Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-37/13-3/MN
z 27 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2013 r. (data wpływu 17 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez dostawców Spółki Przejmowanej po dniu połączenia, zawierających dane Spółki Przejmowanej jako nabywcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez dostawców Spółki Przejmowanej po dniu połączenia, zawierających dane Spółki Przejmowanej jako nabywcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką świadczącą, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, usługi leasingu oraz usługi udzielania pożyczek.

Planowane jest przejęcie przez Wnioskodawcę spółki z grupy kapitałowej Wnioskodawcy – S.A. (dalej: „Spółka Przejmowana”). Połączenie nastąpi przez przejęcie zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (dalej: „KSH”). Po połączeniu Wnioskodawca wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej, w tym – na podstawie art. 93 Ordynacji podatkowej – w prawa i obowiązki podatkowe. Na chwilę składania przedmiotowego wniosku połączenie nie zostało jeszcze zarejestrowane przez sąd.

Spółka Przejmowana, podobnie jak Spółka Przejmująca, również prowadzi działalność leasingową oraz działalność w zakresie udzielania pożyczek. Wnioskodawca i Spółka Przejmowana są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Do dnia połączenia, Wnioskodawca oraz Spółka Przejmowana prowadzić będą normalną działalność operacyjną, w szczególności będą wystawiać faktury dokumentujące sprzedaż oraz otrzymywać od dostawców faktury dokumentujące zakupy. Nie można przy tym wykluczyć, iż po dniu połączenia, dostawcy Spółki Przejmowanej wystawiać będą faktury zakupowe nadal na Spółkę Przejmowaną (z jej NIP, firmą – dane adresowe są takie same).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy jako sukcesorowi prawno-podatkowemu Spółki Przejmowanej przysługiwać będzie, na zasadach ogólnych, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez dostawców Spółki Przejmowanej po dniu połączenia, zawierających dane Spółki Przejmowanej jako nabywcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze zasadę sukcesji prawno-podatkowej, o której mowa w art. 93 Ordynacji podatkowej, będzie mu przysługiwać jako sukcesorowi prawno-podatkowemu Spółki Przejmowanej prawo do odliczenia na zasadach ogólnych podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez dostawców Spółki Przejmowanej po dniu połączenia, a zawierających dane Spółki Przejmowanej jako nabywcy.

Wnioskodawca bowiem zauważa, iż po połączeniu zastosowanie znajdzie zasada uniwersalnej sukcesji praw i obowiązków wynikających z prawa podatkowego, o której mowa w art. 93 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tą zasadą, osoba prawna powstała w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek, przy czym przepis ten stosuje się również odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej. Zasada sukcesji podatkowej powoduje zatem, że Wnioskodawca jako podmiot przejmujący wstępuje nie tylko w obowiązki, ale także w prawa Spółki Przejmowanej. W konsekwencji, Wnioskodawcy jako następcy prawno-podatkowemu Spółki Przejmowanej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących sprzedaż usług i dostawę towarów, ewentualnie otrzymanie zaliczki/przedpłaty, dokonanych na rzecz Spółki Przejmowanej, wystawionych po dniu połączenia przez dostawców Spółki Przejmowanej, również w sytuacji, gdy na fakturach tych wskazane zostaną dane Spółki Przejmowanej (jej NIP, firma i dane adresowe), na zasadach ogólnych wyrażonych w art. 86 ust. 1 ustawy VAT.

Na gruncie ustawy VAT zasady odliczania podatku VAT naliczonego przez podatników określają art. 86-88 ustawy VAT. W szczególności wspomniany powyżej art. 86 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wynika z powołanego przepisu, podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z prawa do odliczenia jest, aby wydatki były związane z działalnością opodatkowaną podatnika.

Art. 88 ustawy VAT wymienia z kolei przypadki, w których podatnik został pozbawiony możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego. Wskazany tam enumeratywny katalog wydatków, w stosunku do których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie zawiera jednakże, w ocenie Wnioskodawcy, sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku, tj. odliczania podatku VAT naliczonego przez podmiot przejmujący na podstawie faktur wystawionych po dniu połączenia na podmiot przejmowany.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku faktur wystawionych na Spółkę Przejmowaną po dacie połączenia, faktury te będą wskazywały jako nabywcę podmiot, którego Wnioskodawca będzie bezpośrednim następcą. Z punktu widzenia odliczenia podatku VAT naliczonego przez Wnioskodawcę nie będzie miało znaczenia, że dana faktura wystawiona zostanie na Spółkę Przejmowaną, która utraciła byt prawny, albowiem to właśnie Wnioskodawca na podstawie przywołanych powyżej przepisów Ordynacji podatkowej wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki tego przejętego podmiotu. Tym samym, po dacie wpisu połączenia do rejestru, Wnioskodawca działając jako sukcesor prawno-podatkowy, będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez dostawców Spółki Przejmowanej, bez konieczności jakiegokolwiek korygowania danych nabywcy na tych fakturach.

Potwierdzeniem zaprezentowanego podejścia może być wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 10 lutego 2011 r. (sygn. akt I SA/Rz 845/10), w którym Sąd potwierdził, że „(...) w przypadku sukcesji uniwersalnej nowo powstały podmiot nie jest całkowicie odrębnym podatnikiem VAT lecz kontynuuje działalność poprzednika. (...) faktura jest jedynie dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT. Jednakże określenie w fakturze jako nabywcy Spółki przejętej, nie wyłącza praw Spółki przejmującej do odliczenia podatku naliczanego z takiej faktury, bowiem decydują o tym uprawnieniu okoliczności faktyczne zdarzenia gospodarczego, które odzwierciedla faktura, a więc – dokonanie sprzedaży, data tej sprzedaży, data wystawienia faktury, ale przede wszystkim data przekształcenia prawnego podmiotu umowy sprzedaży”. W konsekwencji WSA uznał, że „Spółce przejmującej przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony od faktur VAT wystawionych na spółki przejmowane po dniu połączenia spółek bez obowiązku korygowania danych nabywcy usługi, towaru”.

Analogiczne stanowisko prezentują również organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 28 stycznia 2010 r. (sygn. ILPP1/443-1362/09-8/BP) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że „(...) w przypadku faktur wystawionych na Podmiot przejmowany po dacie połączenia, warunek realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego będzie spełniony. x będzie bowiem w posiadaniu faktur VAT wskazujących jako nabywcę podmiot, którego następcą wszelkich praw i obowiązków jest właśnie sama Spółka. Dla realizacji prawa do odliczenia VAT przez x nie ma znaczenia, że faktura wystawiona jest na Podmiot przejmowany (tj. Y) który utracił byt prawny, bo x na podstawie powołanych przepisów KSH i Ordynacji podatkowej, wstąpił we wszelkie prawa i obowiązki tego podmiotu. Tym samym, po dacie wpisu połączenia do właściwego rejestru, działając jako sukcesor prawny, będzie miał pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez dostawców y Polska (w tym również przez X), na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT bez konieczności jakiegokolwiek korygowania danych nabywcy na tych fakturach”. Podobne stanowisko zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 24 maja 2011 r. (sygn. ILPP1/443-304/11-4/BD) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 grudnia 2007 r. (sygn. IPPP1/443-274/07-8/GD) czy w interpretacji indywidualnej z dnia 20 sierpnia 2008 r. (sygn. IP-P2-443-1081/08-2/PW).

Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, jednoznacznie dowodzi, że zgodnie z zasadą sukcesji prawno-podatkowej, o której mowa w art. 93 Ordynacji podatkowej, po dacie połączenia będzie mu przysługiwało, na zasadach ogólnych (przy spełnieniu wskazanych wyżej warunków uprawniających do odliczenia podatku naliczonego), prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych po tym dniu przez dostawców Spółki Przejmowanej na Spółkę Przejmowaną jako nabywcę, bez konieczności jakiegokolwiek korygowania danych nabywcy na tych fakturach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 Kodeksu spółek handlowych, połączenie może być dokonane:

1. przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie),
2. przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).
   
   

Spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru (art. 493 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Połączenie – w myśl art. 493 § 2 Kodeksu spółek handlowych – następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, z uwzględnieniem art. 507.

Ponadto, stosownie do art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art. 494 § 2 Kodeksu spółek handlowych).

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Mocą art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Zgodnie z art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Nadmienić przy tym należy, iż zgodnie z art. 93e Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Oznacza to, że aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i obowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2012 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Należy zaznaczyć, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Odnosząc powyższe regulacje do przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż połączenie spółek na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych poprzez przejęcie całego majątku spółki przejmowanej, skutkuje również prawem spółki przejmującej do odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach zakupu wystawionych dla spółki przejmowanej, z uwzględnieniem oczywiście odpowiednich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku sukcesji generalnej nowo powstały podmiot nie jest całkowicie odrębnym podatnikiem VAT, lecz kontynuuje działalność poprzednika.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, o czym stanowi art. 86 ust. 11 ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką świadczącą, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, usługi leasingu oraz usługi udzielania pożyczek. Planowane jest przejęcie przez Wnioskodawcę spółki z grupy kapitałowej Wnioskodawcy. Połączenie nastąpi przez przejęcie zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych. Po połączeniu Wnioskodawca wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej, w tym – na podstawie art. 93 Ordynacji podatkowej – w prawa i obowiązki podatkowe. Na chwilę składania wniosku połączenie nie zostało jeszcze zarejestrowane przez sąd. Spółka Przejmowana, podobnie jak Spółka Przejmująca, również prowadzi działalność leasingową oraz działalność w zakresie udzielania pożyczek. Wnioskodawca i Spółka Przejmowana są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Do dnia połączenia, Wnioskodawca oraz Spółka Przejmowana prowadzić będą normalną działalność operacyjną, w szczególności będą wystawiać faktury dokumentujące sprzedaż oraz otrzymywać od dostawców faktury dokumentujące zakupy. Nie można przy tym wykluczyć, iż po dniu połączenia, dostawcy Spółki Przejmowanej wystawiać będą faktury zakupowe nadal na Spółkę Przejmowaną (z jej NIP, firmą – dane adresowe są takie same).

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT. Jednakże określenie w fakturze jako nabywcy Spółki Przejętej, nie wyłącza praw Spółki Przejmującej do odliczenia podatku naliczanego z takiej faktury, bowiem decydują o tym uprawnieniu okoliczności faktyczne zdarzenia gospodarczego, które odzwierciedla faktura, a więc – dokonanie sprzedaży, data tej sprzedaży, data wystawienia faktury, ale przede wszystkim data przekształcenia prawnego podmiotu umowy sprzedaży.

Ponadto należy podkreślić, że powołane powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uzależniają prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o naliczony od obowiązku posiadania faktury dokumentującej nabycie towarów lub usług wykorzystywanych następnie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Reasumując, Wnioskodawcy jako sukcesorowi prawno-podatkowemu Spółki Przejmowanej przysługiwać będzie, na zasadach ogólnych, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez dostawców Spółki Przejmowanej po dniu połączenia, zawierających dane Spółki Przejmowanej jako nabywcy. Prawo to przysługiwać będzie Wnioskodawcy na zasadach i w terminach wskazanych w art. 86 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.