Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-603/13-4/AWa
z 10 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności świadczonych na podstawie kontraktu menedżerskiego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności świadczonych na podstawie kontraktu menedżerskiego. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 września 2013 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W kwietniu bieżącego roku Wnioskodawca podpisał umowę menedżerską (dalej: Umowa) z Uczelnią Wyższą (dalej: Uczelnia) poza prowadzoną działalnością gospodarczą. W ramach podpisanej umowy Uczelnia powierza Wnioskodawcy stanowisko Kanclerza Uczelni, co wiąże się z prowadzeniem następujących spraw (dalej: Usługi).

1. Zarządzanie finansami, pracownikami, infrastrukturą Uczelni.
2. Analiza działalności Uczelni pod kątem efektywności finansowej i rekomendowanie zmian służących zwiększeniu efektywności.
3. Rozwój produktów obecnych i tworzenie nowych źródeł przychodów.
4. Dbałość o jakość oferowanych produktów.
5. Rozwijanie pracowników poprzez różne formy warsztatów, szkoleń.
6. Koordynacja procesu planowania i rozliczania kosztów Uczelni.
   
   

Powyższe Usługi Wnioskodawca prowadzi samodzielnie, chyba że dla danej czynności wymagana jest zgoda lub uchwała Rektora lub współdziałanie z innymi osobami.

Na cele świadczenia Usług Uczelnia zapewni stosowne warunki pracy włączając zapewnienie odpowiedniego wyposażenia i sprzętu.

Umowa określa stosowne stałe wynagrodzenie płatne w terminie do 10-go dnia następnego miesiąca. W przypadku nienależytego wykonania usługi przez Wnioskodawcę, wysokość odszkodowania powinna odpowiadać wysokości szkody faktycznie poniesionej przez Uczelnię, lecz nie może przekroczyć trzykrotności kwoty miesięcznego wynagrodzenia.

Jednocześnie Wnioskodawca z początkiem roku rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, w ramach której jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca zamierza kontynuować prowadzenie działalności w zmniejszonym zakresie wynikającym z dodatkowego zaangażowania czasu w świadczenie Usług dla Uczelni.

Pismem z dnia 30 września 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny o następujące informacje:

1. Zainteresowany prowadzi działalność zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności w szczególności w zakresie:
   
   • PKD 70.22.Z działalność gospodarczą w zakresie pozostałego doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania,
     
   • PKD 70.21.Z Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja PKD 85.602 Działalność wspomagająca edukację.
2. Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług na podstawie zawartej z Uczelnią Umowy stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.
   
3. Zgodnie z zapisem Umowy: „W przypadku nienależytego wykonania usługi przez Wnioskodawcę, wysokość odszkodowania powinna odpowiadać wysokości szkody faktycznie poniesionej przez Uczelnię, lecz nie może przekroczyć trzykrotności kwoty miesięcznego wynagrodzenia.” Oznacza to, że Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich. Odpowiedzialność ponosi Uczelnia, która ma prawo dalszego pociągnięcia Wnioskodawcy do odpowiedzialności, jednak jedynie do określonej kwoty.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z jednoczesnym uzyskiwaniem przychodów w ramach działalności gospodarczej, które są opodatkowane podatkiem VAT oraz z tytułu wykonywania usług zarządzania na podstawie kontraktu menedżerskiego, te ostatnie przychody będą również opodatkowane podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu świadczenia Usług wykonywanych na podstawie Umowy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż spełnione są warunki, o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, niezbędne do wyłączenia czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy z definicji samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą nie uznaje się m.in. czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli m.in. przychody z kontraktów menedżerskich, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 5 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski. Czynności powyższe muszą być wykonywane przez podatnika VAT, co wynika wprost z art. 2 ust. 1 lit a) oraz c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r.), dalej: Dyrektywa VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są między innymi osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na jej cel lub rezultat. Ustawa o VAT, w art. 15 ust. 2, zawiera autonomiczną definicję działalności gospodarczej, rozumiejąc pod tym pojęciem wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, także wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że za osobę wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą nie może być uznana osoba fizyczna, prowadząca działalność na rzecz określonego podmiotu, która:

1. przy prowadzeniu działalności korzysta wyłącznie lub przede wszystkim z organizacji i infrastruktury podmiotu, na rzecz którego działalność jest wykonywana;
2. nie ponosi ekonomicznego ryzyka działalności (np. ma zapewnione stałe wynagrodzenie, umowa nie uzależnia wypłaty wynagrodzenia od dokonania zapłaty przez kontrahentów zleceniodawcy);
3. nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (odpowiedzialność ta spoczywa na podmiocie, na rzecz którego wykonywana jest praca).
   
   

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że czynności wykonywane przez niego na podstawie Umowy nie stanowią „samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej”, co stanowi przesłankę przemawiającą za brakiem ich opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r. art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl natomiast przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

W katalogu przychodów wymienionych w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

• wykonywania tych czynności,
• wynagrodzenia,
• oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
  
  

Istotne zatem znaczenie ma treść zawartej umowy, gdyż w świetle powyższych przepisów podatnik wykonujący czynności w ramach takiej umowy przy spełnieniu wyżej wymienionych warunków nie jest uznawany za podatnika podatku od towarów i usług.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W przypadku dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym, istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy jeszcze raz przypomnieć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przywołany przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi implementację do prawa krajowego art. 4 ust. 4 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. UE L.) (obecnie art. 10 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz.U. UE L 347 z 11.12.2006, s. 1). Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 VI Dyrektywy, warunkiem posiadania statusu podatnika jest prowadzenie działalności gospodarczej samodzielnie i niezależnie. Wyjaśnienie terminu „samodzielnie” znajduje się w ust. 4 tego artykułu, zgodnie z którym użycie sformułowania „samodzielnie” w ust. 1, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzy między pracodawcą a pracownikiem co do warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

A zatem, wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem że podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach sprecyzował, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (orzeczenia w sprawie C-202/90 Jayuntamiento de Sewilla a Rec Avdadores de Tributes de las Zona Primera y Sekunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii).

Z opisu sprawy wynika, że w kwietniu bieżącego roku Wnioskodawca podpisał umowę menedżerską z Uczelnią Wyższą poza prowadzoną działalnością gospodarczą. W ramach podpisanej umowy Uczelnia powierza Wnioskodawcy stanowisko Kanclerza Uczelni, co wiąże się z prowadzeniem następujących spraw: zarządzanie finansami, pracownikami, infrastrukturą Uczelni, analiza działalności Uczelni pod kątem efektywności finansowej i rekomendowanie zmian służących zwiększeniu efektywności, rozwój produktów obecnych i tworzenie nowych źródeł przychodów, dbałość o jakość oferowanych produktów, rozwijanie pracowników poprzez różne formy warsztatów, szkoleń, koordynacja procesu planowania i rozliczania kosztów Uczelni. Powyższe Usługi Wnioskodawca prowadzi samodzielnie, chyba że dla danej czynności wymagana jest zgoda lub uchwała Rektora lub współdziałanie z innymi osobami. Na cele świadczenia Usług Uczelnia zapewni stosowne warunki pracy włączając zapewnienie odpowiedniego wyposażenia i sprzętu. Umowa określa stosowne stałe wynagrodzenie płatne w terminie do 10-go dnia następnego miesiąca. W przypadku nienależytego wykonania usługi przez Wnioskodawcę, wysokość odszkodowania powinna odpowiadać wysokości szkody faktycznie poniesionej przez Uczelnię, lecz nie może przekroczyć trzykrotności kwoty miesięcznego wynagrodzenia. Jednocześnie Wnioskodawca z początkiem roku rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, w ramach której jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca zamierza kontynuować prowadzenie działalności w zmniejszonym zakresie wynikającym z dodatkowego zaangażowania czasu w świadczenie Usług dla Uczelni. Zainteresowany prowadzi działalność zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności w szczególności w zakresie: PKD 70.22.Z działalność gospodarczą w zakresie pozostałego doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, PKD 70.21.Z Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja oraz PKD 85.602 Działalność wspomagająca edukację. Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług na podstawie zawartej z Uczelnią Umowy stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z zapisem Umowy: „W przypadku nienależytego wykonania usługi przez Wnioskodawcę, wysokość odszkodowania powinna odpowiadać wysokości szkody faktycznie poniesionej przez Uczelnię, lecz nie może przekroczyć trzykrotności kwoty miesięcznego wynagrodzenia.” Oznacza to, że Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich. Odpowiedzialność ponosi Uczelnia, która ma prawo dalszego pociągnięcia Wnioskodawcy do odpowiedzialności, jednak jedynie do określonej kwoty.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem występują przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co oznacza, że zostały spełnione kryteria wyłączające świadczenie usług z czynności podlegających tej ustawie. Zatem czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach kontraktu menedżerskiego nie należy uznawać za czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że Uczelnia zapewnia Zainteresowanemu stosowne warunki pracy, w tym zapewnienie odpowiedniego wyposażenia i sprzętu. Umowa zawarta pomiędzy Stronami określa stosowne stałe wynagrodzenie płatne w terminie do 10-go dnia następnego miesiąca, a więc nie jest wynikiem intensywności podejmowanych przez Wnioskodawcę działań i ich skuteczności. Wynagrodzenie Zainteresowanego z tytułu świadczenia usług na podstawie zawartej z Uczelnią Umowy stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z zapisem Umowy: „W przypadku nienależytego wykonania usługi przez Wnioskodawcę, wysokość odszkodowania powinna odpowiadać wysokości szkody faktycznie poniesionej przez Uczelnię, lecz nie może przekroczyć trzykrotności kwoty miesięcznego wynagrodzenia.” Oznacza to, że Zainteresowany nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich. Odpowiedzialność ponosi Uczelnia, która ma prawo dalszego pociągnięcia Wnioskodawcy do odpowiedzialności, jednak jedynie do określonej kwoty. Z opisu sprawy nie wynika zatem, by usługi świadczone przez Zainteresowanego były wykonywane w warunkach niepewności co do popytu, konkurencji, czy ostatecznego rezultatu podejmowanych działań. Stąd też, brak jest elementu ryzyka ekonomicznego, które jest integralnie związane z każdą działalnością gospodarczą.

Podsumowując, wykonywane przez Zainteresowanego czynności świadczone na rzecz Uczelni na podstawie kontraktu menedżerskiego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pomimo faktu, że Wnioskodawca uzyskuje jednocześnie opodatkowane podatkiem VAT przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego, a szczególności informacji, że Zainteresowany nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.