INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocników, przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2013 r. (data wpływu 19 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• skutków podatkowych wydzielenia z podmiotu działającego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nowego podmiotu (pytanie nr 1) – jest prawidłowe;
• możliwości przeniesienia po przeprowadzeniu wydzielenia zezwoleń na nową spółkę (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe;
• ustalenia, czy zwolnienie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przysługiwać będzie wyłącznie spółce posiadającej zezwolenia, czy też nowo zawiązanej spółce, w wysokości proporcjonalnej do wartości składników majątku przydzielonych jej w planie podziału w łącznej wysokości środków trwałych, z którymi związane były nakłady inwestycyjne (pytanie nr 3) – jest prawidłowe;
• sposobu podziału limitu wydatków dających prawo do zwolnienia według wartości środków trwałych przechodzących do nowo zawiązanej spółki i pozostających w Spółce (pytanie nr 4) – jest prawidłowe;
• sposobu podziału dotychczas wykorzystanej pomocy publicznej pomiędzy nowo związaną spółkę a Spółkę (pytanie nr 5) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• skutków podatkowych wydzielenia z podmiotu działającego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nowego podmiotu (pytanie nr 1);
• możliwości przeniesienia po przeprowadzeniu wydzielenia zezwoleń na nową spółkę (pytanie nr 2);
• ustalenia, czy zwolnienie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przysługiwać będzie wyłącznie spółce posiadającej zezwolenia, czy też nowo zawiązanej spółce, w wysokości proporcjonalnej do wartości składników majątku przydzielonych jej w planie podziału w łącznej wysokości środków trwałych, z którymi związane były nakłady inwestycyjne (pytanie nr 3);
• sposobu podziału limitu wydatków dających prawo do zwolnienia według wartości środków trwałych przechodzących do nowo zawiązanej spółki i pozostających w Spółce (pytanie nr 4);
• sposobu podziału dotychczas wykorzystanej pomocy publicznej pomiędzy nowo związaną spółkę a Spółkę (pytanie nr 5).
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Przedmiot działalności Spółki:

Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego należącą do grupy kapitałowej. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcja naczyń zbiorczych, produkcja części do pojemnościowych podgrzewaczy wody, a także produkcja części do pojazdów samochodowych.

Posiadane przez Wnioskodawcę zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE:

Na dzień złożenia przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podatkowego w związku z działalnością prowadzoną na terenie SSE na podstawie trzech zezwoleń. Pierwsze z zezwoleń zostało udzielone Wnioskodawcy dnia 27.05.1998 r., drugie dnia 26.12.2006 r., trzecie zaś dnia 8.02.2011 r.

Zezwolenie z dnia 27.05.1998 r. (dalej: „Zezwolenie 1998”) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE przewiduje następujące warunki do prowadzenia działalności:

• termin rozpoczęcia działalności na terenie SSE do 1.07.1999 r.,
• wymóg posiadania siedziby i prowadzenia działalności gospodarczej wyłącznie na terenie SSE,
• zatrudnienie co najmniej 70 pracowników do dnia 31.12.2001 r.,
• poniesienie do dnia 30.06.1999 r. wydatków inwestycyjnych w wysokości przekraczającej 23.300.000 PLN,
• wymóg wytwarzania na terenie SSE wyrobów, których wartość (pomniejszona o VAT) nie będzie przekraczać 70% ceny uzyskanej ze sprzedaży wyrobów (pomniejszonej o VAT).
  
  

Na wniosek Spółki złożony w dniu 24.02.2005 r. treścią decyzji z dnia 11.05.2005 r. zmieniona została treść Zezwolenia 1998 poprzez rozszerzenie przedmiotu działalności. Jednocześnie zmieniono zapis Zezwolenia 1998 dotyczący liczby zatrudnionych pracowników. Zgodnie z nową treścią Zezwolenia 1998, Spółka zobowiązana została do zatrudnienia nie mniej niż 190 pracowników w terminie do 31.12.2005 r.

Wszystkie z warunków wskazanych treścią Zezwolenia 1998 zostały przez Wnioskodawcę wypełnione.

W dniu 26.12.2006 r. Spółka otrzymała kolejne zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (dalej: „Zezwolenie 2006”). Zezwolenie 2006 zostało udzielone do dnia 27.05.2017 r. i przewiduje następujące warunki do prowadzenia działalności:

• poniesienie wydatków inwestycyjnych do dnia 31.12.2010 r. w kwocie 30.000.000 PLN,
• zatrudnienie do 31.12.2010 r. co najmniej 80 pracowników i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie do 31.12.2015 r.
  
  

Wszystkie warunki przewidziane w Zezwoleniu 2006 zostały przez Wnioskodawcę wypełnione.

W dniu 21.01.2011 r. Spółka przystąpiła do rokowań mających na celu wyłonienie przedsiębiorcy, który uzyska zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE. Wskazać należy, iż w chwili przystąpienia do rokowań zatrudnienie w Spółce utrzymywało się na poziomie 980 pracowników, co wielokrotnie przekraczało ilość pracowników, których Spółka winna zatrudnić, aby wypełnić warunki dotyczące zatrudnia przewidywane przez obydwa posiadane zezwolenia. W dniu 8.02.2011 r. Spółka otrzymała Zezwolenie (dalej: „Zezwolenie 2011”) na prowadzenie działalności gospodarczej. Zezwolenie 2011 zostało udzielone do dnia 15.04.2017 r. i przewiduje następujące warunki do prowadzenia działalności:

• poniesienie wydatków inwestycyjnych do dnia 31.12.2015 r. w kwocie 120.000.000 PLN,
• zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 980 pracowników o 10 pracowników do dnia 31.12.2011 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie 990 pracowników do 31.12.2016 r.,
• zakończenie inwestycji do dnia 31.12.2015 r.
  
  

Cel Grupy i sposób jego osiągnięcia:

Wnioskodawca planuje dalszy rozwój na terenie SSE. Nowe inwestycje polegać będą na rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa oraz rozbudowie i modernizacji istniejących zakładów znajdujących się i funkcjonujących na terenie SSE. Realizacja projektu obejmować będzie stworzenie nowoczesnych linii produkcyjnych umożliwiających wytwarzanie większej ilości produktów oraz poszerzenie portfolio produktów Wnioskodawcy. Po realizacji inwestycji Wnioskodawca zamierza nie tylko utrzymać dotychczasową działalność, ale także w dynamiczny sposób ją rozwijać, a plany Spółki przewidują dalsze zwiększanie zarówno wydatków inwestycyjnych, jak i tworzenie nowych miejsc pracy w kolejnych latach.

W związku z dynamicznym rozwojem Spółki oraz wdrażaniem coraz nowszych technologii, zarówno w dziale zajmującym się produkcją asortymentu związanego z podgrzewaniem wody, a także dziale odpowiedzialnym za produkcję akcesoriów samochodowych, na poziomie Grupy zapadła decyzja o reorganizacji działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Strategia Grupy zakłada rozdzielenie obydwu biznesów funkcjonujących obecnie w ramach Spółki poprzez ich przyporządkowanie do dwóch odrębnych podmiotów. Jedna ze spółek (dalej: „H.”) prowadzić będzie działalność w zakresie produkcji pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcji naczyń zbiorczych i produkcji części do pojemnościowych podgrzewaczy wody, druga (dalej: „A.”) zajmować będzie się natomiast produkcją elementów układu napędowego - tak aby w efekcie powstały dwa średniej wielkości przedsiębiorstwa, którymi z uwagi na wyspecjalizowane dziedziny produkcji łatwiej będzie zarządzać.

Sposobem realizacji powyższego zamierzenia jest planowany przez Wnioskodawcę podział Spółki, stosownie do przepisów Tytułu IV, Działu II (art. 528 i nast.) ustawy Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Sposobem podziału, na który zdecydował się Wnioskodawca jest podział przez wydzielenie, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych, zakładający przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną. Wskazać należy, iż udziałowcem obydwu pomiotów, tj. H. i A., będzie spółka W. GMBH, tj. większościowy udziałowiec spółki Wnioskodawca Sp. z o.o.

Skutki prawne planowanego przez Wnioskodawcę procesu restrukturyzacji uregulowane zostały również na gruncie prawa podatkowego. Zgodnie z treścią art. 93c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Przepisy Ordynacji podatkowej są co do zasady tożsame, z postanowieniami Kodeksu spółek handlowych, z tą jednak różnicą, że warunkiem koniecznym do dokonania podziału jest zachowanie ZCP w obydwu spółkach powstałych po podziale (art. 93c § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Przedstawiając planowaną sekwencję działań Wnioskodawca wskazuje, iż w pierwszej kolejności, w myśl przepisów Kodeksu spółek handlowych oraz Ordynacji podatkowej, sporządzony zostanie plan podziału Spółki, w którym szczegółowo określone zostaną składniki, które przydzielone zostaną obydwu spółkom. Składniki majątku, które pozostawione zostaną w spółce H., jak i majątek przechodzący na nowo zawiązaną spółkę A. będą spełniały definicję zorganizowanych części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”), zaś sama realizacja procesu podziału, wobec istniejącej odmienności i rozdzielności procesów produkcyjnych H. oraz A., nie będzie związana z trudnościami formalnymi czy operacyjnymi. Podkreślić należy, iż majątek Wnioskodawcy nabywany był w przeciągu wielu lat. Powoduje to, iż w przypadku części majątku (zarówno pozostawianego w H., jak i przenoszonego do A.) nie upłynął jeszcze okres 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do przepisów Kodeksu spółek handlowych oraz Ordynacji podatkowej, przy dokonywaniu podziału Spółki sporządzony zostanie plan podziału, w którym wyodrębnione oraz szczegółowo określone zostaną składniki majątku wchodzące w skład obydwu ZCP. Wskazani zostaną również pracownicy, którzy zatrudnieni będą w H. oraz A.; siedzibą obydwu spółek będzie teren SSE.

W planie podziału zostaną również określone wydatki stanowiące podstawę do określenia zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE. Podział wydatków stanowiących podstawę do określenia limitu pomocy publicznej zostanie dokonany poprzez ich przypisanie do środków trwałych pozostających w H. oraz przechodzących do A.. Oznacza to, iż wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie środków trwałych kwalifikowane do wydatków inwestycyjnych ponoszonych na podstawie zezwoleń związane ze środkami trwałymi pozostającymi w H. przypisane będą w planie podziału H., natomiast wydatki inwestycyjne związane ze środkami trwałymi przechodzącymi do nowo zawiązanej spółki A. zostaną przypisane w planie podziału spółce A.. Tym samym, podział wydatków dających prawo do zwolnienia w podatku dochodowym wiązał się będzie z podziałem rzeczowych aktywów trwałych określonym w szczegółowy sposób w planie podziału.

Podział kwoty dotychczas wykorzystywanego zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych (wykorzystanej pomocy publicznej) również zostanie określony w planie podziału. Z uwagi na fakt, iż do tej pory Spółka korzystała ze zwolnienia w podatku dochodowym jako jedna osoba prawna i nie jest możliwe skalkulowanie wstecz dochodu zwolnionego z podatku w podziale na część działalności pozostającą w H. oraz na część działalności wydzielonej do A. wykorzystana pomoc publiczna zostanie podzielona w proporcji do wartości środków trwałych pozostających w H. oraz środków trwałych przechodzących do A. (w cenie ich nabycia).

Kolejno zostaną wykonane dalsze obowiązki związane z podziałem Spółki, jakie przepisy prawa nakładają na spółkę dokonującą podziału. W wyniku podziału H., od dnia rejestracji podziału Wnioskodawcy, przez właściwy wydział rejestrowy Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzić będzie działalność na terenie SSE, będąc sukcesorem praw i obowiązków Wnioskodawcy, w zakresie praw, obowiązków i uprawnień (w tym pomocy publicznej) związanych ze składnikami przydzielonymi H. w planie podziału. W szczególności, H. będzie sukcesorem zezwoleń wydanych Wnioskodawcy. Mając powyższe na uwadze H. wystąpi do Ministra Gospodarki z pisemnym wnioskiem o dokonanie zmiany Zezwolenia 1998 oraz Zezwolenia 2006 poprzez zmianę podmiotu uprawnionego, z Wnioskodawcy na H., przedkładając postanowienie wydane przez wydział rejestrowy Krajowego Sądu Rejestrowego w przedmiocie rejestracji podziału Spółki i wydzielenia H., która w ten sposób będzie sukcesorem praw i obowiązków Wnioskodawcy przewidzianych w planie podziału.

Jak wskazane zostało powyżej, Wnioskodawca korzysta obecnie z trzech zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie SSE (Zezwolenie 1998, Zezwolenie 2006 oraz Zezwolenie 2011). Nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie składników majątku poniesione zostały przede wszystkim w ramach Zezwolenia 1998 oraz Zezwolenia 2006.

Wnioskodawca nie wyklucza jednak możliwości poniesienia części wydatków, jeszcze przed dokonaniem podziału, w ramach Zezwolenia 2011.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.), jednym z obowiązkowych elementów, jakie powinno zawierać zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnych stref ekonomicznych jest ilość pracowników, jaką przedsiębiorca powinien zatrudniać przez określony czas na terenie danej strefy. W treści wydawanych obecnie zezwoleń wskazywana jest również wartość referencyjna, tj. ilość osób zatrudnianych przez danego przedsiębiorcę w danym przedsiębiorstwie w okresie 12 miesięcy poprzedzających uzyskanie zezwolenia. Zgodnie z § 3 ust. 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z dnia 29 grudnia 2008 r.; dalej: „Rozporządzenie”), utworzenie nowych miejsc pracy oznacza przyrost netto miejsc pracy w danym przedsiębiorstwie w związku z realizacją nowej inwestycji w stosunku do średniego zatrudnienia w okresie 12 miesięcy przed dniem uzyskania zezwolenia. Oznacza to, iż nowe miejsca pracy, o których mowa w zezwoleniu to miejsca pracy, powstające ponad wielkość zatrudnienia utrzymywanego przed otrzymaniem zezwolenia, bez względu na ilość miejsc pracy, do utworzenia których przedsiębiorca zobowiązany był na podstawie odrębnych zezwoleń.

Zgodnie z postanowieniami Zezwolenia 1998 oraz Zezwolenia 2006, Spółka winna zatrudnić i utrzymać zatrudnienie do 13.12.2015 r. łącznie 270 pracowników. W chwili przystąpienia do rokowań mających na celu uzyskanie Zezwolenia 2011 Wnioskodawca zatrudniał 980 pracowników. Zgodnie z treścią Zezwolenia 2011 Wnioskodawca zobowiązany był do zatrudnienia 10 osób i utrzymania tego zatrudnienia w terminie do 31.12.2016 r. W świetle wskazanych powyżej przepisów oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany został do zatrudnienia łącznie 990 pracowników.

Mając na uwadze fakt, iż na dzień dzisiejszy Wnioskodawca zatrudnia około 1170 osób niemożliwym wydaje się przeprowadzenie restrukturyzacji spółki przy zachowaniu wszystkich trzech zezwoleń. Do obsługi ZCP, która przydzielona zostanie w planie podziału spółce A. niezbędne będzie bowiem zatrudnienie kilkuset osób (pracownicy ci zatrudnieni są obecnie w Spółce, jednak przy sporządzaniu planu podziału wskazani zostaną jako pracownicy, którzy zatrudnieni będą w A.). Przemieszczenie pracowników do A. spowoduje, iż poziom zatrudnienia w H. nie osiągnie limitu zakładanego w Zezwoleniu 3, tj. 990 osób. Zważywszy na powyższe, Wnioskodawca postanowił wystąpić do Ministra Gospodarki z wnioskiem o wygaszenie Zezwolenia 2011. Stosownie bowiem do treści art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia. Po dokonaniu podziału spółka A. wystąpiłaby o kolejne Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (dalej: „Zezwolenie 2013”) i zobowiązana byłaby do wypełnienia wskazanych w nim warunków.

Wnioskodawca rozpatruje również alternatywne rozwiązanie, w przypadku którego Zezwolenie 2011 nie musiałoby zostać wygaszone, lecz przydzielone zostałoby w planie podziału spółce A.. Zdaniem Wnioskodawcy, w takim jednak przypadku weryfikacja tego czy Wnioskodawca wywiązał się z nałożonego na niego warunku zatrudnienia określonej liczby osób i utrzymania tego zatrudnienia, powinna być dokonana „w ujęciu globalnym”, tzn. weryfikowany winien być łączny poziom zatrudnienia w H. oraz A.

Wygaszenie Zezwolenia 2011 spowoduje, iż na dzień dokonania podziału Wnioskodawca dysponować będzie wyłącznie Zezwoleniem 1998 oraz Zezwoleniem 2006. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca działa jako jeden podmiot gospodarczy na podstawie dwóch zezwoleń, a także z uwagi na fakt, iż oba zezwolenia posiadają analogiczny przedmiot działalności (Zezwolenie 2006 zawiera również pozycje „usługi rachunkowości i kontroli ksiąg” oraz „usługi w zakresie księgowości, z wyłączeniem deklaracji podatkowych”, które to nie stanowią przedmiotu działalności Spółki), dochód podatkowy oraz dochód zwolniony obliczany był dla całej Spółki i nie był dzielony na poszczególne zezwolenia. Oznacza to, iż w ramach Zezwolenia 1998 oraz Zezwolenia 2006 poniesione zostały nakłady zarówno na nabycie składników majątku pozostawianych w H., jak i przenoszonych do A.

Zgodnie z planem podziału sukcesorem obydwu zezwoleń będzie H. W planie podziału limit pomocy publicznej przypadający na poszczególne zezwolenia zostanie podzielony proporcjonalnie do środków trwałych stanowiących podstawę do wyliczenia limitów pomocy publicznej przechodzących do A. stosunkowo do środków trwałych stanowiących podstawę do wyliczenia limitów pomocy publicznej pozostających w H.. Z powyższego wyliczenia otrzymamy stosunek procentowy, według którego Spółka planuje podzielić limity przysługującej pomocy pomiędzy H. a A. (dalej: „Wskaźnik”). Limit pomocy przysługującej A. stanowić będzie tym samym różnicę pomiędzy wartością 100% pomocy publicznej przysługującej Wnioskodawcy a wartością pomocy publicznej przysługującej H.

Zdaniem Spółki, w celu obliczenia Wskaźnika, w oparciu o który podzielone zostaną limity zwolnienia, łączną kwotę wydatków inwestycyjnych pomniejszyć należy o wydatki poniesione na nabycie składników, które z uwagi na ich ekonomiczne zużycie zostały zlikwidowane lub zbyte z zachowaniem 5 letniego okresu, o którym mowa w przepisach szczególnych. Na obliczenie stosunku procentowego nie powinny mieć również wpływu wydatki związane z zakupem środków trwałych przez Wnioskodawcę, które jednak nie zostały zaliczone do wydatków inwestycyjnych. Tym samym, podstawę do obliczenia puli pomocy publicznej przysługującej H. i A. stanowić będzie wyłącznie wartość środków trwałych ujętych w planie podziału, która stanowiła podstawę do obliczenia limitów nakładów inwestycyjnych dla poszczególnych zezwoleń.

Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE wydawane są na podstawie przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, zgodnie z wyrokiem WSA w Rzeszowie z 12.04.2007 (sygn. akt I SA/Rz 633/06, opubl. Lex 287697) pod pojęciem prawa podatkowego należy rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują wszystkie elementy konstrukcyjne, tj. podmiotowe i przedmiotowe podatku. Orzeczenie to na zasadzie analogii znajduje zastosowanie również do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Skoro zatem ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych reguluje m.in. kwestie szczegółowe związane z przyznawaniem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to w tym zakresie przepisy tej ustawy stanowią normy prawa podatkowego.

Przemawia za tym choćby fakt, iż od dnia 1.05.2004 r. korzystanie ze zwolnień podatkowych traktowane jest jako pomoc publiczna, a Rozdział 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych otrzymał brzmienie „Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawniające do skorzystania z pomocy publicznej”. Nadto obecnie zezwolenie na prowadzenie działalności w SSE ma charakter wtórny i służy wyłącznie do uzyskania pomocy publicznej w formie m.in. zwolnień podatkowych, zatem wydaje się zasadne przyjęcie, iż konieczność uzyskania zezwolenia wynika wyłącznie z przepisów prawa podatkowego, a w konsekwencji, iż warunki przejścia zezwolenia na spółkę wydzieloną szczegółowo reguluje art. 93c Ordynacji podatkowej.

Pismem z dnia 10 lipca 2013 r. Wnioskodawca wyjaśnił i doprecyzował opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku o poniższe elementy:

Wnioskodawca Sp. z o.o. jest spółką prawa polskiego należącą do grupy kapitałowej Wnioskodawca. W chwili obecnej większościowym udziałowcem Spółki jest spółka prawa niemieckiego – W. GMBH. Na dzień dzisiejszy w ramach Spółki funkcjonują jednocześnie dwa biznesy. Jeden z nich polega na produkcji pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcji naczyń zbiorczych i produkcji części do pojemnościowych podgrzewaczy wody, drugi natomiast obejmuje produkcję elementów układu napędowego.

Planowana przez Wnioskodawcę reorganizacja działalności zakłada rozdzielenie obydwu biznesów funkcjonujących obecnie w ramach Spółki poprzez ich przyporządkowanie do dwóch odrębnych podmiotów. Jedna ze spółek (dalej: „H.”) prowadzić będzie działalność w zakresie produkcji pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcji naczyń zbiorczych i produkcji części do pojemnościowych podgrzewaczy wody, druga (dalej: „A.”) zajmować będzie się natomiast produkcją elementów układu napędowego - tak aby w efekcie powstały dwa średniej wielkości przedsiębiorstwa, którymi z uwagi na wyspecjalizowane dziedziny produkcji łatwiej będzie zarządzać.

Sposobem realizacji powyższego zamierzenia jest planowany przez Wnioskodawcę podział spółki, stosownie do przepisów Tytułu IV, Działu II (art. 528 i nast.) ustawy Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Sposobem podziału, na który zdecydował się Wnioskodawca, jest podział przez wydzielenie, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, zakładający przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną. Plany Wnioskodawcy zakładają przeniesienie części majątku (związanego z produkcją elementów układu napędowego) na nowo zawiązaną spółkę A.

Jednocześnie Wnioskodawca Sp. z o.o. w dalszym ciągu prowadził będzie działalność w zakresie produkcji pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcji naczyń zbiorczych i produkcji części do pojemnościowych podgrzewaczy wody. Zmianie może natomiast ulec firma Wnioskodawcy.

W celu opisania planów Spółki w sposób bardziej przejrzysty na potrzeby złożonego przez Spółkę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przyjęto firmę „H.”.

Wskazać należy, iż po dokonaniu podziału udziałowcem obydwu pomiotów, tj. H. (w chwili obecnej Wnioskodawca Sp. z o.o., tj. Wnioskodawca) i A., będzie spółka W. GMBH, tj. obecnie większościowy udziałowiec spółki Wnioskodawca Sp.. z o.o. W przypadku podjęcia decyzji o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej struktura Grupy wyglądać będzie jednak w taki sposób, że jedynym udziałowcem H. oraz A. zostanie polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „X sp. z o.o.”), w której całość udziałów posiadać będzie spółka W. GMBH.

W dniu 13.03.2013 r. Wnioskodawca wystąpił do działającego z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (dalej: „Dyrektor”) z wnioskiem o udzielenie interpretacji indywidualnej.

Przedmiotem ww. wniosku były następujące pytania:

1. Mając na uwadze zaprezentowany stan faktyczny, czy majątek pozostający w spółce dzielonej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji transakcja nie spowoduje powstania przychodu podatkowego w spółce podlegającej podziałowi, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Mając na uwadze zaprezentowany stan faktyczny, czy majątek przenoszony do nowo zawiązanej spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji transakcja nie spowoduje powstania przychodu podatkowego w spółce powstałej w wyniku podziału, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
3. Mając na uwadze zaprezentowany stan faktyczny, czy majątek pozostający w spółce dzielonej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r. (dalej: „vatu”), a w konsekwencji planowana operacja gospodarcza nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług...
4. Mając na uwadze zaprezentowany stan faktyczny, czy majątek przenoszony do nowo zawiązanej spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e podatku od towarów i usług, a w konsekwencji planowana operacja gospodarcza nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług...
   
   

W odpowiedzi Dyrektor uznał, iż zarówno majątek pozostający w spółce dzielonej (Wnioskodawca), jak i majątek przenoszony do nowo zawiązanej spółki (A.) stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie w dniu 14.06.2013 r. wydana została przez Dyrektora interpretacja indywidualna, w której Dyrektor uznał, iż w jego opinii ani majątek pozostający w spółce dzielonej, ani też majątek przenoszony do nowo zawiązanej spółki nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stanowisko to zostało uzasadnione przez Dyrektora tym, iż nie zostanie spełniony wymóg wyodrębnienia finansowego z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie jest w stanie w pełni wyodrębnić w ewidencji księgowej kosztów i zobowiązań związanych z działalnością każdego z zakładów.

Uznanie przez Dyrektora składników majątku pozostającego w spółce dzielonej oraz majątku przenoszonego do nowo zawiązanej spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług przy jednoczesnym nieuznaniu ww. składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zrodziło kolejne pytanie o samą możliwość przeprowadzenia podziału. W świetle art. 93c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), warunkiem niezbędnym do dokonania podziału jest bowiem zachowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w obydwu spółkach powstałych po podziale. Przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają jednak definicji legalnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca postanowił prowadzić ewidencję księgową w taki sposób, aby na dzień podziału możliwe było przypisanie zarówno do zorganizowanej części przedsiębiorstwa pozostającej w spółce dzielonej, jak i do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która trafi do spółki wydzielonej również wszelkich kosztów oraz zobowiązań związanych z ich działalnością. W opinii Wnioskodawcy, pozwoli to spełnić wszelkie wymogi wskazane przez Dyrektora w interpretacji z dnia 14.06.2013 r., a tym samym pozwoli uznać, iż zarówno majątek pozostający w spółce dzielonej, jak i majątek przenoszony do nowo zawiązanej spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na fakt, iż zmianie ulegnie zdarzenie przyszłe opisane przez Spółkę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej złożonym w dniu 13.03.2013 r. Wnioskodawca w najbliższych dniach złoży kolejny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, w którym zada pytanie, czy w przypadku możliwości wydzielenia również wszelkich kosztów oraz zobowiązań związanych z działalnością obydwu spółek powstałych na skutek podziału składniki majątku przypadające dla obydwu spółek uznać będzie można za zorganizowane części przedsiębiorstwa.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy, majątek przejmowany na skutek podziału oraz majątek pozostający w spółce dzielonej stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwagi na fakt, iż spełnione zostaną wszelkie przesłanki wynikające z definicji legalnej (w tym wyodrębnienie finansowe). Pytania w tym zakresie stanowią jednak przedmiot odrębnego wniosku o interpretację indywidualną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania będące przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

1. Czy, mając na uwadze zaprezentowany stan faktyczny, w wyniku wydzielenia nowego podmiotu naruszony zostanie przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 86 ze zm.) w związku z przepisem § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia oraz odpowiednio § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie ... specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z dnia 20 października 2006 r.; dalej: „Rozporządzenie 2006”) i § 13 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia ... specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z dnia 12 maja 1997 r.; dalej: „Rozporządzenie 1997”), zgodnie z którym korzystanie ze zwolnienia możliwe jest pod warunkiem nieprzeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi związane były wydatki inwestycyjne przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych...
2. Czy w przypadku podziału Spółka może zdecydować, która spółka po podziale będzie prowadziła działalność na terenie SSE na podstawie Zezwolenia 1998 oraz Zezwolenia 2006 (ew. Zezwolenia 2011 w przypadku, gdyby Wnioskodawca zdecydował się na niewygaszanie tego zezwolenia), tj. czy zezwolenia, którymi w chwili obecnej dysponuje Wnioskodawca pozostaną obligatoryjnie w H., czy też będą mogły zostać przejęte przez A....
3. W przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1, czy zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przysługiwać będzie wyłącznie spółce posiadającej zezwolenia, czy też również nowo zawiązanej spółce, w wysokości proporcjonalnej do wartości składników majątku przydzielonych jej w planie podziału w łącznej wysokości środków trwałych, z którymi związane były nakłady inwestycyjne...
4. Czy sposób podziału limitu wydatków dających prawo do zwolnienia według wartości środków trwałych przechodzących do nowo zawiązanej spółki A. pozostających w spółce H. jest prawidłowy...
5. Czy sposób podziału dotychczas wykorzystanej pomocy publicznej pomiędzy nowo zawiązaną spółkę A. oraz spółkę H. jest prawidłowy...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Mając na uwadze fakt, iż przepisy regulujące funkcjonowanie specjalnych stref ekonomicznych podlegały w trakcie ich obowiązywania wielokrotnym zmianom dla oceny skutków prawnych związanych z planowanym przez Spółkę podziałem niezbędne jest określenie ważnego dla Wnioskodawcy reżimu prawnego. Podstawową przesłanką dla określenia właściwego stanu prawnego są data wydania posiadanego zezwolenia oraz wielkość przedsiębiorstwa.

W celu ustalenia wielkości przedsiębiorstwa konieczne jest odwołanie się do definicji zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840; dalej: „usse-zm”) oraz załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. U. WE L 10 z 13.01.2001 r.). Wielkość przedsiębiorstwa określa się na dzień uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkowstwa w Unii Europejskiej. Zgodnie z powołaną podstawą prawną na dzień 1 maja 2004 r. Wnioskodawca pozostawał przedsiębiorcą innym niż mały i średni.

Odnosząc się natomiast do stanu prawnego, w oparciu o który analizować należy skutki prawne planowanego przez Spółkę podziału stwierdzić należy, iż dla poszczególnych zezwoleń zastosowanie znajdą przepisy następujących aktów prawnych w brzmieniu aktualnym na dzień wydania danego zezwolenia:

Zezwolenie 1998:

• Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27.06.1934 r. Kodeks Handlowy (Dz. U. z 1934, Nr 57, poz. 502 ze zm.;),
• ustawa z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych,
• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia ... specjalnej strefy ekonomicznej,
• Ordynacja podatkowa,
• Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Zezwolenie 2006:

• Kodeks spółek handlowych,
• ustawa z dnia 20.10.l994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych,
• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej,
• Ordynacja podatkowa,
• ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Zezwolenie 2011:

• Kodeks spółek handlowych,
• ustawa z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych,
• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10.12.2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych,
• Ordynacja podatkowa,
• ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, podział spółki kapitałowej może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę nowo zawiązaną, tzw. podział przez wydzielenie. Stosownie natomiast do brzmienia art. 531 § 2 ww. ustawy spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki dzielonej. Na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej. Oznacza to, że powołany przepis ustanawia zasadę sukcesji administracyjno - prawnej, jako sukcesji ograniczonej, z uwagi na fakt jej uzależnienia od postanowień decyzji o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi lub też od przepisu konkretnej ustawy, który wykluczałby możliwość sukcesji.

Powyższy przepis stosuje się do koncesji, zezwoleń oraz ulg przyznanych po dniu wejścia w życie ustawy Kodeks spółek handlowych (tj. od dnia 1.01.2001 r.) chyba, że odrębne przepisy stanowią inaczej.

Zgodnie z treścią art. 93c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym od 1.09.2005 r., osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Stosownie do art. 93c § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepis powyższy znajduje zastosowanie, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przepisy ww. ustawy są zatem tożsame z przepisami Kodeksu spółek handlowych z tą jednak różnicą, że uzależniają podział od możliwości wydzielenia ZCP zarówno względem majątku pozostawianego w spółce, jak i względem majątku przenoszonego do nowej spółki. W analizowanym stanie faktycznym, zarówno majątek pozostający w H., jak i majątek przypisany w planie podziału spółce A. stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż również przepisy podatkowe nie wykluczają planowanego przez Wnioskodawcę podziału.

Również z treści Zezwolenia 2006 oraz Zezwolenia 2011 nie wynikają żadne ograniczenia związane z sukcesją zezwolenia.

Przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, ani też przepisy aktów wykonawczych do tej ustawy w brzmieniu na dzień udzielania Zezwolenia 2006 oraz Zezwolenia 2011 nie przewidują wprost żadnych ograniczeń związanych z sukcesją zezwolenia i nie wiążą kwestii podziału podmiotu prowadzącego działalność na terenach specjalnej strefy ekonomicznej z możliwością utraty posiadanego zezwolenia.

Analizując omawiane zagadnienie wskazać należy również na treść przepisów strefowych regulujących kwestię cofnięcia zezwolenia posiadanego przez przedsiębiorcę.

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach uzyskanego zezwolenia są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie właściwego zezwolenia. W razie cofnięcia przedmiotowego zezwolenia, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Ustawodawca w sposób enumeratywny w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych a także w Rozporządzeniu wymienił przypadki, w których możliwe jest cofnięcie zezwolenia. Stosownie do treści art. 19 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony jeżeli przedsiębiorca:

• zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
• rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
• nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli o której mowa w art. 18 w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.
  
  

Z kolei zgodnie z § 5 ust. 2 Rozporządzenia (oraz § 5 ust. 2 Rozporządzenia 2006 w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia 2006), warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego jest:

• utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,
• utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona.
  
  

Mając powyższe na uwadze rozważyć należałoby czy dokonanie podziału Spółki i przydzielenie Jej majątku dwóm odrębnym podmiotom wypełnia przesłanki art. 19 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych lub § 5 ust. 2 Rozporządzenia.

Jak zaprezentowano powyżej, podział spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest formą restrukturyzacji przedsiębiorstwa spółki, w trakcie której majątek jednej spółki kapitałowej zostaje podzielony, a następnie w całości bądź w części przeniesiony na inne spółki z o.o., istniejące bądź nowo założone. W zamian za to wspólnicy spółki dzielonej otrzymują udziały lub akcje spółek, na które przeniesiony został majątek spółki dzielonej. Zarówno w świetle przepisów Kodeksu spółek handlowych, jak i Ordynacji podatkowej, zgodnie z zasadą sukcesji, spółka utworzona w wyniku wydzielenia staje się następcą prawnym spółki dzielonej i z mocy prawa wstępuje we wszystkie stosunki cywilno - prawne przypisane jej w planie podziału. Tym samym fakt dokonania podziału nie wypełnia przesłanek, o których mowa w art. 19 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, rażące uchybienie warunkom określonym w zezwoleniu lub nie usunięcie uchybień stwierdzonych w toku kontroli o której mowa w art. 18 w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu Ministra Gospodarki) ani też § 5 ust. 2 Rozporządzenia (utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona).

Do powyższej konkluzji prowadzi również wykładnia systemowa ww. przepisów. Jak opisano powyżej, przepisy Kodeksu spółek handlowych weszły w życie w dniu 1.01.2001 r. i od początku regulowały kwestię sukcesji prawnej przy podziale spółek. Do dnia 31.12.2000 r. obowiązywały natomiast przepisy Kodeksu handlowego, które nie regulowały kwestii sukcesji prawnej przy podziale. Kwestia sukcesji prawnej regulowana była natomiast przepisami innych aktów prawnych. Wskazać należy przede wszystkim na treść § 13 Rozporządzenia 1997, w brzmieniu obowiązującym do końca 2000 r. Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia; „podmiot traci prawo do zwolnień od podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym, w którym z nich korzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, z którymi były związane zwolnienia od podatku; nie dotyczy to przeniesienia własności w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału podmiotów, a także przeniesienia własności tych składników majątkowych, w stosunku do których nastąpiło zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową w rozumieniu przepisów o których mowa w § 10 ust. 1”.

Zdaniem Wnioskodawcy, usunięcie z dniem 1.01.2001 r. z treści Rozporządzenia 1997 zastrzeżenia odnoszącego się do przeniesienia własności m.in. w drodze podziału wiązało się z faktem, iż począwszy od tego dnia obowiązywać zaczynały przepisy Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którymi spółka utworzona w wyniku wydzielenia staje się następcą prawnym spółki dzielonej i z mocy prawa wstępuje we wszystkie stosunki cywilno - prawne przypisane jej w planie podziału. Zdaniem Wnioskodawcy, opisywana zmiana przepisów dowodzi w sposób pośredni, iż wskazany w treści § 5 ust. 2 Rozporządzenia (oraz § 5 ust. 2 Rozporządzenia 2006 w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia 2006) warunek nakładający na przedsiębiorców obowiązek niezbywania w jakiejkolwiek formie składników majątku przed upływem 5 letniego okresu nie dotyczy sytuacji, w której majątek przechodzi na spółkę powstałą w wyniku podziału, gdyż zbycie, o którym mowa w Rozporządzeniu nie obejmuje przeniesienia własności w związku z podziałem spółek. Warto również zwrócić uwagę, iż przepisy Rozporządzenia, które zastąpiło w praktyce rozporządzenia regulujące prowadzenie działalności na terenie poszczególnych specjalnych stref ekonomicznych posługuje się warunkiem „utrzymania własności składników majątku”, nie zaś „nieprzeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składników majątkowych”. Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa zmiana miała na celu wyłącznie doprecyzowanie przepisu i wskazanie, iż nie obejmuje on swą dyspozycją procesów restrukturyzacyjnych przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze zacytowaną powyżej treść Rozporządzenia 1997 stwierdzić należy, iż podział Spółki w żadnym wypadku nie będzie skutkował również utratą Zezwolenia 1998. Zgodnie z treścią Rozporządzenia 1997, warunek utrzymania składników majątku nie dotyczy sytuacji, w której majątek ten jest przenoszony na skutek podziału.

Powyższą konkluzję potwierdza również treść przepisów ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu na dzień 31.12.2000 r., która przewidywała w art. 93 § 3, iż jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, w przewidziane przepisami prawa podatkowego uprawnienia osoby prawnej wykreślonej z właściwego rejestru na skutek jej podziału:

1. wstępują osoby prawne powstałe w wyniku podziału - w zakresie uprawnień majątkowych,
2. wstępuje wskazana w akcie o podziale jedna z nowo utworzonych osób prawnych – w zakresie uprawnień niemajątkowych.
   
   

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż przepisy regulujące funkcjonowanie specjalnych stref ekonomicznych w żadnym wypadku nie wykluczają możliwości dokonania podziału podmiotu prowadzącego działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, zaś dokonanie podziału Spółki w analizowanym stanie faktycznym nie stanowi przesłanek do uchylenia zezwolenia. Tym samym uznać należy, iż przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z przepisem § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia oraz odpowiednio § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia 2006 oraz § 13 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia 1997 nie zostanie naruszony na skutek dokonania podziału, bez względu na fakt czy od momentu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych składników majątku, z którymi związane były nakłady inwestycyjne, do momentu dokonania podziału upłynęło 5 lat.

W tym miejscu wskazać należałoby również na interpretację indywidualną wydaną z upoważnienia Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 18.10.2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-887/12/BG). Stan faktyczny zaprezentowany w ww. interpretacji dotyczył wprawdzie przejęcia, jednakże stanowisko organu podatkowego można odnieść również do kwestii podziału przedsiębiorstwa. Dyrektor Izby Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem podatnika, iż z wykładni właściwych przepisów, ewidentnie wynika, że nie można uznać, że działalność spółki przejmowanej wskutek przejęcia zostaje zakończona. Sama spółka przejmowana zostaje co prawda rozwiązana, jednakże całokształt jej działalności jest kontynuowany przez spółkę przejmującą, będącą jej sukcesorem prawnym. Organ wskazał ponadto, iż: „Również wykładnia celowościowa wskazuje na to, że ideą przepisów dotyczących przejmowania spółek nie było doprowadzenie do sytuacji, w której można by uznać, że działalność spółki przejmowanej zostaje całkowicie zakończona, a spółka przejmująca mogłaby ją jedynie kontynuować jako zupełnie odrębny podmiot. Z przepisów dotyczących połączenia przez przejęcie wyraźnie wynika bowiem, że sytuacja spółki przejmującej nie powinna być zrównana z przypadkiem podmiotu, który po prostu nabył cały majątek (przedsiębiorstwo) innej spółki, która następnie uległa rozwiązaniu”. Ostatecznie Dyrektor Izby Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem podatnika, iż przejęcie przez niego spółki prowadzącej działalność na terenie SSE nie będzie mogło zostać uznane na gruncie § 5 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 Rozporządzenia ani za zaprzestanie przez tę spółkę prowadzenia działalności, ani za przeniesienie własności składników majątku, z którymi związane były wydatki inwestycyjne, a w związku z tym przepisy te nie będą stały na przeszkodzie zastosowaniu przez Wnioskodawcę zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stanowisko to było również prezentowane w innych interpretacjach prawa podatkowego, w tym w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 07.10.2008 r. (sygn. ILPB3/423-431/08-4/DS).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zasadą wynikającą z prawa administracyjnego, a związaną z zasadami procedury administracyjnej jest, że nadana określonemu podmiotowi licencja czy zezwolenie nie jest przenoszalna i nie może stanowić przedmiotu obrotu. Powodowane jest to charakterem nadanych podmiotowi licencją czy zezwoleniem uprawnień jako nabytych na gruncie prawa publicznego w wyniku postępowania administracyjnego, którego uczestnikiem był konkretny, posiadający interes prawny w tym postępowaniu podmiot prawa.

Zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, podział spółki kapitałowej może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę nowo zawiązaną, tzw. podział przez wydzielenie. Stosownie natomiast do brzmienia art. 531 § 2 ww. ustawy, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki dzielonej. Na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej. Przewidziana na gruncie przepisów prawa handlowego możliwość przejścia licencji, zwolnień i ulg jednej spółki prawa handlowego na spółkę powstałą w wyniku podziału tej pierwszej spółki jest wyjątkiem od wspomnianego wyżej zakazu przenoszenia uprawnień publicznoprawnych.

Sukcesję wynikającą z art. 531 § 1 ww. ustawy w zw. z art. 618 ustawy, stosuje się do koncesji, zezwoleń oraz ulg przyznanych po dniu wejścia w życie ustawy Kodeks spółek handlowych (tj. od dnia 1.01.2001 r.), chyba że przepisy dotychczasowe przewidywały przejście takich uprawnień na spółkę przejmującą lub na spółkę nowo zawiązaną. Zgodnie z art. 618 ww. ustawy, przejście koncesji, ulg, zezwoleń przyznanych przed tą datą jest możliwe, jeżeli dotychczasowe przepisy przewidywały przejście takich uprawnień na spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną.

Jak opisano powyżej przepisy Kodeksu handlowego nie regulowały kwestii podziału spółek. Niewątpliwie nie mieliśmy do czynienia z następstwem prawnym w przypadku podziału spółek kapitałowych. Również ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu na dzień 31.12.2000 r. nie przewidywała takich uprawnień dla spółki przejmującej.

Przepisy Ordynacji podatkowej, w brzmieniu na dzień 31.12.2000 r., przewidywały w art. 93 § 3, iż jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, w przewidziane przepisami prawa podatkowego uprawnienia osoby prawnej wykreślonej z właściwego rejestru na skutek jej podziału:

1. wstępują osoby prawne powstałe w wyniku podziału - w zakresie uprawnień majątkowych,
2. wstępuje wskazana w akcie o podziale jedna z nowo utworzonych osób prawnych – w zakresie uprawnień niemajątkowych.
   
   

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę sukcesji wszelkich przewidzianych przepisami prawa podatkowego praw i obowiązków pomiędzy określonymi podmiotami w przypadku podziału spółek na skutek którego dojdzie do wykreślenia spółki dzielonej z rejestru (z wyłączeniem podziału przez wydzielenie).

Zasadę tą, zgodnie z art. 93 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa (w brzmieniu obowiązującym na dzień 31.12.2000 r.; obecnie art. 93d), stosuje się również do praw i obowiązków wynikających z decyzji administracyjnych wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego. Bezsprzecznie zezwolenie na działalność w strefie ekonomicznej wydane na podstawie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych jest decyzją administracyjną. Rozważenia wymaga jednak, czy zezwolenie na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej zostało wydane na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z definicją legalną zamieszczoną obecnie w art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pojęcie „przepisy prawa podatkowego” jest rozumiane jako przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Udzielając odpowiedzi na to pytanie, czy zezwolenie na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej zostało wydane na podstawie przepisów prawa podatkowego należy wziąć pod uwagę istnienie niewątpliwego związku między zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej a korzystaniem z ulg podatkowych oraz ze zwolnienia podatkowego.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za tym, iż zezwolenie na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej jest wydawane na podstawie przepisów prawa podatkowego jest aktualne brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z ww. przepisem, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Korzystanie z ulgi podatkowej związane jest zatem z uprzednim pozyskaniem zezwolenia.

Biorąc pod uwagę istnienie powyższego związku między zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej a korzystaniem z ulg podatkowych oraz ze zwolnienia podatkowego, stwierdzić należałoby, iż pojęcie „przepisy prawa podatkowego” obejmuje również ustawę o specjalnych strefach ekonomicznych oraz rozporządzenia w sprawie poszczególnych specjalnych stref ekonomicznych.

Zatem w przypadku podziału Spółki, to spółka H. wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki wynikające z zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE, jeśli w planie podziału zostanie jej przypisane zezwolenie 1998, jako uprawnienie niemajątkowe.

Stosownie do treści art. 93c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (w brzmieniu od dnia 1.09.2005 r.) osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Zgodnie z art. 93c § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepis powyższy znajduje zastosowanie, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zasadę tą, zgodnie z art. 93d ustawy Ordynacja podatkowa, stosuje się również do praw i obowiązków wynikających z decyzji administracyjnych.

Mając na uwadze fakt, iż zarówno składniki majątku pozostawiane w H., jak i przenoszone do A. stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w przypadku Zezwolenia 2006 (oraz Zezwolenia 2011, w przypadku gdyby Wnioskodawca postanowił nie wygaszać tego zezwolenia), Wnioskodawca może we własnym zakresie zdecydować, która ze spółek otrzyma to zezwolenie poprzez przydzielenie go w planie podziału jednej ze spółek.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, podział spółki kapitałowej może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną, tzw. podział przez wydzielenie. Stosownie natomiast do brzmienia art. 531 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki dzielonej. Na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej.

Podstawę do sukcesji praw i obowiązków podatkowych stanowią przepisy Ordynacji podatkowej. Zgodnie z treścią art. 93c § 1 ww. ustawy, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Jedynym warunkiem jest jednak, aby majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W analizowanym stanie faktycznym, zarówno majątek pozostający w H., jak i majątek przypisany w planie podziału spółce A. stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż zarówno majątek pozostający w H., jak i przenoszony do A. stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, sukcesja przewidziana w art. 93c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, będzie skuteczna. Zarówno H., jak i A. wstąpią w prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, proporcjonalnie do wartości składników majątku przydzielonych w planie podziału i stanowiących ZCP.

Po dokonaniu podziału spółka A. wystąpi o kolejne zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE i zobowiązana będzie do wypełnienia wskazanych w nim warunków (w przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na pyt. 6 niniejszego wniosku, spółka A. dysponować będzie natomiast Zezwoleniem 2011).

Wskazać należy, iż analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało również w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 25.06.2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (IBPB3/423-275/08/MO).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, limit zwolnienia, zarówno wykorzystany, jak i maksymalny będzie wynikał z planu podziału i określony będzie w sposób opisany powyżej. Jest to bowiem rozwiązanie czyniące za dość zarówno przepisom Kodeksu spółek handlowych, jak i Ordynacji podatkowej, które regulują kwestię sukcesji praw i obowiązków.

Wskazać przy tym należy, iż następstwo prawne związane jest jedynie z tymi składnikami majątku, które zostały przydzielone osobom prawnym zgodnie z planem podziału. Podział nakładów inwestycyjnych dających prawo do zwolnienia podatkowego będzie się wiązał z podziałem składników majątku. Podział wydatków stanowiących podstawę do określenia limitu pomocy publicznej zostanie dokonany poprzez ich przypisanie do składników majątku pozostających w H. oraz przechodzących do A.. Tym samym limit zwolnienia (zarówno wykorzystany jak i przysługujący) będzie wynikał z planu podziału.

Wskazać należy, iż analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało również w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 26.06.2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (IBPB3/423-512/08/MO).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dotychczas wykorzystanej pomocy publicznej pomiędzy H. i A. należy odwołać się do brzmienia art. 531 Kodeksu spółek handlowych oraz art. 93c Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują z dniem podziału we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału składnikami majątku.

Tym samym, sposób podziału dotychczas wykorzystanej przez Wnioskodawcę pomocy publicznej powinien być dokonany proporcjonalnie do wartości nabycia składników majątkowych stanowiących podstawę określenia limitu pomocy publicznej, które zgodnie z planem podziału pozostaną w H. oraz zostaną przeniesione do A.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie skutków podatkowych wydzielenia z podmiotu działającego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nowego podmiotu (pytanie nr 1);
• nieprawidłowe – w zakresie możliwości przeniesienia po przeprowadzeniu wydzielenia zezwoleń na nową spółkę (pytanie nr 2);
• prawidłowe – w zakresie ustalenia, czy zwolnienie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przysługiwać będzie wyłącznie spółce posiadającej zezwolenia, czy też nowo zawiązanej spółce, w wysokości proporcjonalnej do wartości składników majątku przydzielonych jej w planie podziału w łącznej wysokości środków trwałych, z którymi związane były nakłady inwestycyjne (pytanie nr 3);
• prawidłowe – w zakresie sposobu podziału limitu wydatków dających prawo do zwolnienia według wartości środków trwałych przechodzących do nowo zawiązanej spółki i pozostających w Spółce (pytanie nr 4);
• prawidłowe – w zakresie sposobu podziału dotychczas wykorzystanej pomocy publicznej pomiędzy nowo związaną spółkę a Spółkę (pytanie nr 5).
  
  

Na wstępie zaznaczyć należy, iż skoro Wnioskodawcą jest Spółka Wnioskodawca Sp. z o.o., której zmianie ulegnie firma, zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy, na potrzeby niniejszego wniosku przyjęto Spółkę H.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcja naczyń zbiorczych, produkcja części do pojemnościowych podgrzewaczy wody, a także produkcja części do pojazdów samochodowych.

W związku z dynamicznym rozwojem Spółki oraz wdrażaniem coraz nowszych technologii, zarówno w dziale zajmującym się produkcją asortymentu związanego z podgrzewaniem wody, a także dziale odpowiedzialnym za produkcję akcesoriów samochodowych, na poziomie Grupy zapadła decyzja o reorganizacji działalności prowadzonej przez Spółkę. Strategia Grupy zakłada rozdzielenie obydwu biznesów funkcjonujących obecnie w ramach Spółki poprzez ich przyporządkowanie do dwóch odrębnych podmiotów. Jedna ze spółek (dalej: „H.”) prowadzić będzie działalność w zakresie produkcji pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcji naczyń zbiorczych i produkcji części do pojemnościowych podgrzewaczy wody, druga (dalej: „A.”) zajmować będzie się natomiast produkcją elementów układu napędowego pojazdów mechanicznych.

Sposobem realizacji powyższego zamierzenia jest planowany przez Wnioskodawcę podział spółki, stosownie do przepisów Tytułu IV, Działu II (art. 528 i nast.) ustawy Kodeks spółek handlowych, a sposobem podziału, na który zdecydował się Wnioskodawca jest podział przez wydzielenie, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 ww. ustawy.

Pismem stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca doprecyzował, że plany Wnioskodawcy zakładają przeniesienie części majątku (związanego z produkcją elementów układu napędowego) na nowo zawiązaną spółkę A.. Jednocześnie Wnioskodawca Sp. z o.o. w dalszym ciągu prowadził będzie działalność w zakresie produkcji pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcji naczyń zbiorczych i produkcji części do pojemnościowych podgrzewaczy wody. Zmianie może natomiast ulec firma Wnioskodawcy. W celu opisania planów Spółki w sposób bardziej przejrzysty na potrzeby złożonego przez Spółkę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przyjęto firmę „H.”.

Podział spółek handlowych regulowany jest przez ustawę z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

Stosownie do postanowień art. 528 § 1 ww. ustawy, spółkę kapitałową można podzielić na dwie albo więcej spółek handlowych. Natomiast zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 tejże ustawy, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Jest to jedyny podział, który nie skutkuje rozwiązaniem spółki dzielonej (art. 530 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych). Spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem, wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału. Na spółkę nowo zawiązaną, w tym powstałą w związku z podziałem przez wydzielenie, przechodzą z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje, oraz ulgi pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art. 531 § 1-2 ww. ustawy).

Podstawę do sukcesji praw i obowiązków podatkowych stanowią przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), a w szczególności art. 93c § 1, który stanowi, iż osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 tej ustawy).

Ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych” będących na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej przedmiotem sukcesji. Wobec powyższego, zasadnym wydaje się przyjęcie, że przedmiotem sukcesji są wszelkie skonkretyzowane prawa i obowiązki podatkowe istniejące na dzień podziału. Należy również podkreślić, że przedmiotem sukcesji prawnopodatkowej przewidzianej w art. 93c Ordynacji podatkowej będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż majątek pozostający w Spółce dzielonej, jak i majątek przejmowany na skutek podziału będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa – oznacza to, że będą mogły zostać spełnione warunki dla sukcesji podatkowej określonej w art. 93c ustawy Ordynacja podatkowa.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Dokonując analizy przepisu dot. zwolnień podatkowych zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej.

Jednocześnie należy zauważyć, że zwolnienie wynikające z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter uprawnienia w sensie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania. Mając na uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przedmiotowe zwolnienie, będące formą pomocy publicznej, zostało uzyskane przez Spółkę z mocy prawa w związku z przyznaniem Jej zezwoleń na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Uzyskanie tych zezwoleń stanowiło konsekwencję decyzji gospodarczej Spółki oraz spełnienie przez Nią lub zobowiązanie się do spełnienia określonych wymogów i warunków uzyskania zezwolenia. Zarówno zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, jak i będące ich konsekwencją zwolnienie z opodatkowania, stanowią uprawnienia Spółki. Uprawnienia te przysługują Spółce w związku z uczynieniem przez Nią zadość wymogom określonym przepisami prawa.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podatkowego w związku z działalnością prowadzoną na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń. Pierwsze zezwolenie zostało udzielone Wnioskodawcy dnia 27.05.1998 r., drugie dnia 26.12.2006 r., trzecie dnia 08.02.2011 r.

Przedstawiając planowaną sekwencję działań Wnioskodawca wskazał, iż w sporządzonym planie podziału Spółki przez wydzielenie, szczegółowo określone zostaną składniki, które przydzielone zostaną obydwu spółkom. Składniki majątku, które pozostaną w Spółce, jak i majątek przechodzący na nowo zawiązaną spółkę będą spełniały definicję zorganizowanych części przedsiębiorstwa. Spółka podkreśla, iż Jej majątek nabywany był w przeciągu wielu lat. Powoduje to, iż w przypadku części majątku (zarówno pozostawionego w Spółce, jak i przenoszonego do nowo zawiązanej spółki) nie upłynął jeszcze okres 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W kontekście powyższego Wnioskodawca zadał pytanie oznaczone nr 1, czy mając na uwadze zaprezentowany stan faktyczny, w wyniku wydzielenia nowego podmiotu naruszony zostanie przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy w związku z przepisem § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia oraz odpowiednio § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie ... specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z dnia 20 października 2006 r.; dalej „Rozporządzenie 2006”) i § 13 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia ... specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z dnia 12 maja 1997 r.; dalej: „Rozporządzenie 1997”), zgodnie z którym korzystanie ze zwolnienia możliwe jest pod warunkiem nieprzeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi związane były wydatki inwestycyjne przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Odnosząc się zatem do stanu prawnego w oparciu o który analizować należy skutki prawne planowanego przez Spółkę podziału stwierdzić należy, iż dla poszczególnych zezwoleń zastosowanie znajdą przepisy poniższych aktów prawnych w brzmieniu aktualnym na dzień wydania danego zezwolenia.

Na mocy § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia ... specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 1997 r. Nr 44, poz. 274), podmiot traci prawo do zwolnień od podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym, w którym z nich skorzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, z którymi były związane zwolnienia od podatku; nie dotyczy to przeniesienia własności w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału podmiotów, a także przeniesienia własności tych składników majątkowych, w stosunku do których nastąpiło zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową w rozumieniu przepisów, o których mowa w § 10 ust. 1.

Jednocześnie zauważyć należy, że w myśl § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia, w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, podmiot jest zobowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu zwolnionego od podatku, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę w miesiącu następującym po miesiącu, w którym utracił prawo do zwolnień.

Tak więc bezsprzecznie w przepisie § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia ustawodawca zawarł katalog przesłanek skutkujących utratą zwolnień. Mianowicie podmiot traci prawo do zwolnień od podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. jeżeli w roku podatkowym, w którym z nich skorzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, z którymi były związane zwolnienia od podatku.

Powyższe „obostrzeżenia” nie dotyczą sytuacji:

• przeniesienia własności w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału podmiotów, a także
• przeniesienia własności tych składników majątkowych, w stosunku do których nastąpiło zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową w rozumieniu przepisów, o których mowa w § 10 ust. 1 (tj. przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – Dz. U. Nr 6, poz. 35 i Nr 14, poz. 78).
  
  

W konsekwencji, planowany przez Spółkę podział przez wydzielenie nie będzie skutkował naruszeniem warunków przenoszenia składników majątku zawartym w § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej i w związku z tym, Spółka nie utraci prawa do zwolnienia podatkowego.

Z kolei, w myśl § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 1981, poz. 1416) - obowiązującego na dzień wydania drugiego zezwolenia (26.02.2006 r.) – zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Stosownie również do treści § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym.

Wskazany w powołanych powyżej przepisach (§ 5 ust. 1 pkt 1 i § 5 ust. 2 pkt 1) warunek nakładający na przedsiębiorcę obowiązek niezbywania w jakiejkolwiek formie składników majątku przed upływem 5 letniego okresu nie dotyczy sytuacji, w której majątek przechodzi na spółkę powstałą w wyniku podziału, gdyż zbycie, o którym mowa w ww. rozporządzeniach nie obejmuje przeniesienia własności w związku z podziałem spółek.

W konsekwencji powyższego, uznać należy, że przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostanie naruszony na skutek planowanego podziału.

Reasumując, mając na uwadze zaprezentowany opis sprawy, w wyniku wydzielenia nowego podmiotu nie zostanie naruszony przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z przepisem § 5 ust. 2 pkt 1 oraz § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie ... specjalnej strefy ekonomicznej i § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia ... specjalnej strefy ekonomicznej, zgodnie z którym korzystanie ze zwolnienia możliwe jest pod warunkiem nieprzeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi związane były wydatki inwestycyjne przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Następnie kwestią będącą przedmiotem rozstrzygnięcia w odniesieniu do pytania nr 2 jest ustalenie, czy w przypadku podziału Spółka może zdecydować, która spółka po podziale będzie prowadziła działalność na terenie SSE na podstawie Zezwolenia 1998 oraz Zezwolenia 2006 (ew. Zezwolenia 2011 w przypadku, gdyby Wnioskodawca zdecydował się na niewygaszanie tego zezwolenia), tj. czy zezwolenia, którymi w chwili obecnej dysponuje Wnioskodawca pozostaną obligatoryjnie w H., czy też będą mogły zostać przejęte przez A.

Wnioskodawca wyraża opinię, iż może we własnym zakresie zdecydować, która ze spółek otrzyma to zezwolenie poprzez przydzielenie go w planie podziału jednej ze spółek.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 uznać należy za nieprawidłowe. W oparciu o przedstawione wyżej przepisy ustawy Kodeks spółek handlowych oraz ustawy Ordynacja podatkowa stwierdzić należy, że przejście praw i obowiązków dzielonej osoby prawnej na spółkę powstałą w wyniku podziału związane jest z przejęciem przez nowo powstałą spółkę określonych składników majątku. Ponieważ w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia na podstawie trzech zezwoleń, należy zatem przywołać ich treść, która definiuje pojęcie inwestycji, której sfinansowanie warunkuje uzyskanie pomocy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

I tak:

§ 2 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. stanowi, iż wydatki inwestycyjne to wydatki faktycznie poniesione po dniu uzyskania zezwolenia, nie zwrócone podmiotowi gospodarczemu (zwanemu dalej „podmiotem”) w jakiejkolwiek formie, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli podatki te w całości lub w części podlegają odliczeniu od należnego podatku od towarów i usług (…);

§ 3 ust. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. stanowi, iż przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa albo, przedsiębiorstwa które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części;

§ 3 ust. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. stanowi, iż przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa.

Z powołanych wyżej przepisów należy wywieść wniosek, że zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu inwestycji będzie przysługiwało Spółce, która po dokonaniu podziału posiadać będzie składniki majątku, z którymi związane były wydatki inwestycyjne. Zaaprobowanie stanowiska Spółki, sprowadzałoby się do przyjęcia, nie znajdującej żadnego uzasadnienia prawnego tezy, iż podział Spółki prowadzącej działalność na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, bez względu na sposób podziału majątku przenosiłby preferencje podatkowe wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na dowolny podmiot powstały w wyniku podziału.

Wobec powyższego, w przypadku podziału Spółka nie może zdecydować, która spółka po podziale będzie prowadziła działalność na terenie SSE na podstawie Zezwolenia 1998 oraz Zezwolenia 2006 (ew. Zezwolenia 2011 w przypadku, gdyby Wnioskodawca zdecydował się na niewygaszanie tego zezwolenia). Zwolnienie od podatku dochodowego będzie przysługiwało spółce, która po dokonaniu podziału posiadać będzie składniki majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne.

Jednocześnie tut. Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy w kwestii zastosowania w przedmiotowej sprawie obecnie obowiązującego art. 93d ustawy Ordynacja podatkowa, a w konsekwencji, iż zezwolenie na działalność w SSE jest wydawane na podstawie przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z jego treścią, przepisy art. 93-93c mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uzależnia wprawdzie zwolnienie od podatku dochodowego od uzyskanego zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, jednakże zgodnie z treścią art. 16 § 4 ww. ustawy, to Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2⁽¹¹⁾ -4.

Minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii zarządzającego strefą przed wydaniem decyzji w sprawie udzielenia, cofnięcia lub zmiany zezwolenia. Co istotne do postępowania w sprawie udzielania, cofania i zmiany zezwolenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.4)) – art. 16 ust. 5 i 6 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Wobec powyższego, skoro podstawą do wydania decyzji administracyjnej – w przedmiotowej sprawie zezwolenia – są przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych, to nie można mówić, iż zezwolenie jest wydawane na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż majątek pozostający w Spółce dzielonej, jak i majątek przejmowany na skutek podziału będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa – oznacza to, że będą mogły zostać spełnione warunki dla sukcesji podatkowej określonej w art. 93c ustawy Ordynacja podatkowa. Wobec powyższego, udzielając odpowiedzi na kolejne zadane pytanie, które brzmi: czy zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przysługiwać będzie wyłącznie spółce posiadającej zezwolenia, czy też również nowo zawiązanej spółce, w wysokości proporcjonalnej do wartości składników majątku przydzielonych jej w planie podziału w łącznej wysokości środków trwałych, z którymi związane były nakłady inwestycyjne, należy stwierdzić, iż Spółka wydzielona wstąpi również w prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niemniej jednak należy mieć na uwadze, że następstwo prawne związane jest jedynie z tymi składnikami majątku, które zostały przydzielone osobom prawnym zgodnie z planem podziału.

Odnosząc się natomiast do kwestii podziału limitu wydatków inwestycyjnych dających prawo do zwolnienia oraz sposobu podziału wykorzystanej pomocy publicznej (pytanie nr 4 i 5), Organ podatkowy stwierdza, iż podział nakładów inwestycyjnych dających prawo do zwolnienia podatkowego będzie się wiązał z podziałem składników majątku. Podział wydatków stanowiących podstawę do określania limitu pomocy publicznej zostanie dokonany poprzez ich przypisanie do składników majątku przechodzących do nowej spółki oraz pozostających w spółce dzielonej. Limit, zarówno wykorzystany jak i maksymalny, zwolnienia będzie więc wynikał z planu podziału.

Sposób podziału dotychczas wykorzystanej, przez spółkę dzieloną, pomocy publicznej powinien być dokonany proporcjonalnie do wartości nabycia składników majątkowych stanowiących podstawę określania limitu pomocy publicznej, które zgodnie z planem podziału pozostaną w spółce dotychczasowej oraz przejdą do nowo zawiązanej spółki.

Jednakże informuje się, iż dla skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym niezbędne jest wystąpienie przez podatnika do Ministra Gospodarki o wydanie decyzji o podziale dotychczasowych zezwoleń.

Końcowo informuje się, iż w pozostałej części wniosku, tj. w zakresie pytania nr 6 i 7 w dniu 25 lipca 2013 r. zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie należy dodać, iż Wnioskodawca wskazał, odnosząc się do stanu prawnego w oparciu o który należy analizować należne skutki prawne planowanego przez Spółkę podziału, iż w zakresie zezwolenia z 2006 obowiązują przepisy Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej, jednakże w dalszej części wniosku powołano obowiązujące na ten dzień przepisy, Organ uznał to za oczywistą omyłkę.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, iż są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Ponadto, tut. Organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest tylko ten, kto zwraca się o wydanie interpretacji indywidualnej w celu prawidłowej, tj. zgodnej z obowiązującymi przepisami, realizacji swoich praw i obowiązków w sferze prawa podatkowego, wyjaśnienia lub ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy.

Końcowo, tut. Organ pragnie podkreślić, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest treść zadanych pytań postawionych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.