Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-328/13/BW
z 10 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2013r. (data wpływu 12 kwietnia 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2013r. (data wpływu 28 czerwca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla sprzedaży:

• lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z komórki lokatorskiej oraz miejsca postojowego,
• lokalu usługowego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego,

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla sprzedaży:

• lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z komórki lokatorskiej oraz miejsca postojowego
• lokalu usługowego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.
  
  

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 czerwca 2013r. (data wpływu 28 czerwca 2013r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 19 czerwca 2013r. znak: IBPP2/443-328/13/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej Deweloper) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na budowie i sprzedaży budynków mieszkalnych. Obecnie jest w trakcie budowy budynku składającego się z:

• części mieszkalnej (łączna powierzchnia mieszkań 3.416,1 m², żadne z mieszkań nie przekracza 150 m²)
• części usługowej (powierzchnia 1.071,93 m²)
• hali garażowej znajdującej się w części podziemnej.
  
  

W budynku znajdują się również komórki lokatorskie stanowiące odrębne, wydzielone ścianami i zamykane pomieszczenia, zlokalizowane na różnych kondygnacjach budynku, przeznaczone do wyłącznego korzystania przez nabywców poszczególnych lokali. Miejsca postojowe w hali garażowej nie są wydzielone fizycznie a jedynie oznaczone graficznie na posadzce garażu. Hala garażowa nie stanowi lokalu, jest częścią nieruchomości wspólnej. Symbol PKOB budynku to 1122. Oferta sprzedaży obejmować będzie lokale mieszkalne oraz usługowe wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym w ramach podziału do używania nieruchomości wspólnej kupujący będzie nabywał prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego i komórki lokatorskiej na zasadzie "quad usum". Prawo do korzystania z miejsca postojowego lub komórki będzie integralną częścią umowy oraz będzie niezbywalne samodzielnie.

Natomiast w piśmie z dnia 25 czerwca 2013r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. dostawa miejsc postojowych oraz komórek lokatorskich będących przedmiotem zapytania oznaczonego we wniosku nr 1 nie będzie przedmiotem odrębnej sprzedaży. Prawo do korzystania z miejsca postojowego lub komórki lokatorskiej będzie integralną częścią umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego oraz będzie niezbywalne samodzielnie.
2. miejsca postojowe oraz komórki lokatorskie stanowić będą część nieruchomości wspólnej, zatem objęte będą księgą wieczystą prowadzoną dla nieruchomości wspólnej. Dla lokali mieszkalnych, z których własnością powiązane będzie prawo wyłącznego użytkowania poszczególnych fragmentów części wspólnych (ww. miejsca postojowe i komórki lokatorskie) zostaną założone osobne księgi wieczyste – wyodrębnione z wspomnianej wyżej księgi wieczystej, prowadzonej dla nieruchomości wspólnej.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedając mieszkania wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej w ramach której na zasadzie umowy "quad usum" kupujący będzie miał prawo korzystać z komórki lokatorskiej oraz miejsca postojowego prawidłowe będzie zastosowanie stawki 8% do sprzedaży miejsca postojowego oraz komórki?
2. Czy sprzedając lokal usługowy wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej w ramach której na zasadzie umowy "quad usum" kupujący będzie miał prawo do korzystania z miejsca postojowego prawidłowe będzie zastosowanie stawki 23% do sprzedaży miejsca postojowego?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1.Właściwą stawką podatku od towarów i usług dla sprzedaży mieszkania wraz z częścią nieruchomości wspólnej, w ramach której kupujący będzie uprawniony do korzystania z komórki lokatorskiej oraz miejsca postojowego na zasadzie umowy "quad usum" jest stawka 8% obowiązująca dla całego budynku, gdyż garaż stanowi jego część składową. Wyżej wymieniona stawka jest jednolita i właściwa dla obiektów budownictwa mieszkaniowego, czyli obiektów, których zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana dla celów mieszkalnych. Zatem, wyłączenie spod tej stawki podatku VAT dotyczy tylko tych obiektów, które mogą stanowić samodzielną odrębność stosownie do wymogów ustawy o własności lokali.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054 ze zm., zwanej dalej ustawą o VAT) stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT (8%), stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a artykułu 41 ustawy o VAT, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust.12b.

W art. 41 ust. 12b ustawy o VAT wskazano, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Obiekty budownictwa mieszkaniowego zostały zaś zdefiniowane w art. 2 ust. 12 ustawy o VAT jako budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Budynek Wnioskodawcy sklasyfikowany jest według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, powierzchnia żadnego z lokali mieszkalnych nie przekracza powierzchni 150 m², zastosowanie preferencyjnej stawki 8% do sprzedaży lokali mieszkalnych jest zatem uzasadnione. Wskazać również należy, iż zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994r. (Dz. U. 2000.80.903) w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Na podstawie analizy wyżej powołanych przepisów oraz faktu, że miejsca postojowe oraz komórki lokatorskie nie stanowią lokali, nie posiadają księgi wieczystej oraz nie mogą być przedmiotem odrębnego obrotu, a prawo do korzystania z nich ustalane jest na zasadzie umowy "quad usum" stwierdzić należy że do ich sprzedaży zastosować należy stawkę 8%. Na poparcie swojej tezy Wnioskodawca wskazuje na wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 listopada 2011r. sygn. akt III SA/Gl 2849/10 w którym Sąd stwierdził, że udziały w nieruchomości wspólnej są nierozerwalnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego, zatem w stanie faktycznym w sprawie nie dochodzi do sprzedaży miejsca postojowego, które wchodzi w skład nieruchomości wspólnej, a jedynie do sprzedaży prawa do wyłącznego korzystania z tegoż miejsca. Nie jest możliwe wyodrębnienie tego prawa od własności lokalu - jest ono ściśle z nim związane i nie może być przedmiotem odrębnej sprzedaży. Na gruncie przepisów prawa cywilnego sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego jest traktowana jako jedna czynność i nie można dokonywać "sztucznego" podziału takiej transakcji wyłącznie dla potrzeb opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

2.Do sprzedaży lokali usługowych wraz z częścią nieruchomości wspólnej w ramach której kupujący będzie uprawniony do korzystania z miejsca postojowego właściwa stawka podatku wynosi 23% gdyż zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT nie należą one do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Podobnie jak w przypadku sprzedaży lokali mieszkalnych miejsce postojowe nie będzie przedmiotem odrębnego obrotu a prawo do użytkowania będzie ustalone na zasadzie umowy "quad usum", w związku z czym powinna zostać zastosowana jednolita stawka do sprzedaży lokalu usługowego i miejsca postojowego z nim związanego wynosząca 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy, stosownie do art. 2 pkt 6 tej ustawy, rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast, w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 12c ww. ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 cyt. ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Wskazać należy także, iż zgodnie z objaśnieniami wstępnymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Ponadto, dział PKOB 11 obejmuje budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122), budynki zbiorowego zamieszkania - 113. W dziale 12 usystematyzowano natomiast budynki niemieszkalne.

W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje ten obiekt lub też jego części – mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego ani lokalu użytkowego, należy po nie sięgnąć do ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ust. 4 powołanego wyżej artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Definiując pojęcie prawne „samodzielnego lokalu mieszkalnego", ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

• po pierwsze - pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz
• po drugie - pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.
  
  

Z brzmienia art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali wynika, iż podstawowym kryterium pozwalającym zaliczyć określone pomieszczenie do kategorii pomocniczych jest to czy pomieszczenie służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych zamieszkałych w lokalu osób. Stosując takie kryterium stwierdzić należy, że garaż czy miejsce postojowe, choć stanowią część składową lokalu mieszkalnego, nie należą do pomieszczeń pomocniczych, lecz przynależnych do lokalu i nie służą dla bezpośredniego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ludności.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z powyższego wynika więc, iż miejsce postojowe znajdujące się w podziemnej części budynku mieszkalnego jest częścią nieruchomości wspólnej. Nie ma możliwości nabycia prawa do korzystania z miejsca postojowego w oderwaniu do nabycia samego lokalu mieszkalnego, jako że miejsca postojowe nie są w opisanym przypadku samodzielnymi lokalami użytkowymi, nie stanowią wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie jednego budynku. Nie można również nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego części wspólnych budynku mieszkalnego.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego lub określonej komórki lokatorskiej to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlega jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na budowie i sprzedaży budynków mieszkalnych. Obecnie jest w trakcie budowy budynku składającego się z:

• części mieszkalnej (łączna powierzchnia mieszkań 3.416,1 m², żadne z mieszkań nie przekracza 150 m²),
• części usługowej (powierzchnia 1.071,93 m²),
• hali garażowej znajdującej się w części podziemnej.
  
  

W budynku znajdują się również komórki lokatorskie stanowiące odrębne, wydzielone ścianami i zamykane pomieszczenia, zlokalizowane na różnych kondygnacjach budynku, przeznaczone do wyłącznego korzystania przez nabywców poszczególnych lokali. Miejsca postojowe w hali garażowej nie są wydzielone fizycznie a jedynie oznaczone graficznie na posadzce garażu. Hala garażowa nie stanowi lokalu, jest częścią nieruchomości wspólnej. Symbol PKOB budynku to 1122.

Oferta sprzedaży obejmować będzie lokale mieszkalne oraz usługowe wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym w ramach podziału do używania nieruchomości wspólnej kupujący będzie nabywał prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego i komórki lokatorskiej na zasadzie "quad usum". Prawo do korzystania z miejsca postojowego lub komórki będzie integralną częścią umowy oraz będzie niezbywalne samodzielnie.

Dostawa miejsc postojowych oraz komórek lokatorskich nie będzie przedmiotem odrębnej sprzedaży. Prawo do korzystania z miejsca postojowego lub komórki lokatorskiej będzie integralną częścią umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego oraz będzie niezbywalne samodzielnie.

Miejsca postojowe oraz komórki lokatorskie stanowić będą część nieruchomości wspólnej, zatem objęte będą księgą wieczystą prowadzoną dla nieruchomości wspólnej. Dla lokali mieszkalnych, z których własnością powiązane będzie prawo wyłącznego użytkowania poszczególnych fragmentów części wspólnych (ww. miejsca postojowe i komórki lokatorskie) zostaną założone osobne księgi wieczyste – wyodrębnione z wspomnianej wyżej księgi wieczystej, prowadzonej dla nieruchomości wspólnej.

Odnosząc powołane wyżej przepisy prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż lokalu mieszkalnego zaliczonego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym wraz ze sprzedażą prawa do wyłącznego korzystania z komórki lokatorskiej oraz miejsca postojowego znajdującego się w kondygnacji podziemnej w tym samym budynku, objętym symbolem PKOB 1130, które to prawo jest integralnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego, tj. 8% podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy, z uwzględnieniem przepisów art. 41 ust. 12c.

Natomiast sprzedaż lokalu usługowego wraz ze sprzedażą prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego winna zostać opodatkowana podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%.

Tym samym, przedstawione we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.