Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-647/13/ASz
z 19 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 20 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 04 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w zakresie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego – jest prawidłowe,
• w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 22 sierpnia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-647/13/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 04 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest muzykiem a źródłem jego utrzymania są koncerty. W związku z nimi Wnioskodawca podpisuje umowy o dzieło.

Wnioskodawca wskazał, że przysługuje mu prawo odliczania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.

W dniu 25 maja 2013 r. Wnioskodawca miał zagrać koncert dla państwowej wyższej szkoły zawodowej. Jednakże szkoła (organizator koncertu) odwołała go w ostatniej chwili (godzinę przed).

W związku z tym, na podstawie wezwania do zapłaty kary umownej, organizator przelał Wnioskodawcy kwotę kary umownej w wysokości 100% wynagrodzenia. Wnioskodawca wskazał, że zapłata kary umownej wynikała z zapisów zawartej przez Wnioskodawcę z organizatorem koncertu umowy o dzieło.

Do tej pory podatek odprowadzała zawsze strona zamawiająca usługi. Tym razem Wnioskodawca inaczej niż zwykle otrzymał kwotę brutto, a nie netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakiej wysokości Wnioskodawca powinien zapłacić podatek i jakiej wysokości koszty uzyskania przychodu zastosować?

Wnioskodawca uważa, że w związku z tym, iż wszelkie koszty związane z organizacją i przygotowaniem dzieła (koszty przejazdów, noclegów, zakup niezbędnego sprzętu, scenografii a także zakup aranżacji utworów i wielodniowe próby), zostały przez Wnioskodawcę poczynione i opłacone, powinien zapłacić 18% podatek dochodowy i zastosować 50% koszty uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy źródłami przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest muzykiem a źródłem jego utrzymania są koncerty. W związku z nimi Wnioskodawca podpisuje umowy o dzieło.

W dniu 25 maja 2013 r. Wnioskodawca miał zagrać koncert dla państwowej wyższej szkoły zawodowej. Jednakże szkoła (organizator koncertu) odwołała go w ostatniej chwili.

W związku z tym, na podstawie wezwania do zapłaty kary umownej, organizator przelał Wnioskodawcy kwotę kary umownej w wysokości 100% wynagrodzenia. Wnioskodawca wskazał, że zapłata kary umownej wynikała z zapisów zawartej przez Wnioskodawcę z organizatorem koncertu umowy o dzieło.

Wnioskodawca uważa, że od otrzymanej kwoty powinien zapłacić 18% podatek dochodowy z uwzględnieniem 50% kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku osoby, która uzyskuje przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy o dzieło, przysługują zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 cyt. ustawy – koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu.

Inaczej jest traktowana sprawa kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów w przypadku uzyskiwania przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umów o dzieło.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, który stanowi, że koszty uzyskania z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 tejże ustawy, takich jak np.: „artysta wykonawca”, „korzystanie przez artystów wykonawców z praw pokrewnych”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późń. zm.). Prawa pokrewne w rozumieniu tej ustawy stanowią prawa do artystycznych wykonań. Ustawa określa prawne zasady ochrony artystycznych wykonań, regulując prawa do artystycznych wykonań w oddziale 1 rozdziału 11 traktującego o prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 85 ust. 1 tej ustawy, każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Ustęp 2 art. 85 stanowi, że artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Artykuł 86 ust. 1 przewiduje, że artyście wykonawcy przysługuje, w granicach przewidzianych przepisami ustawy, wyłączne prawo do ochrony dóbr osobistych (pkt 1) i korzystania z artystycznego wykonania i rozporządzenia nim na poszczególnych polach eksploatacji (pkt 2). Na mocy art. 86 ust. 2 ww. ustawy, artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż jak wyżej wykazano, o zastosowaniu kosztów w wysokości 50%, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decyduje fakt uzyskania przychodu za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego i praw pokrewnych.

Natomiast uregulowania dotyczące kar umownych zawarte są w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 z późn. zm.). Przepis art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Z wniosku wynika, że organizator konkursu wypłacił Wnioskodawcy karę umowną za niewywiązanie się z warunków zawartej umowy o dzieło (odwołanie koncertu). Kwota kary umownej wynikała z zawartej z organizatorem koncertu umowy. W związku z powyższym nie można uznać, że Wnioskodawca, otrzymując powyższą kwotę, uzyskał przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego i praw pokrewnych. Wypłaty kary umownej z tytułu niewywiązania się z zawartej umowy nie można utożsamiać z wynagrodzeniem za wykonanie utworów na koncercie. Jak wyżej wykazano tylko w sytuacji uzyskania przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego i praw pokrewnych można zastosować koszty w wysokości 50%, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto należy zauważyć, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z organizacją koncertu (koszty przejazdów, noclegów, zakupu niezbędnego sprzętu, scenografii a także koszty zakupu aranżacji utworów i wielodniowe próby) zostały przez niego poniesione w celu osiągnięcia przychodu z tytułu wynagrodzenia za występ a nie w celu otrzymania kary umownej.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy zatem stwierdzić, że otrzymana przez Wnioskodawcę kwota kary umownej podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego, o ile wysokość otrzymanej kary umownej mieści się w pierwszym przedziale skali podatkowej, należy uznać za prawidłowe, natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.