Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-10/13-4/ŁM
z 16 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2013 r. (data wpływu 15 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 04 kwietnia 2013 r. (data wpływu 09.04.2013 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi od 1 stycznia 2012 r. działalności na podstawie Porozumienia z dnia 30 grudnia 2011 r. w sprawie świadczenia usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków oraz ich oczyszczania, zawartego z Związkiem Wodociągów i Kanalizacji - 100% udziałowca Spółki. Działalność ta w szczególności obejmuje:

• zaopatrzenie odbiorców usług w wodę za pomocą urządzeń wodociągowych,
• zaopatrzenie odbiorców usług w wodę poprzez zdroje uliczne i dowóz wody,
• odprowadzanie ścieków za pomocą urządzeń kanalizacyjnych w systemie kanalizacji ogólnospławnej lub deszczowej,
• oczyszczania ścieków przyjętych do sieci kanalizacyjnej.
  
  

Z tytułu realizacji zawartego Porozumienia, Spółce przysługuje wynagrodzenie w wysokości poniesionych kosztów działalności, określonych w załączniku.

W dniu 30 października 2012 r. zawarto aneks nr 1 do Porozumienia z dnia 30 grudnia 2011 r. w sprawie świadczenia usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków oraz ich oczyszczania, w którym strony oświadczają, iż po zakończeniu roku 2012, działając na podstawie Porozumienia, ustalając wynagrodzenie przysługujące Spółce wliczą wartość odpisów amortyzacyjnych od majątku Spółki, która nie została wykazana w pierwotnej treści załącznika do Porozumienia w postaci Planu kosztów działalności Spółki od 1 stycznia do 31 grudnia 2012 r.

Art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, prawidłowe ustalenie dochodu oznacza zaliczenie do kosztów podatkowych tylko kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów. Zasada ta obowiązuje także w przypadku ustalania zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku.

W piśmie z dnia 04 kwietnia 2013 r. (data wpływu 09.04.2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku, Wnioskodawca przedstawił informacje o stanie faktycznym środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz sposobie dokonywania odpisów amortyzacyjnych:

1. Środki trwałe stanowią własność Spółki, zostały nabyte w formie aportów oraz wytworzone we własnym zakresie (zadania i zakupy inwestycyjne), są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, ich okres używania jest dłuższy niż rok. Środki te są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z zawartym Porozumieniem w dniu 30 grudnia 2011 r.
2. Środki trwałe zostały wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonych przez Spółkę.
3. Wartość początkowa środków trwałych została ustalona zgodnie z art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
4. Odpisy amortyzacyjne Spółka dokonuje metodą liniową zgodnie z art. 16h - 16j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
5. Do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych nie stosuje się wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu art. 16 ust. 1 pkt 48 i 63 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
6. Przedmiotem wniosku są odpisy amortyzacyjne dokonane od wartości niematerialnych i prawnych w nieznacznej kwocie (odpis za rok 2012 wyniósł 2.001,28 - odpis dotyczy nabytego przez Spółkę programu komputerowego), który nadaje się oraz jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, jego okres użytkowania jest dłuższy niż rok, został wpisany do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Wartość początkowa została ustalona zgodnie z art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonano metodą liniową zgodnie z art. 16m (okres dokonanych odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż 24 miesiące na licencje (sublicencje) na programy komputerowe), do dokonanych odpisów amortyzacyjnych nie mają zastosowania wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48, 63 i 64 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy ustalając miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych (począwszy od miesiąca stycznia 2012 r.), Spółka prawidłowo wliczała do kosztów uzyskania przychodów, wartość miesięcznych odpisów amortyzacyjnych?
2. Czy Spółka powinna ująć wartość rocznych odpisów amortyzacyjnych jako koszt uzyskania przychodu w rocznym zeznaniu podatkowym CIT-8 za rok 2012?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, do prowadzenia działalności, zgodnie z zawartym w dniu 30 grudnia 2011 r. Porozumieniem, wykorzystuje On środki trwałe w tym: urządzenia wodociągowe, kanalizacyjne, środki transportowe, budynki, urządzenia techniczne itd. podlegające amortyzacji. Amortyzacja jest szczególnym sposobem uwzględniania w kosztach uzyskania przychodu wydatków na środki trwałe.

W ocenie Wnioskodawcy, miesięczna wartość odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt uzyskania przychodu (pomimo braku ich w pierwotnej treści załącznika do Porozumienia) i Spółka miała prawo do obniżania zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych o wartość odpisów amortyzacyjnych.

W art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca zawarł definicję dnia poniesienia kosztu uzyskania przychodu i z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4a i 4f - 4h ustawy, za ten dzień uznaje się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych. Miesięczna wartość odpisów amortyzacyjnych ujmowana jest w księgach rachunkowych Spółki nie później niż w ostatnim dniu miesiąca na podstawie dowodu wewnętrznego PK - Polecenie księgowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a – 16m.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma jednak charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z treści art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż aby wymienione w nich składniki majątku (środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne) podlegały amortyzacji podatkowej, powinny spełniać następujące warunki:

• stanowić muszą własność lub współwłasność podatnika (środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne),
• powinny być nabyte lub wytworzone we własnym zakresie (środki trwałe),
• powinny być kompletne i zdatne do użytku (środki trwałe),
• powinny być nabyte i nadawać się do gospodarczego wykorzystania (wartości niematerialne i prawne),
• przewidywany okres ich używania powinien być dłuższy niż rok,
• powinny być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka, na podstawie Porozumienia zawartego z jedynym Jej udziałowcem, prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków oraz ich oczyszczania. Z tytułu realizacji zawartego Porozumienia, Spółce przysługuje wynagrodzenie w wysokości poniesionych kosztów działalności. Ponadto, na podstawie zawartego aneksu nr 1 do Porozumienia, strony ustaliły, iż do wynagrodzenia przysługującego Spółce wliczą wartość odpisów amortyzacyjnych od majątku Spółki. W uzupełnieniu Spółka wskazała, iż środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne stanowiące majątek Spółki spełniają wszystkie warunki, aby podlegały amortyzacji podatkowej. Jednocześnie w stanie sprawy nie znajdują zastosowania wyłączenia z kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 3 oraz w art. 16b.

W myśl art. 16h ust. 4 tejże ustawy, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym, odpisy amortyzacyjne, dokonywane, zgodnie z przepisami art. 16a - 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących majątek Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ujęcia tych odpisów w księgach rachunkowych.

Odnośnie uwzględniania odpisów amortyzacyjnych przy ustalaniu miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3 - 6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1 (…).

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Biorąc powyższe pod uwagę, przy ustalaniu podstawy opodatkowania Spółka powinna uwzględniać odpisy amortyzacyjne jako koszty uzyskania przychodów.

Reasumując, ustalając miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2012, Spółka prawidłowo wliczała do kosztów uzyskania przychodów wartość miesięcznych odpisów amortyzacyjnych. Spółka powinna również ująć wartość rocznych odpisów amortyzacyjnych jako koszt uzyskania przychodów w rocznym zeznaniu podatkowym CIT-8 za rok 2012.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.