Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-123/13-5/IR
z 10 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2013 r. (data wpływu 3 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2013 r. (data wpływu 27 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji o osiągniętym przychodzie dla osoby prawnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji o osiągniętym przychodzie dla osoby prawnej.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), pismem z dnia 19 czerwca 2013 r., (doręczonym w dniu 21 czerwca 2013 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 27 czerwca 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 25 czerwca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Do Wójta Gminy wpłynął wniosek Parafii o wydanie zezwolenia na usunięcie 46 sztuk drzew z terenu cmentarza parafialnego. Uzgodnień usunięcia drzew dokonał Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków. Do usunięcia bez opłat zakwalifikowano 4 drzewa. Dopuszczono możliwość usunięcia kolejnych 14 drzew po naliczeniu odpowiedniej opłaty z możliwością zastosowania nasadzeń zastępczych. Są to następujące drzewa: 4 dęby, 5 brzóz, 2 klony, 2 jesiony i 1 lipa. Drzewa te są w konflikcie z nagrobkami i wydzielają duże ilości posuszu.

Wójt Gminy zamierza wydać decyzję zezwalającą Parafii na usunięcie 4 drzew bez opłat i 14 drzew z opłatą pod warunkiem zastąpienia usuwanych drzew, drzewami rodzimych gatunków w ilości nie mniejszej niż liczba usuwanych na terenie cmentarza do dnia 30 kwietnia 2014 r. W decyzji tej, Wójt zamierza zawrzeć klauzulę, iż spełnienie tego warunku spowoduje odroczenie na okres 3 lat należnej opłaty za usunięcie drzew. Po dokonaniu w maju 2016 r. sprawdzenia żywotności posadzonych 14 drzew, Wójt wyda odrębną decyzję o umorzeniu opłaty za usunięcie drzew.

W uzupełnieniu wniosku dodano, iż umorzenie zobowiązania oznacza zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego, skutkiem czego jest wystąpienie po stronie dłużnika określonej korzyści.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wójt Gminy ma obowiązek sporządzenia informacji o osiągniętym przychodzie dla osoby prawnej (Parafii), której dokona umorzenia opłaty za usunięcie drzew?

Zdaniem Wnioskodawcy, wymieniona opłata za dokonanie wycięcia 14 drzew z terenu cmentarza parafialnego nie stanowi kary za samowolne (bez zezwolenia) wycięcie drzew. Jeśli Wnioskodawca spełni odpowiednie warunki - posadzi nowe drzewa i zachowają one żywotność, to umorzenie opłaty wymienionej na wstępie stanowiące odstąpienie od opłaty nie powinno stanowić podstawy do podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Do umorzenia nałożonej na Parafię opłaty za usunięcie drzew będą miały zastosowanie przepisy ustawy o finansach publicznych w związku z ustawą o ochronie przyrody, a nie ustawy Ordynacja podatkowa. Umorzenie należności nastąpi w drodze decyzji administracyjnej. Należności, które będą przedmiotem umorzenia mają charakter administracyjny i stanowią dochody budżetowe.

Według Wnioskodawcy umorzenie osobie prawnej zobowiązania o charakterze administracyjnym przez publicznego wierzyciela w drodze decyzji administracyjnej o rezygnacji z przypadających mu należności, nie stanowi dla adresata takiej decyzji zdarzenia, które sprawia, ze tego z tego tytułu powstaje przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wartość umorzonych opłat nie będzie stanowić przysporzenia majątkowego u dłużnika, gdyż to umorzenie nie nosi znamion umorzenia wierzytelności wynikających z czynności cywilnoprawnych, które w momencie umorzenia tracą swój zwrotny charakter i stają się trwałym przysporzeniem majątkowym dłużnika.

Zdaniem Wnioskodawcy umorzone należności z tytułu opłaty administracyjnej za usunięcie drzew nie będą stanowić u Parafii przychodu podlegającego opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego Urząd Gminy uważa, iż nie ma obowiązku sporządzenia informacji o osiągniętym przychodzie dla osoby prawnej (Parafii), której dokona umorzenia.

Zgodnie z art. 84 ust. 4 i 5 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 880 ze zm.) organ właściwy do wydania zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów odracza, na okres 3 lat od dnia wydania zezwolenia, termin uiszczenia opłaty za ich usunięcie, jeżeli zezwolenie przewiduje przesadzenie ich w inne miejsce lub zastąpienie innymi drzewami lub krzewami. Jeżeli przesadzone albo posadzone w zamian drzewa lub krzewy zachowały żywotność po upływie 3 lat od dnia ich przesadzenia albo posadzenia lub nie zachowały żywotności z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości, należność z tytułu ustalonej opłaty za usunięcie drzew lub krzewów podlega umorzeniu przez organ właściwy do naliczania i pobierania opłat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania dochodów osób prawnych reguluje ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Zasada samoobliczenia jest podstawową zasadą obowiązującą w polskim systemie podatkowym. Polega ona na tym, że podatnik sam oblicza podstawę opodatkowania, nalicza podatek i odprowadza go do organu podatkowego. Na podatniku ciąży obowiązek i odpowiedzialność prawidłowego zaliczenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu oraz zastosowania odpowiedniego sposobu obliczenia podatku.

Ustawy podatkowe normujące poszczególne podatki określają, kiedy i w jakich sytuacjach powstaje obowiązek podatkowy. Oznacza to, że powstaje on w okolicznościach wskazanych przez prawo, niezależnie od woli podlegających mu osób czy podmiotów. Obowiązek ten ma charakter osobisty, podatnik nie może się od niego uwolnić poprzez np. zawarcie umowy z osobą trzecią, że ta przejmie jego obowiązek podatkowy. Nawet jeśli ekonomiczny ciężar podatku poniosłaby rzeczywiście osoba trzecia, obowiązek podatkowy będzie ciążył na tym podmiocie, który został wskazany w ustawie podatkowej.

Zgodnie z treścią art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Natomiast w myśl art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych obowiązki płatnika określa art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednocześnie ust. 3 i ust. 3a art. 26 ww. ustawy określa obowiązek sporządzenia i przesłania informacji o wysokości pobranego podatku z tytułu wypłaty należności wymienionych w tych przepisach.

W art. 21 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca zawarł katalog przychodów wypłacanych osobom prawnym wymienionym w art. 3 ust. 2, tj. osobom nie posiadającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, zaś w art. 22 ust. 1 tej ustawy wymienił przychody z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wójt Gminy zamierza wydać decyzję zezwalającą Parafii na usunięcie 4 drzew bez opłat i 14 drzew z opłatą pod warunkiem zastąpienia usuwanych drzew, drzewami rodzimych gatunków w ilości nie mniejszej niż liczba usuwanych na terenie cmentarza do dnia 30 kwietnia 2014 r. W decyzji tej, Wójt zamierza zawrzeć klauzulę, iż spełnienie tego warunku spowoduje odroczenie na okres 3 lat należnej opłaty za usunięcie drzew. Po dokonaniu w maju 2016 r. sprawdzenia żywotności posadzonych 14 drzew, Wójt wyda odrębną decyzję o umorzeniu opłaty za usunięcie drzew.

Zgodnie z art. 84 ust. 4 i 5 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.) organ właściwy do wydania zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów odracza, na okres 3 lat od dnia wydania zezwolenia, termin uiszczenia opłaty za ich usunięcie, jeżeli zezwolenie przewiduje przesadzenie ich w inne miejsce lub zastąpienie innymi drzewami lub krzewami. Jeżeli przesadzone albo posadzone w zamian drzewa lub krzewy zachowały żywotność po upływie 3 lat od dnia ich przesadzenia albo posadzenia lub nie zachowały żywotności z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości, należność z tytułu ustalonej opłaty za usunięcie drzew lub krzewów podlega umorzeniu przez organ właściwy do naliczania i pobierania opłat.

Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, że przychód z tytułu umorzenia opłaty za usunięcie drzew określony w drodze decyzji administracyjnej nie mieści się w katalogu przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 i w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, w przypadku umorzenia opłaty za usunięcie drzew, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ww. ustawy, tym samym nie będzie zobowiązany do sporządzenia osobie prawnej, której wydano decyzję umorzeniową, informacji o osiągniętym z tego tytułu przychodzie.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej uznano za nieprawidłowe, albowiem na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia ww. informacji z innych przyczyn niż wskazano we wniosku. Wnioskodawca odwołał się bowiem do art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który w rozpatrywanej sprawie nie ma zastosowania.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.