INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2011 r. (data wpływu 16 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia - brak daty sporządzenia - (data wpływu 27 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku opłat pobieranych od uczestników konferencji organizowanych przez Wnioskodawcę jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej zwolnienia od podatku opłat pobieranych od studentów,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej zwolnienia od podatku opłat pobieranych od pracowników wyższych uczelni.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku opłat pobieranych od uczestników konferencji organizowanych przez Wnioskodawcę. Wniosek uzupełniono pismem z dnia - brak daty sporządzenia - (data wpływu 27 lutego 2012 r.) o własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest niepubliczną uczelnią działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 ze zm.), wpisaną do Rejestru Uczelni Niepublicznych i Związków Uczelni Niepublicznych pod pozycja nr (...). Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT.

Podstawowymi zadaniami Wnioskodawcy zgodnie ze Statutem Uczelni jest:

1. Kształcenie studentów w zakresie danej dziedziny wiedzy oraz przygotowanie ich do wykonywania określonych zawodów.
2. Kształcenie kadr naukowych.
3. Kształcenie w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy.
4. Rozwijanie i upowszechnianie kultury narodowej, a także współdziałanie w szerzeniu wiedzy w społeczeństwie oraz dbanie o zdrowie i rozwój fizyczny studentów.
5. Prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych.
   
   

Zainteresowany prowadzi studia pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia oraz jednolite studia magisterskie w formie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych oraz studia podyplomowe i kursy dokształcające.

Organizacja konferencji należy do podstawowych zadań uczelni, które zostały określone w art. 13 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz w Statucie Uczelni. W celu wykonania ww. zadań poszczególne jednostki Wnioskodawcy organizują konferencje adresowane głównie do kadry profesorskiej, pracowników naukowych, nauczycieli akademickich jak również studentów różnych uczelni krajowych i zagranicznych.

Głównym celem tych spotkań jest cel edukacyjny – upowszechnianie wyników badań naukowych, wymiana informacji, myśli, doświadczeń i poglądów.

W trakcie organizowanych konferencji jest rozpropagowywana oraz pozyskiwana wiedza na określony temat, uczestnicy uzyskują wiadomości i materiały, które pozwalają na uzupełnianie wiedzy i rozwijanie swojego dorobku naukowego, zdobywają nową wiedzę teoretyczną i praktyczną lub też uzupełniają już posiadaną. W takiej sytuacji są to czynności mieszczące się zarówno w katalogu kształcenia kadr naukowych, jak też kształcenia w celu uzupełnienia i zdobywania wiedzy, o których mowa w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym, a więc spełniające wymóg kształcenia innego niż na poziomie wyższym.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1476), uchylono załącznik nr 4 z art. 43 Ustawy o podatku od towarów i usług co spowodowało, że do opłat z tytułu uczestnictwa w konferencji nie można zastosować zwolnienia z tytułu podatku VAT. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649), w § 13 ust. 1 pkt 19 mowa jest o zwolnieniu od podatku pozostałych usług kształcenia świadczonych przez uczelnie oraz świadczeń usług i dostaw towarów ściśle z tymi usługami związanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty pobierane od uczestników konferencji organizowanych przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku VAT na mocy § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie zredagowanym w piśmie uzupełniającym), opłaty pobierane od uczestników konferencji organizowanych przez niego są zwolnione od podatku VAT. Zainteresowany stoi na stanowisku, iż organizacja konferencji jest usługą ściśle związaną z kształceniem studentów, gdyż służy kształceniu i promowaniu kadry naukowej, która przekazuje wiedzę studentom. Organizacja konferencji należy do podstawowych zadań uczelni, które zostały określone w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym oraz w Statucie Uczelni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia od podatku opłat pobieranych od studentów oraz za nieprawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia od podatku opłat pobieranych od pracowników wyższych uczelni.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub do podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest niepubliczną uczelnią działającą w oparciu o ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym. Jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Podstawowymi zadaniami Wnioskodawcy zgodnie ze Statutem Uczelni jest:

1. Kształcenie studentów w zakresie danej dziedziny wiedzy oraz przygotowanie ich do wykonywania określonych zawodów.
2. Kształcenie kadr naukowych.
3. Kształcenie w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy.
4. Rozwijanie i upowszechnianie kultury narodowej, a także współdziałanie w szerzeniu wiedzy w społeczeństwie oraz dbanie o zdrowie i rozwój fizyczny studentów.
5. Prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych.
   
   

Organizacja konferencji należy do podstawowych zadań uczelni, które zostały określone w art. 13 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz w Statucie Uczelni. W celu wykonania ww. zadań poszczególne jednostki Wnioskodawcy organizują konferencje adresowane głównie do kadry profesorskiej, pracowników naukowych, nauczycieli akademickich jak również studentów różnych uczelni krajowych i zagranicznych. Głównym celem tych spotkań jest cel edukacyjny - upowszechnianie wyników badań naukowych, wymiana informacji, myśli, doświadczeń i poglądów.

W art. 41 ust. 1 ustawy wskazano, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust.1 ustawy punktów 26 -29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

   - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Do dnia 5 kwietnia 2011 r. obowiązywało rozporządzenie z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246 poz. 1649 ze zm.), w którym § 13 ust. 1 pkt 19 obowiązywał w brzmieniu: zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy korzystać mogą uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Przepis art. 43 ust. 17 ustawy wskazuje, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22 24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Natomiast w myśl art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostaw towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zgodnie z przepisem art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006 nr 347 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega kształcenie dzieci i młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznawane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Wnioskodawca wskazał, iż w trakcie organizowanych konferencji jest rozpropagowywana oraz pozyskiwana wiedza na określony temat, uczestnicy uzyskują wiadomości i materiały, które pozwalają na uzupełnianie wiedzy i rozwijanie swojego dorobku naukowego, zdobywają nową wiedzę teoretyczną i praktyczną lub też uzupełniają już posiadaną. W takiej sytuacji są to czynności mieszczące się zarówno w katalogu kształcenia kadr naukowych, jak też kształcenia w celu uzupełnienia i zdobywania wiedzy, o których mowa w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym, a więc spełniające wymóg kształcenia innego niż na poziomie wyższym.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak również aktów wykonawczych do niej brak jest definicji „kształcenia”. Posiłkując się zatem Internetowym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN S.A. stwierdzić należy, że „kształcić” to przekazywać komuś wiedzę, umiejętności, czynić starania aby ktoś zdobył wiedzę, rozwijał umiejętności, rozwijać cechy charakteru.

Przyjmuje się powszechnie, że kształcenie to całość doświadczeń składających się na proces zdobywania przez jednostkę umiejętności, wiedzy oraz rozumienia otaczającego ją świata. Kształcenie obejmuje zarówno proces nauczania, jak i uczenia się. Pojęcie kształcenie często utożsamia się z formalnym kształceniem w instytucjach systemu szkolnictwa. W szerszym rozumieniu, obejmuje ono także kształcenie nieformalne, mające źródło w codziennych doświadczeniach, kontaktach z rówieśnikami i informacjami pochodzącymi z mass mediów. Podkreśla się także znaczenie szeroko rozumianego kształcenia ustawicznego (uczenia się przez całe życie).

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.), podstawowymi zadaniami uczelni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są:

1. kształcenie studentów w celu ich przygotowania do pracy zawodowej;
2. wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych;
4. kształcenie i promowanie kadr naukowych;
5. upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
6. kształcenie w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy;
7. stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.
   
   

W świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, w uczelni mogą być prowadzone studia, studia doktoranckie, studia podyplomowe oraz kursy dokształcające.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na to przez kogo dana usługa jest świadczona ale także na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz w § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia.

Ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi kształcenia. Jednakże, usługi te aby mogły korzystać ze zwolnienia muszą być świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Natomiast przepis § 13 cyt. rozporządzenia, poszerza zakres o świadczenie usług kształcenia inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, a więc inne niż w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Zatem, jeśli w ramach konferencji naukowych usługa kształcenia (edukacyjna) ma zasadniczy udział, to organizacja takich konferencji przez uczelnie wyższą jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie wyżej przytoczonych przepisów.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca, będący niepubliczną uczelnią organizują konferencje adresowane głównie do kadry profesorskiej, pracowników naukowych, nauczycieli akademickich jak również studentów różnych uczelni krajowych i zagranicznych.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż wykonywana w ramach konferencji naukowych usługa kształcenia ma w nich zasadniczy udział. Organizowanie tych konferencji na rzecz kadry naukowej uczelni wyższych, spełnia więc wymóg kształcenia innego niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy (inne niż w zakresie kształcenia na poziomie wyższym) i tym samym od dnia 1 stycznia 2011 r. korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia.

Zatem organizowane przez Zainteresowanego konferencje, których uczestnikami są pracownicy (kadry profesorskiej, pracowników naukowych, nauczycieli akademickich) naukowi uczelni wyższych, korzystają ze zwolnienia na podstawie przepisu § 13 ust. 1 pkt 19 cyt. rozporządzenia.

Ponadto, organizowane przez Wnioskodawcę konferencje, których uczestnikami są studenci korzystają ze zwolnienia na podstawie przepisu 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, pod warunkiem, iż studenci uczestniczą w organizowanych konferencjach w ramach studiów wyższych.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że opłaty pobierane od uczestników konferencji organizowanych przez Zainteresowanego w przypadku studentów korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, natomiast w odniesieniu do pracowników wyższych uczelni, na mocy § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, z uwagi na fakt, że opłaty pobierane od uczestników konferencji będących studentami korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, a nie rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.