Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-680/13/AP
z 18 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 10 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 12 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniach 23 i 25 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży trzech lokali mieszkalnych nabytych w 2013 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży trzech lokali mieszkalnych nabytych w 2013 r. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 września 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-680/13/AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 23 i 25 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W czerwcu 2013 r. Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna (poza prowadzoną działalnością gospodarczą) nabyła trzy lokale od spółdzielni mieszkaniowej na zasadzie dobrowolnej zamiany mieszkań (wykupując wkład mieszkaniowy poprzednika), do których otrzymała spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. Tytuł ten dotyczy każdego z trzech mieszkań. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać każde z tych mieszkań po wykonanym remoncie i po przekształceniu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w prawo własności. Przekształcenie w odrębną własność ww. lokali zostanie dokonane w formie aktu notarialnego. Wszystkie te lokale Wnioskodawczyni nabyła jako osoba fizyczna, a nie jako przedsiębiorca (nie istnieje prawna możliwość ich nabycia jako przedsiębiorca). Wnioskodawczyni posiada ponadto także dwie nieruchomości nabyte w 2011 poza działalnością gospodarczą, które również zamierza w tym roku sprzedać. Mieszkania wcześniej były wynajmowane. Wszystkie powyższe dane dotyczą mieszkań używanych, nabywanych na rynku wtórnym. Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem VAT, ani pośrednikiem w obrocie nieruchomościami, chociaż w 2012 r. rozszerzyła przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej o kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie, które wpłynęło do tut. Biura 25 września 2013 r., wskazano, iż:

• zakres prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej obejmuje: od 2010 r. do nadal pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe – pośrednictwo w udzielaniu kredytów bankowych (PKD 66.19.Z.) i stanowi główny przedmiot działalności gospodarczej oraz od 2012 r. kupno – sprzedaż nieruchomości na własny rachunek z rynku wtórnego (PKD 68.10.Z);
• opisane we wniosku trzy lokale mieszkalne nabyte w 2013 r. nie zostały zaliczone do towarów handlowych, ani też nie są ujęte w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej,
• przedmiotowe trzy lokale nie były, nie są i nie będą wynajmowane; poprzedni lokatorzy (którym przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu) używali tych lokali wyłączne na cele mieszkaniowe;
• w 2011 r. Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna (poza działalnością gospodarczą) nabyła w drodze przetargu od spółdzielni mieszkaniowej dwa lokale mieszkalne – odrębne prawa własności do lokali mieszkalnych. W 2011 r. przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej nie było kupno i sprzedaż nieruchomości. Działalność rozszerzyła o ten zakres dopiero w 2012 r. Lokale nabyte w 2011 r. były wynajmowane w latach 2011 i 2012, a uzyskane przychody z najmu były rozliczała tzw. ryczałtem z najmu;
• ww. nieruchomości (lokale) nabyte 2011 i 2013 r. nie zostały i nie są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;
• wydatki związane z tymi lokalami nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej;
• również wydatki na remont tych lokali nie stanowiły kosztów podatkowych. Faktury za remonty tych lokali były wystawione na Wnioskodawczynię, jako osobę prywatną nie na firmę, którą prowadzi.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy zarówno sprzedaż ww. mieszkań i nabycie w taki sposób praw do tych lokali, powinno się odbywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, skoro kupno i sprzedaż mieszkań na własny rachunek jest przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni?
2. Czy należy je sprzedać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy też poza tą działalnością?
3. Czy należy zapłacić podatek od różnicy pomiędzy przychodem a kosztami lub skorzystać z ulgi, przeznaczając pieniądze ze sprzedaży na zakup innego mieszkania (składając PIT-39 za 2013 r.)?
4. Czy nabycie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na podstawie nabycia wkładu mieszkaniowego podlega rozliczeniu dochodu z PIT-39 z lat ubiegłych?
5. Czy wartość wkładu mieszkaniowego stanowi podstawę rozliczenia w PIT-39?
6. Ile mieszkań w ciągu roku podatkowego można w taki sposób nabyć i sprzedać, aby uzyskane przychody nie stanowiły przychodów z działalności gospodarczej (czy istnieją w tym zakresie ustawowe limity)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, lokale zakupione poza prowadzoną działalnością gospodarczą bez względu na ich ilość, powinny być zbywane przez osobę fizyczną poza działalnością gospodarczą. Uzyskane dochody powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym wg stawki 19% zgodnie z art. 30e ww. ustawy. Wnioskodawczyni uważa również, że nie istnieją limity co do ilości tak sprzedanych mieszkań w danym roku kalendarzowym.

Natomiast dochody ze sprzedaży trzech lokali nabytych w 2013 r. z uwagi na fakt, że nie stanowiły przedmiotu najmu, a służyły zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych, mogą stanowić kwoty do odliczenia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Zakup tych lokali może stanowić podstawę do rozliczenia dochodu uzyskanego w latach ubiegłych (w PIT-39), bowiem środki na ich nabycie pochodziły z dochodu ze sprzedaży mieszkań z lat ubiegłych. Zdaniem Wnioskodawczyni, dochody uzyskane ze sprzedaży lokali nabytych w 2013 r., jako mieszkań lokatorskich (ze środków stanowiących dochód ze sprzedaży mieszkań w latach ubiegłych) po ich przekształceniu w odrębną własność, mogą zostać uwzględnione do rozliczenia dochodu z 2012 r. ze sprzedaży mieszkań rozliczonego w PIT-39 za 2012 r.

Wartość wkładu mieszkaniowego potwierdzona dowodem KP i KW ze spółdzielni mieszkaniowej na podstawie wyceny rzeczoznawcy majątkowego na zlecenie spółdzielni, stanowi cenę nabycia – zakupu tych lokali. Zdaniem Wnioskodawczyni, wartość wkładu mieszkaniowego stanowi podstawę rozliczenia uwzględnioną w PIT-39. Wartość ta stanowi bowiem cenę zakupu nieruchomości, w ten sposób nabytej przez osobę prywatną, a nie w ramach działalności gospodarczej i która powinna zostać sprzedana również poza prowadzoną działalnością gospodarczą (powinno to zostać rozliczone na druku PIT-39). Przychód ze sprzedaży powinien zostać pomniejszony o koszty wartości wkładu mieszkaniowego oraz o koszty remontów i inne koszty nabycia. Tak obliczony dochód winien być opodatkowany stawką 19% zgodnie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będzie też winien zostać przeznaczony na wydatki mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Wnioskodawczyni uważa, że nie istnieją ustawowe limity roczne określające ilości sprzedawanych mieszkań, które mogą zostać rozliczone w PIT-39 przez podatnika – osobę prywatną (poza prowadzoną działalnością gospodarczą).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a – c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) - c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie podlega, w świetle ww. przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.
  
  

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym od sprzedaży nieruchomości źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Przy czym zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.
   
   

Jak wynika z powyższego, dla celów podatkowych działalność prowadzona przez podatnika może być uznana za działalność gospodarczą pod warunkiem, że uzyskiwane przychody nie stanowią przychodów z jednego ze źródeł przychodów wymienionego w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a nie m.in. przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na następujących przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób ciągły,
3. prowadzeniu jej w sposób zorganizowany,
4. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
   
   

W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przy czym, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają ilości dokonanych transakcji kupna i sprzedaży nieruchomości, czy też ilości sprzedanych nieruchomości w ciągu roku podatkowego, warunkującej uznanie, że są one dokonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy też poza tą działalnością.

Jak wynika z treści złożonego wniosku oraz jego uzupełnienia, od 2010 r. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie pozostałej działalności wspomagającej usługi finansowe – pośrednictwa w udzielaniu kredytów bankowych, natomiast w 2012 r. poszerzyła zakres tej działalności o kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. W czerwcu 2013 r. Wnioskodawczyni nabyła trzy lokale mieszkalne od spółdzielni mieszkaniowej na zasadzie dobrowolnej zamiany mieszkań (wykupując wkład mieszkaniowy poprzednika), do których otrzymała spółdzielcze lokatorskie prawa do lokali mieszkalnych. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać każde z tych mieszkań po wykonaniu ich remontu i po przekształceniu spółdzielczych lokatorskich praw do lokali mieszkalnych w prawa własności.

Z powyższego wynika zatem, iż Wnioskodawczyni nabyła ww. lokale w celu ich dalszej odsprzedaży. Działania takie mają więc na celu osiągnięcie korzyści ze sprzedaży, co jest charakterystyczne dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej. Istotną w niniejszej sprawie jest również okoliczność, iż sprzedaż wskazanych nieruchomości nastąpi w okresie prowadzenia przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Wskazana we wniosku aktywność Wnioskodawczyni na rynku nieruchomości, czynności jakie musi podjąć aby doszło do przedmiotowej sprzedaży lokali nabytych w 2013 r. wskazują, iż sprzedaż ta nie będzie miała charakteru incydentalnego i nie stanowi realizacji sporadycznego zamierzenia. Podejmowane przez Wnioskodawczynię działania mają charakter powtarzalny (ciągły), zorganizowany i zarobkowy, spełniają więc przesłanki uznania ich za prowadzone w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, skoro jak sama Wnioskodawczyni wskazała – od 2012 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, a trzy ww. lokale mieszkalne nabyła w 2013 r., a więc w okresie prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami i z zamiarem ich dalszej odsprzedaży, to działania te jednoznaczne wskazują na prowadzenie działalności gospodarczej w tym zakresie i dokonywane winny być w ramach tej działalności. W konsekwencji, przychód uzyskany ze sprzedaży tych trzech lokali mieszkalnych Wnioskodawczyni zobowiązana będzie zakwalifikować do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Tym samym, dochód z tej sprzedaży należy obliczyć i opodatkować w sposób właściwy dla tego źródła przychodów (stosownie do wyboru formy opodatkowania uzyskanych z działalności gospodarczej dochodów) w ramach tego źródła przychodów, a nie w sposób wskazany w art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 30e ust. 1 ww. ustawy dotyczy bowiem opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a nie dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W konsekwencji dochodem ze sprzedaży poszczególnych lokali mieszkalnych będzie nadwyżka przychodów z jego sprzedaży nad kosztami jego uzyskania, a więc w szczególności wydatki poniesione na nabycie i remont lokalu.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie określenia źródła przychodów z tytułu sprzedaży nabytych w 2013 r. nieruchomości lokalowych oraz sposobu opodatkowania dochodu uzyskanego z tego tytułu, należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży ww. trzech nieruchomości lokalowych nabytych w 2013 r., stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Przy czym, stosownie do treści art. 30e ust. 1 ww. ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Ponadto w myśl art. 30e ust. 6 ww. ustawy, przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania, jeżeli:

1. budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów są przedmiotem działalności gospodarczej podatnika;
2. przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw stanowi przychód z działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1.
   
   

Z powyższego wynika zatem, iż zwolnienie określone w cyt. wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do przychodów uzyskanych ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Natomiast, jak wykazano powyżej, Wnioskodawczyni, z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości lokalowych (nabytych w 2013 r.), uzyska przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w odniesieniu do tego przychodu (dochodu), zwolnienie określone w ww. przepisie nie znajdzie zastosowania. Zatem, udzielenie odpowiedzi na pytanie wymienione we wniosku jako piąte i szóste, a tym samym i dokonanie w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawczyni, jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.