2014.02.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1238/13-2/AG
z 5 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) prowadzi działalność w zakresie tworzenia innowacyjnych produktów oraz dedykowanych rozwiązań informatycznych, głównie w obszarze automatyzacji procesów biznesowych, obiegu dokumentów i komunikacji wewnętrznej przedsiębiorstw. W celu prowadzenia ww. działalności Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę osoby, które w ramach swoich pracowniczych obowiązków tworzą programy komputerowe składające się na wyżej wymienione produkty i rozwiązania (dalej jako programiści). Programy tworzone są przy użyciu różnorodnych technologii, do których należą m.in.:

języki programowania: (…)
języki znaczników: HTML, XML,
język zapytań bazodanowych SQL,
języki skryptowe: PowerShell,
technologie bazowe (tzw. frameworki) i biblioteki programistyczne: (…)
serwery i komponenty: (…).

W każdym przypadku po przebiegu całego procesu obejmującego czasochłonną implementację stanowiącą typowo twórczy proces pisania kodu źródłowego, efektem pracy programistów są indywidualnie zaprojektowane i zaimplementowane programy komputerowe, spełniające uzgodnione wymagania kontrahenta i pełniące oczekiwane funkcje. Programy napisane w różnych, wymienionych wyżej językach, utrwalone są cyfrowo w postaci plików, którymi zarządza X, a także wykorzystywane w danym projekcie narzędzie kontroli wersji, którym większości przypadków jest Y.

Narzędzie to pozwała na przechowywanie plików źródłowych (czyli programów) systemów informatycznych w taki sposób, aby możliwe było odtworzenie poszczególnych wersji danego pliku, zmian wprowadzonych pomiędzy tymi wersjami, a także zidentyfikowanie poszczególnych plików programów wymaganych do wygenerowania spójnej wersji systemu informatycznego. Narzędzie kontroli wersji pozwala również na określenie autorstwa i daty wytworzenia poszczególnych programów, lub rozszerzeń czy modyfikacji tych programów.

Postać tworzonego w powyżej opisanym procesie oprogramowania nie jest ściśle zdeterminowana przez wymogi techniczne i związana jest z osobą twórcy na tyle, że nie jest prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat. Programy te stanowią utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. 2006 r. Nr 90, poz. 631; dalej: uPrAut). Prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, gdyż umowy o pracę nie przewidują żadnych odmiennych regulacji w tym zakresie.

Norma kosztów uzyskania przychodu jest obecnie ustalana zgodnie z postanowieniami art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 361; dalej: uPIT). Do wynagrodzenia wyłącznie dotyczącego tworzenia oprogramowania Spółka planuje stosować 50% koszty uzyskania określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 uPlT, z uwzględnieniem, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) uPlT, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. W odniesieniu do pozostałych składników wynagrodzenia wynikających z umowy o pracę, w szczególności do wynagrodzenia za wykonywanie pozostałych czynności w ramach stosunku pracy niezwiązanych z pracami, będącymi przedmiotem praw autorskich, Spółka planuje ustalać koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 2 uPIT.

Aby prawidłowo stosować normę 50% kosztów uzyskania przychodów określoną w art. 22 ust. 9 pkt 3 uPIT, Spółka ustali indywidualny procentowy udział pracy twórczej w łącznym czasie prac programisty, który to udział wynikał będzie z zakresu obowiązków stanowiska pracy i charakteru wykonywanych prac przez pracownika. Tak ustalony procent Spółka zamierza odnieść do wynagrodzenia zasadniczego, które podzieli procentowo na wynagrodzenie z tytułu programów komputerowych stworzonych w przeznaczonym do tego czasie pracy i wynagrodzenie za pracę związaną z wykonywaniem pozostałych obowiązków pracowniczych. Na podstawie podziału czasu pracy na czas pracy twórczej i nietwórczej Spółka rozgraniczy kwoty wynagrodzenia zasadniczego tak, aby proporcjonalnie odzwierciedlony został nakład pracy włożony przez pracownika na stworzenie utworu, którym będzie oprogramowanie. Zastosowane wskaźniki procentowe nie mogą przekraczać założonego maksymalnego udziału procentowego oraz uzależnione będą od faktycznego udziału wykonywanych prac autorskich w całkowitej pracy pracownika, tj. czasie pracy pracownika pozostającego do dyspozycji Spółki. Przy czym przyjęte wskaźniki udziału praw autorskich będą pomniejszane w danym miesiącu w sytuacji, gdy pracownik z jakichkolwiek powodów nie wykona i nie udokumentuje wykonywanych prac, których efektem są utwory w rozumieniu ustawy uPrAut, np. wykonywanie innych prac nietwórczych, urlop, zwolnienie lekarskie itp.

W umowach o pracę zostaną wprowadzone zapisy o pracach objętych prawami autorskimi. Zostanie również wprowadzony stosowny zapis o procentowym podziale wynagrodzenia za prace obejmujące tworzenie oprogramowania objętego prawami autorskimi i przysługujących z tego tytułu wynagrodzeń za pracę twórczą od pozostałych elementów wynagrodzenia, niezwiązanych z pracami będącymi przedmiotem praw autorskich.

W celu prawidłowego określania kosztów uzyskania przychodów pracowników Spółka wdroży odpowiedni system dokumentacyjny, określający zasady podziału wynagrodzenia na zasadnicze oraz autorskie, zasady ewidencji czasu i zakresu prac, kontroli ewidencji który umożliwia powiązanie wykonywanej pracy z tworzeniem danego programu obejmujący:

szczegółowe rozróżnienie grup pracowników ze względu na następujące kryteria: (i) zakres merytoryczny wykonywanej pracy, (ii) stanowisko, (iii) wskaźnik udziału wykonywanych prac autorskich w całości wykonywanej pracy,
ewidencję czasu oraz zakresu (efektów) wykonywanej pracy,
sposób archiwizacji ww. ewidencji, w tym obejmującą ewidencję efektów wykonywanej pracy,
określenie sposobu wewnętrznej i zewnętrznej kontroli w zakresie stosowanej ewidencji i przestrzegania ustalonego wskaźnika udziału wykonywanych prac autorskich.

Koszty 50% nie będą stosowane w odniesieniu do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi - programiście za okres urlopu, zwolnienia lekarskiego, odbywanego szkolenia lub innego okresu, w którym pracownik nie wykonuje pracy o charakterze twórczym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka w odniesieniu do osób, które w ramach swoich pracowniczych obowiązków wykonują prace programistyczne polegające na tworzeniu autorskich projektów informatycznych (programiści), zatrudnionych na warunkach określonych powyżej oraz dokumentując wykonywane prace w sposób umożliwiający rozróżnienie prac o charakterze twórczym i nietwórczym, może, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 uPIT określić koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% uzyskanego przychodu w zakresie dotyczącym wynagrodzenia z tytułu tworzonego w ramach stosunku pracy programu komputerowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zatrudnieni w Spółce programiści w ramach umowy o pracę tworzą programy komputerowe będące przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zatem w zakresie wynagrodzenia z tytułu stworzonego w ramach stosunku pracy programu komputerowego Spółka może, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 uPIT, określić ww. pracownikom koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Uzasadnienie przyjętego stanowiska

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 uPrAut przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór) jak stanowi ust. 2 powyższego artykułu m.in. spełniający powyższe kryteria program komputerowy. W myśl art. 74 ust. 1 uPrAut, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej, tym samym są przedmiotem zarówno autorskich praw majątkowych (art. 17 i nast. uPrAut) jak i autorskich praw osobistych (art. 16 uPrAut).

Zgodnie z art. 74 ust. 3 uPrAut prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej, zaś prawa osobiste przysługują pracownikowi.

Z kolei art. 9 ust. 1 uPIT stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 uPIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze, bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 uPIT, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzenia przez nich tymi prawami - określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z art. 41 ust. 1 uPIT, wynika, że gdy twórca osiąga przychody z przeniesienia praw autorskich w ramach stosunku pracy pracodawca działający w tej sytuacji jako płatnik podatku dochodowego, obowiązany jest pobierać zaliczki na podatek dochodowy, z uwzględnieniem między innymi kosztów uzyskania przychodów w wysokości wskazanej w art. 22 ust. 9 uPIT.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że jako płatnik (pracodawca wypłacający wynagrodzenia programistów) ma prawo do zastosowania w przedstawionej we wniosku sytuacji podwyższonych kosztów uzyskania przychodu do tej części wypłaconego wynagrodzenia za pracę, która stanowi dla pracownika przychód z tytułu tworzenia programu komputerowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ponadto w świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są prawa majątkowe, za które uważa się w szczególności: przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Forma stosunku prawnego, w ramach którego wykonane są prace twórcze, czy to będzie umowa o pracę czy też umowa o dzieło lub zlecenia, nie ma znaczenia dla kwalifikacji prac twórczych w zakresie normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.

Wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, z reguły będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ww. ustawy.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Inaczej jednakże jest traktowana sprawa kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów zatrudnionych na umowę o pracę czy w przypadku uzyskiwania przez twórców i autorów przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umów cywilnoprawnych.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, w myśl którego, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast zgodnie z treścią art. 22 ust. 9a powołanej ustawy, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust.

Na podstawie art. 22 ust. 10 cytowanej ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio. Przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ww. ustawy).

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie tworzenia innowacyjnych produktów oraz dedykowanych rozwiązań informatycznych. W celu prowadzenia działalności Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę osoby, które w ramach swoich pracowniczych obowiązków tworzą programy komputerowe składające się na pewne produkty i rozwiązania. Programy te stanowią utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, gdyż umowy o pracę nie przewidują żadnych odmiennych regulacji w tym zakresie. Spółka ustali indywidualny procentowy udział pracy twórczej w łącznym czasie prac programisty, który to udział wynikał będzie z zakresu obowiązków stanowiska pracy i charakteru wykonywanych prac przez pracownika. W celu prawidłowego określania kosztów uzyskania przychodów pracowników Spółka wdroży odpowiedni system dokumentacyjny, określający zasady podziału wynagrodzenia na zasadnicze oraz autorskie, zasady ewidencji czasu i zakresu prac, kontroli ewidencji który umożliwia powiązanie wykonywanej pracy z tworzeniem danego programu. Koszty 50% nie będą stosowane w odniesieniu do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi - programiście za okres urlopu, zwolnienia lekarskiego, odbywanego szkolenia lub innego okresu, w którym pracownik nie wykonuje pracy o charakterze twórczym.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że tylko wówczas, gdy:

praca wykonywana przez stronę tej umowy jest twórcza, tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
strona umowy jest twórcą w rozumieniu tej ustawy;

to do przychodów osiągniętych z tego źródła mogą być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 50% koszty uzyskania przychodu.

Wskazać należy, że 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą zostać zastosowane do przychodów uzyskiwanych w ramach umowy o pracę, z zastrzeżeniem warunków o jakich mowa w art. 22 ust. 9a powołanej ustawy, tj. od przychodów osiąganych przez pracowników Wnioskodawcy od 2013 roku, koszty te nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym koszty te znajdą zastosowanie do tej części wynagrodzenia, która przysługuje pracownikom Wnioskodawcy za pracę twórczą wykonywaną przez nich w ramach obowiązków pracowniczych. Natomiast do pozostałych składników wynagrodzenia ze stosunku pracy należy zastosować zryczałtowane koszty, wynikające z przywołanego art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; będą to bowiem składniki wynagrodzenia ze stosunku pracy niepozostające w uchwytnym związku przyczynowo-skutkowym z działaniami twórczymi kreującymi utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Reasumując, do części przychodu pracownika, stanowiącego jego wynagrodzenie za korzystanie z praw autorskich przez Wnioskodawcę do oprogramowania wytworzonego w ramach stosunku pracy, Wnioskodawca jako płatnik może zastosować koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że przedmiotu niniejszej interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii uznania efektów pracy pracowników Zainteresowanego za utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin