Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-1306/13/EJ
z 7 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 października 2013r. (data wpływu 17 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność w zakresie ochrony zdrowia. Zadania te realizuje w ramach opieki stacjonarnej, ambulatoryjnej specjalistycznej, rehabilitacji leczniczej, pomocy doraźnej i transportu sanitarnego. Usługi zdrowotne świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w bardzo niewielkim zakresie wykonuje również usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług (objęte stawką 8% i 23%), jednak wysokość sprzedaży opodatkowanej w odniesieniu do całego obrotu rocznego (określonego zgodnie z art. 90 ust. 2–8 ustawy o VAT) nie przekracza 2%, tj. w 2011 r. wartość sprzedaży netto wyniosła 115.065.461,89 zł, w tym sprzedaż opodatkowana – 357.279,00 zł, która stanowi 0,31% całkowitego obrotu za 2011 r., w 2012 r. wartość sprzedaży netto wyniosła – 115.834.790,63 zł, w tym sprzedaż opodatkowana 390.239,32 zł, która stanowi 0,34% całkowitego obrotu za 2012 r.

W dniu 30 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca podpisał umowę z Województwem o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach osi priorytetowej 2 „Infrastruktura techniczna” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007–2013 projektu pn. „…”. Zakres merytoryczny projektu obejmował roboty budowlane polegające na dociepleniu – termomodernizacji pawilonów szpitalnych, w których prowadzona jest działalność lecznicza oraz w bardzo niewielkim zakresie w obiektach tych wykonywane są usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług VAT (wynajem powierzchni pod automaty z napojami, obuwiem ochronnym, telefoniczne, telewizory w oddziałach, kawiarnia). Pomimo, że zakupione towary i usługi związane z realizacją projektu wykorzystywane były zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku VAT, Wnioskodawca nie miał i nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Nie jest możliwe ustalenie, jaka kwota podatku naliczonego zawarta w fakturach z realizacji projektu termomodernizacji dotyczy sprzedaży opodatkowanej. Proporcja ustalona jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo nie przekracza 2%. W związku z powyższym oraz art. 90 ust. 10 pkt 2 w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011 r. we wniosku o dofinansowanie realizacji ww. projektu cały podatek VAT naliczony został określony jako koszt (wydatek) kwalifikowalny. Ww. projekt był realizowany w okresie od 2 sierpnia 2010 r. do 29 września 2011 r. W związku z tym, że proporcja ustalana jako udział rocznego obrotu z działalności opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności opodatkowanej i zwolnionej w 2011 i 2012 r. nie przekroczyła 2% (stanowiła 0,31% i 0,34% całkowitego obrotu) Wnioskodawca (na podstawie przepisu art. 90 ust. 10 pkt 2 w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r.) uznał, że proporcja ta wynosi 0%, w związku z czym, od zakupów ponoszonych po 1 kwietnia 2011 r. również nie przysługiwało mu prawo do odliczania naliczonego podatku VAT. Kierownik jednostki jest zobowiązany do składania przez 5 lat od daty zakończenia realizacji projektu oświadczenia w sprawie zachowania trwałości projektu, generowania dochodu i kwalifikowalności podatku VAT. Pkt VI i VII ww. oświadczenia dotyczy możliwości odzyskania podatku VAT, w przypadku zaistnienia przesłanek (wykonanie czynności opodatkowanych np. wynajem, udostępnianie) warunkujących zwrot podatku VAT zrefundowanego w ramach projektu. W celu składania prawidłowych oświadczeń niezbędna jest indywidualna interpretacja, czy w odniesieniu do zrealizowanego projektu istnieje możliwość odzyskania podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w odniesieniu do opisanego przedsięwzięcia istnieje możliwość odzyskania przez jednostkę podatku VAT naliczonego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji nie ma możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zakupy towarów i usług związane z realizacją przedmiotowego projektu wykorzystywane były do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych od opodatkowania. Od tych zakupów Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Obniżona zgodnie z art. 90 ust. 2–8 ustawy o VAT proporcja, tj. udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w całkowitym obrocie za lata 2011 i 2012 wyniosła: za 2011 r. – 0,31%, za 2012 r. – 0,34% tj. nie przekroczyła 2%.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 Wnioskodawca uznał, że proporcja ta wynosi 0%. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że do 31 marca 2011 r. Wnioskodawca nie mógł odliczyć naliczonego podatku VAT od zakupów związanych z realizowanym projektem, ponieważ proporcja uprawniająca do odliczenia podatku nie przekroczyła 2%, od 1 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca nie może odliczyć podatku VAT naliczonego, gdyż uznał, że proporcja uprawniająca do odliczenia wynosi 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych VAT.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 90 ust. 4 ustawy o VAT wskazano, iż proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie natomiast do zapisu art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011 r. w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% – podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.
   
   

Stosownie zaś do zapisu art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Z unormowań zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług wynika zatem, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności: opodatkowanych i zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy. W przypadku zaś gdy obliczona na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy proporcja była mniejsza niż 2%, podatnik nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w okresie do 31 marca 2011 r.) jak również miał prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% (w okresie od 1 kwietnia 2013 r.).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zrealizował projekt pn. „…”. Zakres merytoryczny projektu obejmował roboty budowlane polegające na dociepleniu-termomodernizacji pawilonów szpitalnych, w których prowadzona jest działalność lecznicza oraz w bardzo niewielkim zakresie w obiektach tych wykonywane są usługi opodatkowane. Zakupione towary i usługi związane z realizacją projektu wykorzystywane były zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku VAT. Nie jest możliwe ustalenie, jaka kwota podatku naliczonego zawarta w fakturach z realizacji projektu termomodernizacji dotyczy sprzedaży opodatkowanej. Proporcja ustalona jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo nie przekracza 2%. Wnioskodawca na podstawie przepisu art. 90 ust. 10 pkt 2 w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. uznał, że proporcja ta wynosi 0%.

Zatem mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na fakturach dokumentujących dokonane zakupy na potrzeby realizowanego projektu pn. „...” Tym samym Wnioskodawca nie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania uregulowania § 22 ust. 1 i 2 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy te przewidują bowiem możliwość zwrotu podatku zarejestrowanym podatnikom jedynie na podstawie umów zawartych przed dniem 1 maja 2004r.

Wobec powyższego, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego zawartego w cenie towarów nabywanych w związku z realizacją ww. projektu.

W konsekwencji powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.