Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-412/13-4/MN
z 5 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2013 r. (data wpływu 10 maja 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ulgi na zakup kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ulgi na zakup kasy rejestrującej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.) o wskazanie, czy w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wszczął postępowanie podatkowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 1 czerwca 2007 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej pn.: X, w którym prowadziła sprzedaż żywności, napoi i wyrobów tytoniowych. Wnioskodawczyni prowadziła i prowadzi sprzedaż tylko w jednym punkcie. Przed rozpoczęciem sprzedaży postanowiła – mimo, że nie miała takiego obowiązku – zainstalować i sfiskalizować kasę fiskalną. O tym fakcie Wnioskodawczyni powiadomiła Urząd Skarbowy pisząc, że rozpoczyna sprzedaż od dnia 1 czerwca 2007 r. za pomocą kasy fiskalnej. Wnioskodawczyni umieściła też adnotację, iż „w przyszłości w zależności od potrzeb zamierzam zainstalować jeszcze jedną kasę fiskalną”. Taka konieczność wystąpiła w grudniu 2010 roku, kiedy Wnioskodawczyni zakupiła kasę fiskalną, zgłosiła jej fiskalizację w Urzędzie Skarbowym. W deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2011 roku Wnioskodawczyni wykazała w poz. 56 kwotę 700 zł wydatkowaną na zakup kasy rejestrującej.

Dnia 2 kwietnia 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymała pismo z Urzędu Skarbowego wzywające do przedłożenia dokumentów dotyczących zakupu kasy. W toku wyjaśnień wezwano Wnioskodawczynię do złożenia korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2011 roku i zwrotu odliczonej kwoty 700 zł z odsetkami.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż w przedmiotowej sprawie organ podatkowy nie wszczął postępowania podatkowego. W odpowiedzi na pismo z prośbą o dostarczenie dokumentu zakupu kasy fiskalnej i po rozmowach telefonicznych z pracownikiem Urzędu Skarbowego o konieczności skorygowania deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2011 roku o kwotę 700 zł Wnioskodawczyni poinformowała pisemnie Urząd Skarbowy o tym, iż wystąpiła o wydanie indywidualnej interpretacji na temat zasadności odliczenia ulgi na zakup drugiej kasy fiskalnej w prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nie mając obowiązku fiskalizacji pierwszej kasy Wnioskodawczyni miała prawo do odliczenia ulgi na zakup drugiej kasy, mimo nie podania dokładnej daty jej fiskalizacji?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy, które obowiązywały w 2007 roku nie wymagały od podatnika wzoru zawiadomienia o zamiarze instalacji kas fiskalnych. Wnioskodawczyni nie musiała więc wtedy na mocy obowiązujących przepisów podawać daty fiskalizacji drugiej kasy. Wnioskodawczyni miała więc prawo do odliczenia ulgi na drugą kasę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kasa rejestrująca to specjalne urządzenie ewidencjonujące obrót i kwoty należnego podatku, a zakup i zainstalowanie tego urządzenia wiąże się z poniesieniem pewnego obciążenia finansowego przez podatnika. Mając na uwadze fakt, iż dla wielu podatników kasy rejestrujące są urządzeniami stosunkowo drogimi, a także premiując podatników terminowo spełniających ustawowe obowiązki w zakresie rozpoczęcia używania kas, ustawodawca wprowadził ulgę związaną z zakupem kas rejestrujących.

Zgodnie bowiem z art. 111 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., podatnicy, którzy rozpoczynają ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

W myśl art. 111 ust. 4 ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r., podatnicy, którzy rozpoczynają ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 50% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 2.500 zł.

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 51, poz. 375 ze zm.), obowiązującego w okresie od dnia 1 kwietnia 2006 r. do dnia 1 lipca 2007 r., tj. w okresie, którego dotyczy stan faktyczny niniejszej sprawy, odliczenie, o którym mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwane dalej „odliczeniem”, może być dokonane w rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiąc, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie, lub za miesiące następujące po tym miesiącu. W przypadku podatników rozliczających się za okresy kwartalne zgodnie z art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, odliczenie może być dokonane w rozliczeniu za kwartał, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie, lub w rozliczeniu za następne kwartały. Podstawą do odliczenia jest posiadanie przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.

Na mocy § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, dokonanie odliczenia następuje pod warunkiem złożenia przez podatnika do naczelnika właściwego urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do ewidencjonowania. W przypadku podatników, którzy zamierzają stosować do ewidencjonowania jedną kasę rejestrującą, zgłoszenie może być dokonane na formularzu zawiadomienia o miejscu instalacji kasy rejestrującej zgodnie z przepisami dotyczącymi kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, o ile zawiadomienie to zostało złożone przed powstaniem obowiązku ewidencjonowania.

Według § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia, odliczenia mogą dokonać podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie nie później niż w obowiązujących ich terminach, przy użyciu kas rejestrujących spełniających wymagania określone w przepisach dotyczących kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.), podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, są obowiązani do zgłoszenia kasy w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy, zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do odliczenia określonej w przepisach wartości ceny zakupu kasy rejestrującej mają zarówno podatnicy, u których występuje obowiązek ewidencjonowania obrotów i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jak również podatnicy, którzy mimo braku takiego obowiązku dobrowolnie rozpoczynają ewidencjonowanie przy użyciu kasy fiskalnej.

Tym samym, biorąc pod uwagę stan prawny obowiązujący w okresie, którego dotyczy przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że podatnik, który chce skorzystać z przywileju odliczenia ulgi na zakup kas rejestrujących, ma możliwość dokonania tego odliczenia wyłącznie po spełnieniu wszystkich niżej wymienionych warunków:

• posiadanie przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą,
• złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do ewidencjonowania. W przypadku podatników, którzy zamierzają stosować do ewidencjonowania jedną kasę rejestrującą, zgłoszenie może być dokonane ma formularzu zawiadomienia o miejscu instalacji kasy rejestrującej zgodnie z przepisami dotyczącymi kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, o ile zawiadomienie to zostało złożone przed powstaniem obowiązku ewidencjonowania,
• rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie później niż w obowiązujących terminach przy użyciu kas rejestrujących spełniających wymagania określone w rozporządzeniu w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników,
• dokonania fiskalizacji kasy rejestrującej i powiadomienia o tym fakcie naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji, (zgłoszenie musi być dokonane na druku, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia w sprawie warunków technicznych).
  
  

Jak wynika z przepisu art. 111 ust. 4 ustawy, odliczenie (ulga) przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania, jak również w przypadku, gdy podatnik, który mimo braku takiego obowiązku dobrowolnie rozpoczyna ewidencjonowanie przy użyciu kasy fiskalnej. Przepis ten stanowi bowiem o ulgach przysługujących przy zakupie kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania.

Zatem, ustawodawca utożsamia dzień rozpoczęcia ewidencjonowania z dniem powstania obowiązku ewidencjonowania dobrowolnego rozpoczęcia ewidencjonowania. Art. 111 ust. 4 ustawy, stosuje tryb warunkowy i odnosi się do podatników, którzy wcześniej nie byli obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotów i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących.

Powyższe również potwierdza, że przedmiotowa ulga przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązkiem ewidencjonowania lub w związku z dobrowolnym rozpoczęciem ewidencjonowania. Oznacza to, że kolejne kasy, nabyte po dacie powstania obowiązku ewidencjonowania lub po dobrowolnym rozpoczęciu ewidencjonowania, nie uprawniają podatnika do skorzystania z ustanowionej ulgi. Odnosi się to także do sytuacji, w której podatnik dokonuje rozszerzenia działalności, w związku z czym instalowane są nowe kasy, które są kasami nabytymi już po dniu powstania obowiązku ewidencjonowania lub dobrowolnym rozpoczęciu ewidencjonowania, a także w sytuacji nabycia kas w celu wymiany starych modeli na nowe.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w dniu 1 czerwca 2007 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej pn.: X, w którym prowadziła sprzedaż żywności, napoi i wyrobów tytoniowych. Wnioskodawczyni prowadziła i prowadzi sprzedaż tylko w jednym punkcie. Przed rozpoczęciem sprzedaży postanowiła – mimo, że nie miała takiego obowiązku – zainstalować i sfiskalizować kasę fiskalną. O tym fakcie Wnioskodawczyni powiadomiła Urząd Skarbowy pisząc, że rozpoczyna sprzedaż od dnia 1 czerwca 2007 r. za pomocą kasy fiskalnej. Wnioskodawczyni umieściła też adnotację, iż „w przyszłości w zależności od potrzeb zamierzam zainstalować jeszcze jedną kasę fiskalną”. Taka konieczność wystąpiła w grudniu 2010 roku, kiedy Wnioskodawczyni zakupiła kasę fiskalną, zgłosiła jej fiskalizację w Urzędzie Skarbowym. W deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2011 roku Wnioskodawczyni wykazała w poz. 56 kwotę 700 zł wydatkowaną na zakup kasy rejestrującej.

Wskazać należy w tym miejscu na przepis § 6 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Zgodnie z § 6 ust. 1 tego rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 26 grudnia 2006 r., w terminach wynikających z § 2, § 3 ust. 2-6 oraz § 4 podatnicy są obowiązani rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu co najmniej 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas rejestrujących, która zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy została zgłoszona przez podatnika do naczelnika właściwego urzędu skarbowego do prowadzenia ewidencji we wszystkich miejscach prowadzenia sprzedaży, na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnicy są obowiązani zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy rejestrujące, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas rejestrujących przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania wynikająca z dokonanego przez podatnika zgłoszenia.

Powyższy przepis § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących z dniem 27 grudnia 2006 r. został zmieniony § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 243, poz. 1768) i otrzymał brzmienie: w terminach wynikających z § 2, § 3 ust. 2-6, § 3a ust. 1 pkt 4, ust. 3-6 oraz § 4 podatnicy są obowiązani rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu co najmniej 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas rejestrujących, która zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy została zgłoszona przez podatnika do naczelnika właściwego urzędu skarbowego do prowadzenia ewidencji we wszystkich miejscach prowadzenia sprzedaży, na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnicy są obowiązani zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy rejestrujące, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas rejestrujących przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania wynikająca z dokonanego przez podatnika zgłoszenia.

Na mocy § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, rozpoczęcie ewidencjonowania, na zasadach określonych w ust. 1, przedłuża odpowiednio okres zwolnienia od obowiązku ewidencjonowania w części dotyczącej obrotów realizowanych na stanowiskach kasowych, na których ewidencjonowanie powinno być prowadzone w kolejnych miesiącach.

Warunkiem skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących przez podatnika, który dobrowolnie wprowadził do użytku kasy – przed terminem obowiązującym do rozpoczęcia ewidencjonowania obwiązuje również przepis wynikający z § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, tj. rozpoczęcie ewidencjonowania od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca obrotu przy zastosowaniu 1/5 liczby kas (w zaokrągleniu w górę do liczby całkowitej) zgłoszonych na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Niedostosowanie się do wykazanych w przepisie terminów pozbawia podatnika prawa do ulg z tytułu zainstalowania kas.

Wobec powyższego, Wnioskodawczyni nie miała prawa do odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup drugiej kasy rejestrującej. Bowiem, prawo to przysługuje jedynie w stosunku do zakupionych kas rejestrujących, zgłoszonych na dzień dobrowolnego rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i zainstalowanych zgodnie z przepisem § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W pozostałym zakresie wniosku wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.