INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.11.2012 r. (data wpływu 21.11.2012r.) oraz w piśmie z dnia 21.01.2013r. (data nadania 21.01.2012r., data wpływu 22.01.2013r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-1157/12-2/MW, Nr IPPP3/443-1167/12-2/IG oraz Nr IPPB2/415-993/12-2/AS z dnia 10.01.2013r. (data doręczenia 14.01.2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zwrot kosztów nabycia okularów korekcyjnych w kwocie netto – jest nieprawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zwrot kosztów nabycia okularów korekcyjnych w kwocie brutto– jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21.11.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem okularów korekcyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również jako „Spółka”) jest spółką kapitałową, której głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług księgowych oraz doradczych dla podmiotów gospodarczych. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz świadczy usługi podlegające opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%. W Spółce na umowę o pracę zatrudnione są osoby posiadające kwalifikacje do wykonywania czynności prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz doradztwa podatkowego i/lub prawnego. Pracownicy Wnioskodawcy więcej niż połowę dobowego czasu pracy wykonują swoje obowiązki przed ekranem komputerowym. W konsekwencji - zgodnie z przepisami prawa pracy Spółka ma obowiązek zapewnić pracownikom okulary korekcyjne.

Wnioskodawca planuje wprowadzić zmiany do dotychczasowego zakładowego regulaminu wynagradzania. Zmiany mają polegać na wprowadzeniu zapisów, zgodnie z którymi wysokość zwrotu kosztów zakupu okularów zależna będzie od stanowiska zajmowanego w Spółce. Precyzując, im pracownik będzie miał wyższe stanowisko, tym większy limit będzie mu przysługiwał. Spółka przewiduje, że maksymalny limit zwrotu może sięgać nawet do kilkunastu tysięcy złotych.

Okulary korekcyjne będą wykorzystywane przez pracowników do wykonywania czynności zawodowych.

Zwrot wydatków będzie dokonywany na podstawie zaświadczenia lekarskiego wskazującego na konieczność użytkowania okularów korekcyjnych w miejscu pracy oraz faktury VAT wystawianej na Pracownika.

Na każdej FV otrzymanej od pracownika poczyniona zostanie adnotacja o wysokości dokonanego zwrotu i punktu regulaminu wynagradzania, który reguluje zasady zwrotu.

Zgodność wyżej wymienionych zapisów z przepisami prawa pracy nie jest przedmiotem zapytania. Jednakże w opinii Spółki wprowadzony zapis nie będzie naruszał prawa pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zwroty wydatków poniesionych przez pracowników na zakup okularów korekcyjnych, które będą dokonywane w oparciu o zasady przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego będą zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych...
2. W jakiej wysokości Spółka ma prawo odliczyć podatek naliczony z faktury opiewającej na kwotę wyższą niż określony w wewnętrznych regulacjach limit zwrotu...
3. Czy dokonując przekazania okularów korekcyjnych na rzecz pracowników wystąpi po stronie Spółki obowiązek rozpoznania nieodpłatnej dostawy towarów albo nieodpłatnego świadczenia usług i w konsekwencji - wystawienia FV wewnętrznej...
4. Czy Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość dokonanych zwrotów (w kwocie netto)...
5. W przypadku, gdyby w odpowiedzi na pytanie oznaczone numerem 2 organ podatkowy stwierdził, że Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT przedłożonych przez pracownika, to czy wówczas Spółka będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty brutto dokonanego zwrotu...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie nr 4 i 5.

W części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług, tj. pytań nr od 1 do 3 wydane zostaną odrębne interpretacje indywidualne.

Ad. 4)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…)”

Zdaniem Spółki, wydatki na zwrot kosztów zakupu okularów korekcyjnych spełniają powyższe warunki i tym samym stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc się do ich związku z uzyskiwanymi przychodami, to zdaniem Spółki warunek ten jest spełniony, ponieważ obowiązek poniesienia tych wydatków wynika bezpośrednio z przepisów prawa pracy, do przestrzegania których Spółka jest bezwzględnie zobligowana. Przedmiotowe wydatki nie zostały również wymienione w żadnym z punktów art. 16 ust. 1 ustawy, co świadczy o tym, że spełniona jest również przesłanka negatywna sformułowana w art. 15 ust. 1 ustawy.

Dodatkowo, spełniony będzie warunek, odpowiedniego udokumentowania poniesionych wydatków. Jak już wskazano w opisie zdarzenia przyszłego na każdej FV otrzymanej od pracownika (wystawionej na pracownika) poczyniona zostanie adnotacja o wysokości dokonanego zwrotu i punktu regulaminu pracy, który odnosi się do analizowanej kwestii.

Kończąc należy wskazać, że możliwość zaliczenia wydatków na nabycie okularów do kosztów podatkowych była już przedmiotem analizy w innych interpretacjach prawa podatkowego.

Przykładowo, prawo do zaliczenia wydatków na zwrot kosztów nabycia okularów korekcyjnych do kosztów podatkowych potwierdzono w następujących interpretacjach indywidualnych:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 listopada 2011 roku; znak: IPPB5/423-975/11-4/RS;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 marca 2011 roku, znak: IBPBI/2/423-1890/10/PC;

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 sierpnia 2009 roku, znak: ILPB3/423-362/09-3/JG.
  
  

Mając powyższe na uwadze - zdaniem Spółki - Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki na zwrot kosztów nabycia okularów korekcyjnych (w kwocie netto) wypłacone zgodnie z zasadami opisanymi w zdarzeniu przyszłym.

Ad. 5)

Zgodnie z art. 16 ust. 46 lit. a UPDOP „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: (..) podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony (...) - w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.”

Z powyższego przepisu wynika, że kosztem podatkowym może być zapłacony podatek od towarów i usług w sytuacji, gdy podatnik nie ma prawa go odliczyć. W konsekwencji, w przypadku braku prawa do odliczenia podatku naliczonego stanowiłby on koszt podatkowy, ponieważ spełniałby hipotezę art. 16 ust. 1 pkt 46 UPDOP. Podsumowując, zdaniem Spółki - w sytuacji gdy Spółka nie będzie miała prawa odliczyć podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie okularów korekcyjnych - to wówczas Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów podatkowych wartość brutto dokonanego zwrotu (tj. wraz z podatkiem naliczonym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zwrot kosztów nabycia okularów korekcyjnych w kwocie netto – za nieprawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zwrot kosztów nabycia okularów korekcyjnych w kwocie brutto – za prawidłowe.
  
  

Odpowiedź na pytanie nr 4

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Generalnie można więc przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, w tym także dla zagwarantowania jego funkcjonowania.

Kosztami podatkowymi mogą być również tzw. „koszty pracownicze”, gdyż wydatki ponoszone na rzecz pracowników, co do zasady stanowią dla pracodawcy koszty uzyskania przychodów, jeśli tylko spełniają wymóg art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, różnego rodzaju premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Zgodnie z art. 207 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy.

Na podstawie art. 2376 § 1 ww. ustawy, pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. W myśl § 3 tego przepisu, pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Zgodnie z art. 23715 § 1 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Z kolei § 2 tego przepisu wskazuje, że Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

W myśl § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe z dnia 1 grudnia 1998 r. (Dz. U. Nr 148, poz. 973), pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego (§ 8 ust. 2 ww. rozporządzenia). Obowiązek ten ma zastosowanie łącznie z przepisem § 2 ust. 4 rozporządzenia, a zatem dotyczy pracowników użytkujących w czasie pracy monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż pracownicy Wnioskodawcy więcej niż połowę dobowego czasu pracy wykonują swoje obowiązki przed ekranem komputerowym. W konsekwencji, zdaniem Spółki, zgodnie z przepisami prawa pracy, ma ona obowiązek zapewnić pracownikom okulary korekcyjne. Wnioskodawca planuje wprowadzić zmiany do dotychczasowego zakładowego regulaminu wynagradzania. Zmiany mają polegać na wprowadzeniu zapisów, zgodnie z którymi wysokość zwrotu kosztów zakupu okularów zależna będzie od stanowiska zajmowanego w Spółce. Precyzując, im pracownik będzie miał wyższe stanowisko, tym większy limit będzie mu przysługiwał. Spółka przewiduje, że maksymalny limit zwrotu może sięgać nawet do kilkunastu tysięcy złotych.

Okulary korekcyjne będą wykorzystywane przez pracowników do wykonywania czynności zawodowych.

Zwrot wydatków będzie dokonywany na podstawie zaświadczenia lekarskiego wskazującego na konieczność użytkowania okularów korekcyjnych w miejscu pracy oraz faktury VAT wystawianej na Pracownika.

Na każdej FV otrzymanej od pracownika poczyniona zostanie adnotacja o wysokości dokonanego zwrotu i punktu regulaminu wynagradzania, który reguluje zasady zwrotu.

Wobec powyższego, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, związane z dofinansowaniem do okularów korekcyjnych dla pracowników będą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy prawa podatkowego nie określają natomiast sposobu udokumentowania tych zdarzeń, tj. czy faktura za okulary powinna być wystawiona na pracodawcę, czy powinna być to faktura imienna wystawiona na nazwisko pracownika. Zdaniem tut. organu podatkowego dopuszczalna jest zatem możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem w/w okularów na podstawie faktury zakupu VAT wystawionej na Spółkę bądź na pracownika.

W przedmiotowej sprawie zwrot wydatków będzie dokonywany na podstawie zaświadczenia lekarskiego oraz faktury VAT wystawionej na pracownika, a zatem podatek od towarów i usług wykazany na fakturze VAT nie podlega odliczeniu, a kwota zwrotu (kwota brutto) zaliczana jest do kosztów uzyskania przychodów w momencie zapłaty (zwrotu) pracownikowi.

Mając na uwadze powyższe należy uznać stanowisko Spółki odnośnie prawa zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na zwrot kosztów nabycia okularów korekcyjnych (w kwocie netto) wypłaconych zgodnie z zasadami opisanymi w zdarzeniu przyszłym, za nieprawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 5

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony - w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Skoro z uzasadnienia tut. Organu podatkowego odpowiedzi na pytanie nr 4 zadane przez Wnioskodawcę w przedmiotowej interpretacji, wynika iż podatnikowi przysługuje prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty brutto z wystawionej na pracownika faktury za zakup okularów korekcyjnych, to stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w uzasadnieniu odpowiedzi na pytanie nr 5, iż w sytuacji gdy Spółka nie będzie miała prawa odliczyć podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie okularów korekcyjnych, to wówczas Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów podatkowych wartość brutto dokonanego zwrotu (tj. wraz z podatkiem naliczonym), należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.