Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1018/13-2/AK
z 20 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku brak daty sporządzenia (data wpływu 21 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest organizatorem zawodów sportowych rozgrywanych w ramach zawodowej ligi żużlowej prowadzonej przez spółkę „A” Sp. z o.o. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność opodatkowaną różnymi stawkami podatku VAT. Dochody własne Wnioskodawcy pochodzą m.in. z tytułu sprzedaży biletów na mecze drużyny „B” rozgrywanych na stadionie żużlowym w Z.

Sprzedaż ta dokonywana jest na kasach rejestrujących. W dniu xx września 20xx roku w Z. miał odbyć się drugi mecz finałowy o tytuł Drużynowego Mistrza Polski 20xx roku z drużyną „C”. Z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy impreza sportowa nie odbyła się. Drużyna przeciwna odmówiła wzięcia udziału w zawodach na skutek czego główny sędzia zawodów orzekł zwycięstwo „B” przez walkower. Wobec tego, iż mecz się nie odbył, kibice którzy zakupili bilety chcą je zwrócić. W wielu przypadkach jednak, kibice Ci nie dysponują już paragonami fiskalnymi na zakupione bilety. W takiej sytuacji Wnioskodawca wstrzymał się z przyjmowaniem zwrotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może przyjmować zwrot samego biletu wstępu na imprezę, bez paragonu fiskalnego i na tej podstawie dokonywać zwrotu pieniędzy, korekt sprzedaży oraz korekt należnego podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, kiedy sprzedawca jest zobowiązany do ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej, dokumentem potwierdzającym fakt sprzedaży jest paragon fiskalny. W przypadku zwrotu biletu bez tegoż paragonu nie jest możliwy zwrot pieniędzy oraz pomniejszenie sprzedaży.

Zgodnie z par. 3 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 roku w sprawie kas rejestrujących, zwroty towarów uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej m.in. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży. Dokumentem potwierdzającym sprzedaż biletu jest w omawianym stanie faktycznym paragon fiskalny wydawany w punktach sprzedaży biletów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie tut. Organ informuje, że niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym w momencie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1a ustawy obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – do obrotu wykazanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

W myśl art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy – minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Należy wskazać, że od 1 kwietnia 2013 r. obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r., poz. 363), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących.

Stosownie do § 2 pkt 12 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących – przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Jak wynika z § 8 ust. 1 rozporządzenia, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
3. numer kolejny wydruku;
4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
5. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
6. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi;
8. ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
9. wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
10. wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
11. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
12. łączną kwotę podatku;
13. łączną kwotę sprzedaży brutto;
14. oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
15. kolejny numer paragonu fiskalnego;
16. numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
17. numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) - na żądanie nabywcy;
18. logo fiskalne i numer unikatowy kasy.
    
    

Paragon fiskalny musi być czytelny i umożliwiać nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy, o której mowa w ust. 1 pkt 6, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy (§ 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest organizatorem zawodów sportowych rozgrywanych w ramach zawodowej ligi żużlowej prowadzonej przez spółkę „A” sp. z o.o. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność opodatkowaną różnymi stawkami podatku VAT. Dochody własne Wnioskodawcy pochodzą m.in. z tytułu sprzedaży biletów na mecze drużyny „B” rozgrywanych na stadionie żużlowym w Z..

Sprzedaż ta dokonywana jest na kasach rejestrujących. W dniu xx września 20xx roku w Z. miał odbyć się drugi mecz finałowy o tytuł Drużynowego Mistrza Polski 20xx roku z drużyną „C”. Z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy impreza sportowa nie odbyła się. Drużyna przeciwna odmówiła wzięcia udziału w zawodach na skutek czego główny sędzia zawodów orzekł zwycięstwo „B” przez walkower. Wobec tego, że mecz się nie odbył, kibice którzy zakupili bilety chcą je zwrócić. W wielu przypadkach jednak, kibice Ci nie dysponują już paragonami fiskalnymi na zakupione bilety. W takiej sytuacji Wnioskodawca wstrzymał się z przyjmowaniem zwrotów.

Na mocy § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Zatem z powyższego wynika, że kibice którzy nabyli wejściówkę na mecz żużlowy w formie biletu otrzymali również paragon fiskalny, jako potwierdzenie dokonanej przez organizatora sprzedaży tego biletu.

W myśl § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących – zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

1. datę sprzedaży;
2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
   
   

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz wskazane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że dokumentem potwierdzającym dokonanie sprzedaży w tym przypadku wejściówki na mecz żużlowy (bilet) oprócz samego paragonu będzie również przedmiotowy bilet, który zawiera dane dotyczące czasu, miejsca oraz oznaczenia konkretnej usługi, czyli pomiędzy kim a kim rozegrany będzie dany pojedynek. Zatem, za pomocą przedstawionego przez kibica biletu organizator może zidentyfikować zaistniałą sprzedaż, w związku z tym oprócz paragonu fiskalnego dokumentem potwierdzającym dokonanie sprzedaży danej usługi jest bilet wstępu na daną imprezę.

Reasumując, w odpowiedzi na pytanie sformułowane przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że Wnioskodawca może przyjmować zwrot samego biletu wstępu na imprezę, bez paragonu fiskalnego i na tej podstawie dokonywać zwrotu pieniędzy i korekt sprzedaży.

Art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zwanej Ordynacja, stanowi że jeżeli przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji).

Na mocy Art. 70 § 1 Ordynacji – zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zatem, Wnioskodawca może dokonać korekty podatku należnego VAT zgodnie z art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.