabatów w terminie późniejszym.

Podstawowym zamierzeniem planowanych działań Spółki było obniżenie ceny Produktów płaconej przez konsumentów-pacjentów, co oparte było na założeniu Spółki że rabat udzielony Hurtowni przełoży się na obniżenie ceny detalicznej Produktu stosowanej przez Apteki.

Niemniej, w praktyce okazuje się często że udzielając rabatu Hurtowniom, Spółka nie ma pewności że Hurtownie przeniosą tenże otrzymany rabat na Apteki. Spółka często obserwuje, że pacjenci nie mogą skorzystać z obniżonej ceny detalicznej Produktu, obniżonej o kwoty pokrywające się z rabatem udzielonym przez Spółkę do Hurtowni. Oczywiście brak przeniesienia rabatów otrzymywanych przez Hurtownie może wynikać z różnych przyczyn, np. wielu odbiorców, zróżnicowany asortyment, znaczną liczbę transakcji itd.

W świetle powyższego, Spółka rozważa wprowadzenie mechanizmu, który będzie mógł spowodować że udzielane przez Spółkę rabaty znajdą odzwierciedlenie w odpowiednio obniżonej cenie zakupu Produktu przez pacjenta. W ramach tego mechanizmu, Spółka planuje udzielanie rabatów bezpośrednio Aptekom, z pominięciem Hurtowni. Zdaniem Spółki, powinno to zwiększyć prawdopodobieństwo obniżenia ceny detalicznej Produktu oferowanych pacjentom przez Apteki. Rabat taki byłby udzielany Aptece okresowo (np. comiesięcznie), według następującej procedury:

Spółka zaproponuje Aptekom warunki umowy, którą podpisze z każdą zainteresowaną Apteką, odnosząc się m.in. do poniższych kwestii;
na koniec każdego okresu Apteka będzie sporządzała pisemne zestawienie - wydruk magazynowy - Produktów zakupionych przez Aptekę w danym okresie, podając m.in. ilość zakupionych Produktów, cenę zakupu, liczbę opakowań zwróconych przez Aptekę oraz liczbę opakowań Produktów sprzedanych przez Aptekę. Dodatkowo, zestawienie będzie zawierało dane identyfikacyjne Apteki oraz poszczególnych partii Produktu (np. numery serii);
na podstawie otrzymanego zestawienia oraz w oparciu o podpisaną Umowę, Spółka będzie obliczać rabat należny każdej Aptece, w oparciu o np. stałą kwotę rabatu na każde opakowanie (lub alternatywnie: stały procent);
w oparciu o kalkulację rabatu, Spółka wystawi każdej Aptece notę księgową dokumentującą wysokość udzielonego rabatu (dalej: „Nota”). Dokument Noty będzie spełniał wymagania dla dowodu księgowego, o których mowa w art. 21 ustawy z dnia 29 września 1992 r. o rachunkowości. W szczególności, Nota będzie zawierała następujące dane:
- określenie „Nota” i numer kolejny/sygnaturę;
- okres rozliczeniowy oraz datę sporządzenia Noty;
- nazwę i adres Spółki (jako Sprzedawcy) oraz Apteki;
- łączną wartość Produktów zakupionych przez daną Aptekę w okresie rozliczeniowym;
- wartość rabatu netto, kwotę podatku VAT (wg stawki właściwej dla Produktu) oraz wartość brutto udzielanego rabatu;
- opcjonalnie: podpisy strony przyjmującej rabat (Apteka).
na podstawie tak wystawionej Noty, w umówionym terminie Spółka będzie przelewać należny rabat na konto bankowe Apteki;
sporządzając rozliczenie podatku VAT, Spółka dokona obniżenia podatku należnego VAT o kwotę podatku VAT od udzielonych rabatów, w okresie udzielenia rabatu;
Apteka otrzymująca rabat powinna obniżyć swój podatek naliczony VAT o kwotę VAT od uzyskanego rabatu (w kwocie wynikającej z otrzymanej Noty).

Należy zauważyć, że Nota nie jest fakturą korygującą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych, jest jednak prawidłowym dokumentem księgowym.

Przykład:

Spółka sprzedaje do Hurtowni partię Produktów o wartości netto 100.000 zł, a podatek VAT wg stawki 8% wyniesie 8.000 zł. Następnie, chcąc obniżyć cenę Produktów dla polskich pacjentów udziela Rabatu do Aptek, w wysokości 40.000 zł. Tym samym zmniejsza swój obrót netto o 40%, czyli do wysokości netto 60.000.

Aby zachować zasady: neutralności i proporcjonalności w stosunku do opisywanej sytuacji Spółki, powinna obniżyć o 40% swój podatek VAT należny, tj. o 3.200 zł. Łącznie, po udzieleniu Rabatu Spółka wykaże obrót netto 60.000 zł, od czego VAT należny wyniesie 4.800 zł. Jednocześnie, Apteka wykaże podatek VAT naliczony w wysokości 8.000 zł - 3.200 zł = 4.800 zł, do odliczenia w okresie otrzymania Rabatu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania VAT (wynikającej ze sprzedaży Produktów do Hurtowni) o rabat udzielony bezpośrednio Aptece, z uwagi na fakt że stanowią one rabat o którym mowa w art. 29 ust 4 ustawy o VAT?
Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w celu odpowiedniego udokumentowania dla celów VAT rabatu udzielonego przez Spółkę bezpośrednio Aptece, wystarczającym dokumentem będzie ww. nota, wystawiona przez Spółkę na podstawie zestawienia dotyczącego Produktów przygotowanego przez Aptekę?

Zdaniem Wnioskodawcy, rabaty udzielane bezpośrednio Aptece stanowią rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT i powinny obniżać podstawę opodatkowania wykazaną przez Spółkę z tytułu dostawy Produktów (objętych rabatem) na rzecz Hurtowni.

Poniżej przedstawione jest uzasadnienie stanowiska Spółki.

Zasady ogólne.

Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE.L.06.347.1, dalej „Dyrektywa VAT”), definiuje na wstępie fundamentalne cechy podatku od wartości dodanej. Kluczowe elementy konstrukcyjne podatku VAT stanowią, między innymi:

proporcjonalność opodatkowania, oraz
faktyczne opodatkowanie konsumpcji, z którego wynika neutralność podatku VAT.

Zasady te zostały odzwierciedlone w art. 1 Dyrektywy VAT.

W szczególności, zasada proporcjonalności polega na proporcjonalnym odniesieniu się do ceny towarów i usług, niezależnie od liczby transakcji które mają miejsce w procesie produkcji lub dystrybucji, poprzedzającym etap obciążenia tym podatkiem (czyli konsumpcję).

Z treści art. 1 Dyrektywy VAT można wywnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Powyższe zapisy oznaczają również, że podatek VAT powinien być dla uczestników obrotu gospodarczego neutralny (tj. nie powinien ich obciążać jako koszt), a jeśli cena towarów lub usług jest obniżana, podatek VAT należny również powinien zostać proporcjonalnie obniżany.

Dodatkowo, zgodnie z art. 1 ust. 2 Dyrektywy VAT, który został przeniesiony, w nieomal niezmienionym brzmieniu, z art. 2 starej, VI dyrektywy VAT z roku 1977 (również definiującego podstawowe cechy podatku od wartości dodanej). Tym samym, przy interpretacji art. 1 Dyrektywy VAT można skorzystać z orzecznictwa odnoszącego się do starej dyrektywy VAT – zwłaszcza, że z uwagi na relatywnie krótki okres obowiązywania nowej Dyrektywy VAT nie ma jeszcze tak bogatego orzecznictwa w oparciu o jej przepisy.

Neutralność podatku VAT znajduje potwierdzenie m.in. w orzeczeniu w połączonych sprawach C-93/88 pomiędzy Wisselink en Co. BV i inni a Staatssecretaris van Financien (Holandia) oraz C-94/88 pomiędzy Abernij BV, Hart Nibbrig i Greeve BV i inni a Staatssecretaris van Financien (Holandia), jak również w sprawie C-404/98 pomiędzy Abbey National plc 30 a Commissioners of Customs and Excise (Wielka Brytania). Zgodnie z uzasadnieniem orzeczenia w połączonych sprawach 93/88 i 94/88: „zasadą wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (…) jest nałożenie, w odniesieniu do towarów i usług, przed etapem sprzedaży detalicznej, ogólnego podatku od konsumpcji, który jest bezpośrednio proporcjonalny do ceny towarów i usług, niezależnie od ilości transakcji mających miejsce w procesie produkcji i dystrybucji przed momentem obciążenia tym podatkiem”.

Podobne sformułowanie zostało zawarte w uzasadnieniu orzeczenia w sprawie C-408/98, gdzie stwierdzono, iż: „wspólny system VAT zapewnia całkowitą neutralność opodatkowania VAT wszelkiej działalności gospodarczej, bez względu na jej cel i rezultat”.

Z powołanych zasad proporcjonalności i neutralności podatku VAT oraz przytoczonego orzecznictwa wynika, że podmiot gospodarczy powinien być całkowicie uwolniony od obciążeń z tytułu podatku VAT zapłaconego w trakcie prowadzenia działalności, o ile nie dochodzi do „konsumpcji” przez ten podmiot towarów lub usług. Podatek należny z tytułu sprzedaży przez niego towarów powinien być proporcjonalny do ceny faktycznie pobranej przez ten podmiot.

W przewidywanym stanie faktycznym, rozważanym przez Spółkę, wskutek udzielenia rabatu bezpośrednio Aptekom (nie będącym bezpośrednim nabywcą Produktów), pomniejszeniu ulegnie w praktyce przychód należny i obrót wykazywany przez Spółkę z tytułu sprzedaży Produktów, a zatem również podstawa opodatkowania VAT. Tym samym, zgodnie z zasadą proporcjonalności podatku VAT, Spółka powinna mieć prawo obniżenia podatku należnego VAT od tych transakcji o wartość VAT związanego z obniżką obrotu wynikającą z rabatu udzielonego Aptekom. W przeciwnym przypadku, tj. gdyby nie było możliwości obniżenia obrotu jako podstawy opodatkowania VAT, faktyczny podatek VAT płacony przez Spółkę byłby nieproporcjonalnie wysoki w stosunku do ceny rozumianej jako kwota faktycznie otrzymywana z tytułu sprzedawanych Produktów. W rezultacie, dochodziłoby do naruszenia fundamentalnych zasad funkcjonowania podatku VAT, tj. zasady neutralności i proporcjonalności.

Reasumując, jedynie obniżenie przez Spółkę obrotu z tytułu dostawy Produktów o kwotę Rabatów udzielonych Aptece nie naruszy zasad proporcjonalności i neutralności i nie będzie stanowić faktycznego obciążenia kosztowego dla Spółki, jako że nie jest ona finalnym odbiorcą/konsumentem Produktów sprzedawanych do Aptek.

Regulacje krajowe.

Implementacją przepisów wspólnotowych do polskiego porządku prawnego w zakresie podstawy opodatkowania w VAT są przepisy ustawy o VAT, w szczególności art. 29 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Wspomniana kwota należna z tytułu sprzedaży (obrót) obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Dodatkowo, obrót będący podstawą opodatkowania zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty mające bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów i usług (tj. na wspomnianą kwotę należną) u podatnika VAT.

Obrót (podstawę opodatkowania) można również zmniejszać - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o m.in. kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów, bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont.

Tym samym, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT uznaje się za obrót wszystkie kwoty otrzymywane przez sprzedającego w związku z dokonywaną sprzedażą, a na wartość obrotu wpływają również te świadczenia, które nie pochodzą od bezpośredniego nabywcy towarów czy usług, w tym np. dotacje i subwencje. Natomiast w przypadku zmniejszania podstawy opodatkowania, np. o udzielane rabaty, warunkiem tej czynności jest (w świetle art. 29 ust. 4 ustawy o VAT) odpowiednie udokumentowanie takich rabatów.

Dodatkowo, należy zwrócić uwagę na fakt, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obrót stanowi całość świadczenia należnego od nabywcy. Niemniej, obrót ulega zwiększeniu, zgodnie z brzmieniem przepisu, również o otrzymywane dotacje i subwencje wpływające na cenę towarów i usług. Ponieważ z natury rzeczy, kwoty subwencji i dotacji nie pochodzą od nabywców danego towaru bądź usługi, ustawa o VAT wprost przewiduje, że również kwoty otrzymywane od podmiotów niebędących nabywcami mają wpływ na wysokość (zwiększenie) obrotu podatnika VAT.

Dlatego też, w związku z faktem że w obrocie gospodarczym istnieje zazwyczaj więcej niż jeden nabywca, który nie jest jednocześnie bezpośrednim odbiorcą towarów czy usług (w rozumieniu przepisów o VAT), definicja pojęcia „obrót”, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, uwzględnia również transakcje z innymi podmiotami mające wpływ na cenę towarów i usług. Jako że ustawodawca dopuszcza zwiększenie podstawy opodatkowania VAT na skutek transakcji dokonywanych nie tylko z bezpośrednimi nabywcami, zdaniem Spółki, celem zachowania równowagi przepisów również zmniejszenie podstawy opodatkowania VAT ze względu na transakcje z podmiotami innymi niż bezpośredni nabywcy powinny być dopuszczalne na gruncie podatku VAT.

Wymaga również podkreślenia fakt, że w przepisach ustawy o VAT brak jest definicji pojęcia „nabywca”. Oznacza to że zakres terminu „nabywca” używanego w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT może być interpretowany zgodnie z zasadami wykładni językowej, jako „ten który coś nabył” (za: Słownik Języka Polskiego PWN). Ponadto, w przypadku gdyby ustawodawca chciał nadać pojęciu „nabywca” dla celów VAT znaczenie odmienne od językowego, bądź też podkreślić, że w art. 29 ust. 1 ustawy mowa jest jedynie o bezpośrednim odbiorcy towarów i usług, w powołanym przepisie znalazłoby się określenie np. „bezpośredni nabywca” (lub inny równoważny). Dlatego też, z uwagi na fakt że w praktyce obrotu gospodarczego nie tylko bezpośredni odbiorcy są nabywcami towarów i usług (w rozumieniu ustawy o VAT), definicja pojęcia „obrót”, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, powinna uwzględniać transakcje dokonywane przez Spółkę z nabywcami innymi niż bezpośredni, które mają wpływ na wartość sprzedaży i wartości dostawy Produktów.

W rezultacie, w przypadku scenariusza rozważanego przez Spółkę, na obrót wpływ będą miały nie tylko kwoty otrzymywane od bezpośrednich odbiorców towarów, czyli Hurtownie, ale również rozliczenia między Spółką a innymi podmiotami w łańcuchu dystrybucji, w tym Aptekami. Tym samym, jeżeli realizowany obrót - również na skutek rozliczeń Rabatu z Aptekami - ulegnie zmniejszeniu (w związku z transakcjami dotyczącymi Produktów), na gruncie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawa opodatkowania VAT powinna być również odpowiednio zmniejszona.

Uprawnienie Spółki do pomniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT o kwotę udzielonych rabatów wynika bezpośrednio z treści art. 79 Dyrektywy VAT, który stanowi, że: „Podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym. Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c) i nie może odliczyć VAT, który w danym momencie mógł zostać naliczony”.

Powyższy przepis, podobnie jak przepisy ustawy o VAT, nie posługuje się pojęciem „bezpośredniego nabywcy”, a więc dopuszcza, zdaniem Spółki, udzielanie rabatów pomiędzy wszystkimi uczestnikami łańcucha dystrybucji (a nie tylko bezpośrednim dostawcą i nabywcą). Spółka pragnie wskazać na wykształconą linię orzeczniczą ETS w tym zakresie, w szczególności orzeczenie C-317/94 (Elida Gibbs Ltd). Orzeczenie to stwierdza, że w przypadku gdy rabat udzielany jest pomiędzy pierwszym a ostatnim szczeblem obrotu (z pominięciem szczebli pośrednich) prawo wspólnotowe gwarantuje, że możliwe będzie obniżenie obrotu dla celów podatku VAT. W takiej sytuacji, zdaniem ETS, należy oczywiście odpowiednio udokumentować rabat i na tej podstawie obniżyć podstawę opodatkowania VAT.

W omawianym orzeczeniu ETS orzekł, iż: „(…) w okolicznościach takich jak występujące w postępowaniu głównym, producent który zrefundował (…) wartość kuponu uprawniającego do zwrotu gotówki klientowi końcowemu, otrzymuje, po zakończeniu transakcji, kwotę odpowiadającą cenie sprzedaży zapłaconej przez hurtowników lub detalistów za jego towary, pomniejszoną o wartość przedmiotowych kuponów. Nie byłoby zatem zgodne z Dyrektywą, gdyby podstawa opodatkowania użyta do obliczenia podatku należnego od producenta jako podatnika, przekraczała kwotę ostatecznie przez niego otrzymaną. Gdyby bowiem tak było, zasada neutralności VAT w stosunku do podatników, do których należy także producent, nie byłaby spełniona”.

Tym samym, w świetle regulacji wspólnotowych i orzecznictwa ETS, nieuprawniona zdaniem Spółki wydaje się być interpretacja ustawy o VAT zgodnie z którą rabat na gruncie art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, mógłby być udzielony wyłącznie bezpośredniemu nabywcy towarów lub usług i tylko w takim przypadku przysługiwałoby dostawcy prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w podatku VAT. Taka interpretacja prowadziłaby, zdaniem Spółki, do naruszenia zasady neutralności i proporcjonalności podatku VAT, a tym samym naruszenia przepisów Dyrektywy VAT.

Podsumowując, zdaniem Spółki, udzielony przez nią na rzecz Apteki rabat spełnia definicję rabatu zawartą w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT i o ile jego udzielenie będzie odpowiednio udokumentowane powinien on obniżać podstawę opodatkowania Spółki w podatku VAT z tytułu sprzedaży Produktów. Dodatkowo, Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż znany jest przypadek, gdy ETS uznał że państwo członkowskie, które zignorowało treść ww. wyroku naruszyło obowiązki wynikające z wspólnotowych przepisów o podatku od wartości dodanej (C-427/98).

Zdaniem Spółki, w celu odpowiedniego udokumentowania rabatu udzielonego przez Spółkę na rzecz Apteki, wystarczającym dokumentem będzie Nota przesłana do Apteki.

Art. 29 ust 4a ustawy o VAT stanowi, że „gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktur, potwierdzenie otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę”.

Zdaniem Spółki, art. 29 ust. 4a ustawy o VAT znajduje zastosowanie w przedstawionym przez Spółkę przyszłym stanie faktycznym. Jednocześnie, przedmiotowa regulacja nie wskazuje precyzyjnie, że sformułowanie „zmniejszona podstawa opodatkowania określona w wystawionej fakturze” musi odnosić się wyłącznie do zmniejszeń podstawy opodatkowania związanych z fakturami wystawionymi na rzecz podmiotów, którym udzielane są rabatu. W związku z tym, dyspozycja art. 29 ust. 4a ustawy o VAT obejmuje wszystkie sytuacje zmniejszenia podstawy opodatkowania związanej z wystawionymi fakturami. W przypadku Spółki, gdy udziela ona rabatów Aptekom, obniżeniu ulega podstawa opodatkowania określona w wystawionej przez Spółkę fakturze - fakturze wystawionej na rzecz Hurtowni. Przyjęcie przeciwnego założenia skutkowałoby niemożliwością obniżenia podstawy opodatkowania w przypadku udzielania rabatów i upustów na rzecz podmiotów, którym Spółka nie wystawiała bezpośrednio faktur.

Spółka pragnie podkreślić, że nieuprawnione jest, jej zdaniem ograniczanie zastosowania powołanej regulacji jedynie do przypadków, w których dochodzi do korygowania bezpośrednio wystawionych przez podatnika faktur i wystawiania faktur korygujących. W dalszej części przepisu art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, ustawodawca używa bowiem sformułowania „korekta faktury”, a nie „faktura korygująca”. Tymczasem, zarówno § 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (dalej „Rozporządzenie”) - jak i poprzednie rozporządzenia wykonawcze do ustawy o VAT, posługują się jednoznacznie sformułowaniem „faktura korygująca”, co wskazuje na celowe rozróżnienie wprowadzone przez prawodawcę. Tym samym, zakładając racjonalność ustawodawcy, pojęcia „korekta faktury” oraz „faktura korygująca” muszą być uznane za pojęcia o różnym znaczeniu.

Dlatego dopuszczalne jest, zdaniem Spółki, stwierdzenie że ustawodawca, zmieniając brzmienie przepisu odnoszącego się do potwierdzeń korekt faktur w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT w stosunku do zapisów, które zawierał poprzednio obowiązujący § 16 poprzedniego rozporządzenia wykonawczego, postanowił, że art. 29 ust. 4a ustawy o VAT będzie miał zastosowanie do szerszego spektrum zdarzeń gospodarczych niż tylko do korekt faktur tym podmiotom, którym je wystawiono. Zdaniem Spółki ustawodawca chciał dyspozycją tego przepisu objąć również inne zdarzenia oraz inne dokumenty funkcjonujące w obrocie gospodarczym. W szczególności, w ocenie Spółki, art. 29 ust. 4a ustawy o VAT dotyczy również korekt faktur dokumentowanych takimi dokumentami jak noty rabatowe czy inne dokumenty księgowe.

Ustawodawca pozostawił bowiem podatnikom pewną dowolność w zakresie dokumentowania rabatów, nie sprecyzował bowiem tego, w jaki sposób i w jakiej formie następować by miało udokumentowanie rabatów, zarówno co do faktu ich udzielenia, jak i co do wysokości i przedmiotu. W świetle powyższego, w ocenie Spółki, dokument księgowy w postaci Noty należy uznać za dokument, który spełnia definicję korekty faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż Noty wystawiane Aptekom, dokumentujące udzielenie Rabatu, nie są notami korygującymi, o których mowa w § 15 ust. 1 Rozporządzenia. Ta swoboda dokumentacji zmniejszenia obrotu została potwierdzona licznymi wyrokami, m.in. mówi o tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. III SA/Wa 1440/08), zgodnie z którym „w żadnym więc razie nie można przyjąć, że (…) ustawa wskazuje jedyny przypadek uprawniający do skorygowania wysokości obrotu, i że tym przypadkiem jest wystawienie faktury korygującej”.

W tym duchu wypowiedział się również Naczelny Sąd Administracyjny, np. w wyroku z dnia 15 stycznia 2009 r. (I FSK 1653/07), orzekając iż „(...) niezasadna jest taka interpretacja, która uzależnia możliwość obniżenia obrotu wyłącznie od wystawienia faktury korygującej. Oznacza to, że udokumentowanie rabatu może nastąpić nie tylko poprzez wystawienie faktury korygującej, ale w każdy inny dopuszczalny sposób”.

Ponadto, Naczelny Sąd Administracyjny we wspomnianym powyżej wyroku orzekł, że „skoro rabat został przyznany przez podatnika stojącego na początku łańcucha dostaw ostatecznemu odbiorcy (detalicznemu), nie zaś przez podmioty transakcji pośrednich lub też tym podmiotom, to podmioty te nie mogłyby wystawiać lub przyjmować faktur korygujących. Nie jest również możliwe (…) wystawienie faktury korygującej ostatecznemu odbiorcy, gdyż między pierwszym sprzedawcą a tym odbiorcą nie doszło do żadnej dostawy, a tym samym sprzedawca ten nie wystawił temu odbiorcy żadnej faktury”.

Spółka pragnie również podkreślić, że znane jest jej stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wyrażone w analogicznym stanie faktycznym w odpowiedzi na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa z dnia 23 czerwca 2009 r. (sygn. IPPP3-443-146/09-4/JF), w którym Dyrektor stwierdza, że „gramatyczna wykładnia przepisu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT wskazuje, że dokonanie korekty faktury nie stanowi jedynej możliwości dla zmniejszenia obrotu. Zmniejszenie takie możliwe jest także w oparciu o inne dokumenty, które zawierać będą wszelkie dane potrzebne dla zobrazowania wysokości udzielonego rabatu. Ustawodawca nie sprecyzował bowiem tego, w jaki sposób i w jakiej formie następować by miało dokumentowanie rabatów, zarówno co do faktu ich udzielenia jak i co do wysokości i przedmiotu”.

Dodatkowo, Minister Finansów potwierdził stanowisko tożsame ze stanowiskiem Spółki w pisemnej interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2010 r. (sygn. IPPP1/443-747/10- 4/AW), pisząc że „w świetle powołanych wyżej definicji „bonifikaty” i „rabatu” uznać należy, że (…) mamy do czynienia z pomniejszeniem czy odstępstwem od ustalonej ceny towarów przez Wnioskodawcę, który co prawda nie sprzedaje bezpośrednio towarów aptekom, ale w ramach akcji zmierzającej do obniżenia ceny detalicznej produktu udziela im rabatu, co powoduje w istocie zwrot części ceny towarów. W przypadku kiedy apteka otrzyma bezpośrednio od Wnioskodawcy zwrot części ceny zakupionego towaru wówczas dla sprzedającego i dla apteki nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru. (…) Podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego staje się Wnioskodawca, który dokonał sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzielił rabatu. U Wnioskodawcy nastąpi zatem obniżenie wartości obrotu i kwoty podatku należnego. W związku z tym rzeczywiście Wnioskodawca posiada prawo do korekty obrotu i należnego od niego podatku”.

Następnie, Spółka stoi na stanowisku, że zastosowania w jej przypadku nie ma § 13 Rozporządzenia. Zgodnie z tą regulacją, podatnik udzielający rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT wystawia fakturę korygującą, która powinna zawierać określone elementy, m.in. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca.

Analogicznie jak w przypadku regulacji art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przedmiotowym stanie faktycznym nie występuje w ogóle faktura wystawiana przez Spółkę na nabywcę - Aptekę. W rezultacie, nie istnieje dokument, który Spółka mogłaby za pomocą faktury korygującej korygować. Spółka ponownie podkreśla, że wystawia faktury jedynie Hurtowniom, a ze względu na chęć zapewnienia niskich cen swoich Produktów pacjentom, rabaty udzielane są podmiotom będącym kolejnym ogniwem łańcucha dystrybucji - Aptekom. W przypadku, gdyby intencją Spółki było udzielanie rabatów Hurtowniom, powołane regulacje (art. 29 ust. 4a ustawy o VAT oraz § 13 Rozporządzenia) miałyby w oczywisty sposób zastosowanie.

Dodatkowo, § 13 Rozporządzenia wskazuje na elementy jakie powinny zostać zawarte w fakturze korygującej - w szczególności, np. dane faktury korygowanej. Jako że Spółka wystawia faktury jedynie Hurtowniom, nie ma wiedzy, z jakich elementów składają się faktury wystawiane następnie przez Hurtownie Aptekom. Tym samym, również ten zapis potwierdza powyższe argumenty Spółki oraz stanowi o niemożliwości zastosowania dyskutowanej regulacji do sytuacji Spółki.

W tej kwestii, analogicznie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku o sygnaturze III SA/Wa 3856/06 na rzecz innego podatnika w podobnym stanie faktycznym oraz prawnym, uznając za nieuprawnione „stanowisko iż (…) konieczne jest wystawienie faktur korygujących, które dokumentowałyby udzielenia rabatu w następujących po sobie transakcjach pośrednich”.

Zdaniem Spółki, w przypadku przyjęcia, że zastosowanie miałby § 13 Rozporządzenia naruszona byłaby tzw. zasada współmierności prawa wspólnotowego. Zasada ta opisana została w szczególności w wyrokach C-330/87, C-93/88, C-94/88 oraz C-62 (Marks and Spencer plc). Stanowi ona, iż przepisy krajowe poszczególnych państw członkowskich nie mogą uniemożliwiać lub utrudniać skorzystania z praw przewidzianych przez prawo wspólnotowe. Nie może budzić wątpliwości, że prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania (np. w przypadku udzielania rabatów), stanowi fundamentalne prawo podatnika VAT, wynikające z fundamentalnych zasad podatku VAT wynikających z Dyrektywy VAT.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku gdyby uznać, że obniżenie obrotu podlegającego opodatkowaniu byłoby skuteczne wyłącznie w sytuacjach, gdy została wystawiona faktura korygująca z pewnością stanowi uniemożliwianie lub utrudnianie w korzystaniu przez podatników ze swoich podstawowych praw w zakresie podatku VAT.

Podsumowując, w świetle braku możliwości zastosowania wyżej wspomnianych przepisów do sytuacji przyszłej rozważanej przez Spółkę, Spółka stoi na stanowisku, iż ma prawo do obniżenia kwot podatku VAT należnego o wartość podatku VAT wynikającą z rabatu udzielonego Aptekom (bezpośrednio, tj. z pominięciem Hurtowni). W takim przypadku wystawienie Aptece dokumentu Noty stanowi wystarczające, zgodne z prawem i kompletne udokumentowanie Rabatu.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w przywołanej powyżej odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w której w analogicznym stanie faktycznym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że „na podstawie not Spółka jest w stanie określić kwotę udzielonego aptekom rabatu i w związku z tym posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu rabatu udzielonego aptekom od zakupionych za pośrednictwem hurtowni produktów leczniczych (producenta)”.

Dodatkowo, Minister Finansów w pisemnej interpretacji z dnia 30 września 2010 r. (sygn. IPPP1/443-747/10-4/AW) potwierdził że „Zatem udzielone przez Spółkę rabaty udokumentowane notą księgową stanowią podstawę do obniżenia kwoty obrotu i podatku należnego o kwoty udzielonych rabatów”.

Dodatkowo, konsekwencją udzielenia przez Spółkę rabatu Aptece, dokumentowanego Notą (prawidłową wg powyżej zaprezentowanego stanowiska) będzie konieczność dokonania przez Aptekę odpowiedniego obniżenia kwoty podatku naliczonego VAT. Innymi słowy, Apteka miałaby prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości wynikającej z faktur(y) VAT zakupu Produktów od Hurtowni, pomniejszonej o podatek VAT od rabatu udokumentowanego Notą.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić że:

rabaty, których udzielanie rozważa Spółka stanowią rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.
w konsekwencji, na gruncie art. 29 ust. 4 i 4a ustawy o VAT, przy uwzględnieniu art. 79 Dyrektywy VAT i dotychczasowego orzecznictwa ETS i sądów krajowych, potwierdza się możliwość obniżania podstawy opodatkowania w podatku VAT w przypadku udzielania rabatu na rzecz podmiotu będącego nabywcą towarów lub usług, który jednocześnie nie jest bezpośrednim nabywcą tych towarów lub usług.
udzielenie rabatu powinno być w takiej sytuacji ewidencjonowane na podstawie dokumentów innych niż faktury korygujące. Zdaniem Spółki, Noty które byłyby wystawiane Aptekom przez Spółkę będą stanowić wystarczającą podstawę do zmniejszenia kwot podatku należnego VAT wykazywanego przez Spółkę.
Apteka pomniejsza swój podatek VAT naliczony o wartość podatku VAT od rabatu, wykazanego w Nocie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W świetle art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwana dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania, na mocy art. 29 ust. 4 ustawy, zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „bonifikata”, ani „rabat”, w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Przyjmując za „Słownikiem języka polskiego”, (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem, rabat finansowy polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru lub usługi. Jeżeli rabat jest udzielony w momencie sprzedaży towarów wówczas na fakturze podatnik powinien zmniejszyć cenę sprzedaży o kwotę udzielonego rabatu.

W przypadku udzielenia rabatu po dokonaniu sprzedaży należy wystawić fakturę korygującą. Przy czym zarówno wykazanie na fakturze rabatu udzielonego w momencie sprzedaży, jak i wystawienie faktury korygującej po wystawieniu faktury z tytułu udzielenia rabatu po dokonaniu sprzedaży możliwe jest, zgodnie z § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 ze zm.), wyłącznie w sytuacji udzielenia rabatu bezpośredniemu nabywcy towarów lub usług.

Zgodnie bowiem z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Przy czym faktura korygująca powinna zawierać dane wskazujące na fakturę, której faktura korygująca dotyczy (§ 13 ust. 2). Są to m.in. – jak wskazuje § 5 ust. 1 w związku z § 13 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia – dane sprzedawcy i nabywcy, numer i datę wystawienia faktury korygowanej. Zatem wystawienie faktury korygującej może dotyczyć tylko kontrahentów bezpośrednio uczestniczących w rzeczywistej transakcji potwierdzonej wystawieniem faktury. Nie można wystawić faktury korygującej w sytuacji, kiedy między kontrahentami nie miała miejsca dostawa i w konsekwencji nie było wystawionej faktury VAT.

Uregulowania krajowej ustawy o podatku od towarów i usług stanowią implementację przepisów wspólnotowych i są konsekwencją przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. I tak art. 29 ustawy implementuje przepis art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, iż każdy z wymienionych w art. 29 ust. 4 ustawy przypadków, tj.:

udzielenie udokumentowanych, prawnie dopuszczonych i obowiązujących rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont),
zwrotów towarów,
zwrotu kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach,
zwrotu kwot dotacji, subwencji i innych opłat o podobnym charakterze,
wystawienia korekty faktury,
- stanowi odrębną podstawę zmniejszenia obrotu (stanowiącego podstawę opodatkowania).

Powyższe stanowisko pozostaje w zgodzie z Dyrektywą Rady 2006/112/WE, która w art. 73 oraz 90 ust. 1 określa podstawę opodatkowania, przewidując uprawnienia do jej obniżenia w przypadku każdorazowego, faktycznego zmniejszenia obrotu. Zgodnie z powyższą dyrektywą, przesłanką wystarczającą dla ustalenia podstawy opodatkowania jest zaistnienie samego faktu zmniejszenia obrotu, bez konieczności wykazywania go w jeden konkretny sposób.

Mając to na uwadze wydaje się, że zarówno wystawienie faktury korygującej jak również noty stanowi prawidłowy sposób udokumentowania udzielonego rabatu. Jednakże zarówno przywołane przepisy ustawy jak i dyrektywy wyraźnie wskazują, iż rzeczywiste kwoty rabatów mają być udokumentowane - podatnik winien przedstawić dowód rzeczywistej kwoty poniesionych kosztów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się dystrybucją produktów leczniczych na terytorium Polski. Sprzedaż produktów dokonywana jest na rzecz Hurtowni, które następnie dokonują ich dalszej odsprzedaży Aptekom, zaś Apteki sprzedają produkty Spółki końcowym klientom - pacjentom. Wnioskodawca w celu zmniejszenia obciążenia finansowego pacjentów oraz jednocześnie zwiększenia dostępności produktów zdecydował się wprowadzić rozwiązanie zmierzające do obniżenia ceny detalicznej produktów. Spółka zamierza udzielać rabatów bezpośrednio Aptekom z pominięciem Hurtowni.

Spółka będzie otrzymywać zestawienie umożliwiające identyfikację ilości i cen produktów zakupionych przez Aptekę w danym okresie. Dodatkowo zestawienie będzie zawierało dane indentyfikacyjne Apteki oraz poszczególnych partii Produktów. Na podstawie otrzymanego zestawienia Spółka będzie obliczać rabat należny każdej Aptece, w oparciu, np. o stałą kwotę rabatu na każde opakowanie (lub alternatywnie stały procent). W oparciu o kalkulację rabatu, Spółka wystawi Aptece notę księgową dokumentującą wysokość udzielonego rabatu. Wystawiona nota będzie zawierała m.in. łączną wartość zakupionych przez Aptekę Produktów, oraz wartość rabatu netto, kwotę podatku oraz wartość brutto udzielonego rabatu. Ponadto będzie precyzować okres rozliczeniowy w którym zakupywane były produkty.

W świetle powołanych wyżej definicji „bonifikaty” i „rabatu” uznać należy, że w opisanym przypadku mamy do czynienia z pomniejszeniem czy odstępstwem od ustalonej ceny towarów przez Wnioskodawcę, który co prawda nie sprzedaje bezpośrednio towarów Aptekom ale w ramach akcji zmierzającej do obniżenia ceny detalicznej produktu udziela im rabatu, co powoduje w istocie zwrot części ceny towarów. W przypadku kiedy apteka otrzyma bezpośrednio od Wnioskodawcy zwrot części ceny zakupionego towaru wówczas dla sprzedającego (Wnioskodawca) i dla Apteki nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru. Takie obniżenie ceny nie dotyczy Hurtowni, która zapłaci Wnioskodawcy i otrzyma od Apteki cenę należną w pełnej wysokości. Podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego staje się Wnioskodawca, który dokonał sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzielił rabatu finansowego. U Wnioskodawcy nastąpi zatem obniżenie wartości obrotu i kwoty podatku należnego. W związku z tym rzeczywiście Wnioskodawca posiada prawo do korekty obrotu i należnego od niego podatku.

Podkreślenia wymaga fakt, iż rzeczywisty obrót gospodarczy winien mieć odzwierciedlenie w prowadzonej dokumentacji. Do obowiązków uczestników obrotu gospodarczego należy uwiarygodnienie dokonanych transakcji. Podmiot udzielający rabatu powinien posiadać dla celów dowodowych dokumenty świadczące o rzeczywistym rabacie na rzecz finalnego odbiorcy – w tym przypadku apteki. Posiadanie takich dokumentów jest warunkiem potwierdzającym prawo do obniżenia podatku należnego po stronie sprzedawcy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w celu udokumentowania przyznanych rabatów finansowych będzie wystawiał Aptekom noty księgowe, w których wykaże wartość udzielonego rabatu netto, kwotę podatku oraz wartość brutto udzielonego rabatu, wartość zakupionych produktów, jak również wskaże okres rozliczeniowy w którym nabywane były produkty Spółki.

Ze względu na brak bezpośredniej transakcji pomiędzy Spółką a Apteką udokumentowanej fakturą VAT, faktu udzielenia rabatu nie można potwierdzić fakturą korygującą określoną w § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów. Zatem, faktura korygująca może dotyczyć tylko dostawcy i bezpośredniego nabywcy uczestniczących w pierwotnej transakcji. Nie można wystawić faktury korygującej na podatnika, który odkupił towar od nabywcy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, iż wystawiona nota opisana w złożonym wniosku będzie dokumentowała prawnie dopuszczalny rabat. W konsekwencji będzie pisemnym dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi udokumentowanie rabatu. Zatem na podstawie not Spółka jest w stanie określić kwotę udzielonego Aptekom rabatu finansowego i w związku z tym posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu udzielonego rabatu Aptekom od zakupionych od Hurtowni produktów leczniczych.

Reasumując, udzielony przez Wnioskodawcę rabat finansowy wyczerpuje przesłanki do uznania go za rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ zastosowany obniża ustaloną cenę produktów. W konsekwencji dystrybutor leków (Wnioskodawca) będzie posiadał prawo do obniżenia podstawy opodatkowania. Ponadto Zainteresowany ma możliwość prawną udokumentowania udzielonego Aptece (a nie Hurtowni) rabatu notą.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin