Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-271/13/BW
z 10 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2013r., uzupełnionym w dniu 18 marca 2013r. (data wpływu do tut. organu 25 marca 2013r.) oraz pismem z dnia 25 czerwca 2013r. (data wpływu 2 lipca 2013r.), o udzielenie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy w przypadku nieuregulowania należności w ciągu 150 dni wobec spółki powiązanej, dłużnik zobowiązany jest do skorygowania podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2013r. do Izby Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem (data wpływu 18 marca 2013r.), o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w przypadku nieuregulowania należności w ciągu 150 dni wobec spółki powiązanej dłużnik zobowiązany jest do skorygowania podatku od towarów i usług.

Pismem z dnia 20 marca 2013r. znak: ILPP5/443-38/13-5/PG (data wpływu do tut. organu 25 marca 2013r.) Dyrektor Izby Skarbowej Poznaniu przekazał przedmiotowy wniosek do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, celem załatwienia zgodnie z właściwością.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 czerwca 2013r. (data wpływu 2 lipca 2013r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 14 czerwca 2013r. znak: IBPP2/443-271/13/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Zgodnie z nowymi przepisami prawa podatkowego, w zakresie podatku od towarów i usług powołując się na art. 89b ust. 7, który brzmi: „Przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem, a dłużnikiem istnieje związek o którym mowa w art. 32 ust. 2-4. Z kolei art. 32 ust. 2 mówi, że „związek o którym mowa w ust. 1 istnieje gdy pomiędzy kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którykolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze, lub kontrolne u kontrahentów. Pomiędzy wnioskującą Spółką-dłużnikiem a Spółką wierzycielem istnieje związek – osobowy-zarządzający i nadzorujący.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka dłużnik na podstawie powyższych przepisów jest zobowiązana do skorygowania podatku VAT od towarów i usług nieuregulowanych 150 dni po terminie płatności (wobec Spółki powiązanej-wierzyciela). W związku z powyższym czy Spółka dłużnik jest zobowiązana do skorygowania podatku VAT od towarów i usług wobec jednostek powiązanych?

Czy art. 89a ust. 7 należy interpretować jednoznacznie dla dłużnika i wierzyciela i nie trzeba korygować podatku VAT od towarów i usług przy jednostkach powiązanych?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 25 czerwca 2013r.):

Spółka wnioskująca uważa, że skoro Spółka powiązana wierzyciel nie ma prawa dokonać korekty podatku należnego, to Spółka powiązana dłużnik też nie powinna korygować podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Z dniem 1 stycznia 2013r. na podstawie art. 11 ustawy z dnia 16 listopada 2013r., o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012r., poz. 1342), m .in., uległy zmianie, ww. przepisy art. 89a i 89b ustawy o VAT, przy czym art. 89a ust. 2 pkt 2, 4, 6 i ust. 6 oraz art. 89b ust. 3 i 5 został uchylony.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2012r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w świetle art. 23 ust 2 ww. ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012r.

W analizowanej sprawie, z uwagi na fakt, że w pytaniu Wnioskodawca powołuje się na upływ 150 dni po terminie płatności – zasadnym będzie posłużenie się regulacjami prawnymi regulującymi kwestie dotyczące wierzytelności nieściągalnych, obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2013 roku.

I tak, zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r.), podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ww. ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a, ust. 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. (uchylony);
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1;
1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
   
2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
4. (uchylony);
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. (uchylony).
   
   

Stosownie zaś do art. 89a ust. 7 ww. ustawy o VAT przepisów ust. 1-5 (ww.) nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z kolei w myśl art. 89b ust. 1 ww. ustawy o VAT, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Natomiast, zgodnie z art. 89b ust. 1a ww. ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 89b ust. 2 ww. ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że pomiędzy wnioskująca Spółką, tj. dłużnikiem, a Spółką wierzycielem istnieje związek – osobowy-zarządzający i nadzorujący.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości czy jako dłużnik, na podstawie wyżej powołanych przepisów (art. 89b ustawy o VAT), w przypadku nieuregulowania należności w ciągu 150 dni wobec spółki powiązanej, zobowiązany jest do skorygowania podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy zauważyć, iż jak wskazano w ww. art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku nieuregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Brzmienie art. 89b ustawy wskazuje zatem, że dłużnik w sytuacji upływu 150 dni dnia upływu terminu zapłaty za fakturę jest zobowiązany do korekty podatku naliczonego.

Należy wskazać, iż obowiązek korekty ciąży na dłużniku niezależnie od faktu, czy jego wierzyciel skorzysta / skorzystał z ulgi na złe długi, czy też nie.

Podkreślenia również wymaga zapis, że wyłączenie w zakresie możliwości korzystania z ulgi za złe długi wynikający z art. 89a ust. 7 ustawy dotyczący korekty podatku należnego z tytułu dostaw towarów w przypadku istnienia związku o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy - nie rzutuje na obowiązek pomniejszenia podatku naliczonego wynikający z art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym ww. zapis art. 89a ust. 7 nie powoduje wyłączenia w zakresie obowiązków ciążących na dłużniku wynikających z art. 89b ustawy.

Zatem, Wnioskodawca nie ma racji rozstrzygając i powołując się na okoliczności powiązań pomiędzy kontrahentami (o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT), które mogą wyłączać możliwość zastosowania art. 89a ustawy o VAT, iż mają one wpływ na jego obowiązki w zakresie korekty podatku naliczonego, wynikające z art. 89b ustawy.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż w niniejszej interpretacji nie rozstrzygano, czy w sprawie będącej przedmiotem wniosku zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ww. ustawy o VAT, gdyż nie było to przedmiotem zapytania i w tym zakresie Wnioskodawca nie przedstawił własnego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.