Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-218/12/BM
z 5 marca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 lipca 2010r. sygn. akt I SA/Rz 334/10 (data wpływu prawomocnego orzeczenia do tut. organu 7 grudnia 2011r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 września 2011r. sygn. akt I FSK 1422/10, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2009r. (data wpływu 1 grudnia 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy wypłacone przez Wnioskodawcę premie pieniężne są czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT i powinny być udokumentowane notami księgowymi, czy są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem i muszą być udokumentowane fakturami VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2009r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, uzupełniony pismem z dnia 25 lutego 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy wypłacone przez Wnioskodawcę premie pieniężne są czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT i powinny być udokumentowane notami księgowymi, czy są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem i muszą być udokumentowane fakturami VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jako Dostawca prowadzi sprzedaż swoich wyrobów gotowych ze szkła. Warunki współpracy określa umowa ramowa w której ustalono między innymi:

1. zasady stosowania upustów w stosunku do cennika Dostawcy,
2. wynagrodzenie netto za intensyfikację działalności handlowej w formie - bonusa rocznego od obrotu,
3. usługi marketingowe świadczone przez Odbiorcę na rzecz Dostawcy.
   
   

Bonus roczny warunkowy wypłacany jest Odbiorcy tytułem osiągnięcia odpowiedniego poziomu obrotów z Dostawcą w odpowiednim umownym okresie rozliczeniowym - roku.

Bonus roczny jest obliczany przez Odbiorcę po roku rozliczeniowym i jest dokumentowany fakturą.

Wypłacany bonus roczny nie ma związku z jakimkolwiek świadczeniem Odbiorcy na rzecz Dostawcy. Nie jest związany jakąkolwiek usługą promocyjno-marketingową (np. zamieszczaniem informacji o produkcie w katalogu promocyjnym Odbiorcy, dodatkowym eksponowaniem i oznaczaniem Produktu w związku z nowo otwieranymi sklepami Odbiorcy w sposób umożliwiający lepsze poznanie Produktu i zwiększającym jego atrakcyjność dla klientów), ani z jakimkolwiek zobowiązaniem Odbiorcy do określonych zachowań w stosunku do Dostawcy. Wszelkie czynności marketingowo-promocyjne wykonywane przez Odbiorcę na rzecz Dostawcy stanowią odrębny przedmiot umowy i są rozliczane odrębnie na podstawie faktur VAT. Jedynym tytułem do wypłacenia bonusu rocznego jest osiągnięcie odpowiedniego poziomu zakupu produktów u Dostawcy w odpowiednim okresie rozliczeniowym.

Związek pomiędzy wypłaconym bonusem, a dostawami zrealizowanymi polega na tym, że:

1. zrealizowane dostawy stanowią podstawę do wyliczenia premii,
2. dostawy zostały zrealizowane w odpowiednim okresie rozliczeniowym przewidzianym w Umowie - w okresie roku.
   
   

Biorąc powyższe pod uwagę, jedynym warunkiem jaki musi spełnić Odbiorca jest zakupienie produktów w odpowiednim okresie rozliczeniowym na łączną wartość przekraczającą dolny próg przewidziany w Umowie. Bonus roczny jest wówczas kalkulowany jako procent wartości produktów zakupionych u Dostawcy określony w czterech progach skorelowanych z poziomem obrotów z tytułu zakupów. W sytuacji gdy w danym okresie rozliczeniowym wartość zakupionych przez Odbiorcę produktów nie przekroczy ustalonego w Umowie dolnego progu wówczas bonus roczny nie zostanie Odbiorcy wypłacony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 25 lutego 2010r.):

Czy wypłacone przez Wnioskodawcę premie pieniężne (bonusy od obrotu) za osiągnięcie pewnego poziomu zakupów są dla Spółki czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT i powinny być udokumentowane notami księgowymi - obciążeniowymi, czy wręcz przeciwnie są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem od towarów i usług (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) i muszą być udokumentowane fakturami VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, niniejszy wniosek jest wynikiem wątpliwości Spółki zwanej Dostawcą związanych z rozliczaniem podatku od towarów i usług, które to wątpliwości są spowodowane brakiem jednolitych wykładni w kwestii uznawania otrzymywanych lub wypłacanych premii pieniężnych za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT. W wyroku z dnia 6 lutego 2007r. (sygn. akt: I FSK 94/06) Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że udzielenie premii pieniężnej nie wywołuje skutków na gruncie przepisów VAT. Zdaniem Sądu nie ma prawnego uzasadnienia aby uważać premię pieniężną za ekwiwalent świadczonej usługi zarówno w rozumieniu ustawy VAT, jak i prawa wspólnotowego.

Argumentacja sądu opierała się przy tym na brzmieniu normy art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, zgodnie z którą przez odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tejże ustawy w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się do dokonania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pomimo, iż z powołanego przepisu wynika szeroki zakres czynności mogących stanowić usługę, to zdaniem Sądu nie można pominąć okoliczności, że usługą jest tylko takie świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Wyklucza to sytuację, w której zachowanie podmiotu stanowiłoby jednocześnie dostawę towaru (lub nabycie towaru) i świadczenie usługi. Stanowisko zaprezentowane w tym orzeczeniu zostało podzielone również w innych licznych orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych. Spółka jako Dostawca do tej pory opierała się na stanowisku wyrażonym w piśmie Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004r., Nr PP3-812-1222/2004/AP/4026 (Dz. Urz. MF z 2005r. Nr 2, poz. 22) będącym urzędową wykładnią wydaną na podstawie art. 14 Ordynacji podatkowej, która do dnia dzisiejszego nie została zmieniona i uchylona. Minister wyjaśnił w piśmie, że skutki podatkowe wypłaty premii pieniężnych uzależnione są od wielu czynników m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie. Zdaniem Ministra w przypadku, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty za tę dostawę, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W praktyce występują również sytuację jak zostało podkreślone w cytowanym piśmie, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez Odbiorcę nabyć towarów o określonej wartości w pewnym okresie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie. Premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą. W związku z powyższym zgodnie z poglądem Ministra Finansów w tego typu przypadkach należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami Odbiorcy, a więc świadczeniem usług przez Odbiorcę otrzymującego taką premię. Usługi te podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych i muszą być udokumentowane fakturami VAT. Spółka zwana we wniosku Dostawcą nie podziela poglądu wyrażonego w piśmie Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004r. Natomiast zgadza się z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007r. (sygn. akt: I FSK 94/06) i z interpretacją indywidualną z dnia 1 lipca 2009r., sygn. lPPP2/443-346/09-2/BM, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, że Odbiorca otrzymujący premię pieniężną (bonus od obrotu) od Dostawcy za osiągnięcie pewnego poziomu zakupów, nie świadczy na rzecz Dostawcy usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT.

Premia ta kalkulowana jako odpowiedni procent wartości towarów zakupionych w danym okresie rozliczeniowym (najczęściej rocznym) niemająca związku z jakimkolwiek świadczeniem Odbiorcy na rzecz Dostawcy, nie jest zatem czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT. Reasumując biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy wg Spółki zwanej Dostawcą premie pieniężne wypłacane Odbiorcy za osiągnięcie pewnego poziomu zakupów są czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji mogą być udokumentowane jedynie notami księgowymi – obciążeniowymi.

W dniu 1 marca 2010r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał dla Spółki Akcyjnej ... „K.” w upadłości likwidacyjnej indywidualną interpretację znak: IBPP1/443-1219/09/BM uznając, że stanowisko Wnioskodawcy, iż premie pieniężne wypłacane Odbiorcy za osiągnięcie pewnego poziomu zakupów są czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, jest nieprawidłowe.

Spółka Akcyjna ... „K.” w upadłości likwidacyjnej na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 1 marca 2010r. znak: IBPP1/443-1219/09/BM złożyła skargę z dnia 4 maja 2010r., w której wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości.

Wyrokiem z dnia 13 lipca 2010r. sygn. akt I SA/Rz 334/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od powyższego wyroku Minister Finansów złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 28 września 2011r. sygn. akt I FSK 1422/10 skarga kasacyjna została oddalona.

Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku stwierdził, że skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 153 cyt. wyżej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia.

W skutek powyższego wniosek strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejszą interpretację oparto na stanie prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym gdyż stanowi ona ponowne rozstrzygnięcie wniosku Strony w wyniku orzeczeń sądowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów
   
   .

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r., obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r., podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

W wyroku z dnia 13 lipca 2010r. sygn. akt I SA/Rz 334/10 uchylającym interpretację indywidualną z dnia 1 marca 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie nie podzielił poglądu organu podatkowego, że udzielane przez podatnika premie pieniężne należy utożsamiać z rabatem obniżającym podstawę opodatkowania. Sąd stwierdził, że przepis art. 29 ust. 4 ustawy o VAT nie wymienia premii pieniężnych jako mających wpływ na wysokość obrotu (podstawę opodatkowania), nie normuje też sposobu korygowania wysokości obrotu w sytuacji gdy premia pieniężna wypłacana jest jako kwota należna z tytułu dostaw różnych towarów w różnych cenach. Sąd w ww. wyroku stwierdził, że „W rozpoznawanej sprawie brak jest możliwości jednoznacznego ustalenia, z którą dokładnie transakcją dany rabat jest związany i dokładnie którą cenę on pomniejszy. W przypadku skarżącego udzielenie bonusu rocznego nie było przypisane do konkretnej dostawy, nie zmniejszał on ceny z tytułu konkretnej dostawy czy ilości towaru”. Sąd w wyroku „uznał za prawidłowe twierdzenie skarżącego, iż faktura korygująca nie jest jedynym sposobem dokumentowania rabatu” oraz wskazał, że „ Art. 29 ust. 4 ustawy o VAT reguluje zmniejszenie podstawy opodatkowania m.in. o kwotę udokumentowanego rabatu. Nie precyzuje jednak w jakiej formie to udokumentowanie ma nastąpić. Skoro przepis tej formy nie narzuca to przyjąć należy, że może to nastąpić także w formie noty księgowo-obciążeniowej”.

NSA w wyroku wskazał, że spór w niniejszej sprawie dotyczy oceny, czy bonusy pieniężne udzielane na warunkach przedstawionych przez skarżącą stanowią premię czy też rabat skutkujący pomniejszeniem podstawy opodatkowania.

Zdaniem NSA w sporze tym należy zgodzić się z Sądem I instancji, nieakceptującym poglądu organu podatkowego, że udzielane przez podatnika premie pieniężne należy utożsamiać z rabatem obniżającym podstawę opodatkowania.

Sąd zauważył, że w orzecznictwie niejednokrotnie zwracano uwagę , że inna jest istota premii pieniężnej, a inna udzielenia rabatu. Jak stwierdził NSA w wyrokach z 23 września2008 r., sygn. akt I FSK 998/08 oraz z 26 lutego 2009 r. sygn. akt I FSK 1067/09, wypłacana nabywcy przez dostawcę premia pieniężna jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nieodnosząca się do konkretnych transakcji, stanowi nagrodę za osiągnięcie tego rezultatu. Premia tego rodzaju ma charakter motywacyjny, a jej wielkość może zostać określona różnymi metodami (np. procentowo od obrotu za dany okres rozliczeniowy, czy kwotowo). Rabat natomiast to obniżenie ceny transakcyjnej towaru lub usługi, mające formę bonifikaty, opustu, uznanej reklamacji lub skonta (art. 29 ust. 4 ustawy o VAT). Efekt ekonomiczny w danym okresie rozliczeniowym, przyznania premii pieniężnej lub udzielenia rabatu, może być zbliżony, lecz z tego powodu nie można utożsamiać tych czynności, tym bardziej, że jak stanowi art. 29 ust. 4 ustawy o VAT , dla obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu rabatów, koniecznym jest ich „udokumentowanie", co - jak stwierdził NSA w wyroku z 27 maja 2010 r. (sygn. akt I FSK 883/09) - musi, w stosunku do obrotu zafakturowanego, przybrać formę faktury korygującej (rabat nieudokumentowany fakturą korygującą nie stanowi podstawy obniżenia obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT).

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie rozpoznającym przedmiotową sprawę, w pełni podzielił pogląd wyrażony wyroku z dnia 24 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 423/10 w którym NSA stwierdził, że to w gestii dostawcy pozostaje rodzaj motywacji współpracujących z nim odbiorców. Organy podatkowe nie mają uprawnienia do ingerowania w politykę gospodarczą prowadzoną przez podatnika, gdyż godziłoby to w swobodę prowadzenia działalności gospodarczej. W sytuacji zatem, gdy podatnik dla celów motywacyjnych przyjmuje instytucję udzielania odbiorcom premii pieniężnych za wysokość osiągniętych obrotów lub terminowość regulowania należności w określonym okresie rozliczeniowym, nie ma podstaw do traktowania tego sposobu postępowania podatnika - wbrew jego woli - jako instytucji rabatu, obniżającego jego obrót z konkretnych transakcji, czyli pierwotnie zastosowane przez niego ceny towarów lub usług. Podkreślił, że udzielenie rabatu jest autonomiczną decyzją podatnika, która wiąże się z jego strategią cenową i nie może być ona narzucana podmiotowi gospodarczemu bez jego woli, tylko z tego względu, że efekt ekonomiczny udzielenia premii odbiorcy będzie odpowiadał przyznaniu rabatu w stosunku do wszystkich łączących ich transakcji w tym okresie.

Zdaniem Sadu należy też uwzględnić, że rabat pomniejsza podstawę opodatkowania, czyli obrót, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (art. 29 ust. 1 i 4 ustawy o VAT). Rabat zatem odnosi się do konkretnej transakcji (dostawy towaru lub świadczenia usługi) i tak też do 31 grudnia 2010r. zawsze był dokumentowany, tzn. poprzez fakturę korygującą, która miała zawierać określone w przepisach § 13 ust. 2 pkt 2, 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. dane. Powyższe przepisy wymagały jednoznacznie odnoszenia rabatu do konkretnych dostaw i usług oraz takiegoż ich dokumentowania, z odniesieniem w fakturze korygującej do konkretnej dostawy lub usługi objętej rabatem, z podaniem numery faktury dokumentującej te transakcje oraz kwoty i rodzaju udzielonego rabatu.

Nie przewidywano natomiast do dnia 31 grudnia 2010r., aby rabat mógł zostać udzielony do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, bez konkretnego odnoszenia do tych transakcji, z podaniem numeru faktur korygowanych oraz objętych korektą nazw towarów i usług. Dopiero od dnia 1 stycznia 2011r., dodając w § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. ustępy 2a i 2b uregulowano zagadnienie wystawiania, tzw. korygujących faktur zbiorczych dla jednego odbiorcy, a zatem dopiero z tą datą stworzono możliwość udzielania rabatu o charakterze zbiorczym, lecz tylko w przypadku, gdy rabat ten dotyczy wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie. Nie jest zatem w dalszym ciągu możliwe zastosowanie instytucji zbiorczego rabatu w przypadkach, gdy odbiorca ma mieć udzielony rabat tylko z tytułu określonego rodzaju transakcji, z wyłączeniem innych, których w danym okresie rozliczeniowym jest również odbiorcą.

Zdaniem Sądu o tym, czy wynagrodzenie motywacyjne wobec kontrahenta z tytułu wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności przyjmie formę premii pieniężnej (procentowej lub kwotowej), czy rabatu obniżającego obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT decyduje wybrana przez przedsiębiorcę strategia gospodarcza, co sprzeciwia się możliwości decydowania przez organ podatkowy o zakwalifikowaniu udzielonej przez podatnika premii pieniężnej jako rabatu obniżającego jego obrót. Zdaniem NSA ingerowanie przez organy podatkowe w swobodę działalności gospodarczej podatnika jest uprawnione jedynie w sytuacji dozwolonej jednoznaczną normą prawa podatkowego.

Sąd stwierdził, że niedopuszczalne jest interpretowanie przez organ podatkowy podejmowanych przez podatnika działań gospodarczych w sposób sprzeczny z jego intencjami, gdy działania te nie wyczerpują hipotezy żadnej normy podatkowej i nie stanowią nadużycia prawa. Za szczególnie bezpodstawne należy uznać takie postępowanie, gdy organ z podejmowanych działań podatnika wywodzi - wbrew jego intencjom - konieczność obniżenia przez niego podstawy opodatkowania (obrotu), a tym samym zmniejszenia wielkości zobowiązania podatkowego (lub zwiększenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym), w sytuacji gdy podatnik nie udziela swoim kontrahentom prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont), udokumentowanych fakturami korygującymi.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego, powołany wyżej wyrok WSA z dnia13 lipca 2010r. i wyrok NSA z dnia 28 września 2011r. oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, stanowisko Wnioskodawcy, że opisane premie pieniężne wypłacane Odbiorcy za osiągnięcie pewnego poziomu zakupów są czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że odnośnie kwestii wystawiania not obciążeniowych przez Wnioskodawcę brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla takiego sposobu dokumentowania, zatem Wnioskodawca może taki dokument wystawić, niemniej należy zauważyć, iż nota obciążeniowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy wypłacającego premie pieniężne i nie wywołuje skutków prawnopodatkowych dla kontrahentów Wnioskodawcy, którym wypłacane są premie pieniężne.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy opodatkowania usług świadczonych przez Odbiorców na rzecz Wnioskodawcy (Dostawcy) związanych z intensyfikacją sprzedaży (np. usług marketingowych), gdyż Wnioskodawca wskazał, że wszelkie czynności marketingowo-promocyjne stanowią odrębny przedmiot umowy i są odrębnie rozliczane na podstawie faktur VAT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.