Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/235/KDJ/13/RD-119202/13
z 18 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2013 r. Nr ILPB2/415-1015/12-4/WM wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w Ministerstwie Finansów w dniu 26 października 2012 r. (wpływ do BKIP w Lesznie w dniu 8 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniach 22 i 25 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2012 r. Wnioskodawca złożył do Ministerstwa Finansów wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Ministerstwo Finansów przy piśmie z dnia 5 listopada 2012 r. Nr PK3/033/585/LKA/2012 przekazało przedmiotowy wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Przedmiotowy wniosek wpłynął do Biura KIP w Lesznie dnia 8 listopada 2012 r.

Ponieważ wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i § 4 oraz art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. Nr ILPB2/415-1015/12-2/WM Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, iż stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej Poznaniu z dnia 17 stycznia 2013 r. uzupełniono wniosek w dniach 22 stycznia 2013 r. oraz 25 stycznia 2013 r.

Dnia 1 lutego 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając – na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako samorządowa jednostka budżetowa wykonuje zadania określone w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.). W oparciu o art. 108 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 23 ust. 7 i 9 Powiatowy Urząd Pracy (dalej także jako: „Wnioskodawca”) organizował szkolenie dla członków Powiatowej Rady Zatrudnienia. Szkolenie sfinansowano ze środków Państwowego Funduszu Pracy. Było ono przeprowadzane przez zewnętrzną jednostkę szkoleniową. Na łączny koszt szkolenia składały się również koszty wyżywienia, zakwaterowania i przejazdu, ponieważ szkolenie odbywało się poza miejscowością siedziby urzędu pracy. Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia (dalej „członkowie PRZ”) nie mają statusu pracownika Powiatowego Urzędu Pracy. Na podstawie otrzymanej interpretacji indywidualnej z dnia 23 maja 2011 r. Wnioskodawca uznał łączny koszt szkolenia członka PRZ za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji pobrał zaliczkę na podatek dochodowy z uwzględnieniem dyspozycji art. 41 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca podaje, iż od czasu otrzymania ww. interpretacji pojawiły się w obrocie prawnym rozstrzygnięcia organów podatkowych, w myśl których udział w szkoleniu nie stanowi przychodu dla członka PRZ. Wnioskodawca podaje, iż potwierdzeniem prawidłowości takiego stanowiska jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 118/12. W związku z powyższym, po stronie Wnioskodawcy pojawiły się wątpliwości co do dalszego postępowania w przedmiotowej kwestii.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie.

Czy szkolenia organizowane i finansowane dla członków powiatowych rad zatrudnienia na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 6 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415) korzystają w całości ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie należy pobierać podatku dochodowego oraz działać zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż udział członka PRZ w szkoleniu finansowanym ze środków funduszu pracy w całości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznał za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.) Naczelna Rada Zatrudnienia jest organem opiniodawczo-doradczym ministra właściwego do spraw pracy w sprawach polityki rynku pracy.

Wojewódzkie rady zatrudnienia są organami opiniodawczo-doradczymi marszałka województwa w sprawach polityki rynku pracy (art. 22 ust. 2 ww. ustawy), natomiast powiatowe rady zatrudnienia są organami opiniodawczo-doradczymi starosty w sprawach polityki rynku pracy (art. 22 ust. 3 ww. ustawy).

Ponadto w art. 23 ust. 7 tej ustawy, ustawodawca zawarł upoważnienie ustawowe dla ministra właściwego do spraw pracy do określenia, w drodze rozporządzenia, organizacji oraz trybu działania rad zatrudnienia, a także warunków, na jakich mogą uczestniczyć w posiedzeniach rad zatrudnienia przedstawiciele organów, organizacji i instytucji niereprezentowanych w radach, oraz trybu finansowania kosztów szkoleń członków rad, mając na względzie zapewnienie efektywnego dialogu społecznego.

Z kolei z postanowień rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz.U. Nr 224, poz. 2281) – stanowiącego realizację powołanego powyżej upoważnienia ustawowego – wynika, iż rada zatrudnienia może ustalić, w formie uchwały, roczny plan potrzeb szkoleniowych jej członków lub podjąć uchwałę o potrzebie zorganizowania dla zainteresowanych członków szkolenia na określony temat, związany z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (§ 8 ww. rozporządzenia).

Szkolenia członków Naczelnej Rady Zatrudnienia są finansowane przez ministra ze środków Funduszu Pracy. Szkolenia członków wojewódzkiej rady zatrudnienia są finansowane przez marszałka województwa, a powiatowej rady zatrudnienia przez starostę – w ramach limitu środków Funduszu Pracy, pozostających w ich dyspozycji (§ 9).

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy pojęcie „szkolenia” dla potrzeb tej ustawy zdefiniowała jako pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia (art. 2 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b updof wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Dyspozycja omawianego przepisu obejmuje również szkolenia otrzymane na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Istotne dla kwestii będącej przedmiotem interpretacji jest fakt, że Minister Pracy i Polityki Społecznej stoi na stanowisku, iż szkolenia członków rad zatrudnienia, o których mowa w powołanym rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy mieszczą się w zakresie definicji pojęcia „szkolenia” zawartego w art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy podzielić stanowisko Wnioskodawcy, iż sfinansowanie z Funduszu Pracy szkolenia członkom Powiatowej Rady Zatrudnienia nie powoduje obowiązku poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od wartości tego świadczenia, gdyż świadczenie to korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, na podstawie powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 26 października 2012 r., uzupełnionym w dniach 23 i 25 stycznia 2013 r., należy uznać za prawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 1 lutego 2013 r. Nr ILPB2/415-1015/12-4/WM, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.