Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1087/13/KO
z 10 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.) oraz pismem z dnia 6 grudnia 2013 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 26 listopada 2013 r. i z dnia 6 grudnia 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina od 1 września 2011 r. posiada numer NIP, jest czynnym podatnikiem VAT i składa miesięczne deklaracje VAT-7. Do dnia 31 sierpnia 2011 r. czynnym podatnikiem, który składał deklarację VAT-7 był Urząd Miejski.

W dniu 27 maja 1990 r. decyzją wydaną przez Urząd Wojewódzki z dnia 29 stycznia 1993 r. nabyła z mocy prawa nieodpłatnie własność nieruchomości nr 4166/1 zabudowanej budynkiem usługowym.

Z posiadanej dokumentacji wynika, że wartość budynku w dniu nabycia przez Gminę wynosiła 186.988.340,00 zł, po denominacji na dzień 1 stycznia 1995 r. wartość wynosiła 18.693,83 zł. Natomiast po aktualizacji (ustawowe przeszacowanie) z dnia 30 września 1995 r. wartość wzrosła do kwoty 31.414,03 zł.

W okresie użytkowania budynku nie były ponoszone przez Gminę wydatki związane z ulepszeniem, które dawały prawo do odliczenia podatku VAT. Od 1992 roku budynek jest przedmiotem dzierżawy.

Umowa najmu nieruchomości złożonej z budynku oraz działki nr 4066/1 o pow. 878 m² z obecnymi dzierżawcami została zawarta w dniu 20 stycznia 2000 r.

Gmina w związku z powstrzymaniem się od zapłaty czynszu uzasadnionego przez dzierżawców poniesieniem nakładów na remont i modernizację przedmiotu dzierżawy, wystąpiła do Sądu Okręgowego o zapłatę zaległych należności. W trakcie postępowania sądowego Gmina po analizie opinii biegłych uznała część nakładów za konieczne, a dzierżawcy wyrazili zgodę na zapłatę należności w części dotyczącej innych nakładów. Strony zawarły ugodę w dniu 17 grudnia 2002 r., na mocy której doszło do umorzenia części zaległości w opłacie czynszowej w wysokości 34.531,82 zł decyzją Burmistrza Miasta z dnia 31 grudnia 2003 r.

Gmina zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości obejmującej działkę o nr ewidencyjnym 4166/1, o łącznej powierzchni 0,0878 ha, objętej Księgą wieczystą, zabudowaną budynkiem o łącznej powierzchni zabudowy 269 m², figurującym w kartotece budynków pod numerem 1380, położonej w S.

Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 7 listopada 2013 r. przyznano dzierżawcom pierwszeństwo w nabyciu ww. nieruchomości.

Pismem z dnia 26 listopada 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

Nieruchomość będąca przedmiotem dzierżawy posiada nr ewidencyjny 4166/1.

Nieruchomość zabudowana jest budynkiem usługowym. Na działce zlokalizowane są sieci infrastruktury technicznej: wodociągowa, gazowa oraz kanalizacji sanitarnej.

Nieruchomość nr 4166/1 zabudowana budynkiem, od 2000 r. jest wydzierżawiana w całości.

Dzierżawca przedmiotowej nieruchomości nie wystawiał dla Gminy żadnych faktur za poniesione nakłady dotyczące modernizacji, w związku z tym nie została zwiększona wartość księgowa budynku. W 2003 r. została jedynie umorzona część zaległości w opłacie czynszowej. Jakiekolwiek nakłady ponoszone przez dzierżawców w trakcie okresu dzierżawy, zgodnie z zapisami w umowie najmu, od dnia 9 sierpnia 2004 r. uregulowane zostały zapisem § 13 ust. 2 tj. „Po zakończeniu najmu Najemcy pozostawią poczynione przez siebie nakłady poniesione na nieruchomości w czasie trwania umowy bez obowiązku zwrotu ich równowartości.”

Pismem z dnia 6 grudnia 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

Na działce nr 4166/1 zabudowanej budynkiem usługowym zlokalizowane są sieci infrastruktury technicznej: wodociągowa – własność A, gazowa – własność P, kanalizacji sanitarnej – własność A oraz energetyczna – własność T.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina chcąc zbyć nieruchomość dz. nr 4166/1 zabudowaną budynkiem, w świetle obowiązujących przepisów prawa może skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, a jeżeli nie może dokonać sprzedaży zwolnionej, to na mocy którego przepisu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina od 1 września 2011 r. posiada numer NIP, jest czynnym podatnikiem VAT i składa miesięczne deklaracje VAT-7. Do 31 sierpnia 2011 r. czynnym podatnikiem, który składał deklaracje VAT-7 był Urząd Miejski.

Gmina zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości obejmującej działkę o nr ewidencyjnym 4166/1, o łącznej powierzchni 0,0878 ha, objętej Księgą wieczystą, zabudowaną budynkiem o łącznej powierzchni zabudowy 269 m², figurującym w kartotece budynków pod numerem 1380, położonej w S., który jest budynkiem w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane. Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 7 listopada 2013 r. przyznano dzierżawcom pierwszeństwo w nabyciu ww. nieruchomości.

Planowana dostawa budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, gdyż w 1990 roku budynek został skomunalizowany, a od roku 1992 jest przedmiotem dzierżawy. Również pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zatem w przypadku przedmiotowej dostawy nie będzie miał zastosowania żaden z wyjątków wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z tym, dokonana przez Gminę sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położony jest budynek rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków i budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest postawiony.

Art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że dokonujący ich dostawy nie ponosi wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Natomiast art. 43 ust 7a tej ustawy wskazuje, że warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Zakładając, że nakłady poniesione na ulepszenie budynku przez dzierżawców byłyby zakwalifikowane do nakładów na ulepszenie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit b, również sprzedaż przedmiotowej nieruchomości podlegałaby zwolnieniu na mocy art. 43 ust. 7a, ponieważ budynek w stanie ulepszonym funkcjonował więcej niż 5 lat.

Jednak nakłady te, nie były nakładami Gminy, lecz nakładami dzierżawców, co skutkowało tylko umorzeniem opłaty czynszowej w wysokości 34.531,82 zł. W tym przypadku nie będą miały więc zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10a lit b.

Podsumowując, należy stwierdzić, iż przedmiotowej sprzedaży nieruchomości trwale z gruntem związanej, będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa

w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Gmina nabyła z mocy prawa nieodpłatnie własność nieruchomości gruntowej nr 4166/1 zabudowanej budynkiem usługowym. W okresie użytkowania budynku nie były przez Gminę ponoszone wydatki związane z ulepszeniem, które dawały prawo do odliczenia podatku VAT. Od 1992 r. budynek jest przedmiotem dzierżawy, a 2000 r. nieruchomość gruntowa nr 4166/1 zabudowana budynkiem jest wydzierżawiana w całości. Umowa najmu nieruchomości złożonej z budynku oraz działki z obecnymi dzierżawcami została zawarta w dniu 20 stycznia 2000 r.

Gmina w związku z powstrzymaniem się od zapłaty czynszu uzasadnionego przez dzierżawców poniesieniem nakładów na remont i modernizację przedmiotu dzierżawy, wystąpiła do Sądu Okręgowego o zapłatę zaległych należności. W trakcie postępowania sądowego Gmina po analizie opinii biegłych uznała część nakładów za konieczne, a dzierżawcy wyrazili zgodę na zapłatę należności w części dotyczącej innych nakładów. Strony zawarły ugodę w dniu 17 grudnia 2002 r., na mocy której doszło do umorzenia części zaległości w opłacie czynszowej w wysokości 34.531,82 zł. Dzierżawca przedmiotowej nieruchomości nie wystawiał dla Gminy żadnych faktur za poniesione nakłady dotyczące modernizacji, w związku z tym nie została zwiększona wartość księgowa budynku. Jakiekolwiek nakłady ponoszone przez dzierżawców w trakcie okresu dzierżawy, zgodnie z zapisami w umowie najmu, od dnia 9 sierpnia 2004 r. uregulowane zostały zapisem § 13 ust. 2 tj. „Po zakończeniu najmu Najemcy pozostawią poczynione przez siebie nakłady poniesione na nieruchomości w czasie trwania umowy bez obowiązku zwrotu ich równowartości.” Gmina zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości obejmującej działkę o nr 4166/1, zabudowaną budynkiem. Znajdujące się na działce sieci: gazowe, kanalizacji sanitarnej i energetycznej nie są własnością Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis zdarzenia należy stwierdzić, iż planowana przez Wnioskodawcę dostawa budynku nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (pierwsze zasiedlenie miało miejsce poprzez oddanie całej nieruchomości w dzierżawę), jak również spełniony zostanie drugi warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku minie okres dłuższy niż 2 lata. W związku z powyższym dostawa budynku będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Tym samym na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta także dostawa gruntu, na którym budynek się znajduje.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.