INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 03 kwietnia 2012r. (data wpływu do tut. Biura 05 kwietnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia przychodów ze świadczenia wskazanych we wniosku usług do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 kwietnia 2012r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia przychodów ze świadczenia wskazanych we wniosku usług do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest członkiem zarządu oraz jednym z udziałowców spółki z o.o. (dalej „Spółka”). Wnioskodawca zamierza zawrzeć, w ramach prowadzonej przez Niego jednoosobowej działalności gospodarczej, umowę ze Spółką, której przedmiotem będzie świadczenie usług projektowych na rzecz Spółki („Umowa”). W ramach Umowy Wnioskodawca będzie m.in. świadczył usługi polegające na przygotowaniu projektów nowych produktów. Usługi Wnioskodawcy będą udokumentowane np. w postaci projektów. Zakres obowiązków Wnioskodawcy, jako członka zarządu to m.in. czynności reprezentacyjne i czynności zarządcze. Zakres obowiązków Wnioskodawcy określony w Umowie nie będzie pokrywał się z zakresem wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w ramach pełnienia funkcji członka zarządu. Będąc zatrudnionym na stanowisku dyrektora w Spółce, Wnioskodawca nie wykonywał zadań określonych w Umowie. W ramach zawartej Umowy, Wnioskodawca będzie we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły, wykonywał usługi na rzecz Spółki. W zakresie Umowy Wnioskodawca będzie świadczył usługi w wybranym przez siebie miejscu i czasie, nie podlegając przy tym kierownictwu przedstawicielom Spółki. Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność gospodarczą za wykonywane na podstawie Umowy usługi, o czym świadczyła będzie np. klauzula dotycząca kary umownej zawarta w Umowie. Klauzula będzie określała karę, jaką Wnioskodawca będzie zobowiązany ponieść na rzecz Spółki w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania określonego w Umowie. Wnioskodawca w ramach Umowy nie będzie pozostawał w stałej dyspozycyjności wobec Spółki oraz nie będzie podpisywał list obecności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy działalność prowadzona w ramach Umowy przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki będzie stanowiła pozarolniczą działalność gospodarczą, rozumianą zgodnie z art. 5a pkt 6 w związku z art. 5b ustawy o PIT...

(pytanie oznaczona we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność prowadzona w ramach Umowy przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki będzie stanowiła pozarolniczą działalność gospodarczą, rozumianą zgodnie z art. 5a pkt 6 w związku z art. 5b ustawy o PIT.

1. Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej na gruncie ustawy o PIT.
Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową, w tym usługową, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy.Działalność wykonywana przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki na podstawie Umowy będzie działalnością zarobkową. Potwierdzeniem powyższego jest fakt, iż będzie ona wykonywana w celu otrzymywania zapłaty, co z kolei znajdzie odzwierciedlenie w przepisie Umowy określającym wynagrodzenie za świadczone usługi lub sposób ustalania takiego wynagrodzenia. Należy również stwierdzić, iż Wnioskodawca będzie wykonywał usługi we własnym imieniu, ponieważ będzie działał pod własną firmą. Wnioskodawca nie będzie działał w imieniu innego podmiotu. W stosunku do warunku prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 stycznia 2009r. (sygnatura II FSK 1503/07). Sąd stwierdził, iż o spełnieniu powyższego warunku decyduje ocena częstotliwości wykonywania usług i sposobu organizacji działalności. Wnioskodawca będzie wykonywał usługi na rzecz Spółki w sposób regularny i powtarzalny, będzie więc spełniał przesłankę z art. 5a ust. 6 ustawy o PIT. Na podstawie analizy przepisów art. 10 ust 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT należy stwierdzić, iż przychody z działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę nie będą zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w tych przepisach. Podsumowując działalność prowadzona przez niego w ramach zawartej ze Spółką Umowy będzie stanowiła pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT.


2. Warunki uznania działalności za pozarolniczą działalność gospodarczą na gruncie ustawy o PIT.

Art. 5b ust. 1 ustawy o PIT stanowi, iż za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się działalności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Powyższe oznacza, iż nawet w przypadku, gdy prowadzona działalność wypełnia przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, to w przypadku, gdy spełnione będą kumulatywnie przesłanki z art. 5b ust. 1, nie będzie ona klasyfikowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o PIT. Jeden z warunków określonych przez ustawodawcę w art. 5b ust. 1 ustawy o PIT odnosi się do formy wykonywania działalności gospodarczej. Zgodnie z pkt 2 tego przepisu, działalność ta nie może być działalnością wykonywaną pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego dane czynności. Działanie pod kierownictwem i we wskazanym czasie i miejscu jest charakterystyczne dla stosunku pracy. Kwestia określenia kierownictwa jako cechy konstytutywnej stosunku pracy była wielokrotnie przedmiotem orzecznictwa sądowego. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 listopada 2005r. (sygnatura I UK 68/05) stwierdził: „Cechą umowy o pracę (...) jest wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy (pracy podporządkowanej). Ta cecha ma charakter konstrukcyjny dla istnienia stosunku pracy. (…) Dla stwierdzenia, że występuje ona w treści stosunku prawnego, z reguły wskazuje się na takie elementy, jak: określony czas pracy i miejsce wykonywania czynności (…), podpisywanie listy obecności, podporządkowanie pracownika regulaminowi pracy oraz poleceniom kierownictwa co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy oraz obowiązek przestrzegania norm pracy (…), obowiązek wykonywania poleceń przełożonych (…), wykonywanie pracy zmianowej i stała dyspozycyjność (…), dokładne określenie miejsca i czasu realizacji powierzonego zadania oraz ich wykonywanie pod nadzorem kierownika (…).” W odniesieniu do powyższego należy stwierdzić, iż usługi świadczone na podstawie Umowy przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki nie będą spełniały przesłanek pracy pod kierownictwem, o którym mowa w art. 5b ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT. Potwierdzeniem tego stanowiska jest to, iż Wnioskodawca będzie wykonywał usługi w czasie i miejscu określonym wyłącznie przez niego samego. Dodatkowo, przedstawiciele Spółki nie będą jego przełożonymi, a co za tym idzie nie będzie występował stosunek podporządkowania i obowiązek wykonywania ich poleceń. Kolejna z wymienionych przez ustawodawcę przesłanek dotyczy ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Ustawodawca wskazuje, że brak ponoszenia tego ryzyka przez wykonującego działalność może wskazywać, iż nie prowadzi on działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Ze względu na brak definicji legalnej pojęcia ryzyka gospodarczego na gruncie ustawy o PIT należy posłużyć się wykładnią językową tego przepisu. Słownik PWN definiuje ryzyko jako „przedsięwzięcie, którego wynik jest nieznany; możliwość, że coś się uda bądź nie, a także zdecydowanie się na takie przedsięwzięcie”. Ryzykiem jest więc możliwość niepowodzenia, ze względu na fakt, iż pojawią się zdarzenia, których nie można przewidzieć i im zapobiec. Za ryzykowne należy więc uznać takie decyzje dotyczące działalności gospodarczej, z którymi wiąże się możliwość potencjalnego niepowodzenia. Zamieszczenie w Umowie planowanej klauzuli dotyczącej kary umownej za niewykonanie zobowiązania będzie wskazywało, iż przedmiot Umowy podlega potencjalnemu ryzyku niewykonania. Strony Umowy przyjmują, iż mogą nastąpić zdarzenia, które sprawią, iż zobowiązany (Wnioskodawca) nie wywiąże się z umownych zobowiązań, a co za tym idzie, zgodnie z klauzulą kary umownej stanie się dłużnikiem Spółki, która będzie miała wobec niego roszczenie o zapłacenie kary pieniężnej za niewykonane zobowiązanie. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż Wnioskodawca podejmując decyzję dotyczącą zawarcia Umowy ze Spółką podejmuje ryzyko gospodarcze.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku przedstawionego zdarzenia przyszłego nie będzie on spełniał kumulatywnie przesłanek zawartych w art. 5b ust. 1 ustawy o PIT. Wynika to głównie z faktu, iż wykonywane na podstawie Umowy usługi, Wnioskodawca będzie wykonywał w określonym przez siebie czasie i miejscu, bez istnienia stosunku zależności służbowej, oraz ze względu na fakt, iż podpisując Umowę decyduje się on na podjecie ryzyka gospodarczego. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez niego na podstawie Umowy na rzecz Spółki będą stanowiły pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 w związku z art. 5b ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie mowa o działalności gospodarczej lub pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlowa, usługową,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1, 2 i 4-9.

Aby zatem przychód uzyskany z prowadzonej działalności mógł być uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, działalność ta musi spełniać następujące przesłanki:

• musi być działalnością zarobkową,
• musi być działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• musi być działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
• działalność ta nie może polegać na wykonywaniu czynności, o których mowa jest w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
• przychody z niej uzyskane nie mogą być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
  
  

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008r. I SA/Op 18/08). Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Przez powtarzalność rozumie się natomiast cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadycznych, oderwanych od siebie, nie powiązanych ze sobą), w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej, podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

W myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Z treści wyżej cytowanego przepisu wynika, iż wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione, a więc nieziszczenie się któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż nie jest możliwym uznanie, że czynność nie została wykonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Przy czym, poszczególne kategorie przychodów z działalności wykonywanej osobiście wymienione zostały w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W myśl natomiast art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Do przychodów z art. 13 pkt 7 tej ustawy, zalicza się otrzymane wynagrodzenia w związku z pełnieniem funkcji na podstawie samego tylko aktu ustanowienia. W praktyce wynagrodzenie to dość często jest określane jako wynagrodzenie za udział w posiedzeniach spółki. Natomiast, do przychodów z art. 13 pkt 9 ww. ustawy, należy zaliczyć otrzymane wynagrodzenia z tytułu m.in. umów o zarządzanie, gdyż osoby zarządzające spółką na podstawie takiej umowy nie pobierają wynagrodzenia wyłącznie z tytułu pełnionej funkcji lecz z tytułu tej umowy.

Nadmienić należy, iż wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest członkiem zarządu oraz jednym z udziałowców spółki z o.o. Wnioskodawca zamierza zawrzeć, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, umowę ze Spółką, której przedmiotem będzie świadczenie usług projektowych na rzecz Spółki. W ramach umowy Wnioskodawca będzie m.in. świadczył usługi polegające na przygotowaniu projektów nowych produktów. Zakres obowiązków Wnioskodawcy określony w Umowie nie będzie pokrywał się z zakresem wykonywanych przez Niego czynności w ramach pełnienia funkcji członka zarządu. Usługi na rzecz Spółki będzie wykonywał we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły, w wybranym przez siebie miejscu i czasie, nie podlegając przy tym kierownictwu przedstawicieli Spółki. Będzie ponosił odpowiedzialność gospodarczą za wykonywane na podstawie umowy usługi, o czym świadczyła będzie np. klauzula dotycząca kary umownej, jaką Wnioskodawca będzie zobowiązany ponieść na rzecz Spółki w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania określonego w umowie. Wnioskodawca nie będzie również pozostawał w stałej dyspozycyjności wobec Spółki oraz nie będzie podpisywał list obecności.

Na gruncie prawa podatkowego o kwalifikacji wykonywanej działalności do poszczególnego źródła przychodu decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w ramach usług projektowych Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz Spółki czynności, których istotą jest wyłącznie projektowanie. Opierając się na opisie usług, które Wnioskodawca zamierza świadczyć, należy uznać, iż przedmiotowych usług nie można zakwalifikować jako uzyskiwanych w ramach kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umowy o podobnym charakterze. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w ramach tej umowy, Wnioskodawca nie będzie zarządzał przedsiębiorstwem, a więc umowa o świadczenie usług projektowych pozbawiona jest podstawowego elementu charakterystycznego dla wymienionych umów. Nie będą występować również przesłanki, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak jest tym samym przeszkód prawnych do zaliczenia przychodów wynikających ze świadczenia przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usług w zakresie projektowania na rzecz Spółki, w której jest członkiem zarządu i jednym z udziałowców – do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stwierdzić zatem należy, iż przychody ze świadczonych usług projektowych, o których mowa we wniosku Wnioskodawca może zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmieniać należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.