Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-424a/13/WM
z 11 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013 r. (data wpływu 15 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 lipca 2013 r. (data wpływu 3 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe

.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności jest:

68,10.Z. - Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek;

41.10.Z. - Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków;

41.20.Z. - Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych;

46.73.Z. - Sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego;

46.74.Z. - Sprzedaż hurtowa wyrobów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego;

49.41.Z. - Transport drogowy towarów;

64.99.Z. - Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych;

68.20.Z. - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;

68.32.Z. - Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie.

Jednakże głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny użytek. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym oraz opodatkowany jest w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych 19% podatkiem linowym.

Lokale użytkowe, mieszkalne, garaże itd. przeznaczone do sprzedaży oraz formalnie oddane do użytkowania, Wnioskodawca prowadzący firmę deweloperską uznaje za produkty gotowe.

Koszt bezpośredni budowy jest rozliczany na koncie 603 - roboty w toku. Po zakończeniu budowy, konto 603 rozliczane jest na konto wyrobów gotowych - 601. Wpłaty dotyczące przyszłej sprzedaży są ewidencjonowane na koncie przyszłych przychodów - 847. W dacie przekazania lokalu (akt notarialny), rozliczane są koszty sprzedanego lokalu oraz odpowiadające im przychody: koszty do wielkości m2 :WN 712 (koszty produkcji) Ma 601 (wyroby gotowe), przychody WN 847 (przyszłe przychody) Ma 701 (przychody ze sprzedaży podstawowej).

Po zakończeniu budowy, w uzgodnieniu z właścicielem firmy, na piśmie przedstawiane jest procentowe rozliczenie kosztów na danej budowie (sumuje się wszelkie koszty na inwestycji, usługi budowlane, zakup gruntu), na mieszkania, lokale, garaże, pomieszczenia lokatorskie, pomieszczenia techniczne. Dzięki temu jest ustalony koszt 1 m2 budowanych mieszkań itd.

Nabywcy lokali przed odebraniem lokalu i podpisaniem aktu notarialnego, muszą wpłacić całość kwoty umowy. Po otrzymaniu wpłaty, otrzymują fakturę VAT do wysokości przelewu. W momencie wystawienia faktury VAT naliczany jest podatek VAT, który zostaje odprowadzany do urzędu skarbowego. Kwota netto faktury figuruje na koncie 847 (przyszłe wpływy) i dopiero po otrzymaniu aktu notarialnego, wartość ta przechodzi na zrealizowane wpływy. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanych z realizacją budowy.

Na etapie planowania i budowy, Wnioskodawca nie zamierzał przekazywać lokali użytkowych, mieszkalnych, garaży itd. w innej formie aniżeli sprzedaż.

W 2013 r. Wnioskodawca zakończył budowę zespołu pięciu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z podziemną halą garażową wraz z infrastrukturą, z zamiarem jej całkowitej sprzedaży.

Po wybudowaniu powstał zamysł zmiany przeznaczenia niektórych lokali użytkowych, lokali mieszkalnych, komórek lokatorskich, miejsc postojowych, boksów garażowych. Wnioskodawca zamierza przeznaczyć je nieodpłatnie w formie darowizny, na rzecz osoby z I, II lub III grupy podatkowej. Dodatkowo, zamierza przeznaczyć niektóre z wybudowanych przez siebie jako właściciela mieszkań na własne potrzeby.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, oznaczone numerem 1.

Czy, w przypadku przekazania mieszkania przez Wnioskodawcę prowadzącego firmę deweloperską w formie darowizny zawartej w akcie notarialnym na rzecz osoby zaliczanej odpowiednio do I, II lub III grupy podatkowej zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn, Wnioskodawca zapłaci podatek dochodowy? Czy przedsiębiorca powinien dokonać dodatkowe rozliczenia w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, po jego stronie nie powstanie przychód podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Czynność ta spowoduje jedynie konsekwencje w zakresie kosztów uzyskania przychodu, tj. nakłady poniesione na wybudowanie takiego mieszkania nie będą spełniać definicji kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast, art. 10 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 do źródeł przychodów osób fizycznych zalicza się pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi m. in. działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny użytek oraz działalność deweloperską. W 2013 r. Wnioskodawca zakończył budowę zespołu pięciu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z podziemną halą garażową wraz z infrastrukturą, z zamiarem jej całkowitej sprzedaży.

Po wybudowaniu powstał zamysł zmiany przeznaczenia niektórych lokali użytkowych, lokali mieszkalnych, komórek lokatorskich, miejsc postojowych, boksów garażowych. Wnioskodawca, zamierza przeznaczyć niektóre z wybudowanych przez siebie mieszkań nieodpłatnie w formie darowizny, na rzecz osoby z I, II lub III grupy podatkowej, zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, jest umową, a nie jednostronną czynnością prawną. Istotą jej jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swego majątku na rzecz innej osoby. Immanentną cechą tak rozumianej darowizny jest więc brak gospodarczego ekwiwalentu. Umowa prowadzi do przesunięcia określonego dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku osoby obdarowanej. Samo zaś przesunięcie następuje zawsze pod tytułem darmym i podyktowane jest chęcią wzbogacenia obdarowanego.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż przeniesienie - w drodze darowizny - własności lokalu mieszkalnego stanowiącego wyrób gotowy, nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z dokonaniem darowizny, nie powstanie po stronie nabywcy obowiązek jakiegokolwiek świadczenia na rzecz Wnioskodawcy. Przekazanie wyrobu gotowego w drodze darowizny nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem składnika majątku.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają również do żadnej z kategorii źródeł przychodów czynności przekazywania wyrobu gotowego w drodze darowizny, zatem opisana powyżej czynność jest dla Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych obojętna podatkowo – nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Natomiast – jak wykazano - aby wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Skoro więc Wnioskodawca z tytułu darowizny lokalu mieszkalnego, nie uzyska przychodu, to wydatki poniesione na wybudowanie budynku mieszkalnego, w części przeznaczonej na ten lokal mieszkalny nie spełniają kryteriów celowości, o których mowa w cytowanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie stanowią zatem kosztów uzyskania przychodów. Wobec powyższego, darowizna lokalu mieszkalnego wybudowanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, skutkować będzie koniecznością wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków, związanych z wybudowaniem tego lokalu.

Reasumując, Wnioskodawca nie uzyska przychodu z tytułu darowizny lokalu mieszkalnego, gdyż nie dojdzie do jego odpłatnego zbycia (sprzedaży). Wnioskodawca ma przy tym obowiązek wyłączenia wydatków przypadających na budowę tego lokalu mieszkalnego z kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.