INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 10.06.2013 r. (data wpływu 12.06.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu odsetek od kredytu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.06.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu odsetek od kredytu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna zamieszkała za granicą kupił lokal mieszkalny i jest jedynym właścicielem tego lokalu (w akcie notarialnym widnieje jako jedyny nabywca i właściciel tego lokalu). Środki finansowe na zakup ww. lokalu pochodziły z walutowego kredytu hipotecznego, do którego przystąpił wspólnie z ojcem (w umowie kredytowej jako kredytobiorca wskazany jest Wnioskodawca i jego ojciec). Kredyt został zaciągnięty w banku mającym siedzibę na terenie Polski. Do spłaty kredytu Wnioskodawca jest zobowiązani solidarnie - czyli ojciec i on. Wnioskodawca posiada z ojcem w banku wspólne konto, z którego bank co miesiąc ściąga należne kwoty rat kredytowych (taki sposób rozliczania płatności jest ustalony z bankiem w umowie kredytowej). Środki na spłatę kredytu (kapitału i odsetek) zapewnia wyłącznie Wnioskodawca, zarabiając je za granicą i wpłacając osobiście na wspólne konto bankowe, z którego ściągane są raty kredytu. Wpłaty na to konto Wnioskodawca dokonuje w okienku kasowym w oddziale banku. Lokal mieszkalny Wnioskodawca oddaje w najem okazjonalny i rozlicza się z najmu na zasadach ogólnych, do kosztów zaliczając m.in. odsetkowe części rat kredytowych.

Uruchomienie wyżej wymienionego walutowego kredytu hipotecznego odbyło się w postaci wypłaty przez bank równowartości kwoty kredytu w polskich złotych przy określonym na tamten dzień kursie wymiany. Kurs ten od momentu uruchomienia kredytu uległ zmianie, co po przeliczeniu na polskie złote generuje różnice w wartości pożyczonych i spłacanych kapitałowych części rat kredytowych.

Wyżej opisany lokal mieszkalny jest przeznaczony na wynajem przez cały rok, jednak zdarza się, że w miesiącach wakacyjnych z powodu przerw semestralnych na uczelniach pomimo ogłoszeń publikowanych w internecie lokal nie jest wynajęty przez jeden, czasem dwa miesiące w roku. Jest to stan niezależny od Wnioskodawcy - zamiarem Wnioskodawcy jest wynajmować lokal przez cały rok, jednak pomimo starań z jego strony, aby zachować ciągłość najmu, nie zawsze jest to możliwe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy jako jedyny właściciel lokalu osoba faktycznie ponosząca w całości ciężar spłaty kredytu mam prawo zaliczyć całość odsetkowych części rat kredytowych jako koszty uzyskania przychodu z najmu lokalu, mimo że po stronie kredytobiorcy w umowie kredytowej widnieje Wnioskodawca i jego ojciec...
2. Czy Wnioskodawca ma możliwość, ale nie konieczność zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych za miesiąc(e), w których lokal nie był wynajęty w sytuacji, gdy występuje przerwa między jedną umową najmu a drugą, a lokal w tym czasie nie jest przeznaczony na żaden inny cel oraz skoro w tym czasie Wnioskodawca poszukuje najemcy i ma zamiar nieprzerwanie wynajmować ten lokal...
3. Czy jako osoba fizyczna rozliczająca dochody z najmu nie ma obowiązku ani prawa rozliczać wyżej opisanych różnic kursowych, wynikających ze zmienności kursu waluty jako przychodu lub też jako kosztu uzyskania przychodu...
   
   

Odpowiedź na pytanie Nr 1 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pozostałe pytania zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy jako jedyny właściciel lokalu mieszkalnego i jedyny kredytobiorca, który ponosi faktyczny ciężar spłaty rat kredytu (środki na spłatę rat kredytu pochodzą wyłącznie z jego środków finansowych), ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów całą kwotę zapłaconych odsetek. Ojciec Wnioskodawcy jest kredytobiorcą razem z nim tylko dlatego, iż zdolność kredytowa Wnioskodawcy była niewystarczająca dla banku - przystąpienie ojca do kredytu jest formą zabezpieczenia dla banku, że kredyt zostanie spłacony w całości i w terminie określonym w umowie. Natomiast kwoty przeznaczone na spłatę odsetek (jak i rat kapitałowych kredytu) pochodzą wyłącznie ze środków Wnioskodawcy.

Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Płacone ze środków Wnioskodawcy odsetki od kredytu zaciągniętego na sfinansowanie zakupu lokalu mieszkalnego na wynajem jak najbardziej mieszczą się w definicji wynikającej z ww. art. 22 ust. 1 są one wydatkiem poniesionym w celu osiągnięcia przychodów z najmu. Wydatek ten nie jest również wymieniony w art. 23 ustawy o. podatku dochodowym od osób fizycznych, co również przemawia za tym, iż ma prawo w całości zaliczać zapłacone przez siebie odsetki od kredytu, mimo że nie jestem jedynym kredytobiorcą w ramach jednej umowy kredytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w racjonalnym związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca kupił lokal mieszkalny i jest jedynym właścicielem. Środki finansowe na zakup ww. lokalu pochodziły z walutowego kredytu hipotecznego, do którego przystąpił wspólnie z ojcem. Do spłaty kredytu Wnioskodawca jest zobowiązani solidarnie - czyli ojciec i on. Wnioskodawca posiada z ojcem w banku wspólne konto, z którego bank co miesiąc ściąga należne kwoty rat kredytowych. Środki na spłatę kredytu (kapitału i odsetek) zapewnia wyłącznie Wnioskodawca, zarabiając je za granicą i wpłacając osobiście na wspólne konto bankowe, z którego ściągane są raty kredytu. Lokal mieszkalny Wnioskodawca oddaje w najem okazjonalny i rozlicza się z najmu na zasadach ogólnych, do kosztów zaliczając m.in. odsetkowe części rat kredytowych.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Użyty przez ustawodawcę zwrot „w celu” oznacza, iż aby określony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, to pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego rodzaju, że poniesienie wydatku ma wpływ na osiągnięcie, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo -skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawczyni, która wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Odnosząc się zatem do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłacanych przez Wnioskodawcę wydatków wskazać należy, że w przypadku najmu, jako źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które mają związek z uzyskaniem przychodu z tego źródła. Niemniej jednak podkreślenia wymaga, iż wydatki te muszą być faktycznie poniesione przez wynajmującego, a nie przez inny podmiot, np. współwłaściciela rachunku bankowego lub najemcę.

Zauważyć należy, że w kwestii zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od ww. kredytu, wskazać należy, że istotny jest moment poniesienia przez podatników takiego wydatku.

Art. 23 ust. 1 pkt 32 i 33 ww. ustawy stanowi bowiem, iż nie uważa się za koszt uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) oraz odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z treści art. 23 ust. 1 pkt 32 i 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że wydatki z tytułu odsetek od kredytu o ile spełniają warunek celowości, wynikający z art. 22 ust. 1 ustawy i nie zwiększają wartości początkowej wynajmowanego lokalu mieszkalnego mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, proporcjonalnie do powierzchni wynajmowanego lokalu mieszkalnego. Z tym jednak zastrzeżeniem - iż zgodnie z powyżej cytowanym art. 23 ust. 1 pkt 32 i 33 - do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć tylko te wydatki, które zostały faktycznie zapłacone przez Wnioskodawcę (od momentu przekazania lokalu do wynajmu).

Dla możliwości zakwalifikowania ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów bez znaczenia pozostaje fakt, że kredyt za zakup tego lokalu Wnioskodawca zaciągnął wspólnie z ojcem. Istotnym natomiast jest fakt kto ponosi wydatki na spłatę tego kredytu.

Przyjmując za Wnioskodawcą, że spłaty kredytu dokonuje wyłącznie on wskazać należy, że wydatki ponoszone od momentu przekazania lokalu na wynajem z tytułu odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup tego lokalu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z najmu.

Końcowo zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy Wnioskodawca wyłącznie spłaca raty kredytu i czy jest w stanie ten fakt udokumentować. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.