Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-790/13-4/WS
z 21 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2013 r. (data wpływu 8 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania uzyskanego przychodu jest:

• nieprawidłowe - w odniesieniu do określenia momentu uzyskania przychodu,
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania uzyskanego przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 31 października 2013 r. nr ILPB2/415-790/13-2/WS, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 31 października 2013 r., skutecznie doręczono dnia 4 listopada 2013 r., zaś w dniu 8 listopada 2013 r. (data osobistego doręczenia), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest inżynierem zatrudnionym na podstawie umowę o pracę. Zajmuje się doradztwem technicznym w zakresie wdrażania oprogramowań. Dodatkowo w wolnych chwilach wykonuje hobbystycznie oprogramowanie wzorów płaskorzeźb i reliefów. Każdy z tych wzorów ma swój indywidualny, niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca zamierza je umieścić w formie szablonów na własnej stronie internetowej, z możliwością sprzedaży licencji na wykorzystanie wzorów drogą internetową. Do obróbki na maszynach sterowanych numerycznie reliefy mogą być wykorzystywane do różnych celów. Nabywcami licencji mogą być zarówno osoby prowadzące działalność gospodarczą, jak i nieprowadzące tej działalności oraz osoby prawne z kraju i zagranicy. Tworzenie oprogramowania nowych wzorów zdobniczych nie będzie czynnością regularną i systematyczną. Prace te będą miały charakter sporadyczny. Sprzedaż licencji odbywać się będzie na podstawie regulaminu umieszczonego na stronie internetowej Wnioskodawcy, po uprzedniej jego akceptacji. Opłaty za zakupioną licencję będą wpływały na konto bankowe Wnioskodawcy. Nabywcą licencji na jeden wzór zdobniczy może być kilka podmiotów.

Wnioskodawca zamierza osobiście wykonywać oprogramowanie reliefów (płaskorzeźb) jako wyraz własnej twórczości artystycznej. Stworzone przez Wnioskodawcę dzieło - oprogramowanie reliefów w formie wizualizacji będzie udostępnione na własnej stronie internetowej, a następnie licencja oprogramowania będzie sprzedawana potencjalnym klientom.

Wnioskodawca zamierza korzystać z autorskich praw majątkowych. Autorskie prawo majątkowe to zespół uprawnień, jakie przysługują twórcy utworu, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii ekonomicznych tych uprawnień.

W myśl art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych „twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.” W związku z powyższym Wnioskodawca sądzi, że uzyskany przychód ze sprzedaży licencji oprogramowania reliefów będzie przychodem z tytułu korzystania jako twórca z praw autorskich w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych .

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Do jakiego źródła należy zaliczyć uzyskane przez Wnioskodawcę przychody?
2. Czy Wnioskodawca ma obowiązek samodzielnego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku i jak powinien wyliczyć ich wysokość?
3. W jaki sposób uzyskane przychody wykazać w zeznaniu rocznym?
4. Czy w odniesieniu do uzyskanych przychodów Wnioskodawcy przysługują zryczałtowane 50% koszty uzyskania przychodów?
5. Który moment należy uznać za uzyskanie przychodu, czy jest to moment wpłaty na konto bankowe Wnioskodawcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Powyższe wynagrodzenie stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na mocy tego przepisu, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Ponieważ kupujący nabywa licencję Wnioskodawcy, uzyskiwany przychód stanowi przychód z praw majątkowych.

Ad. 2.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma przepisów nakazujących płacenie zaliczek na podatek dochodowy z tytułu przychodów, o których mowa w art. 18 tej ustawy. Nie obowiązuje tu art. 44 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Przychód ten podlega jedynie rozliczeniu w deklaracji rocznej.

Ad. 3.

Uzyskane przychody należy wykazać w zeznaniu rocznym w pozycji: „Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy”.

Ad. 4.

Do uzyskanego przychodu można zastosować 50% koszty uzyskania przychodu (art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zgodnie z tym przepisem, w odniesieniu do przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych - koszty uzyskania przychodu określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu. Ponieważ Wnioskodawca jest twórcą, a uzyskiwany przez niego przychód objęty jest prawem autorskim, przysługują mu koszty uzyskania przychodu w podwyższonej wysokości.

Ad. 5.

Zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Uzyskiwane środki dopiero w momencie ich wpływu na rachunek bankowy stanowią realne wartości pieniężne, dlatego za moment uzyskania przychodu należy przyjąć moment uznania rachunku bankowego, przeliczając je na złotówki według kursu faktycznie zastosowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w odniesieniu do określenia momentu uzyskania przychody,
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Stosownie do treści art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Wyliczenie zawarte w ww. przepisie nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje użycie wyrażenia „w szczególności”, jednakże wprost zalicza się do przychodów z praw majątkowych przychody uzyskiwane z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, a także z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w cyt. art. 18 ww. ustawy, są natomiast regulacje zawarte w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z kolei w świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki:

• po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,
• po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi.
  
  

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje hobbystycznie oprogramowanie wzorów płaskorzeźb i reliefów. Każdy z tych wzorów ma swój indywidualny, niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca zamierza je umieścić w formie szablonów na własnej stronie internetowej, z możliwością sprzedaży licencji na wykorzystanie wzorów drogą internetową. Wnioskodawca chce osobiście wykonywać oprogramowanie reliefów (płaskorzeźb) jako wyraz własnej twórczości artystycznej i w konsekwencji korzystać z autorskich praw majątkowych.

W odpowiedzi na wezwanie w sprawie uzupełnienia wniosku o jednoznaczne wskazanie, czy przedmiotowy przychód Wnioskodawca uzyskuje z tytułu korzystania jako twórca z praw autorskich lub rozporządzania tymi prawami, w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) Zainteresowany stwierdził, że uzyskany przychód ze sprzedaży licencji oprogramowania reliefów będzie przychodem z tytułu korzystania jako twórca z praw autorskich w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych .

W związku z powyższym przychody uzyskane z ww. tytułu zaliczane są do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca wymienia trzy przypadki przychodów, do których znajdują zastosowanie 50% koszty uzyskania.

Z przepisu tego wynika mianowicie, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

1. z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a,
2. z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a,
3. z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
   
   

Przy czym, stosownie do art. 22 ust. 9a ww. ustawy, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Przepis ten stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ww. ustawy).

Należy jednocześnie zauważyć, że w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do treści art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Natomiast w myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że nabywcami licencji mogą być zarówno osoby prowadzące działalność gospodarczą, jak i nieprowadzące tej działalności oraz osoby prawne z kraju i zagranicy.

Zatem, w przypadku otrzymywania świadczeń z tytułu praw majątkowych od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych i ich jednostek organizacyjnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, to te podmioty winny odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń z tego tytułu. Z kolei Wnioskodawca wykaże ww. przychody w zeznaniu rocznym jako „Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy”.

Natomiast przychody otrzymane z ww. tytułu od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkuje dopiero w zeznaniu rocznym PIT-36. W takim przypadku Zainteresowany nie ma obowiązku wpłacać zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku. W taki sam sposób opodatkowaniu podlegać będą przychody uzyskane od podmiotów zagranicznych, pod warunkiem, że z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynikać będzie, że przychody te opodatkowane będą w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, czyli w Polsce. Gdyby jednak z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynikało, że uzyskane przychody podlegają opodatkowaniu u źródła, czyli w państwie ich wypłaty, należy zastosować stawkę podatku określoną w umowie. W takim przypadku, w państwie rezydencji, dokonując rocznego obliczenia podatku, zainteresowany ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą (jeżeli umowa przewiduje metodę proporcjonalnego odliczenia).

Ponadto, jak wynika z treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowej sprawie należy uznać, iż momentem uzyskania przychodu jest moment jego wypłaty, tj. obciążenia rachunku osób dokonujących zapłaty na rzecz Wnioskodawcy.

Reasumując, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód ze sprzedaży licencji oprogramowania reliefów zaliczany będzie do źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z praw majątkowych.

W przypadku otrzymywania świadczeń z ww. tytułu od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych i ich jednostek organizacyjnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, to te podmioty winny odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od tych świadczeń. Z kolei Wnioskodawca wykaże ww. przychody w zeznaniu rocznym jako „Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy”.

Natomiast przychody otrzymane z ww. tytułu od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkuje dopiero w zeznaniu rocznym PIT-36. W takim przypadku Zainteresowany nie ma obowiązku wpłacać zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku. W taki sam sposób opodatkowaniu podlegać będą przychody uzyskane od podmiotów zagranicznych, pod warunkiem, że z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynikać będzie, że przychody te opodatkowane będą w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, czyli w Polsce.

W związku z tym, że uzyskany przychód ze sprzedaży licencji oprogramowania reliefów będzie przychodem z tytułu korzystania jako twórca z praw autorskich w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawcy będą przysługiwać z tego tytułu 50% koszty uzyskania przychodów.

Natomiast momentem uzyskania przychodu będzie moment wypłaty świadczenia, tj. obciążenia rachunku osób dokonujących zapłaty na rzecz Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.