Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-996/13/MCZ
z 5 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 października 2013 r. (data wpływu do Biura – 7 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przysługującego płatnikowi zryczałtowanego wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przysługującego płatnikowi zryczałtowanego wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń i należności wypłacanych pracownikom oraz innym osobom z tytułu m.in. umowy zlecenia, umowy o dzieło, kontraktów menedżerskich.

Stosownie do art. 31 i art. 41 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka obliczała i pobierała w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatek zryczałtowany. Zgodnie z art. 38 oraz art. 42 ww. ustawy kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz kwoty zryczałtowanego podatku, Wnioskodawca wpłacał w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek zryczałtowany), na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Od wpłacanych w terminie kwot zaliczek na podatek dochodowy i podatku zryczałtowanego Spółka nie potrącała wynagrodzenia, należnego Spółce zgodnie z art. 28 § 1 Ordynacji podatkowej. W konsekwencji Spółka wpłacała na rachunek urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i podatek zryczałtowany w kwocie pobranej.

Obecnie Spółka chce skorzystać z prawa do potrącenia wynagrodzenia przysługującego Spółce z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i podatku zryczałtowanego za okres wstecz, tj. za lata, za które ustawowy termin płatności zobowiązania podatkowego dla płatnika jeszcze nie uległ przedawnieniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do potrącenia w 2013 r. należnego, dotychczas niepobranego, wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania podatku od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i podatku zryczałtowanego za okres wcześniejszy, począwszy od zaliczek na podatek dochodowy i podatku zryczałtowanego, których ustawowy termin płatności przypadał w 2008 r.?

W opinii Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do potrącenia należnego wynagrodzenia z tytułu terminowej płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (podatku zryczałtowanego) wyłącznie za okres, w którym zobowiązanie Spółki z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych lub podatku zryczałtowanego nie uległo przedawnieniu.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 70 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Powyższy przepis stosuje się również do zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zatem w przypadku zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz kwoty zryczałtowanego podatku, do których odprowadzania zobowiązana jest Spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, okres przedawnienia biegnie od końca roku, w którym powstał, zgodnie z art. 38 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz kwoty zryczałtowanego podatku. Stosownie do powołanych przepisów Spółka była zobowiązana do odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia następnego miesiąca po miesiącu, w którym powstał obowiązek poboru zaliczki (podatku zryczałtowanego). Zgodnie z powyższym zobowiązanie Spółki z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (i podatku zryczałtowanego) ulegnie przedawnieniu, jeśli od końca roku, w którym Spółka była zobowiązana do odprowadzenia zaliczki upłynęło 5 lat. Przykładowo z końcem 2010 r. uległo przedawnieniu zobowiązanie Spółki z tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych pobranej od dochodu płatnego w listopadzie 2005 r. i wpłaconej do budżetu państwa do 20 grudnia 2005 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 28 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż płatnikom i inkasentom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa.

Z treści tego przepisu wynika, iż uprawnienie płatnika do potrącenia przysługującego mu wynagrodzenia jest uzależnione od dokonania wpłaty pobranego podatku w terminie. Wynagrodzenie przewidziane w art. 28 ww. ustawy ma charakter fakultatywny. Płatnicy oraz inkasenci podatków stanowiących dochód budżetu państwa mogą, ale nie muszą, korzystać z tego uprawnienia.

W myśl art. 28 § 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa, w relacji do kwoty pobranych podatków, oraz tryb pobrania wynagrodzenia.

Rozporządzeniem, o którym mowa w ww. przepisie jest rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa (Dz.U. Nr 240, poz. 2065).

Z treści § 1 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia wynika, iż płatnikom i inkasentom przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków, wynoszące 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatników na rzecz budżetu państwa.

Kwota należnego wynagrodzenia jest potrącana z kwoty podatków pobranych przez płatników lub inkasentów (§ 1 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń i należności wypłacanych pracownikom oraz innym osobom z tytułu m.in. umowy zlecenia, umowy o dzieło, kontraktów menedżerskich.

Zgodnie z art. 31 oraz art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od wypłaconych ww. osobom przychodów Spółka jako płatnik, obliczała i pobierała zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz kwoty zryczałtowanego podatku.

W przeszłości Spółka nie korzystała z uprawnień wynikających z treści art. 28 Ordynacji podatkowej, tj. nie pobierała z wpłaconych na rzecz budżetu państwa podatków wynagrodzenia należnego jej z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku. W 2013 r. Spółka zamierzała pobrać wynagrodzenie należne jej z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz kwot zryczałtowanego podatku w latach ubiegłych, wpłaconych w 2008 r.

Jak wynika z powołanych przepisów kwota należnego wynagrodzenia jest potrącana z kwoty podatków pobranych przez płatnika.

W związku z powyższym na płatniku ciąży obowiązek powiadomienia właściwego urzędu skarbowego o potrąconym wynagrodzeniu oraz pobranym i wpłaconym podatku.

Następuje to poprzez złożenie na formularzu PIT-4R „deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy”. Podstawą prawną do składania ww. deklaracji jest przepis art. 38 ust. 1a i art. 42 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przepisu art. 38 ust. 1 tejże ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację według ustalonego wzoru (PIT-4R) (art. 38 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przepisu art. 42 ust. 1 powołanej wyżej ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (…).

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R) (…). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Należy zauważyć, iż żaden przepis Ordynacji podatkowej, nie narzuca na płatnika obowiązku dokonywania potrąceń należnego mu wynagrodzenia, o którym mowa w art. 28 Ordynacji podatkowej w tym samym miesiącu, w którym wpłacił uprzednio pobrany podatek, ani też nie określa terminu w jakim to uprawnienie płatnika może być zrealizowane.

Oznacza to, że nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań prawnych do potrącania wynagrodzeń raz na kwartał, czy też raz do roku bądź za kilka lat. Należy jednak przyjąć, iż uprawnienie to przysługuje przez cały okres istnienia zobowiązania, a więc do upływu terminu jego przedawnienia.

Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Stosownie do art. 32 § 1 Ordynacji podatkowej, płatnicy i inkasenci obowiązani są przechowywać dokumenty związane z poborem lub inkasem podatków do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania płatnika lub inkasenta.

W świetle przywołanych przepisów należy stwierdzić, że Spółka ma prawo potrącić należne wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (zryczałtowanego podatku) za okres istnienia zobowiązania, a więc do upływu terminu jego przedawnienia i może ono zostać potrącone wyłącznie od kwoty wpłaty dokonanej w terminie.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionej sprawy wskazać należy, iż do końca 2013 r. wymagalne są te zobowiązania, których termin płatności przypadał w 2008 r.

Wobec powyższego od zaliczek na podatek dochodowy (zryczałtowanego podatku dochodowego) wpłacanych przez Spółkę na rzecz budżetu państwa do końca 2013 r. (tj. najpóźniej od zaliczek (podatku) wpłacanych za listopad 2013 r., które powinny być wpłacone na rachunek właściwego organu podatkowego do 20 grudnia 2013 r.) Spółka jest uprawniona do potrącenia należnego wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy (podatku), których termin płatności przypadł na 2008 r.

Odzwierciedleniem powyższego potrącenia winny być odpowiednie zapisy dokonane w deklaracji PIT-4R.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.