2013.05.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-82/13-2/PG
z 23 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o pisemną interpretację przepisu prawa podatkowego odnośnie stosowania podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

Zainteresowany wytwarza korę sosnową grubą, drobną i mieloną do zastosowań ogrodniczych.

Podstawowym surowcem do produkcji wyrobu jest kora odpadowa pozyskiwana z zakładów przerobu drewna, będąca pozostałością po okorowaniu ściętych drzew. Celem nadrzędnym tych zakładów jest pozyskanie pozbawionego kory drewna w postaci pni, bali i desek, natomiast zgromadzona kora traktowana jest jako odpad, który ww. firma zakupuje. Powstająca w zakładach przerobu drewna kora jest odpadem nie tylko z ekonomicznego punktu widzenia, ale również jest odpadem zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206). Taka kora jest odpadem klasyfikowanym w katalogu odpadów jako 03 01 01 „Odpady kory i korka”.

Obrót korą odpadową pomiędzy zakładami przerobu drewna a firmą Wnioskodawcy odbywa się wyłącznie na podstawie kart przekazania odpadu. W związku z tym, firma Zainteresowanego, używając korę odpadową do produkcji wyrobu, działa na podstawie zezwolenia Starosty Wągrowieckiego nr OS7647-4/05 do prowadzenia działalności w zakresie odzysku odpadów.

Proces produkcyjny polega na wykonaniu wstępnego sortowania, w wyniku którego zostają oddzielone wszelkie zanieczyszczenia (kawałki drewna, kamienie, kawałki desek, kołki). Wstępnie oczyszczony odpad jest poddawany na placu procesom kompostowania w pryzmach przez okres 6 miesięcy. Podczas tego procesu surowiec jest ubijany w celu wytworzenia warunków beztlenowych niezbędnych do procesu kompostowania. Biomasa podczas tego procesu jest przerzucana, co powoduje jej przesychanie a także jednolite przeprowadzanie procesu kompostowania w odniesieniu do całej biomasy, jak również wyeliminowanie związków chemicznych niebezpiecznych dla roślin powstających w wewnętrznej części biomasy oraz uniknięcie samozapłonu. W wyniku przeprowadzania procesu kompostowania odpadów z kory, uzyskany półprodukt posiada znacznie obniżoną kaloryczność, jako efekt zachodzących procesów redukcji.

Powyższy proces kompostowania jest procesem odzysku (recyklingu) określonego, jako proces R3 „Recykling lub regeneracja substancji organicznych, które nie są stosowane, jako rozpuszczalniki (włączając kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcenia)”, zgodnie z pozycją 3 załącznika nr l do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

Po zakończeniu fazy kompostowania uzyskany produkt jest sortowany na dwie frakcje: frakcję kompostu niespełniającą wymagań jakościowych oraz frakcję kompostu spełniającą wymagania jakościowe.

Pierwsza frakcja z punktu widzenia ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów nie jest traktowana, jako 03 01 01 „Odpady z kory i korka”, lecz jako 10 05 odpady z tlenowego rozkładu odpadów stałych (kompostowania) oraz 19 05 03 kompost nie odpowiadający wymaganiom (nie nadający się do wykorzystania).

Druga frakcja kompostu jest docelowym produktem finalnym, który segregowany jest na trzy frakcje (grubą, drobną i mieloną). Otrzymany w ten sposób wyrób jest pakowany w worki foliowe o pojemności 60 litrów lub sprzedawany luzem wyłącznie na terytorium kraju.

Całość powyższego procesu stanowi zgodnie z art. 3 pkt 23 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, tzw. recykling - przez co rozumie się odzysk, w ramach którego odpady są ponownie przetwarzane na produkty, materiały lub substancje wykorzystywane w pierwotnym celu lub innych celach; obejmuje to ponowne przetwarzanie materiału organicznego (recykling organiczny), ale nie obejmuje odzysku energii i ponownego przetwarzania na materiały, które mają być wykorzystane jako paliwa lub do celów wypełniania wyrobisk.

Finalny wyrób, czyli kora sosnowa gruba, kora sosnowa drobna i kora sosnowa mielona przeznaczony jest do zastosowań ogrodniczych, w szczególności do ściółkowania drzew iglastych w celu zapewnienia im mikroklimatu stymulującego warunki leśne, liściastych oraz do obsypywania klombów i skalniaków w celu ochrony przed wzrostem chwastów oraz utrzymania wilgotności podłoża. Ze względu na swoje walory estetyczne wyrób służy też do poprawy walorów dekoracyjnych.

Przedmiotowym wyrobem jest produkt powstały podczas procesu kompostowania, tzn. został on poddany naturalnej metodzie unieszkodliwienia i zagospodarowania odpadów, polegającej na rozkładzie substancji organicznej przez mikroorganizmy (tlenowe, mrówki, nicienie itp.) i pełni funkcję nawozu z przeznaczeniem w rolnictwie ekologicznym. W szczególności należy podkreślić, że nie powstał w wyniku wymieszania kory mielonej i próchnicy.

W kontekście przedstawionego opisu z punktu widzenia zasad metodycznych PKWiU klasyfikacja wyrobu należy do grupowania PKWiU 20.15.80.0, co skutkuje stosowaniem stawki VAT 8%.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione w załączniku nr 3 do ustawy o VAT. W pozycji 64 załącznika nr 3 do ww. ustawy wymienione są nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane (w tym ziemia ogrodnicza, zawierająca torf jako zasadniczy składnik i ziemia ogrodnicza, będąca mieszaniną naturalnej gleby, piasku, gliny i minerałów oraz ziemia humus) PKWiU 20.15.80.0.

W klasyfikacji tej, ustawodawca pod symbolem PKWiU 20.15.80.0 sklasyfikował „Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawy na terytorium kraju wyrobu powstałego na skutek opisanego procesu technologicznego zagospodarowania odpadów zgodnego z zaszeregowaniem do klasyfikacji PKWiU 20.15.80.0 „Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane” skutkują stosowaniem przez Wnioskodawcę w stanie prawnym obowiązującym na dzień dzisiejszy stawki VAT 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wyrobu powstałego z przerobu kory odpadowej, który to towar sklasyfikowany został według PKWiU do grupowania 20.15.80.0 jako „Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane”, podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w związku z poz. 64 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Zdaniem Zainteresowanego, w przypadku dokonywania dostawy wyrobu na terytorium kraju, powinien on stosować stawkę 8% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy, stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podkreślić należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293). Zatem z dniem 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług z roku 2008.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Zatem, z powyższego wynika, iż opodatkowaniu obniżoną stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione m.in. w załączniku nr 3 do ustawy.

W pozycji 64 załącznika nr 3 do ustawy wymienione są nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane (w tym ziemia ogrodnicza, zawierająca torf jako zasadniczy składnik i ziemia ogrodnicza, będąca mieszaniną naturalnej gleby, piasku, gliny i minerałów oraz ziemia humus) - PKWiU 20.15.80.0.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wytwarza korę sosnową grubą, drobną i mieloną do zastosowań ogrodniczych. Podstawowym surowcem do produkcji wyrobu jest kora odpadowa pozyskiwana z zakładów przerobu drewna, będąca pozostałością po okorowaniu ściętych drzew. Proces produkcyjny polega na wykonaniu wstępnego sortowania, w wyniku którego zostają oddzielone wszelkie zanieczyszczenia (kawałki drewna, kamienie, kawałki desek, kołki). Wstępnie oczyszczony odpad jest poddawany na placu procesom kompostowania w pryzmach przez okres 6 miesięcy. Podczas tego procesu surowiec jest ubijany w celu wytworzenia warunków beztlenowych niezbędnych do procesu kompostowania. Biomasa podczas tego procesu jest przerzucana, co powoduje jej przesychanie a także jednolite przeprowadzanie procesu kompostowania w odniesieniu do całej biomasy, jak również wyeliminowanie związków chemicznych niebezpiecznych dla roślin powstających w wewnętrznej części biomasy oraz uniknięcie samozapłonu. W wyniku przeprowadzania procesu kompostowania odpadów z kory, uzyskany półprodukt posiada znacznie obniżoną kaloryczność, jako efekt zachodzących procesów redukcji.

Przedmiotowym wyrobem jest produkt powstały podczas procesu kompostowania, tzn. został on poddany naturalnej metodzie unieszkodliwienia i zagospodarowania odpadów, polegającej na rozkładzie substancji organicznej przez mikroorganizmy (tlenowe, mrówki, nicienie itp.) i pełni funkcję nawozu z przeznaczeniem w rolnictwie ekologicznym. W szczególności Zainteresowany podkreślił, że niniejszy produkt nie powstał w wyniku wymieszania kory mielonej i próchnicy.

Wnioskodawca wskazał, że z punktu widzenia zasad metodycznych PKWiU klasyfikacja wyrobu należy do grupowania PKWiU 20.15.80.0.

Zatem mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, iż dostawa kory sosnowej otrzymanej w wyniku kompostowania, w sposób opisany przez Wnioskodawcę powyżej, sklasyfikowanej jako „Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane” - PKWiU 20.15.80.0 opodatkowana jest preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 w powiązaniu z poz. 64 załącznika nr 3 do ustawy.

Reasumując, dostawy na terytorium kraju wyrobu powstałego na skutek opisanego procesu technologicznego zagospodarowania odpadów, zaliczonego zgodnie z klasyfikacją PKWiU do symbolu 20.15.80.0 „Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane” opodatkowane są w obecnie obowiązującym stanie prawnym stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Zainteresowanego we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego.

W związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane w złożonym wniosku. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin