Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-215/13-4/AO
z 2 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Miejski Zakład Komunikacji, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data wpływu 02 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków dotyczących umowy zlecenia - jest nieprawidłowe,
• premii bilansowej oraz kosztów badania sprawozdania finansowego za 2012 rok - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 02 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 02 lipca 2013 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• premii bilansowej,
• wydatków dotyczących umowy zlecenia,
• kosztów badania sprawozdania finansowego za 2012 rok.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miejski Zakład Komunikacji Sp. z o.o. powstał 01 stycznia 2013 r. z przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego. Uchwałą Rady Miasta nr z dnia 30 maja 2012 r. w sprawie przekształcenia zakładu budżetowego Miejski Zakład Komunikacji. poprzez likwidację w celu utworzenia spółki Miejski Zakład Komunikacji spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nastąpiło przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę z o.o.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. f i lit. h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 6 ust. 1, art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236) w związku z art. 16 ust. 1, 3, 5 i 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) Rada Miasta uchwaliła co następuje:

§ 1. Likwiduje się zakład budżetowy Miejski Zakład Komunikacji w celu przekształcenia w spółkę Miejski Zakład Komunikacji spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Dniem przekształcenia jest dzień wpisu spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym / dzień rozpoczęcia działalności przez Spółkę to 01.01.2013 r. / .

1. Z dniem przekształcenia zakładu budżetowego nastąpi jego likwidacja.
2. Spółka powstała w celu realizacji zadania własnego Miasta polegającego na zapewnieniu przewozów komunikacją miejską oraz w gminach, z którymi zawarte jest „Porozumienie Komunalne” z dnia 28.12.1992 r. w sprawie powierzenia zadania publicznego w zakresie zbiorowego transportu osobowego środkami komunikacji miejskiej na terenie gmin...
3. Składniki mienia przekształconego Zakładu stają się majątkiem Spółki i stanowią pokrycie kapitału.
4. Należności i zobowiązania Zakładu przejmuje utworzona Spółka.
5. Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością Zakładu.
   
   

Pracownicy zakładu budżetowego stają się pracownikami Spółki w trybie określonym w art. 23 (1) Kodeksu pracy. Gmina jest jedynym założycielem i jedynym wspólnikiem Spółki - ma 100% udziałów.

Spółka wstąpiła we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanego zakładu budżetowego (sukcesja uniwersalna). Przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wyczerpało dyspozycję zawartą w art. 93b Ordynacji podatkowej.

Zakład budżetowy w miesiącu grudniu 2012 r. ujął w księgach rachunkowych koszty poprzez Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów następujące pozycje kosztów:

• koszty premii bilansowej (wypłata premii jest realizowana po zakończeniu badania sprawozdania finansowego za 2012 rok), której wypłata nastąpiła w 2013 r. ze środków Spółki (koszty premii bilansowej zaksięgowano w zakładzie budżetowym WN konto zespół 5 MA Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów),
• koszty umowy zlecenia zawartej w dniu 24.12.2012 r. na realizację czynności związanych z likwidacją samorządowego zakładu budżetowego, które to czynności zakończyły się 28 lutego 2013 r. Wypłata wynagrodzenia z tytułu zawartej umowy zlecenia została dokonana ze środków Spółki w miesiącu marcu 2013 r. (koszty umowy zlecenia zaksięgowano w zakładzie budżetowym WN konto zespołu 5 MA Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów),
• koszty badania sprawozdania finansowego za 2012 rok. Spółka otrzymała fakturę VAT za badanie sprawozdania finansowego za 2012 rok w miesiącu kwietniu 2013 r. i zapłaciła ją ze środków Spółki w miesiącu kwietniu 2013 r. (koszty badania sprawozdania finansowego zaksięgowano w zakładzie budżetowym WN konto zespołu 5 MA Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów).
  
  

Ww. pozycje kosztów ujęte w księgach rachunkowych zakładu budżetowego jako Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów w zakładzie budżetowym.

Spółka w 2013 r. po zakończeniu realizacji ww. czynności na podstawie sporządzonych list płac - premia bilansowa, otrzymania faktury za badanie sprawozdania finansowego za 2012 rok oraz rachunku do umowy zlecenia, dokonała rozliczenia w księgach Spółki rozliczeń międzyokresowych biernych kosztów w 2013 r. oraz dokonała płatności ww. zobowiązań ze środków Spółki.

Dodatkowo, w uzupełnienia wniosku z dnia 01 lipca 2013 r. Spółka wskazała, iż premia bilansowa została wypłacona ze środków Spółki. Nie jest wypłatą z zysku netto. Z dniem przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, tj. z dniem 01 stycznia 2013 r., Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością zakładu budżetowego, składniki mienia przekształconego zakładu stały się majątkiem Spółki, Spółka przejęła należności i zobowiązania zakładu budżetowego (w tym wypłatę premii bilansowej za 2012 rok).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki koszty dotyczące 2012 r., tj. premii bilansowej, umowy zlecenia, koszty badania sprawozdania finansowego za 2012 rok, które były ujęte w księgach rachunkowych zakładu budżetowego jako Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty dotyczące 2012 roku, tj. koszty premii bilansowej, umowy zlecenia i koszty badania sprawozdania finansowego wypłacone w miesiącu marcu i kwietniu 2013 roku ze środków Spółki a ujęte w księgach rachunkowych zakładu budżetowego jako Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki w miesiącu marcu i kwietniu 2013 roku. Spółka na podstawie uchwały Rady Miasta przejęła bowiem wszystkie należności i zobowiązania po zakładzie budżetowym. Spółka wstąpiła we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconego zakładu budżetowego (sukcesja uniwersalna). Ww. koszty jako rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów w zakładzie budżetowym nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących umowy zlecenia,
• prawidłowe - w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów premii bilansowej oraz kosztów badania sprawozdania finansowego za 2012 rok.
  
  

Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. f i h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2013, poz. 594), do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących:

• tworzenia i przystępowania do spółek i spółdzielni oraz rozwiązywania i występowania z nich,
• tworzenia, likwidacji i reorganizacji przedsiębiorstw, zakładów i innych gminnych jednostek organizacyjnych oraz wyposażania ich w majątek.
  
  

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236), organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą tworzyć, łączyć, przekształcać w inną formę organizacyjno - prawną i likwidować samorządowe zakłady budżetowe zgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Stosownie do zapisu art. 22 ust. 1 ww. ustawy, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia samorządowego zakładu budżetowego pozostałego po jego likwidacji.

Art. 23 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż składniki mienia samorządowego zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki. Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego (art. 23 ust. 3 powołanej ustawy).

Analiza językowa art. 22 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej prowadzi do wniosku, że mamy tu do czynienia z całkowitą likwidacją zakładu budżetowego, a następnie (już po jej zakończeniu) z pokryciem kapitału spółki przez wkład w postaci mienia pozostałego po zlikwidowanym zakładzie budżetowym. Natomiast w art. 23 ust. 1 cyt. ustawy ustawodawca przyjął, że składniki mienia zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki. Zakładając racjonalność ustawodawcy (a w szczególności, że treść i zakres regulacji zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej nie jest sprzeczna z postanowieniami art. 23 ust. 1 tej ustawy) należy uznać, że art. 22 ust. 1 ustawy wcale nie oznacza (wbrew jego dosłownemu brzmieniu) definitywnej likwidacji zakładu budżetowego, lecz jedynie likwidację w znaczeniu zaprzestania wykonywania działalności statutowej, połączoną z wniesieniem mienia tego zakładu na pokrycie wkładu w spółce prawa handlowego jednostki samorządu terytorialnego.

Wobec powyższego, przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego musi się odbyć poprzez likwidację zakładu budżetowego, dokonaną w celu zawiązania jednej z wymienionych rodzajów spółek, a nie w celu definitywnego zakończenia działalności komunalnej prowadzonej dotychczas przez daną jednostkę. W konsekwencji należy przyjąć, że pojęcie „przekształcenia” o którym mowa w art. 23 ust. 1 ww. ustawy oznacza odniesienie się ustawodawcy do treści art. 22 ust. 1 tej ustawy, który tym samym jest de facto procedurą zmiany formy prowadzenia gospodarki komunalnej, zgodnie z art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej oraz stanowi swoistą definicję przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę, wskazującą krok po kroku sposób takiego przekształcenia. Likwidacja, o której mowa w art. 22 ww. ustawy jest jedynie „kasowaniem” jednej z dopuszczalnych form gospodarki komunalnej (zakładu budżetowego) i zastąpienie jej inną dopuszczalną formą.

Przy transformacji zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego, występują zatem takie okoliczności jak:

• likwidacja zakładu budżetowego,
• wniesienie jako wkładu na pokrycie kapitału spółki mienia pozostałego po likwidacji zakładu, składniki którego stają się majątkiem spółki,
• sukcesja pod tytułem ogólnym,
• powstanie nowej spółki w formie kapitałowej.
  
  

Wszystkie wyżej wymienione okoliczności składają się na formułę przekształcenia. W doktrynie opisującej różne formy przekształceń można natomiast wyróżnić:

• przekształcenia dokonywane przez formalną likwidację dotychczasowego podmiotu gospodarczego i przeniesienie w drodze sukcesji pod tytułem szczególnym majątku na inny podmiot prawny,
• przekształcenia bez formalnej likwidacji dotychczasowego podmiotu, dokonywane w drodze sukcesji uniwersalnej, w ramach tych przekształceń przeniesienie majątku może mieć miejsce na już istniejący podmiot prawny, albo na nowo tworzony podmiot prawny.
  
  

Przekształcanie zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego jest specyficzną formą transformacji, bowiem w tym przypadku ma miejsce likwidacja podmiotu przekształcanego (zakładu budżetowego) przy sukcesji pod tytułem ogólnym (sukcesja generalna).

Zagadnienie sukcesji podatkowej, w polskim prawie, regulują przepisy zawarte w art. 93 - 93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca zawarł katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych. Zgodnie z art. 93 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Art. 93 § 2 ww. ustawy stanowi, iż przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Jak wynika z art. 93a § 1 powołanej ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

W świetle art. 93a § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.
   
   

Stosownie natomiast do treści art. 93b Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93 i art. 93a stosuje się odpowiednio do łączenia się i przekształceń samorządowych zakładów budżetowych.

Tak więc przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego musi się odbyć poprzez likwidację zakładu budżetowego, dokonaną w celu zawiązania jednej z wymienionych rodzajów spółek, a nie w celu definitywnego zakończenia działalności komunalnej prowadzonej dotychczas przez daną jednostkę. Proces ten, jako całość, jest specyficzną formą przekształcenia - ma bowiem miejsce likwidacja zakładu budżetowego przy sukcesji pod tytułem ogólnym.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na zapis art. 93e Ordynacji podatkowej, z którego wynika, iż przepisy art. 93 - 93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną się Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem, to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka powstała 01 stycznia 2013 r. z przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego. Zakład budżetowy w miesiącu grudniu 2012 r. ujął w księgach rachunkowych poprzez Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów następujące pozycje kosztów:

• koszty premii bilansowej (wypłata premii jest realizowana po zakończeniu badania sprawozdania finansowego za 2012 rok), której wypłata nastąpiła w 2013 r. ze środków Spółki (koszty premii bilansowej zaksięgowano w zakładzie budżetowym WN konto zespół 5 MA Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów),
• koszty umowy zlecenia zawartej w dniu 24.12.2012 r. na realizację czynności związanych z likwidacją samorządowego zakładu budżetowego, które to czynności zakończyły się 28 lutego 2013 r. Wypłata wynagrodzenia z tytułu zawartej umowy zlecenia została dokonana ze środków Spółki w miesiącu marcu 2013 r. (koszty umowy zlecenia zaksięgowano w zakładzie budżetowym WN konto zespołu 5 MA Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów),
• koszty badania sprawozdania finansowego za 2012 rok. Spółka otrzymała fakturę VAT za badanie sprawozdania finansowego za 2012 rok w miesiącu kwietniu 2013 r. i zapłaciła ją ze środków Spółki w miesiącu kwietniu 2013 r. (koszty badania sprawozdania finansowego zaksięgowano w zakładzie budżetowym WN konto zespołu 5 MA Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów).
  
  

Przedmiotowe wydatki nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów w zakładzie budżetowym. Ponadto Spółka wskazała, iż wstąpiła we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanego zakładu budżetowego (sukcesja uniwersalna). Przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wyczerpało dyspozycję zawartą w art. 93b Ordynacji podatkowej.

Zatem, skoro w przedmiotowej sprawie, Spółka na podstawie uchwały Rady Miasta przejęła wszystkie należności i zobowiązania po zakładzie budżetowym oraz wstąpiła we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconego zakładu budżetowego (sukcesja uniwersalna), w ocenie tut. Organu, koszty premii bilansowej oraz koszty badania sprawozdania finansowego, wypłacone ze środków Spółki, można uznać za koszty uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy wskazać, iż warunku wynikającego z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie spełnia wydatek dotyczący umowy zlecenia zawartej w dniu 24.12.2012 r., bowiem jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowa umowa zlecenie dotyczyła realizacji czynności związanych z likwidacją samorządowego zakładu budżetowego.

Zdaniem tut. Organu, pomimo że wypłata wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia w sensie ekonomicznym została dokonana ze środków Spółki, nie pozostaje jednakże w związku z prowadzoną przez tą Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż czynności realizowane na podstawie tej umowy związane były z likwidacją samorządowego zakładu budżetowego.

Reasumując, koszty dotyczące 2012 r., tj. koszty premii bilansowej oraz koszty badania sprawozdania finansowego za 2012 rok, wypłacone ze środków Spółki, a ujęte w księgach rachunkowych zakładu budżetowego jako Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast koszty umowy zlecenia na realizację czynności związanych z likwidacją samorządowego zakładu budżetowego, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie zaznacza się, że dokonując weryfikacji prawidłowości zajętego przez Wnioskodawcę stanowiska tut. Organ nie odniósł się do momentu zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, albowiem zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.