Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-212/13-2/PK1
z 2 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku (data wpływu 02 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikowania otrzymanego wynagrodzenia stanowiącego w części zwrot wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikowania otrzymanego wynagrodzenia stanowiącego w części zwrot wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka”), została utworzona aktem notarialnym z dnia 2 stycznia 2012 r. i zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 26 kwietnia 2012 r.

W dniu 18 lipca 2012 r., Spółka podpisała umowę z W B.V. z siedzibą w Holandii (dalej: „Zarządzający Funduszem”), który jest międzynarodowym funduszem wspierającym przedsiębiorców w realizacji ich planów rozwoju, działających na rynkach o znacznym potencjale wzrostu, inwestującym również w firmy działające na terenie Polski. Dysponując znacznymi środkami finansowymi oraz dogłębną wiedzą branżową, stwarza współpracującym przedsiębiorcom perspektywy szybkiego wzrostu przychodów i rentowności.

Celem bardziej wydajnej i skutecznej realizacji swoich działań w szczególności na rynku polskim, Zarządzający Funduszem zawarł ze Spółką porozumienie, na mocy którego Spółka świadczy na rzecz Zarządzającego Funduszem określone w umowie usługi w zamian za wynagrodzenie.

W ramach świadczonych usług Spółka prowadzi doradztwo w zakresie tworzenia możliwości inwestycyjnych w Polsce. Prace Spółki to m.in. wykonywanie badań i analiz rynkowych i przemysłowych, nadzorowanie projektów due dilligence, negocjowanie i zamykanie inwestycji. Kompleksowa analiza działań obejmuje również dostarczanie wszelkiej dokumentacji na temat warunków nabywania i zbywania inwestycji, w tym raporty w zakresie najbardziej efektywnych rozwiązań i identyfikacji ryzyka, co pozwała na podjęcie racjonalnych i optymalizowanych decyzji inwestycyjnych.

W zamian za świadczone usługi w ramach zawartej umowy, Spółka otrzymuje wynagrodzenie, które jest kalkulowane jako suma:

1. kosztów księgowych poniesionych w związku z wykonywaniem usług w tym m.in. koszty wynagrodzeń, podróży służbowych, doradztwa, najmu, ubezpieczenia, usług księgowych, różnic kursowych (zrealizowanych i niezrealizowanych);
2. marży w wysokości 5% liczonej od łącznej kwoty poniesionych kosztów;
   
   

Stosownie do postanowień umowy, na podstawie wstępnej analizy planowanych inwestycji, strony porozumienia corocznie ustalają budżet jaki zostanie przeznaczony na wydatki związane z realizacją usług przez Spółkę, a następnie na początku każdego miesiąca Spółka otrzymuje zaliczkę w wysokości 1/12 tak ustalonej kwoty na pokrycie wszelkich kosztów związanych z realizacją warunków umowy

Istotnym jest, iż należne wynagrodzenie odzwierciedla koszty faktycznie poniesione przez Spółkę na rzecz Zarządzającego Funduszem w związku z podjęciem współpracy oraz zapewnieniem wsparcia w zakresie inwestycji na terytorium Polski.

Co do zasady rozliczenie kosztów rzeczywistych następuje narastająco w okresach kwartalnych, przy czym wynagrodzenie. o którym mowa wyżej płatne jest na podstawie faktury VAT wystawianej przez Spółkę zgodnie z zestawieniem kosztów wynikających z ewidencji księgowej, powiększonych o 5% marży. Ewidencja ta zawiera zarówno koszty podatkowe jak i koszty, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397). Niemniej jednak zestawienie pozwała na precyzyjne wyodrębnienie kosztów niestanowiących kosztów podatkowych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397), Spółka ma prawo nie zaliczać do przychodów podatkowych wartości wynagrodzenia otrzymywanego od Zarządzającego Funduszem w części stanowiącej zwrot wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r, Nr 74, poz. 397; dalej:

„ustawa o CIT”) część należnego wynagrodzenia stanowiąca zwrot wydatków, które nie zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o CIT nie będzie stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Art. 12 ust. 1 ustawy o CIT zawiera otwarty katalog przychodów, które kreują dochód podatnika stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Jednocześnie w art. 12 ust. 4 znajduje się zamknięty katalog wpływów do podmiotu gospodarczego, które nie stanowią przychodu podatkowego.

Do przychodów tzw. neutralnych podatkowo, a więc niestanowiących podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu należą m.in. zwrócone inne wydatki, nie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT).

Skutki podatkowe związane ze zwrotem, o którym mowa powyżej, są uzależnione od tego, czy wydatki, które będą zwracane podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu podlega zaliczeniu do przychodów

Natomiast, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczy kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym, niezależnie od statusu jednostki dokonującej zwrotu i jego formy. Takie rozwiązanie wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT

W przedmiotowym stanie faktycznym Zarządzający Funduszem zwraca Spółce koszty faktycznie poniesione na podstawie zawartego porozumienia, a więc wszelkie wydatki niezbędne do realizacji usług, przy czym wynagrodzenie to płatne jest na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę zgodnie z zestawieniem kosztów wynikających z ewidencji księgowej, powiększonych o 5% marży Ewidencja zawiera zarówno koszty podatkowe jak i koszty, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o CIT Niemniej jednak zestawienie pozwała na precyzyjne wyodrębnienie kosztów niestanowiących kosztów podatkowych.

Mimo, iż część wydatków Spółki nie zaliczana jest do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o CIT to jednak dochodzi do poniesienia wydatku, który w kategoriach ekonomicznych jest kosztem działalności Spółki. W związku z powyższym wydatki Spółki dotyczące jej bieżącej działalności podlegają zwrotowi przez Zarządzającego Funduszem w pełnej wysokości, bez względu na fakt czy są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT ma zastosowanie do tej części wynagrodzenia Spółki, która jest zwrotem poniesionych przez Spółkę wydatków nie zaliczonych przez nią do kosztów uzyskania przychodów. W tej części Spółka ma zatem prawo nie zaliczać do przychodów wynagrodzenia otrzymywanego od Zarządzającego Funduszem.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie. Zgodnie z wyrokiem z dnia 18 września 2008 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o sygn. I SA/Wr 233/08 nie stanowią przychodu zwrócone przez wynajmującego wydatki poniesione przez spółkę na ulepszenie lokalu na podstawie faktury dokumentującej rekompensatę poniesionych nakładów, skoro amortyzacja od tej części nakładów nie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 marca 2009 r. o sygn. IPPB3/423-1692/08-2/GJ, w której stwierdzono „... jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą, dla podatnika przychodem podatkowym, niezależnie od statusu jednostki dokonującej zwrotu i jego formy”

Również w interpretacjach z dnia 13 sierpnia 2009 r. (sygn. IPPB5/423-269/09-2/AJ) oraz z 4 czerwca 2009r. (sygn. IPPB5/423-128/09-2/AJ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że skoro odpisy amortyzacyjne od części wartości początkowej, która została zwrócona nie będą kosztem podatkowym, to sam zwrot nie będzie przychodem podatkowym Spółki. W ocenie organu podatkowego, jeżeli wydatki nie zostały wykazane przez Spółkę jako koszt podatkowy, w konsekwencji otrzymany zwrot tych wydatków nie będzie stanowił jej przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.