INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2013 r. (data wpływu 21 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2013 r. (data wpływu 29 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Infrastruktury za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i opodatkowania podatkiem VAT czynności jej przeniesienia na inny podmiot – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Infrastruktury za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i opodatkowania podatkiem VAT czynności jej przeniesienia na inny podmiot. Wniosek uzupełniono w dniu 29 maja 2013 r. o dowód uiszczenia wpłaty dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej jako: Wnioskodawca) planuje wydanie zorganizowanej części swojego przedsiębiorstwa w postaci majątku torowo-sieciowego na rzecz Miasta lub jednostki organizacyjnej Miasta np. Zarządu Transportu Miejskiego (będącego jednostką budżetową Miasta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych, którego celem statutowym działalności jest efektywne zarządzanie jakością publicznego transportu zbiorowego w ramach lokalnego transportu zbiorowego oraz procesami ruchu w systemie transportowym miasta, a poprzez sterowanie procesami integracji gałęzi transportu oraz mobilności systemu poprawa warunków życia mieszkańców i standardów podróży osób podróżujących przez obszar metropolitalny Miasta) jako wynagrodzenia w zamian za umorzenie części udziałów Miasta, posiadanych w kapitale zakładowym Wnioskodawcy. Planowane wydanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci infrastruktury torowo-sieciowej jest związane z wymogami przepisów prawa wspólnotowego zamieszczonymi w Rozporządzeniu WE nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego (Dz. Urz. UE. L 2007 Nr 315) - dalej jako Rozporządzenie. Rozporządzenie przewiduje rozdzielnie własności infrastruktury torowo - sieciowej od operatorów świadczących usługi przewozowe. Regulacja wspólnotowa zmierza do zagwarantowania konkurencji między podmiotami świadczącymi usługi przewozowe poprzez taki sam dostęp do infrastruktury przez różnych przewoźników. Zapewnienie równych szans ma nastąpić, między innymi, przez przeniesienie infrastruktury torowo-sieciowej na wyspecjalizowany podmiot. Zorganizowana część przedsiębiorstwa wspomniana powyżej, dalej w treści wniosku zwana Infrastrukturą, która będzie przeniesiona na Miasto lub jednostkę organizacyjną Miasta np. Zarząd Transportu Miejskiego, stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Infrastruktura jest wydzielona w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej, jest też przeznaczona do prowadzenia działalności gospodarczej.

Wyodrębnienie organizacyjne Infrastruktury polega na tym, że w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy jako odrębny dział funkcjonuje Dział Zarządzania Infrastrukturą Tramwajową NZ (dalej jako Dział). Wyodrębnienie organizacyjne zostało wprowadzone regulaminem organizacyjnym spółki. Infrastruktura jest przypisana do Działu a zespół składników majątkowych i niemajątkowych (w tym zobowiązań) składający się na Infrastrukturę pozostaje w dyspozycji Działu.

Wyodrębnienie finansowe Infrastruktury polega na tym, że w księgach rachunkowych Wnioskodawcy zdarzenia gospodarcze są ewidencjonowane w taki sposób, że możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz rozrachunków do Działu.

Wydzielenie funkcjonalne Infrastruktury w ramach Działu polega na uznaniu, że jako zorganizowana część przedsiębiorstwa może ona stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Infrastruktura obejmuje wyodrębniony w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy Dział wraz z zarządzanym majątkiem, prawami i zobowiązaniami wynikającymi z określonych umów dotyczącymi tego majątku, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Dział obejmuje kierownika Działu wraz z podległymi mu stanowiskami w zakresie administrowania infrastrukturą torową oraz infrastrukturą sieciową. Do zakresu działania Działu należą wszelkie czynności związane z zarządzaniem i administrowaniem infrastrukturą torowo - sieciową. Szczegółowy zakres działania Działu obejmuje:

1. dokumentowanie majątku w zakresie torowo-sieciowym;
2. nadzór nad prowadzeniem dokumentacji eksploatacyjnej obiektów, przejmowaniem gruntów i obiektów na majątek spółki, dokumentowanie zmian w księgach wieczystych w zakresie torowo-sieciowym;
3. prowadzenie ksiąg inwentarzowych oraz uczestniczenie w ocenie, wycenie i kwalifikowaniu do likwidacji materiałów i rzeczowych składników majątkowych związanych z infrastrukturą torowo - sieciową;
4. współpraca z działami księgowości w zakresie dokumentowania środków trwałych;
5. dokumentowanie zmian wartości modernizowanych obiektów;
6. prowadzenie działań związanych z przejmowaniem i zdawaniem nieruchomości (gruntowych, kubaturowych, niekubaturowych i lokalowych) - zlecanie operatów szacunkowych przy współpracy z Sekcją Inwestycji i Nadzoru Budowlanego;
7. bieżące prowadzenie i wdrażanie zmian w księgach obiektów związanych z infrastrukturą torowo - sieciową - przy ścisłej współpracy z inspektorami nadzoru;
8. ścisła współpraca z wydziałami Urzędu Miasta w zakresie gospodarki nieruchomościami oraz inwestycji miejskich dla potrzeb infrastruktury torowo - sieciowej;
9. prowadzenie paszportyzacji i dokumentacji technicznej (wraz z ich aktualizacją) torowisk tramwajowych oraz dróg w ich obrębie przy współpracy z Wydziałem Utrzymania Torów i Dróg;
10. przygotowywanie wykazu obiektów, budowli i nieruchomości oraz dokumentacji i korespondencji dotyczącej infrastruktury torowo-sieciowej i przystankowej z uwzględnieniem zagadnień związanych z ochroną środowiska;
11. archiwizowanie spraw (tworzenie dokumentacji) dla infrastruktury torowo - sieciowej;
12. przygotowywanie sprawozdań GUS oraz uzgodnień ich treści z pionem finansowo-księgowym a także uzgadnianie warunków finansowych zakupów;
13. prowadzenie uzgodnień z Działem Księgowości Materiałowo - Majątkowej i Kosztów;
14. współpraca z UM oraz z sekcją Inwestycji i Nadzoru Budowlanego TNN w zakresie umów dzierżawy i użyczenia obiektów i terenów;
15. przygotowywanie umów, prowadzenie dokumentacji i rozliczanie dzierżaw oraz dzierżawców obiektów i terenów Sp. z o.o.;
16. prowadzenie ksiąg obiektów oraz przygotowywanie wniosków o ustalenie warunków zabudowy;
17. sporządzanie rocznych i wieloletnich planów modernizacji i inwestycji w zakresie infrastruktury torowo-sieciowej;
18. modernizacja torowisk i rozjazdów tramwajowych oraz budowa nowych - w ramach przyznanych środków finansowych;
19. prowadzenie zagadnień oraz opracowywanie sprawozdań z działalności ochrony i kształtowania środowiska w otoczeniu urządzeń układów torowych – tramwajowych i trakcyjnych;
20. uczestniczenie w odbiorach wszelkich prac wykonywanych w obrębie infrastruktury torowo-sieciowej;
21. dokonywanie uzgodnień dokumentacji przedstawionych przez podmioty zewnętrzne na prace wykonane w obrębie torowiska tramwajowego, opracowywanie warunków i wydawanie zgody na prowadzenie tych prac;
22. modernizacja obiektów elektroenergetyki trakcyjnej oraz budowa nowych kompleksów energetycznych przez wykonawców wyłonionych na bazie procedur przetargowych, bądź zleceń wewnętrznych;
23. realizacja całokształtu zadań związanych z utrzymaniem należącego do Spółki majątku, stanowiącego infrastrukturę elektroenergetyki trakcyjnej;
24. koordynowanie i uzgadnianie prac prowadzonych w obrębie torowiska tramwajowego, oraz w zakresie sieci, kabli i podstacji trakcyjnych.
    
    

Dział w ramach wykonywanych zadań dysponuje majątkiem o charakterze:

• materialnym w postaci prawa własności nieruchomości i ruchomości oraz innymi prawami rzeczowymi do nieruchomości lub ruchomości wynikającymi np. z umów najmu lub dzierżawy. Składniki majątkowe obejmują w szczególności: elementy infrastruktury torowo-sieciowej znajdujące się poza zajezdniami Wnioskodawcy (tj. od bramy na zewnątrz): torowiska, sieci, słupy, kable, podstacje, pętle tramwajowe z nieruchomościami (prawo własności gruntów, prawo wieczystego użytkowania, budynki, budowle), przystanki tramwajowe, wyposażenie oraz inne środki trwałe związane z Działem. Ponadto Dział posiada dokumenty związane z prowadzeniem działalności;
• niematerialnym, w szczególności prawa i zobowiązania wynikające z określonych umów związanych z ww. infrastrukturą m. in.: umowy wynajmu powierzchni na pętlach, wraz z nierozliczonymi na dzień wydzielenia należnościami lub zobowiązaniami wynikającymi z tych umów.
  
  

W przyszłości po przeniesieniu Infrastruktury na Miasto lub jednostkę organizacyjną Miasta planowane jest wydzierżawienie Wnioskodawcy Infrastruktury przez Miasto lub jednostkę organizacyjną Miasta. Miasto lub jednostka organizacyjna Miasta będzie zarządzało i administrowało Infrastrukturą i czerpało przychód z tytułu wydzierżawienia Infrastruktury.

W ramach zarządzania i administrowania Infrastrukturą przez Miasto lub jednostkę organizacyjną Miasta będą się mieściły, między innymi, takie działania jak:

1. dokumentowanie majątku w zakresie torowo-sieciowym;
2. nadzór nad prowadzeniem dokumentacji obiektów, przejmowaniem gruntów i obiektów, dokumentowanie zmian w księgach wieczystych w zakresie torowo-sieciowym;
3. współpraca z działami księgowości w zakresie dokumentowania środków trwałych;
4. dokumentowanie zmian wartości modernizowanych obiektów;
5. prowadzenie działań związanych z przejmowaniem i zdawaniem nieruchomości (gruntowych, kubaturowych, niekubaturowych i lokalowych);
6. ścisła współpraca z wydziałami Urzędu Miasta w zakresie gospodarki nieruchomościami oraz inwestycji miejskich dla potrzeb infrastruktury torowo - sieciowej;
7. archiwizowanie spraw (tworzenie dokumentacji) dla infrastruktury torowo - sieciowej;
8. przygotowywanie umów, prowadzenie dokumentacji i rozliczanie dzierżaw oraz dzierżawców;
9. prowadzenie ksiąg obiektów oraz przygotowywanie wniosków o ustalenie warunków zabudowy;
10. sporządzanie rocznych i wieloletnich planów modernizacji i inwestycji w zakresie infrastruktury torowo-sieciowej;
11. modernizacja torowisk i rozjazdów tramwajowych oraz budowa nowych - w ramach przyznanych środków finansowych;
12. uczestniczenie w odbiorach prac wykonywanych w obrębie infrastruktury torowo-sieciowej;
13. dokonywanie uzgodnień dokumentacji przedstawionych przez podmioty zewnętrzne na prace ..wykonane w obrębie torowiska tramwajowego, opracowywanie warunków i wydawanie ..zgody na prowadzenie tych prac;
14. modernizacja obiektów elektroenergetyki trakcyjnej oraz budowa nowych kompleksów ..energetycznych przez wykonawców wyłonionych na bazie procedur przetargowych, bądź ..zleceń wewnętrznych;
15. realizacja całokształtu zadań związanych z zarządzeniem i administrowaniem Infrastrukturą.
    
    

W dniu 25 października 2012 r. doręczono Wnioskodawcy interpretację indywidualną z dnia 23 października 2012 r., ILPB3/423-823/09/12-S/JG, wydaną w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. akt 1950/10, stwierdzającą, że prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w sprawie braku przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy w przypadku wydania majątku rzeczowego jako wynagrodzenia za umorzone udziały. Ponieważ w ramach planowanych działań polegających na wydaniu Infrastruktury widoczna jest odmienność stanu faktycznego polegająca na tym, że w stanie faktycznym objętym niniejszym wnioskiem przedmiotem wydania w założeniu Wnioskodawcy będzie Infrastruktura stanowiąca zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 pdop, to zasadne stało się zweryfikowanie, czy w stanie prawnym obowiązującym w roku 2013, wydanie Infrastruktury stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa jako wynagrodzenia za umarzane udziały także nie będzie generowało przychodu, tak jak to określono w w/w interpretacji w stosunku do wydania majątku rzeczowego jako wynagrodzenia za umorzone udziały (a więc majątku, o którym nie stwierdzono, że stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przedstawiona w opisie sprawy Infrastruktura stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT...
2. Czy przeniesienie przez Wnioskodawcę Infrastruktury na inny podmiot jako wynagrodzenia za umarzane udziały Miasta będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Infrastruktura opisana w stanie sprawy stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zwanej dalej uvat.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e uvat zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Analiza powyższego przepisu w zestawieniu z opisanym stanem faktycznym wskazuje, że Infrastruktura, która będzie wydana jako wynagrodzenie za umarzane udziały jest wyodrębniona organizacyjnie i finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Jak wynika ze stanu faktycznego, wyodrębnienie organizacyjne Infrastruktury polega na tym, że w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy jako odrębny dział funkcjonuje Dział Zarządzania Infrastrukturą Tramwajową NZ (nazwany dla potrzeb niniejszego wniosku Działem) a wyodrębnienie to ma swoje umocowanie w regulaminie organizacyjnym Wnioskodawcy.

Przesłanka wyodrębnienia finansowego Infrastruktury została spełniona z uwagi na to, że w księgach rachunkowych Wnioskodawcy zdarzenia gospodarcze są ewidencjonowane w taki sposób, że możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz rozrachunków do Działu. Warunek wydzielenia funkcjonalnego Infrastruktury można uznać za spełniony z uwagi na to, że Infrastruktura może stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Potwierdzeniem spełnienia warunku wydzielenia funkcjonalnego jest to, że po przeniesieniu Infrastruktury na Miasto lub jednostkę organizacyjną Miasta, podmiot na który zostanie przeniesiona Infrastruktura będzie nią zarządzał i wydzierżawi ją na rzecz Wnioskodawcy. Tym samym, w oparciu o Infrastrukturę będą realizowane zadania, które może wykonywać niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (zarządzanie posiadaną Infrastrukturą i czerpanie z niej przychodów w oparciu o zawartą umowę dzierżawy), a możliwość uzyskiwania przychodów z tytułu wydzierżawienia Infrastruktury w sposób przesądzający potwierdza spełnienie ostatniej z przesłanek niezbędnych do uznania Infrastruktury za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak już wskazano w opisie stanu faktycznego Infrastruktura obejmuje wyodrębniony w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy Dział wraz z zarządzanym majątkiem, prawami i zobowiązaniami wynikającymi z określonych umów dotyczącymi majątku, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Przeniesienie wraz z Infrastrukturą niektórych umów dotyczących podnajmu powierzchni na pętlach tramwajowych, niektórych umów wynajmu powierzchni na pętlach, wraz z nierozliczonymi na dzień przeniesienia Infrastruktury należnościami lub zobowiązaniami wynikającymi z tych umów także potwierdza stanowisko Wnioskodawcy, że planowana do przeniesienia Infrastruktura posiada zdolność do prowadzenia w oparciu o Infrastrukturę niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji obecnie służy Infrastruktura w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy też wskazać na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 września 2011 r., sygn. akt I FSK 1383/10, w którym sąd stwierdził, że dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e uvat konieczny jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, co oznacza, że zespół ten nie musi obejmować działów obsługujących przedsiębiorstwo pod względem niematerialnym, w zakresie obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej, które nie są niezbędne do realizacji, przez zespół tak wyodrębnionych składników majątkowych, jego określonych zadań gospodarczych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli organ w odpowiedzi na pytanie nr 1 potwierdzi prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy co do tego, że Infrastruktura stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e uvat, wówczas w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 2 zasadne będzie stwierdzenie, że przeniesienie przez Wnioskodawcę Infrastruktury stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa na inny podmiot jako wynagrodzenia za umarzane udziały będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 uvat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy nadmienić, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r., powyższy przepis ma następujące brzmienie: „działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

W tym miejscu należy wskazać, iż nie każda czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem, będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. W sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia lub sprzedaży akcji, czy udziałów nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usług w rozumieniu ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

• po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• po drugie - czynność wykonana jest przez podmiot, który w ramach tej czynności występuje w charakterze podatnika podatku VAT.
  
  

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca planuje wydanie zorganizowanej części swojego przedsiębiorstwa w postaci majątku torowo - sieciowego na rzecz Miasta lub jednostki organizacyjnej Miasta np. Zarządu Transportu Miejskiego (będącego jednostką budżetową Miasta) jako wynagrodzenia w zamian za umorzenie części udziałów Miasta, posiadanych w kapitale zakładowym Wnioskodawcy.

Zasady dotyczące umorzenia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zostały zawarte w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Zgodnie z § 1 tego przepisu, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

Zatem, warunkiem generalnym dopuszczalności umorzenia, zarówno dobrowolnego, jak i przymusowego, jest zamieszczenie klauzuli przewidującej taką możliwość w umowie spółki.

W myśl art. 199 § 2 i § 3 ww. Kodeksu, umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie. Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

Umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym - art. 199 § 4 cyt. Kodeksu.

Umorzenie udziałów jest czynnością zmierzającą do unicestwienia pewnej partii lub wszystkich udziałów. Umorzenie udziałów powoduje w konsekwencji likwidację określonej cząstki kapitału zakładowego albo samych udziałów, gdy umorzenie nie jest połączone z obniżeniem kapitału zakładowego (odbywa się z zysku), jak również utratę praw organizacyjnych i obligacyjnych związanych z udziałem (ale nie osobistych, dopóki się jest wspólnikiem).

W świetle przedstawionej regulacji prawa podatkowego uznać należy, że czynność nabycia przez Spółkę od wspólnika udziałów własnych w celu ich umorzenia (w trybie art. 199 § 1 Kodeksu spółek handlowych) w zamian za wynagrodzenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, ani też świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Wobec powyższego, przedmiotowe czynności nie mieszczą się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Odpłatność czynności (dostawy towarów, czy też świadczenia usług) oznacza wykonanie tej czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie natomiast musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazano wyżej, w ramach wynagrodzenia w zamian za umorzenie części udziałów Miasta, posiadanych w kapitale zakładowym Wnioskodawcy, Zainteresowany planuje wydanie zorganizowanej części swojego przedsiębiorstwa w postaci majątku torowo - sieciowego (na rzecz Miasta lub jednostki organizacyjnej Miasta np. Zarządu Transportu Miejskiego (będącego jednostką budżetową Miasta).

Zatem, rozliczenie pomiędzy Wnioskodawcą a jednostką nabywającą w związku z umorzeniem udziałów nastąpi w formie niepieniężnej poprzez przeniesienie własności majątku rzeczowego w postaci majątku torowo - sieciowego.

Powyższe oznacza, że pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym – Wnioskodawca zobowiązuje się przenieść na rzecz innej jednostki składniki majątku. Stwierdzić tym samym należy, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażalną w pieniądzu.

Podkreślić przy tym należy, iż zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

Zatem, biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż sama czynność nabycia od Miasta udziałów własnych w celu umorzenia nie jest objęta podatkiem od towarów i usług. Natomiast otrzymanie w zamian za umorzone udziały rzeczy (majątek torowo – sieciowy), tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, odpowiada hipotezie art. 7 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów rozumianą po myśli art. 7 ust. 1 ustawy, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel i dodatkowo ma ona charakter odpłatny. Pojęcie „rozporządzenia towarami jak właściciel”, jak już wyżej sygnalizowano, należy rozumieć szeroko. Spośród czynności „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” można na pewno wymienić sprzedaż i zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu.

Jednocześnie wskazać w tym miejscu należy, iż przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jednakże, ustawodawca w cyt. wyżej przepisie wskazując, iż jej przepisów nie stosuje się m. in. do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zwanej dalej: k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zatem, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55² k.c. stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z kolei, w myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, zaznacza się, iż aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem, wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, iż dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w postaci majątku torowo - sieciowego, zwana Infrastrukturą, która będzie przeniesiona na Miasto lub jednostkę organizacyjną Miasta stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Infrastruktura jest wydzielona w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej, jest też przeznaczona do prowadzenia działalności gospodarczej. Wyodrębnienie organizacyjne Infrastruktury polega na tym, że w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy jako odrębny dział funkcjonuje Dział Zarządzania Infrastrukturą Tramwajową NZ. Wyodrębnienie organizacyjne zostało wprowadzone regulaminem organizacyjnym Spółki. Infrastruktura jest przypisana do Działu, a zespół składników majątkowych i niemajątkowych (w tym zobowiązań) składający się na Infrastrukturę pozostaje w dyspozycji Działu. Wyodrębnienie finansowe Infrastruktury polega na tym, że w księgach rachunkowych Wnioskodawcy zdarzenia gospodarcze są ewidencjonowane w taki sposób, że możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz rozrachunków do Działu. Wydzielenie funkcjonalne Infrastruktury w ramach Działu polega na uznaniu, że jako zorganizowana część przedsiębiorstwa może ona stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Infrastruktura obejmuje wyodrębniony w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy Dział wraz z zarządzanym majątkiem, prawami i zobowiązaniami wynikającymi z określonych umów dotyczącymi tego majątku, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Dział obejmuje kierownika Działu wraz z podległymi mu stanowiskami w zakresie administrowania infrastrukturą torową oraz infrastrukturą sieciową. Do zakresu działania Działu należą wszelkie czynności związane z zarządzaniem i administrowaniem infrastrukturą torowo - sieciową. Dział w ramach wykonywanych zadań dysponuje majątkiem o charakterze:

• materialnym w postaci prawa własności nieruchomości i ruchomości oraz innymi prawami rzeczowymi do nieruchomości lub ruchomości wynikającymi np. z umów najmu lub dzierżawy. Składniki majątkowe obejmują w szczególności: elementy infrastruktury torowo -sieciowej znajdujące się poza zajezdniami Wnioskodawcy (tj. od bramy na zewnątrz): torowiska, sieci, słupy, kable, podstacje, pętle tramwajowe z nieruchomościami (prawo własności gruntów, prawo wieczystego użytkowania, budynki, budowle), przystanki tramwajowe, wyposażenie oraz inne środki trwałe związane z Działem. Ponadto Dział posiada dokumenty związane z prowadzeniem działalności;
• niematerialnym, w szczególności prawa i zobowiązania wynikające z określonych umów związanych z ww. infrastrukturą m. in.: umowy wynajmu powierzchni na pętlach, wraz z nierozliczonymi na dzień wydzielenia należnościami lub zobowiązaniami wynikającymi z tych umów.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że w niniejszej sytuacji przedmiotem transakcji będzie wydanie ze struktur Spółki części działalności w postaci majątku torowo-sieciowego, która – jak twierdzi Wnioskodawca – stanowi wyodrębniony w sposób funkcjonalny, organizacyjny i finansowy zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym wszystkich zobowiązań, który w razie potrzeby może samodzielnie funkcjonować jako odrębne i niezależne od Spółki przedsiębiorstwo. Podmiot przejmujący będzie dysponował tytułem prawnym w postaci prawa własności nieruchomości i ruchomości oraz innymi prawami rzeczowymi do nieruchomości lub ruchomości wynikającymi np. z umów najmu lub dzierżawy, związanymi z prowadzeniem działalności.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż wymieniony we wniosku zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), wyodrębniony z majątku Spółki, w postaci majątku torowo-sieciowego posiada cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy i tym samym spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż wydana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w postaci majątku torowo –sieciowego, jako wynagrodzenie w zamian za umorzenie udziałów Miasta posiadanych w kapitale zakładowym Wnioskodawcy będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, transakcja przeniesienia przez Wnioskodawcę Infrastruktury na inny podmiot jako wynagrodzenie za umarzane udziały Miasta będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Informuje się ponadto, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Infrastruktury za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i opodatkowania podatkiem VAT czynności jej przeniesienia na inny podmiot. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem. Z kolei wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.