Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1270/12-2/LK
z 15 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21.12.2012 r. (data wpływu 31.12.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku potwierdzenia ważności numeru identyfikacyjnego kontrahenta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.12.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku potwierdzenia ważności numeru identyfikacyjnego kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (dalej „Spółka”) jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie hurtowej sprzedaży towarów. W związku z prowadzoną działalnością Spółka często dokonuje sprzedaży towarów do kontrahentów unijnych w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). W celu potwierdzenia zidentyfikowania swoich kontrahentów na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, Spółka występuje z wnioskami do Biura Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie, (dalej: „Biuro”). Wnioski składane są przez Spółkę z reguły za pomocą poczty elektronicznej.

W odpowiedzi na złożone przez Spółkę powyższe wnioski Spółka otrzymuje od Biura głównie drogą e-mailową „potwierdzenia zidentyfikowania podmiotów z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych - (VAT-ID1). Przedmiotowe potwierdzenia zaopatrzone są w następującą klauzulę: „dokument wygenerowany elektronicznie nie wymaga pieczątki ani podpisu”. Otrzymywane przez Spółkę potwierdzenia, stanowią dla Spółki informację o wyniku identyfikacji podmiotów wskazanych we wnioskach. Skutkiem weryfikacji przez Biuro Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie podanych numerów identyfikacyjnych VAT może być alternatywna informacja, iż:

1. dane identyfikacyjne są zgodne, a nr VAT UE kontrahenta Spółki jest aktywny,
2. numer VAT UE kontrahenta Spółki jest aktywny, ale niektóre dane identyfikacyjne kontrahenta są niezgodne z danymi podanymi we wniosku Spółki,
3. numer VAT UE kontrahenta Spółki jest nieaktywny.
   
   

W sytuacji potwierdzenia przez Biuro, iż dany numer kontrahenta jest aktywny a dane identyfikacyjne kontrahenta są zgodne z danymi podanymi we wniosku przez Spółkę (sytuacja a), wtedy Spółka traktuje taką dostawę towarów do kontrahenta jako WDT i stosuje stawkę 0%, po spełnieniu oczywiście pozostałych ustawowo określonych warunków, od spełnienia których uzależnione jest prawo do zastosowania stawki 0%.

Spółka na moment otrzymania od Biura potwierdzenia w formie e-mailowej, iż kontrahent jest czynnym podatnikiem podatku VAT w danym kraju dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nie posiada wiedzy, iż informacja ta nie odpowiada stanowi faktycznemu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionych powyżej okoliczności faktycznych, Spółka ma cały czas prawo do zastosowania stawki 0% do dokonywanych przez Spółkę transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (po spełnieniu pozostałych wymaganych prawem przesłanek) nawet wówczas, gdy w wyniku dokonania późniejszego zaktualizowania danych w europejskim systemie VIES okaże się, iż w rzeczywistości na moment zastosowania przez Spółkę stawki 0% dany unijny kontrahent nie posiadał już ważnego numeru identyfikacyjnego VAT UE dla transakcji wewnątrzwspólnotowych?

Zdaniem Wnioskodawcy: w przypadku otrzymania od Biura informacji w formie e-mailowej, iż zagraniczny kontrahent Spółki jest czynnym podatnikiem dla transakcji wewnątrzwspólnowych i posiada on ważny numer VAT UE, wtedy Spółka ma prawo do stosowania stawki 0% do dokonywanej przez nią transakcji WDT, nawet w sytuacji gdy później okaże się, że informacja przekazana przez Biuro nie była zgodna ze stanem faktycznym, gdyż w rzeczywistości kontrahent nie posiadał w momencie przekazania przez Biuro przedmiotowej informacji ważnego numeru VAT UE.

Uzasadnienie:

Stosownie do art. 41 ust. 3 Ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 Ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się za spełnione również wówczas, gdy nie są spełnione wymagania w zakresie:

1. nabywcy - w przypadkach, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3 i 4;
2. dokonującego dostawy - w przypadku, o którym mowa w art. 16.
   
   

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymano od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju — w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (sedytorowi)
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
   
   

z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W myśl art. 97 ust. 17, 18 i 19 Ustawy na wniosek potwierdza zainteresowanego Biuro potwierdza zidentyfikowanie lub nie potwierdza zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, o którym mowa w art. 15, jak i osoba prawna, która nie jest takim podatnikiem mający interes prawny w złożeniu wniosku.

Wniosek, o którym mowa w ust. 17, składa się na piśmie, faksem lub telefonicznie albo pocztą elektroniczną.

Biuro Wymiany Informacji o podatku VAT lub naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zidentyfikowanie lub nie potwierdza zidentyfikowania podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na piśmie, faksem lub telefonicznie albo pocztą elektroniczną.

Szczegółowe kwestie związane z potwierdzeniem zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wenątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określa Rozporządzenie. Zgodnie zaś z § 3 niniejszego rozporządzenia Biuro potwierdza zidentyfikowanie wskazanego przez Wnioskodawcę podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych innego niż Polska kraju unijnego, podając informacje wskazane w § 2 pkt 1-4 Rozporządzenia oraz podając dokładną datę, na którą następuje potwierdzenie zidentyfikowania lub braku potwierdzenia zidentyfikowania podmiotu dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Spółka, kierując się powyższymi normami prawnymi, działając w dobrej wierze, w celu potwierdzenia prawidłowości stosowanej stawki w WDT, występuje z wnioskiem do Izby Skarbowej — Biura Wymiany Informacji Podatkowej w Koninie w celu weryfikacji rejestracji unijnych kontrahentów.

Ze względu na to, że Spółka składa wnioski zgodnie z art. 97 ust. 18 Ustawy w formie elektronicznej w takiej też formie Spółka otrzymuje od Biura przedmiotowe potwierdzenia. W związku z faktem, że potwierdzenie zaopatrzone jest w informację o tym, kto wykonał raport podany jest identyfikator pracownika oraz klauzulę, iż niniejszy dokument został wygenerowany elektronicznie i nie wymaga podpisu, Spółka traktuje przedmiotowe pismo jako dokument urzędowy w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U 2012.749 j.t.) da/ej „Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej dokumenty urzędowe sporządzona w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Jednocześnie, art. 194 § 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż przepis § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wydawania. W związku z powyższym, zdaniem Spółki dokumentami urzędowymi są także zaświadczenia potwierdzające stan faktyczny lub prawny na dzień jego wydania. Takim zaświadczeniem jest potwierdzenie wydawane przez Biuro w formie elektronicznej.

W konsekwencji zatem należy uznać, iż Spółka posiadając dokument wydany przez Biuro potwierdzający, iż kontrahent Spółki posiada ważny numer VAT UE, po spełnieniu pozostałych warunków określonych w Ustawie, uprawniona będzie do zastosowania stawki 0% w ramach transakcji WDT.

Dodatkowo, Spółka pragnie podkreślić, iż występując o weryfikację rejestracji dla celów VAT swojego kontrahenta unijnego do Biura Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie i otrzymując pozytywne potwierdzenie numeru VAT, nie dysponuje żadną inną wiedzą o nieaktualności informacji udzielonej mu przez organy o zidentyfikowaniu podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, przy jednoczesnym założeniu, że Spółka nie mogła z łatwością przy istnieniu powiązań personalnych, kapitałowych czy osobistych, taką wiedzę posiąść.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, jeżeli dochowuje ona należytej staranności, kierując się zasadami dobrej wiary, występując o weryfikację swojego kontrahenta do Biura Wymiany informacji Podatkowych w Koninie i otrzymując informację o pozytywnej weryfikacji jego numeru VAT. to nawet w razie późniejszej aktualizacji bazy danych VIES, Spółka ma prawo do stosowania stawki 0% w transakcji WDT.

Powyższe stanowisko potwierdzone zostało przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, który w wyroku z dnia 14 października 2009 r. stwierdził, iż „Podatnik, któremu na wniosek złożony w trybie art. 97 ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. dalej zwanej VAT) biuro wymiany informacji o podatku VAT i lub naczelnik urzędu skarbowego potwierdziło, na ściśle wskazaną we wniosku datę, zidentyfikowanie podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na piśmie, faksem lub telefonicznie albo pocztą elektroniczną (ust. 19), zachowuje nadal prawo do rozliczenia dostawy towarów jak wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, podlegającej opodatkowaniu, na zasadach określonych w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, nawet wówczas, gdy w wyniku dokonania późniejszego zaktualizowania danych w europejskim systemie -VAT Exchange Information System (VIES) okaże się, iż w rzeczywistości podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy nie posiadającego już wówczas ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Warunkiem do skorzystania z tego prawa jest jednakże wykazanie że dokonując dostawy, podatnik działał w dobrej wierze, czyli nie był w posiadaniu wiedzy o nieaktualności informacji udzielonej mu przez organy o zidentyfikowanie podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, lub też nie mógł z łatwością przy istnieniu powiązań personalnych, kapitałowych czy osobistych, wiedzą taką dysponować.

W związku z powyższą argumentacją, w ocenie Spółki w przypadku otrzymania od Biura potwierdzania o zidentyfikowaniu unijnego kontrahenta Spółki na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, (po spełnieniu oczywiście pozostałych ustawowo określonych warunków, o spełnienia których uzależnione jest prawo do zastosowania stawki 0%), posiada ona cały czas prawo do stosowania 0% stawki VAT dla transakcji WDT, nawet w przypadku późniejszej negatywnej weryfikacji numerów VAT kontrahentów unijnych Spółki, wynikającej z opóźnienia w aktualizacji bazy danych VIES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl przepisu art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, co do zasady, wedle stawki 0%, powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Zatem dla uznania, aby dana czynność została uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, konieczne jest, aby po jednej stronie transakcji występował polski podatnik, po drugiej zaś stronie - podatnik podatku od wartości dodanej z innego państwa członkowskiego. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% (czyli jej zwolnienie od podatku z prawem do odliczenia) - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, co zagwarantowane będzie wówczas, jeśli zostanie ona opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie.

W celu realizacji przedstawionych wyżej zasad opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Z kolei w świetle art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Pierwszy z warunków uprawniających podatnika do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, określonych w powołanym wyżej art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy, dotyczy dokonania dostawy na rzecz podatnika posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Artykuł 42 ust. 1 pkt 1 ustawy nie wskazuje, w jaki sposób należy uzyskać potwierdzenie faktu, iż nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Bazę tych numerów zawiera system VIES.

System VIES jest systemem informatycznym, umożliwiającym państwom członkowskim Unii Europejskiej wymianę informacji o dokonywanych transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Zapewnia on również dostęp do bazy danych numerów identyfikacyjnych podatników VAT, stosowanych w transakcjach wewnątrzwspólnotowych.

Od 1 stycznia 2004 r. podstawą prawną funkcjonowania tego systemu było Rozporządzenie Rady (WE) nr 1798/2003 z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 218/92 (Dz. Urz. UE L Nr 264, str. 1 ze zm.).

Na mocy art. 3 ust. 2 ww. Rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003 (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2011 r.), każde państwo członkowskie wyznacza jedno centralne biuro łącznikowe upoważnione do współpracy administracyjnej z innymi państwami członkowskimi.

Z dniem 1 stycznia 2012r. powyższy przepis został zastąpiony przez art. 4 ust. 1 Rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 268, str. 1).

Zgodnie z art. 31 powyższego rozporządzenia, właściwe organy każdego z państw członkowskich zapewniają osobom uczestniczącym w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów lub wewnątrzwspólnotowym świadczeniu usług (...) możliwość uzyskania do celów takich transakcji potwierdzenia drogą elektroniczną ważności numeru identyfikacyjnego VAT każdej określonej osoby wraz z odpowiadającą mu nazwą (nazwiskiem) i adresem. Przekazywane dane muszą odpowiadać danym, o których mowa w art. 17.

W Polsce powołano z dniem 1 stycznia 2004 r. Biuro Wymiany Informacji o VAT Ministerstwa Finansów wraz z Ośrodkiem Zamiejscowym. Jednocześnie należy zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. przepisem § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wyznaczenia jednostki organizacyjnej, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT (Dz. U. Nr 211, poz. 1330), wyznaczono Izbę Skarbową w Poznaniu, jako jednostkę organizacyjną, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT, o którym mowa w art. 42 ust. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 97 ust. 17-19 ustawy, na wniosek zainteresowanego biuro wymiany informacji o podatku VAT lub naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zidentyfikowanie lub nie potwierdza zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Wniosek o identyfikację składa się na piśmie, faksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną. W takiej też formie udzielana jest odpowiedź.

Ponadto, Ministerstwo Finansów na swojej stronie internetowej odsyła zainteresowanych do systemu wymiany informacji VIES, stwierdzając: Na stronie internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies) możliwe jest dokonanie potwierdzenia numerów identyfikacyjnych VAT swoich kontrahentów z państw członkowskich Unii Europejskiej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie hurtowej sprzedaży towarów. W związku z prowadzoną działalnością Spółka często dokonuje sprzedaży towarów do kontrahentów unijnych w ramach we wnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). W celu potwierdzenia zidentyfikowania swoich kontrahentów na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, Spółka występuje z wnioskami do Biura Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie, (dalej: „Biuro”). W odpowiedzi na złożone przez Spółkę powyższe wnioski Spółka otrzymuje od Biura głównie drogą e-mailową „potwierdzenia zidentyfikowania podmiotów z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych „- (VAT-ID1). Przedmiotowe potwierdzenia zaopatrzone są w następującą klauzulę: „dokument wygenerowany elektronicznie nie wymaga pieczątki ani podpisu”. Otrzymywane przez Spółkę potwierdzenia, stanowią dla Spółki informację o wyniku identyfikacji podmiotów wskazanych we wnioskach. Skutkiem weryfikacji przez Biuro Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie podanych numerów identyfikacyjnych VAT może być alternatywna informacja, iż:

1. dane identyfikacyjne są zgodne, a nr VAT UE kontrahenta Spółki jest aktywny,
2. numer VAT UE kontrahenta Spółki jest aktywny, ale niektóre dane identyfikacyjne kontrahenta są niezgodne z danymi podanymi we wniosku Spółki,
3. numer VAT UE kontrahenta Spółki jest nieaktywny.
   
   

W sytuacji potwierdzenia przez Biuro, iż dany numer kontrahenta jest aktywny a dane identyfikacyjne kontrahenta są zgodne z danymi podanymi we wniosku przez Spółkę (sytuacja a), wtedy Spółka traktuje taką dostawę towarów do kontrahenta jako WDT i stosuje stawkę 0%, po spełnieniu oczywiście pozostałych ustawowo określonych warunków, od spełnienia których uzależnione jest prawo do zastosowania stawki 0%. Spółka na moment otrzymania od Biura potwierdzenia w formie e-mailowe.i, iż kontrahent jest czynnym podatnikiem podatku VAT w danym kraju dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nie posiada wiedzy, iż informacja ta nie odpowiada stanowi faktycznemu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości stosowania stawki 0% dla transakcji WDT (po spełnieniu pozostałych wymaganych prawem przesłanek) w sytuacji gdy w wyniku dokonania późniejszego zaktualizowania danych w europejskim systemie VIES okaże się, iż w rzeczywistości na moment zastosowania przez Spółkę stawki 0% dany unijny kontrahent nie posiadał już ważnego numeru identyfikacyjnego VAT UE dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca posiada różne środki, aby sprawdzić, czy kontrahent posiada ważny i prawidłowy nr VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Z zapytaniem, czy kontrahent jest zarejestrowany w swoim kraju jako podatnik VAT-UE i czy posługuje się ważnym i prawidłowym numerem VAT, jak wskazano wyżej, Wnioskodawca może:

• zwrócić się do Biura Wymiany Informacji o VAT,
• zwrócić się do naczelnika urzędu skarbowego lub
• samodzielnie dokonać takiej weryfikacji, korzystając z powołanego wyżej adresu strony internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies).
  
  

Informacje tam zawarte pozwalają wykluczyć, że odbiorcą towarów jest kontrahent niezarejestrowany na potrzeby VAT-UE (niemający unijnego numeru NIP), a podjęcie takiej weryfikacji służy ustaleniu, że został spełniony pierwszy z warunków określonych w cyt. art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem należy przyjąć, iż wystarczającym i wiarygodnym sposobem potwierdzenia, że nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy jest posiadanie przez podatnika wydruku ze strony internetowej wskazanej powyżej, potwierdzającego aktualność numeru, lub posiadanie potwierdzenia aktualności tego numeru otrzymane z Biura Wymiany Informacji o podatku VAT bądź od właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Obowiązujące w Polsce przepisy nie wskazują innego poza wyżej opisanym systemem sposobu weryfikacji – sprawdzenia faktu zarejestrowania kontrahenta dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Należy jednak zaznaczyć, że to na dostawcy ciąży obowiązek posiadania niezbędnych dokumentów w celu udowodnienia spełnienia wymagań uprawniających go do zastosowania 0% stawki podatku.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz kontrahenta z innego państwa członkowskiego UE, dopełni obowiązku sprawdzenia - na dzień dokonywania dostawy (wysyłki towaru) - informacji w zakresie zarejestrowania kontrahenta dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadania przez niego ważnego numeru identyfikacyjnego dla tych transakcji nadanego przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sytuacji, w której po wysłaniu towaru do kontrahenta okaże się, że z jakichś przyczyn (np. z uwagi na możliwe w niektórych państwach członkowskich „wsteczne” wykreślenie kontrahenta z rejestru podatników podatku od wartości dodanej) numer ten nie był w momencie wysłania towaru numerem ważnym.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje kwestii obowiązku posiadania przez podatnika potwierdzenia z systemu VIES faktu, iż nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Ważność numeru VAT-UE kontrahenta może zatem zostać zweryfikowana przy zastosowaniu ww. systemu jak również na podstawie innych dokumentów świadczących o zarejestrowaniu nabywcy do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Natomiast zgodnie z ww. przepisami, numer ten powinien być aktualny w momencie dokonywania dostawy.

Zatem, informacja z systemu VIES potwierdzająca aktywność numeru VAT-UE unijnego kontrahenta może być wystarczającym dowodem uznania go za podatnika zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy przywołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 września 2012 r. w sprawie Mecsek-Gabona Kft przeciwko Nemzeti Ado-es Vamhivatel Del-dunantuli Regionalis Ado Föigazgatósága o sygn. C 273/11, w którym Trybunał wypowiedział się w analogicznej sprawie, odpowiadając m.in. na pytanie, „czy można kwestionować zwolnienie dostawy towarów z podatku VAT jedynie z tego powodu, że organy innego państwa członkowskiego wykreśliły z mocą wsteczną, ze skutkiem na dzień wcześniejszy niż dostawa towarów, wspólnotowy numer identyfikacyjny kupującego?”. TSUE stwierdził, że „z pewnością przyznanie takiego numeru stanowi dowód statusu podatkowego podatnika dla celów stosowania podatku VAT oraz ułatwia kontrolę skarbową czynności wewnątrzwspólnotowych. Niemniej jednak jest to wymóg formalny, który w żadnym wypadku nie może podważać zwolnienia z podatku VAT, jeżeli materialne przesłanki zaistnienia dostawy wewnątrzwspólnotowej zostały spełnione”. Ponadto TSUE wskazał: „z uwagi na to, że obowiązek sprawdzania, czy dany podmiot jest podatnikiem, spoczywa na właściwym organie krajowym, zanim ten ostatni nada podatnikowi numer identyfikacyjny VAT, ewentualna nieprawidłowość takiego rejestru nie powinna prowadzić do pozbawienia podmiotu gospodarczego, który oparł się na danych ujętych w tymże rejestrze, prawa do odliczenia, z którego podmiot ów miałby możność skorzystać”. Oraz: „byłoby sprzeczne z zasadą proporcjonalności, by sprzedawca był zobowiązany do uiszczenia podatku VAT tylko dlatego, że wykreślono z mocą wsteczną numer identyfikacyjny kupującego”.

Reasumując, mając na względzie tezy przedmiotowego orzeczenia oraz powołane wyżej przepisy prawa, uznać należy, że, skoro w niniejszej sprawie Spółka dokona dostawy towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy na rzecz kontrahenta unijnego, który, według informacji dostępnych Spółce w momencie dokonywania tej dostawy i potwierdzonych przez Biuro Wymiany Informacji lub za pośrednictwem systemu VIES, posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla tego kontrahenta, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i Spółka poda ten numer kontrahenta oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów, jak również - co wskazano we wniosku – Spółka spełnia pozostałe warunki, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 1 ustawy, tj. posiada dokumenty, które jednoznacznie potwierdzają przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego i dostarczenie towaru nabywcy - wówczas ma prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla przedmiotowych transakcji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.