INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 07.02.2013 r. (data wpływu 18.02.2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26.03.2013 r. (data wpływu 02.04.2013 r.) na wezwanie nr IPPP2/443-155/13-2/RR z dnia 21.03.2013 r., pismem z dnia 29.04.2013 r. (data wpływu 06.05.2013 r.) na wezwanie nr IPPP2/443-155/13-4/RR z dnia 23.04.2013 r. oraz pismem z dnia 29.05.2013 r. (data wpływu 03.06.2013 r.) na wezwanie nr IPPP2/443-155/13-6/RR z dnia 22.05.2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania oraz stawki podatku na otrzymane należności w związku z dokonaną sprzedażą nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.02.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania oraz stawki podatku na otrzymane należności w związku z dokonaną sprzedażą nieruchomości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia z dnia 26.03.2013 r. (data wpływu 02.04.2013 r.) na wezwanie nr IPPP2/443-155/13-2/RR z dnia 21.03.2013 r. (doręczone w dniu 25.03.2013 r.), pismem z dnia 29.04.2013 r. (data wpływu 06.05.2013 r.) na wezwanie nr IPPP2/443-155/13-4/RR z dnia 23.04.2013 r. (doręczone w dniu 25.04.2013 r.) oraz pismem z dnia 29.05.2013 r. (data wpływu 03.06.2013 r.) na wezwanie nr IPPP2/443-155/13-6/RR z dnia 22.05.2013 r. (doręczone w dniu 23.05.2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (przedstawiony w piśmie z dnia 26.03.2013 r. – stanowiącym uzupełnienie do złożonego wniosku):

Miasto na podstawie zawartego w dniu 31.10.2012 Aktu Notarialnego zawarło umowę zobowiązującą do sprzedaży Elektrowni X S.A. zabudowaną budynkiem socjalnym nieruchomość za kwotę 1 777 600 zł. Warunkiem dodatkowym przetargu było pokrycie kosztów utworzenia przez Miasto lokali socjalnych w liczbie i o łącznej powierzchni użytkowej co najmniej równej liczbie i łącznej powierzchni użytkowej lokali socjalnych w budynku posadowionym na zbywanej nieruchomości, do której zostaną przeniesieni lokatorzy z budynku posadowionego na nieruchomości. Koszt utworzenia lokali socjalnych został ustalony na ryczałtową kwotę w wysokości 3 000 000 zł i wpłacony wraz z zapłatą za nieruchomość na konto Miasta 29.10.2012 r.

Wskazano również, że to na Mieście ciąży obowiązek utworzenia lokali socjalnych, gdyż umową cesji praw i przejęcia długu z 27.03.2012 za zgodą Banku Gospodarstwa Krajowego Miasto kupując nieruchomość od Gminy R., Miasto przejęło zobowiązanie wynikające z art. 10 ust 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 2004 r. o finansowym wsparciu tworzenia w latach 2004-2006 lokali socjalnych, noclegowni i domów dla bezdomnych (Dz. U. Nr 145, poz 1533). Elektrownia Ostrołęka SA kupując ww. nieruchomość nie przejęła tego zobowiązania od Miasta Ostrołęki.

Z pisma z dnia 29.04.2013 r. stanowiącego uzupełnienie do złożonego wniosku dodatkowo wynika, że:

Kwotę 3 000 000 zł Miasto otrzymało od Elektrowni X S.A. jako spełnienie dodatkowego warunku aktu notarialnego z tytułu zrekompensowania Miastu Ostrołęka kosztów utworzenia lokali socjalnych w liczbie i o łącznej powierzchni użytkowej co najmniej równej liczbie lokali socjalnych w budynku posadowionym na zbywanej nieruchomości, do których zostaną przeniesieni lokatorzy z budynku posadowionego na zbywanej nieruchomości.

Zakupy dokonywane przez Miasto są związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi podatkowi VAT. We wniosku Strona pyta jedynie czy będzie mogła odliczyć VAT od zakupów ściśle związanych z utworzeniem lokali socjalnych na które Miasto wykorzysta środki otrzymane od Elektrowni X S.A na pokrycie kosztów utworzenia lokali socjalnych.

W piśmie z dnia 29.05.2013 r. stanowiącym uzupełnienie do złożonego wniosku wskazano:

Gmina R. sprzedając Stronie przedmiotową nieruchomość korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535 z późn. zm.). W związku z tym, iż zakup ww. nieruchomości był zwolniony z podatku VAT i ww. nieruchomość służyła od momentu zakupu, tj. od kwietnia 2012 roku Miastu do czynności najmu również zwolnionych z VAT § 13 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 72 poz. 392) Miastu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu ww. nieruchomości.

Miasto nie ponosiło wydatków na ulepszenie nieruchomości przekraczające 30 % wartości początkowej tej nieruchomości.

Niestety budynek nie posiada nadanego symbolu PKOB dla tego budynku socjalnego, ale powierzchnia żadnego z lokali socjalnych nie przekracza 150 m2 i mieszkalnych lokali socjalnych ww. budynku jest więcej jak 3 szt.

Otrzymane pieniądze za sprzedaż przedmiotowej nieruchomości jak i z tytułu warunku dodatkowego Miasto w części przeznaczy na modernizację i rozbudowę istniejącego budynku socjalnego oraz na budowę nowego budynku przy ul. B. W obu budynkach są i będą utworzone lokale w całości przeznaczone na cele mieszkaniowe i wynajmowane najemcom za wynagrodzeniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone nr 1 w złożonym wniosku):

Czy przekazane Miastu zgodnie z zapisami aktu notarialnego pieniądze w kwocie 3 000 000 zł stanowią obrót w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535 i Miasto powinno opodatkować tą kwotę podatkiem 23 % czy zastosować obniżoną stawkę VAT 8 % na budownictwo mieszkaniowe...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Otrzymanie środków na pokrycie kosztów utworzenia przez Miasto lokali socjalnych będzie stanowiło obrót w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535 i powinno Miasto opodatkować tę kwotę podatkiem 23 %, następnie spowoduje możliwość odliczenia przez Miasto podatku VAT od zakupów dokonanych na utworzenie ww. lokali socjalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy - stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Przy czym zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2. art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Natomiast według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli tub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Art. 43 ust. 11 ustawy stanowi, iż oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę zobowiązującą Go do sprzedaży zabudowanej budynkiem socjalnym nieruchomości za kwotę 1 777 600 zł. Warunkiem dodatkowym przetargu było pokrycie kosztów utworzenia (przez Wnioskodawcę) lokali socjalnych w budynku posadowionym na zbywanej nieruchomości, do której zostaną przeniesieni lokatorzy z budynku posadowionego na nieruchomości. Koszt utworzenia lokali socjalnych został ustalony na ryczałtową kwotę w wysokości 3 000 000 zł i wpłacony wraz z zapłatą za nieruchomość. Kwotę 3 000 000 zł Miasto otrzymało od Elektrowni X. S.A. jako spełnienie dodatkowego warunku aktu notarialnego z tytułu zrekompensowania Miastu Ostrołęka kosztów utworzenia lokali socjalnych. Gmina R. sprzedając Stronie przedmiotową nieruchomość korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy. W związku z tym iż zakup ww. nieruchomości był zwolniony z podatku VAT i ww. nieruchomość służyła od momentu zakupu tj. od kwietnia 2012 roku Miastu do czynności najmu również zwolnionych z VAT. Miastu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu ww. nieruchomości oraz Strona nie ponosiła wydatków na ulepszenie nieruchomości przekraczające 30 % wartości początkowej tej nieruchomości. Budynek nie posiada nadanego symbolu PKOB dla tego budynku socjalnego, ale powierzchnia żadnego z lokali socjalnych nie przekracza 150 m2 i mieszkalnych lokali socjalnych w ww. budynku jest więcej jak 3 szt. Otrzymane pieniądze za sprzedaż przedmiotowej nieruchomości jak i z tytułu warunku dodatkowego Miasto w części przeznaczy na modernizację i rozbudowę istniejącego budynku socjalnego przy ul. Kołobrzeskiej oraz na budowę nowego budynku przy ul. B.. W obu budynkach są i będą utworzone lokale w całości przeznaczone na cele mieszkaniowe i wynajmowane najemcom za wynagrodzeniem.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest czy przekazane Miastu zgodnie z zapisami aktu notarialnego pieniądze w kwocie 3 000 000 zł stanowią obrót w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535 i Miasto powinno opodatkować tą kwotę podatkiem 23 % czy zastosować obniżoną stawkę VAT 8 %.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Pojęcie kwoty należnej (obrotu) z tytułu sprzedaży należy łączyć z pojęciem wynagrodzenia czy zapłaty, które jest sprzedawcy należne z tytułu jego świadczenia na rzecz nabywcy. Uregulowanie wynikające z art. 29 ust. 1 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.). Stosownie do art. 73 powołanej Dyrektywy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia usługi. Przepis art. 73 Dyrektywy posługuje się pojęciem zapłaty (wynagrodzenia), którą dostawca lub świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać, a ustawodawca polski stanowi o obrocie, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży. Mimo różnic w nazewnictwie należy uznać, że pojęcia te sobie odpowiadają.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje: podatki, cła, opłaty i inne należności (z wyjątkiem podatku od wartości dodanej) oraz koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu podstawy opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania.

Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie zawiera odrębnego uregulowania stanowiącego odpowiednik art. 78 Dyrektywy. Ustawodawca krajowy nie sprecyzował, jakie elementy należy uwzględnić przy ustalaniu podstawy opodatkowania, tak jak to uczynił ustawodawca wspólnotowy, uznając za wystarczające wskazanie ogólnej definicji podstawy opodatkowania. Nie oznacza to jednak, że wszelkich dodatkowych kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub świadczeniem usług nie należało uwzględniać w podstawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jak już powyżej wskazano, ogólne określenie podstawy opodatkowania w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług odpowiada uregulowaniu wspólnotowemu z art. 73 i 78 Dyrektywy. W konsekwencji zapis ten winien stanowić wskazówkę interpretacyjną przy dokonywaniu wykładni polskich przepisów regulujących ustalanie podstawy opodatkowania.

Należy zaznaczyć, iż strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży są nieruchomości, wówczas z dokonywanej dostawy nie można wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży w przypadku gdy strony umowy zgodziły się na przeniesienie innych kosztów np.: kosztów utworzenia lokali socjalnych w liczbie i o łącznej powierzchni użytkowej co najmniej równej liczbie lokali socjalnych w budynku posadowionym na zbywanej nieruchomości do których zostaną przeniesieni lokatorzy z budynku posadowionego na zbywanej nieruchomości.

Obrotem sprzedającego jest uzgodniona kwota, którą w tym przypadku stanowi oprócz należności za nieruchomość dodatkowa kwota na pokrycie kosztów utworzenia przez Miasto lokali socjalnych.

Kwota na utworzenie lokali socjalnych w liczbie i o łącznej powierzchni użytkowej co najmniej równej liczbie lokali socjalnych w budynku posadowionym na zbywanej nieruchomości do których zostaną przeniesieni lokatorzy z budynku posadowionego na zbywanej nieruchomości, stanowiła dodatkowy warunek przetargu i została wpłacona wraz z zapłatą za nabywaną nieruchomość.

Zatem w analizowanej sytuacji Wnioskodawca dokonuje zbycia nieruchomości, za co otrzymuje określoną w umowie łączną kwotę, która nie powinno być dzielone sztucznie na części. Skutkiem powyższego zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, kwota należna z tytułu odpłatnej dostawy nieruchomości, obejmuje również koszty należności utworzenia lokali socjalnych.

Tym samym mając na uwadze wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja uznać należy, że kwota 3 000 000 zł stanowi dla Wnioskodawcy część kwoty należnej otrzymanej z tytułu sprzedaży nieruchomości na rzecz Elektrowni X. S.A. Kwota ta wraz z należnością główną za zbywaną nieruchomość stanowi obrót/podstawę opodatkowania dla podatku od towarów i usług, dla której stosuje się właściwą stawkę dla sprzedawanej nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało przy ich nabyciu prawo odliczenia podatku VAT, z uwagi na fakt, iż dostawa nabywanej nieruchomości korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość od momentu zakupu służyła Wnioskodawcy do czynności najmu na cele mieszkalne. Strona nie dokonywała ulepszeń nieruchomości przekraczające 30 % wartości początkowej tej nieruchomości.

Mając na uwadze opis przedmiotowego stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że dostawa nieruchomości nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, zatem dostawa przedmiotowej nieruchomości podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak już wskazano kwota w wysokości 3 000 000 zł wpłacona na rzecz Miasta przez Elektrownię X. S.A. stanowiła wraz z kwotą w wysokości 1 776 00 zł wynagrodzenie/zapłatę za sprzedaną nieruchomość. Z uwagi na to, iż dostawa nieruchomości korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, do kwoty w wysokości 3 000 000 zł nie należy doliczać podatku VAT w wysokości 8%, ani w wysokości 23%. Na fakturze dokumentującej ww. dostawę Wnioskodawca winien wykazać powyższą kwotę jako zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT. Zauważyć należy, iż jedynie po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy i rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, kwota w wysokości 3 000 000 zł podlegałaby opodatkowaniu wg stawki podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ informuje, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.