INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2.09.2013 r. (data wpływu 3.09.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątku oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku ich nabyciem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3.09.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątku oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku ich nabyciem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – Spółka komandytowo-akcyjna (dalej: „Zbywca”) jest producentem produktów leczniczych, wyrobów medycznych, produktów biobójczych, suplementów diety, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego oraz kosmetyków. Ponadto Zbywca prowadzi usługowe wytwarzanie produktów na rzecz innych podmiotów. Zbywca dysponuje jednym zakładem produkcyjnym i jest w trakcie budowy nowego zakładu produkcyjnego. Asortyment Zbywcy obejmuje, według stanu na dzień złożenia wniosku, ponad 250 pozycji indeksowych produktów, przy czym pozycja indeksowa oznacza również różne postacie, różne opakowania lub różne ilości jednostek tego samego produktu.

Obecnie Zbywca prowadzi zaawansowane negocjacje z B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Nabywca” lub „Wnioskodawca”), których efektem ma być zawarcie umowy sprzedaży praw do około 135 pozycji indeksowych produktów Zbywcy (dalej: „Transakcja”, „Umowa”) na rzecz Nabywcy. W związku z Umową, Nabywca zapłaci na rzecz Zbywcy cenę określoną we wspomnianej umowie sprzedaży.

Nabywca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i prowadzi działalność m.in. w zakresie dystrybucji produktów marek dermokosmetycznych oraz medycyny estetycznej.

W skład przedmiotu Transakcji mają wejść wszelkie prawa własności intelektualnej do zbywanych produktów, w szczególności licencje, znaki towarowe, receptury, procesy technologiczne, dokumentacja wytwarzania, dokumentacja związana z dopuszczeniem produktów do obrotu, know-how, bez względu na to, czy są przedmiotem jakiejkolwiek oficjalnej rejestracji.

Ponadto, w ramach Transakcji Nabywca przejmie, w trybie przepisów prawa farmaceutycznego, status podmiotu odpowiedzialnego w odniesieniu do zbywanych produktów leczniczych, co jest naturalną konsekwencją zbycia praw do tych produktów.

Nabywca zamierza również przejąć łącznie około 25 obecnych pracowników działu sprzedaży Zbywcy (w tym przedstawicieli handlowych, kierowników regionalnych, key account menedżera, telemarketerów i kierownika działu telemarketingu), przy czym Zbywca zatrudnia obecnie ponad 200 pracowników (w tym w dziale sprzedaży ponad 50 pracowników) i te pozostałe osoby będą nadal zatrudnione po Transakcji w dziale sprzedażowym Zbywcy. Zbywca w związku z dokonaniem Transakcji poinformuje tych pracowników o przejściu ich stosunków pracy na Nabywcę zgodnie z art. 23(1) Kodeksu pracy. Należy wskazać, że pracownicy, którzy zostaną przejęci przez Nabywcę zajmują się produktami, do których prawa zostaną sprzedane, ale w pewnym zakresie zajmują się również pozostałymi produktami. Podobnie, pracownicy, którzy nie zostaną przejęci zajmują się również obiema grupami produktów (produkty, do których prawa zostaną sprzedane, oraz produkty, które nie są przedmiotem Transakcji).

Pracownicy Zbywcy, których przejęciem jest zainteresowany Nabywca, stanowią jedynie część obecnego zespołu sprzedażowego, a dokonanie Transakcji nie oznacza zaniechania aktywności sprzedażowej Zbywcy. Pozostała część zespołu sprzedażowego będzie nadal prowadzić działalność w odniesieniu do produktów Zbywcy nie będących przedmiotem Transakcji. Nabywca nie zatrudni ani jednego pracownika działu produkcyjnego Zbywcy. Poza wspomnianymi wyżej pracownikami Nabywca nie zamierza zatrudnić żadnego innego pracownika zatrudnionego obecnie u Zbywcy (np. członków kadry zarządzającej Zbywcy, księgowych itd.).

W ramach Transakcji nie nastąpi przeniesienie jakichkolwiek praw do jakichkolwiek składników infrastruktury produkcyjnej (budynki hal produkcyjnych, maszyny produkcyjne, inne) Zbywcy. Nie dojdzie również do nabycia przez Nabywcę nieruchomości ani żadnych elementów majątku trwałego. Jedynie składniki majątku trwałego Zbywcy wykorzystywane bezpośrednio przez przejmowanych w ramach Transakcji pracowników (komputery, samochody służbowe, telefony komórkowe, itd.) zostaną udostępnione Nabywcy na podstawie umów najmu lub dzierżawy. Przedmiotem Transakcji nie będą inne składniki majątku Zbywcy, takie jak np. inna infrastruktura teleinformatyczna (np. serwery), takie składniki majątku mogą zostać jednak, na podstawie odrębnych ustaleń udostępnione do używania przez Nabywcę.

Zbywca i Nabywca zamierzają również ustalić, że po zawarciu Transakcji Zbywca będzie świadczył za odrębnie ustalonym wynagrodzeniem oraz w okresie ograniczonym do kilku miesięcy (około 6 miesięcy) na rzecz Nabywcy usługi w zakresie logistyki produktów, do których prawa zostaną sprzedane (m.in. przechowywanie produktów w magazynie, przetwarzanie i realizacja zamówień kontrahentów, wystawianie faktur Nabywcy, zarządzanie zwrotami produktów, itp.) oraz w zakresie obowiązków związanych ze statusem podmiotu odpowiedzialnego w odniesieniu do produktów, do których prawa zostaną sprzedane, a także w zakresie zarządzania jakością procesów dotyczących przechowywania oraz dystrybucji tych produktów.

W ramach planowanej Transakcji nie dojdzie do przejęcia istniejących zobowiązań handlowych (długów) tj. długów z tytułu nabytych przez Zbywcę towarów i usług – ani należności Zbywcy powstałych w związku z prowadzoną działalnością produkcyjną, ani działalnością dystrybucyjną (zarówno jeśli chodzi o działalność Zbywcy związaną z przedmiotem Transakcji jak i nie związaną z jej przedmiotem).

Zobowiązania Zbywcy wobec przejmowanych pracowników z tytułu płac zostaną uregulowane przez Zbywcę przed Transakcją, a zatem nie będzie zachodzić odpowiedzialność Nabywcy z tego tytułu.

Zbywca, na mocy umowy sprzedaży praw do części produktów, po dokonaniu Transakcji zaprzestanie dystrybucji sprzedanych produktów, przekaże Nabywcy listy odbiorców i udzieli wsparcia w zawarciu przez Nabywcę lub przejęciu przez Nabywcę umów dystrybucyjnych z dotychczasowymi odbiorcami Zbywcy (wyłącznie w zakresie zbywanych produktów). W taki sam sposób Zbywca będzie współdziałał z Nabywcą w zakresie innych umów, związanych z dystrybucją zbywanych produktów (np. umowy z podmiotami magazynującymi produkty lub z ich producentami). Strony Transakcji (Zbywca i Nabywca) mogą ustalić w toku dalszych negocjacji (i może zostać to zawarte w umowie dotyczącej Transakcji), że zawarcie umów o dystrybucję nabywanych przez Nabywcę w ramach Transakcji produktów oraz innych umów związanych z dystrybucją produktów będących przedmiotem Transakcji będzie stanowiło warunek realizacji Transakcji (w takiej sytuacji, jeżeli nie dojdzie do zawarcia przez Nabywcę wskazanych umów, Transakcja nie zostanie zrealizowana).

Dodatkowo, w ramach Transakcji, ze Zbywcy na Nabywcę przeniesione zostaną umowy, na mocy których podmioty trzecie będące producentami produktów dystrybuowanych dotychczas przez Zbywcę produkowały i dostarczały Zbywcy część produktów, do których prawa są przedmiotem Transakcji. Po przeniesieniu tych umów, Nabywca będzie na ich mocy zamawiał produkcję oraz nabywał wspomniane produkty od tych podmiotów trzecich. Należy podkreślić, że zobowiązania handlowe (długi) wynikające z dostaw dokonanych przed Transakcją na rzecz Zbywcy nie zostaną przeniesione na Nabywcę.

W ramach Transakcji (odpowiednie zapisy znajdą się w umowie sprzedaży praw do części produktów) planowane jest powierzenie przez Nabywcę Zbywcy usługowego wytwarzania istotnej części produktów będących przedmiotem Transakcji na rzecz Nabywcy, na podstawie odrębnej umowy, która zostanie zawarta po zawarciu umowy sprzedaży praw do części produktów Zbywcy (Transakcja). Nabywca nie posiada bowiem odpowiedniego zaplecza technicznego w Polsce, aby prowadzić samodzielnie produkcję większości produktów (do których Nabywca nabędzie prawa).

Zbywane składniki majątkowe nie są wyodrębnione organizacyjnie w przedsiębiorstwie Zbywcy, tzn. nie stanowią samodzielnej lub oddzielnej części w jej strukturze organizacyjnej (oddziału, wydziału) ani nie są wyodrębnione finansowo. Oznacza to, że Zbywca nie przypisuje wprowadzonej ewidencji rachunkowej oraz przygotowywanych sprawozdaniach finansowych, składnikom materialnym i niematerialnym stanowiącym przedmiot Transakcji określonych przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań. Księgi rachunkowe Zbywcy nie wyodrębniają przykładowo odrębnych kont dla ewidencji zdarzeń (przychodów, kosztów, zobowiązań i należności) związanych z produktami, do których prawa zostaną zbyte.

Produkty, do których prawa zostaną zbyte, stanowią większość ogólnego asortymentu Zbywcy, który po Transakcji zachowa prawa do pozostałych produktów i dystrybucji pozostałych produktów, a ponadto będzie opracowywał i rozwijał nowe linie produktowe.

W ramach Transakcji, na Nabywcę nie zostanie przeniesiona gotówka Zbywcy.

Należy wskazać, że celem Nabywcy jest zagwarantowanie sobie nabycia wszystkich aktywów, związanych z nabywanymi prawami do pakietu produktów i warunkujących możliwość obrotu tymi produktami oraz czerpania z tego przychodów, nawet gdyby z jakichś przyczyn nie zostały wyraźnie w umowie wymienione (jest to szereg składników, w tym dokumentacji, których wyczerpujące w 100% opisanie w umowie jest technicznie trudne i niecelowe). Stąd, dla celów biznesowych, w planowanej umowie mogą być użyte w odniesieniu do przedmiotu Transakcji określenia ogólne „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, „business unit” lub podobne, ale nie w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa stosowanej na gruncie przepisów podatkowych, lecz jako pojęcia używane dla potrzeb umowy.

Zbywca w związku z dokonaniem Transakcji zamierza wystawić fakturę VAT.

Zarówno Zbywca jak i Nabywca są zarejestrowanymi podatnikami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż składników majątku w ramach Transakcji opisanej w stanie faktycznym będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług...
2. Czy Nabywcy przysługuje prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z dokonaniem Transakcji...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym Transakcja, polegająca na sprzedaży wskazanych elementów majątku, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z tym Zbywca powinien wykazać podatek należny z tego tytułu. Zdaniem Wnioskodawcy mamy bowiem do czynienia z odpłatną dostawą towarów oraz świadczeniem usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”).

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot Transakcji nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT a zatem Transakcja nie podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży składników majątku będących przedmiotem Transakcji mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, iż dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W związku z tym Zbywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu przedmiotowej Transakcji i udokumentowania tego fakturą VAT.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. I tak zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP. Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot Transakcji nie stanowi ani przedsiębiorstwa Zbywcy ani też jego zorganizowanej części i w związku z tym Transakcja nie podlega wyłączeniu spod przepisów ustawy o VAT.

Przedmiot Transakcji nie stanowi przedsiębiorstwa Zbywcy, gdyż po Transakcji Zbywca będzie nadal prowadził działalność gospodarczą przy wykorzystaniu części posiadanych obecnie aktywów (tzn. Transakcja nie obejmie całego przedsiębiorstwa Zbywcy).

Jednocześnie przedmiot Transakcji nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, z uwagi na brak spełnienia przesłanek wskazanych w definicji ustawowej Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przytoczonej definicji wynika, że aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za ZCP, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, obejmujący również zobowiązania;
2. zespół składników musi być organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
3. zespół składników musi być finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
4. składniki te muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (tzw. wyodrębnienie funkcjonalne).
   
   

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. W szeregu interpretacji Ministerstwa Finansów (m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2013 roku, sygn. IPPP2/443-104/13-2/KOM) zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych nie jest wyodrębniony organizacyjnie w ramach przedsiębiorstwa Zbywcy. Produkty będące elementem Transakcji stanowią część asortymentu produktów produkowanych przez dział produkcyjny Spółki. Produkty te są wytwarzane w tym samym zakładzie produkcyjnym, przy użyciu tego samego sprzętu oraz przez tych samych pracowników działu produkcyjnego co produkty nie stanowiące przedmiotu Transakcji.

Pracownicy, którzy zostaną przejęci w ramach Transakcji również nie stanowili odrębnego zespołu sprzedażowego przeznaczonego do prowadzenia działalności wyłącznie w zakresie sprzedaży produktów stanowiących przedmiot Transakcji. Działalność z zakresu sprzedaży produktów stanowiących przedmiot Transakcji prowadzili zarówno pracownicy, którzy zostaną przejęci przez Nabywcę w ramach Transakcji, jak również ci, którzy po dokonaniu Transakcji pozostaną zatrudnieni u Zbywcy.

Oznacza to, że przedmiot Transakcji nie jest wyodrębniony organizacyjnie.

Wyodrębnienie finansowe

Jak podkreśla Minister Finansów w szeregu interpretacji indywidualnych (m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 lutego 2013 roku sygn. IPPP1/443-1232/12-4/JL) wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2013 roku (sygn. IPPP1/443-257/13-2/MP) „aspekt finansowy wyodrębnienia oznacza, iż powinno być możliwe przypisanie każdej z niezależnie funkcjonujących jednostek w strukturach podatnika określonych przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań, będących efektem prowadzonej przez każdą z wyodrębnionych części działalności”.

Jak wskazano, Zbywca nie przypisuje składnikom materialnym i niematerialnym stanowiącym przedmiot Transakcji określonych przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań. Księgi rachunkowe Zbywcy nie wyodrębniają przykładowo odrębnych kont dla ewidencji zdarzeń (przychodów, kosztów, zobowiązań i należności) związanych z produktami, do których prawa zostaną zbyte.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym brak jest u Zbywcy odpowiedniego przyporządkowania i ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych do składników majątku zbywanych w ramach Transakcji. W związku z tym, nie jest możliwe oddzielenie sytuacji finansowej Zbywcy od sytuacji finansowej przedmiotu Transakcji oraz uznanie, że przedmiot Transakcji jest wyodrębniony finansowo.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Jak podkreśla się w doktrynie prawa podatkowego oraz interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy ww. strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa (tak m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. IPPP3/443-1202/12-2/SM).

Podkreśla się również, że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych składników przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa (tak m.in. interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 listopada 2012 r., sygn. IPPP1/443-886/12-2/IGo).

W tym zakresie należy uznać, że składniki stanowiące przedmiot Transakcji nie umożliwią Nabywcy podjęcia działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa w zakresie produkcji oraz dystrybucji produktów objętych zakresem Transakcji.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w ramach Transakcji Nabywca nie nabędzie żadnych nieruchomości oraz sprzętu technicznego niezbędnego do produkcji produktów, ani nie przejmie pracowników działu produkcyjnego Zbywcy. W ramach Transakcji nie zostanie również przejęta gotówka i rachunki bankowe Zbywcy.

Nabywca planuje co prawda zawarcie umowy ze Zbywcą w celu powierzenia mu produkcji przedmiotowych produktów oraz świadczenia przez Zbywcę innych usług umożliwiających Nabywcy prowadzenie działalności w zakresie dystrybucji tych produktów, jednak oceniając możliwość prowadzenia działalności polegającej na produkcji i dystrybucji produktów wyłącznie w oparciu o składniki materialne i niematerialne stanowiące elementy Transakcji nie jest możliwe przyjęcie, że tylko przy ich użyciu, Nabywca będzie w stanie prowadzić działalność w tym zakresie.

Na kluczowy charakter faktu posiadania przez składniki wchodzące w skład danej transakcji zdolności do samodzielnego funkcjonowania na rynku jako odrębny podmiot gospodarczy przy ocenie czy przedmiot danej transakcji stanowi ZCP, zwracają uwagę zarówno organy podatkowe jak i sądy administracyjne m.in.:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 5 kwietnia 2013 roku (sygn. IBPP4/443-l3/13/EK) wskazał:
  
  

„Mając na uwadze powyższe, w ocenie tut. organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.”

• oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 roku (sygn. I FSK 1536/11), który wskazał:
  
  

„Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą”.

Tym samym, w opisanym zdarzeniu przyszłym zbywane w ramach Transakcji składniki materialne i niematerialne nie są w stanie bez istotnych zmian i uzupełnień (zorganizowanie linii produkcyjnej i zatrudnienie wykwalifikowanych pracowników produkcyjnych przez Nabywcę, bądź – tak jak jest to planowane – zawarcie pomiędzy Zbywcą a Nabywcą umowy na podstawie której Zbywca będzie prowadził produkcję produktów będących przedmiotem Transakcji przy wykorzystaniu swojej linii produkcyjnej oraz swoich pracowników produkcyjnych, lecz także uzupełnienie infrastruktury oraz zasobów finansowych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej), samodzielnie funkcjonować na rynku.

Ponadto, nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej bez posiadania kadry zarządzającej, która jest odpowiedzialna za wszystkie procesy decyzyjne w zakresie prowadzonej działalności. Jak wskazano natomiast w opisie stanu faktycznego w ramach Transakcji dojdzie do przejścia tylko części pracowników działu sprzedażowego Zbywcy. W związku z powyższym należy uznać, że na dzień dokonania Transakcji składniki materialne i niematerialne nie będą posiadały ani jednej osoby zajmującej się zarządzaniem przedmiotem Transakcji i tym samym nie będą miały możliwości prowadzenia jakiejkolwiek działalności samodzielnie.

Wnioskodawca ponadto wskazuje, że nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej bez posiadania środków finansowych, które są niezbędne do wynajęcia budynków na prowadzenie działalności, pomieszczeń biurowych, regulowania bieżących zobowiązań z związanych z samodzielnym prowadzeniem działalności (m.in. opłaty za media, opłaty za transport nabytych produktów do kontrahentów). Biorąc pod uwagę, że przedmiotem transakcji nie są ani gotówka, ani środki zgromadzone na rachunku bankowym, ani nawet należności z tytułu sprzedaży dokonanej przed dokonaniem Transakcji, po dokonaniu Transakcji przedmiot Transakcji nie będzie miał możliwości ani samodzielnego kontynuowania działalności związanej z produkcją i dystrybucją zbywanych produktów, ani rozpoczęcia prowadzenia żadnej innej działalności.

Na koniec Wnioskodawca podkreśla, że przedmiot Transakcji nie mógłby w przedstawionym w opisie stanu faktycznego kształcie prowadzić samodzielnie działalności gospodarczej, gdyż w jego skład nie wejdzie żadna nieruchomość mogąca stanowić siedzibę i zarazem miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Tym samym, nabywane składniki majątkowe nie umożliwią Nabywcy podjęcia działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Powyższe pozwala uznać, że w opisanym zdarzeniu przyszłym składniki majątkowe zbywane w ramach Transakcji nie są wyodrębnione funkcjonalnie, przez co nie umożliwiają prowadzenia działalności gospodarczej jako samodzielny podmiot.

Podsumowując, w opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie jedynie do przeniesienia własności wybranych składników majątkowych. Ich charakter nie umożliwia bowiem Nabywcy samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Nie posiadają one samodzielnego charakteru oraz nie są wydzieloną organizacyjnie masą umożliwiającą prowadzenie działalności gospodarczej.

W konsekwencji, do Transakcji nie znajdzie zastosowania wyłączenie zawarte w art. 6 ustawy o VAT (wskazujące, że transakcje, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, iż składniki materialne i niematerialne wchodzące w zakres Transakcji nie będą stanowiły ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem Transakcja nie będzie podlegała wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem VAT. Transakcja ta będzie stanowiła natomiast odpłatną dostawę towarów/świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT i tym samym Zbywca będzie zobowiązany do zadeklarowania i odprowadzenia podatku należnego z tytułu dokonania Transakcji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto, na podstawie art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi w szczególności suma kwot określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W konsekwencji, u Nabywcy VAT naliczony przez Zbywcę i wykazany przez Zbywcę w fakturze doręczonej Nabywcy będzie podlegał odliczeniu (tzn. Nabywcy będzie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze wystawionej przez Zbywcę).

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że Zbywca równolegle składa, w związku z zamierzoną Transakcją, opisaną w stanie faktycznym niniejszego wniosku, wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie opodatkowania VAT do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydana odrębna interpretacja.

Tut. organ informuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowany, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę we wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.