INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 7 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystywania koparko-ładowarki do czynności spoza zakresu opodatkowania VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia i zwrotu w całości podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup koparko-ładowarki;

• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z bieżącą obsługą, utrzymaniem i remontami koparko- ładowarki;

• obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystywania koparko-ładowarki do czynności spoza zakresu opodatkowania VAT.
  
  

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 7 sierpnia 2013 r.) o wskazanie pytań, na które Wnioskodawca chce otrzymać odpowiedzi w stanie faktycznym, a na które w zdarzeniu przyszłym oraz doprecyzowanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Wnioskodawca jest właścicielem infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej zlokalizowanej na terenie Gminy. Za pomocą tej infrastruktury, Gmina świadczy usługi w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków, na podstawie pisemnych umów cywilnoprawnych zawartych z poszczególnymi odbiorcami.

Usługi wykonywane przez Gminę w powyższym zakresie są traktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z tym, Gmina dokumentuje świadczenie wskazanych usług fakturami VAT, a podatek VAT należny wynikający z wystawianych faktur jest wykazywany w rejestrach VAT i deklaracjach VAT.

W 2011 r. Gmina dokonała zakupu koparko-ładowarki. Kupno koparko-ładowarki było częściowo dofinansowane pożyczką z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej udzieloną na podstawie umowy zawartej 1 sierpnia 2011 r.

W momencie planowania transakcji zakupu, koparko-ładowarka miała służyć głównie do realizacji zadań własnych Gminy, tj. do konserwacji rowów przy drogach gminnych oraz usuwania skutków powodzi i podtopień.

Tym niemniej w rzeczywistości, po dokonaniu zakupu, koparko-ładowarka służy dwojakim celom:

• po pierwsze - realizacji przez Gminę zadań nałożonych przepisami prawa, przede wszystkim ustawy o samorządzie gminnym (tj. jest używana do konserwacji rowów, usuwania skutków powodzi, podtopień, odśnieżania dróg gminnych w okresie zimowym itp.).

• po drugie - jest wykorzystywana w celu dokonywania niezbędnych napraw i modernizacji infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz usuwania awarii sieci wodociągowej i kanalizacji komunalnej.
  
  

Do chwili obecnej, Gmina nie odliczyła podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup koparko-ładowarki.

Ponadto, Gmina ponosi bieżące wydatki związane z utrzymaniem koparko-ładowarki obejmujące w szczególności paliwo, części zamienne, koszty drobnych napraw i konserwacji.

Gmina nie jest w stanie określić zakresu, w jakim koparko-ładowarka jest wykorzystywana dla celów czynności podlegających i niepodlegających opodatkowaniu VAT. W konsekwencji, Gmina nie jest w stanie wyodrębnić, w jakiej części podatek VAT naliczony zawarty w cenie dokonywanych zakupów - związanych zarówno z zakupem samej koparki, jak też jej bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem - związany jest z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu. W praktyce nie jest możliwe dokonanie takiego podziału.

W piśmie uzupełniającym z dnia 5 sierpnia 2013 r. pełnomocnik Wnioskodawcy wskazał, że:

• Faktura dokumentująca zakup koparko-ładowarki została wystawiona na Gminę.

• Faktury dokumentujące wydatki związane z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami koparko-ładowarki są - co do zasady - wystawiane na Gminę.
  
  

Tym niemniej mogły i mogą występować sytuacje, w których część otrzymywanych faktur zakupowych związanych wydatkami bieżącymi była (i jest) wystawiana przez kontrahentów ze wskazaniem:

• Urzędu Gminy jako nabywcy, przy jednoczesnym wskazaniu numeru NIP Urzędu Gminy,

• Urzędu Gminy jako nabywcy, przy jednoczesnym wskazaniu numeru NIP Gminy,

• Gminy jako nabywcy, przy jednoczesnym wskazaniu numeru NIP Urzędu Gminy.
  
  

Wnioskodawca jest jednak zdania, że powyższa okoliczność nie może stanowić przeszkody do odliczenia podatku VAT naliczonego. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż nabywcą poszczególnych usług i towarów dokumentowanych wskazanymi fakturami była/jest w każdym przypadku Gmina. To bowiem Gmina - a nie Urząd - ma osobowość prawną i jest podatnikiem VAT. Urząd jest natomiast jednostką pomocniczą, służącą do wykonywania zadań Gminy oraz do jej obsługi techniczno-organizacyjnej. Dlatego też, we wszystkich wskazanych powyżej sytuacjach Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Tak jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, koparko-ładowarka służy dwojakim celom: (i) realizacji przez Gminę zadań nałożonych przepisami prawa, przede wszystkim ustawy o samorządzie gminnym (tj. jest używana do konserwacji rowów, usuwania skutków powodzi, podtopień, odśnieżania dróg gminnych w okresie zimowym itp.) oraz (ii) jest wykorzystywana w celu dokonywania niezbędnych napraw i modernizacji infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz usuwania awarii sieci wodociągowej i kanalizacji komunalnej.

Reasumując, koparko-ładowarka jest wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Koparko-ładowarka nie jest natomiast wykorzystywana do czynności zwolnionych z podatku VAT.

Tak jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, Gmina nie jest w stanie określić zakresu, w jakim koparko-ładowarka jest wykorzystywana dla celów czynności podlegających i niepodlegających opodatkowaniu VAT. W konsekwencji, Gmina nie jest w stanie wyodrębnić, w jakiej części podatek VAT naliczony zawarty w cenie dokonywanych zakupów związanych zarówno z zakupem samej koparki, jak też jej bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem - związany jest z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu. W praktyce nie jest możliwe dokonanie takiego podziału.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 594), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują w szczególności sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym) oraz porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym).

Zdaniem Wnioskodawcy, koparko-ładowarka jest wykorzystywana przez Gminę dla realizacji obu powyższych zadań. Tak jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, koparko-ładowarka jest używana do konserwacji rowów (czyli zadania, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym) oraz usuwania skutków powodzi, podtopień, odśnieżania dróg gminnych w okresie zimowym (czyli zadania, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Tak jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, w momencie planowania transakcji zakupu, koparko-ładowarka miała służyć głównie do realizacji zadań własnych Gminy, tj. do konserwacji rowów przy drogach gminnych oraz usuwania skutków powodzi i podtopień. Z uwagi na fakt, iż zgodnie z pierwotnymi założeniami, koparko-ładowarka miała być wykorzystywana w celu czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, Gmina nie odliczyła podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup koparko-ładowarki. Tym niemniej w rzeczywistości, po dokonaniu zakupu, koparko-ładowarka służy zarówno czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również czynnościom opodatkowanym tym podatkiem. Dlatego też, w chwili obecnej Gmina rozważa odzyskanie podatku VAT naliczonego na zakupie koparko-ładowarki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 3).

Czy z tytułu wykorzystywania koparko-ładowarki w pewnym zakresie także do zdarzeń spoza zakresu opodatkowania podatkiem VAT Gmina jest zobowiązana do naliczania podatku należnego...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania koparko-ładowarki w pewnym zakresie także do zdarzeń spoza zakresu opodatkowania podatkiem VAT.

Uzasadnienie (oznaczone we wniosku jako Ad. 3):

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

• eksport towarów,

• import towarów na terytorium kraju,

• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
  
  

Przy pomocy powyższych przepisów ustawodawca w sposób precyzyjny ustalił, jakie czynności podlegają opodatkowaniu VAT. W związku z tym opodatkowanie konkretnej czynności możliwe jest wyłącznie w przypadku uznania Jej za czynność podlegającą VAT, wymienioną w katalogu art. 5 ustawy o VAT. Nie jest natomiast możliwe rozszerzenie opodatkowania VAT na inne, niewymienione w ustawie czynności lub zdarzenia.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W związku z wykorzystywaniem koparko-ładowarki w pewnej części także do zadań własnych Gminy, czyli do czynności pozostających poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, niewątpliwie nie dochodzi do przekazania towarów lub ich zużycia na cele osobiste Gminy ani jej pracowników, ani też do darowizn.

Dodatkowo, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, oraz
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zdaniem Gminy, z tytułu wykorzystania koparko-ładowarki w pewnej części do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, także w oparciu o przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nie jest ona zobowiązana do naliczania podatku należnego.

W szczególności należy podkreślić, iż już sama literalna wykładnia powyższej regulacji eliminuje ewentualne zastosowanie jej pkt 2. Wykorzystanie koparko-ładowarki z pewnością nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. W takiej sytuacji nie występuje bowiem świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, tj. w szczególności brak jest jakichkolwiek świadczeń oraz ich odbiorców. W przedmiotowej sytuacji miejsce ma jedynie wykorzystanie koparko-ładowarki do wykonywania zadań własnych Gminy. Nie sposób tego zdarzenia postrzegać jako świadczenia usług.

Z kolei pkt 1 analizowanego przepisu mówi o użyciu towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Gmina zaś - w zakresie, w jakim wykonuje zadania własne - nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Nawet jednak w przypadku uznania przez organy podatkowe, że Gmina we wskazanej sytuacji działa w roli podatnika VAT, nieodpłatne użycie koparko-ładowarki byłoby wykonywane w ramach działalności prowadzonej przez Gminę i w związku z powyższym wskazany przepis i tak nie znalazłby zastosowania.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania koparko-ładowarki w pewnej części także do wykonywania zadań własnych, czyli do zdarzeń spoza zakresu ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie prawidłowościprzedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, iż opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013r., poz. 594), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym.

Z treści wniosku jednoznacznie wynika, iż Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest właścicielem infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej zlokalizowanej na terenie Gminy. Za pomocą tej infrastruktury, Gmina świadczy usługi w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków, na podstawie pisemnych umów cywilnoprawnych zawartych z poszczególnymi odbiorcami.

Usługi wykonywane przez Gminę powyższym zakresie są traktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z tym, Gmina dokumentuje świadczenie wskazanych usług fakturami VAT, a podatek VAT należny wynikający z wystawianych faktur jest wykazywany w rejestrach VAT i deklaracjach VAT.

W 2011 r. Gmina dokonała zakupu koparko-ładowarki. W momencie planowania transakcji zakupu, koparko-ładowarka miała służyć głównie do realizacji zadań własnych Gminy, tj. do konserwacji rowów przy drogach gminnych oraz usuwania skutków powodzi i podtopień.

Tym niemniej w rzeczywistości, po dokonaniu zakupu, koparko-ładowarka służy dwojakim celom:

• po pierwsze - realizacji przez Gminę zadań nałożonych przepisami prawa, przede wszystkim ustawy o samorządzie gminnym (tj. jest używana do konserwacji rowów, usuwania skutków powodzi, podtopień, odśnieżania dróg gminnych w okresie zimowym itp.).

• po drugie - jest wykorzystywana w celu dokonywania niezbędnych napraw i modernizacji infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz usuwania awarii sieci wodociągowej i kanalizacji komunalnej.
  
  

W momencie planowania transakcji zakupu, koparko-ładowarka miała służyć głównie do realizacji zadań własnych Gminy, tj. do konserwacji rowów przy drogach gminnych oraz usuwania skutków powodzi i podtopień. Z uwagi na fakt, iż zgodnie z pierwotnymi założeniami, koparko-ładowarka miała być wykorzystywana w celu czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, Gmina nie odliczyła podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup koparko-ładowarki. Tym niemniej w rzeczywistości, po dokonaniu zakupu, koparko-ładowarka służy zarówno czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również czynnościom opodatkowanym tym podatkiem.

Biorąc pod uwagę fakt, iż sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego stwierdzić należy, iż wykorzystanie pojazdów użytkowych i sprzętu specjalistycznego do realizacji zadań własnych w zakresie utrzymania dróg będzie czynnością związaną z prowadzeniem działalności.

Mając na uwadze powyższe okoliczności przedstawione we wniosku oraz obowiązujące przepisy podatkowe należy stwierdzić, że wykorzystanie koparko-ładowarki do realizacji zadań własnych w zakresie utrzymania dróg, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, będzie odbywało się do celów działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy - nieodpłatne wykorzystanie odbywa się/będzie odbywało się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością (wykonywanie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych) i ww. świadczenia nie podlegają/nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, z tytułu wykorzystania koparko ładowarki w pewnym zakresie również do czynności spoza zakresu opodatkowania VAT, Gmina nie jest/nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, iż w niniejszym rozstrzygnięciu nie dokonano oceny prawidłowości przyporządkowania wymienionych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności – opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto przedstawione we wniosku twierdzenie Zainteresowanego, iż nie będzie miał obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i niepodlegającymi podatkowi VAT, przyjęto jako element zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Ocena braku możliwości ww. przyporządkowania przez Wnioskodawcę może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Końcowo wskazać należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 3. W zakresie pytania nr 1 w stanie faktycznym oraz nr 2 w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.