Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1042/13/AZb
z 7 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 października 2013 r. (data wpływu 31 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania jedną fakturą dostaw, w stosunku do których Wnioskodawca ma obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz dostaw, w stosunku do których Wnioskodawca ma obowiązek naliczyć i wykazać podatek VAT z odpowiednią stawką – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania jedną fakturą dostaw, w stosunku do których Wnioskodawca ma obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz dostaw, w stosunku do których Wnioskodawca ma obowiązek naliczyć i wykazać podatek VAT z odpowiednią stawką.

Wniosek został uzupełniony pismem z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 stycznia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest miedzy innymi handel wyrobami stalowymi, w stosunku do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Realizowane przez Spółkę dostawy w ramach jednego zlecenia dla poszczególnego kontrahenta dotyczą różnych wyrobów stalowych. Spółka zgodnie z par. 4.1. pkt 1) ww. rozp. MF ma obowiązek dokumentowania swojej sprzedaży fakturą i tak też czyni. Faktura dokumentująca sprzedaż zawiera wszystkie elementy opisane w par. 5.1. ww. rozp. MF. Pozycje na fakturze, w stosunku do których istnieje obowiązek stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w kolumnie faktury opisanej „VAT%” oznaczane są znacznikiem „o.o.”, który następnie jest wyjaśniony w treści faktury przez naniesienie następującej treści „Odwrotne obciążenia. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT podatek rozlicza nabywca do pozycji oznaczonych znacznikiem odwrotne obciążenie - o.o.”. Wartość dostawy jest nanoszona do kolumny faktury opisanej „Wartość netto”, a następnie powtarzane w tej samej kwocie w kolumnie „Wartość brutto”. Suma pozycji objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia podawana jest w wierszu z opisem „odwrotne obciążenie”.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał ponadto, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od początku prowadzenia działalności gospodarczej, w pełnym zakresie.

W sytuacji będącej przedmiotem zapytania faktura będzie wystawiana dla jednego kontrahenta -nabywcy. Najczęściej faktura dotyczy jednej dostawy.

Dane zawarte w wystawianej przez Wnioskodawcę fakturze pozwalają jednoznacznie rozróżnić, które konkretnie kwoty (pozycje na fakturze) dotyczą transakcji, w stosunku do których zastosowanie znajduje mechanizm odwrotnego obciążenia, a które dotyczą transakcji, co do których to Wnioskodawca ma obowiązek ich opodatkowania odpowiednią stawką podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo postępuje Spółka wystawiając jedną fakturę, w której rozliczane są dostawy w stosunku do których Spółka będzie miała obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia polegającego na nienaliczaniu przez sprzedawcę podatku od towarów i usług oraz dostawy, w stosunku do których sprzedawca ma obowiązek naliczyć i wykazać na fakturze podatek od towarów i usług zgodnie z odpowiednią stawką?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma ustawowych przeszkód aby wystawić jedną fakturę, w której zawarte zostaną dostawy w stosunku do których sprzedawca ma obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz dostawy, w stosunku do których sprzedawca naliczy i wykaże podatek od towarów i usług .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że ponieważ we wniosku z 25 października 2013 r. (data wpływu 31 października 2013 r.) Wnioskodawca wskazał, iż wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, niniejszą interpretację wydano w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei art. 106 ust. 1a tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) stanowi, że w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Według art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013r.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pod pojęciem sprzedaży – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 106 ust. 8 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r.), fakturę wystawia:

1. zarejestrowany podatnik VAT czynny;
2. podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.
   
   

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r.), faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
   
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Na podstawie § 5 ust. 2 pkt 5 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r.), faktura powinna zawierać dodatkowo w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

W myśl § 5 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r.), faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest miedzy innymi handel wyrobami stalowymi, w stosunku do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Realizowane przez Spółkę dostawy w ramach jednego zlecenia dla poszczególnego kontrahenta dotyczą różnych wyrobów stalowych. Spółka zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia MF ma obowiązek dokumentowania swojej sprzedaży fakturą i tak też czyni. Faktura dokumentująca sprzedaż zawiera wszystkie elementy opisane w § 5 ust. 1 rozporządzenia MF. Pozycje na fakturze, w stosunku do których istnieje obowiązek stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w kolumnie faktury opisanej „VAT%” oznaczane są znacznikiem „o.o.”, który następnie jest wyjaśniony w treści faktury przez naniesienie następującej treści „Odwrotne obciążenia. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT podatek rozlicza nabywca do pozycji oznaczonych znacznikiem odwrotne obciążenie - o.o.”. Wartość dostawy jest nanoszona do kolumny faktury opisanej „Wartość netto”, a następnie powtarzane w tej samej kwocie w kolumnie „Wartość brutto”. Suma pozycji objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia podawana jest w wierszu z opisem „odwrotne obciążenie”.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W sytuacji będącej przedmiotem zapytania faktura będzie wystawiana dla jednego kontrahenta -nabywcy. Najczęściej faktura dotyczy jednej dostawy.

Dane zawarte w wystawianej przez Wnioskodawcę fakturze pozwalają jednoznacznie rozróżnić, które konkretnie kwoty (pozycje na fakturze) dotyczą transakcji, w stosunku do których zastosowanie znajduje mechanizm odwrotnego obciążenia, a które dotyczą transakcji, co do których to Wnioskodawca ma obowiązek ich opodatkowania odpowiednią stawką podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy postępuje on prawidłowo wystawiając jedną fakturę, w której rozliczane są dostawy w stosunku do których Spółka będzie miała obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia polegającego na nienaliczaniu przez sprzedawcę podatku od towarów i usług oraz dostawy, w stosunku do których sprzedawca ma obowiązek naliczyć i wykazać na fakturze podatek od towarów i usług zgodnie z odpowiednią stawką.

Odnosząc się do powyższego należy wyjaśnić, że mechanizm „odwrotnego obciążenia” podatkiem VAT stanowi odstępstwo od generalnej zasady wyrażonej w art. 193 dyrektywy (zgodnie z którym osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług) i przenosi obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego ze sprzedającego na nabywcę. Podstawą dla zastosowania tego szczególnego środka jest art. 199-199a dyrektywy 2006/112/WE. W art. 199 ust. 1 oraz art. 199a ust. 1 dyrektywy zawarty został zamknięty katalog transakcji, w odniesieniu do których państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik podatku od towarów i usług – odbiorca towarów i usług będących przedmiotem tych transakcji, wśród których wymieniono dostawę zużytych materiałów, zużytych materiałów nienadających się do ponownego użycia w tym samym stanie, złomu, odpadów przemysłowych i nieprzemysłowych, odpadów przetwarzalnych, częściowo przetworzonych odpadów oraz dostawy pewnych towarów i świadczenia usług wymienionych w załączniku VI (art. 199 ust. 1 lit. d dyrektywy). Do decyzji państw członkowskich Unii Europejskiej pozostawiono zarówno ewentualne zaimplementowanie tego mechanizmu na grunt krajowych regulacji, jak również kwestię, które spośród enumeratywnie wskazanych w dyrektywie towarów i usług zostaną nim objęte.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa towarów dokonywana z zastosowaniem „odwrotnego obciążenia” jest wyjątkowym mechanizmem wprowadzonym do systemu prawnopodatkowego w określonym celu i pod określonymi warunkami, które nie dotyczą dostaw innych towarów nieobjętych procedurą „odwrotnego obciążenia”.

Zgodnie z podanym już art. 106 ust. 1a ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Szczegółowe zasady i sposób wystawiania faktur objętych ta procedurą regulują m.in. przepisy § 5 ust. 2 pkt 5 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r., zgodnie z którym w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – faktura powinna zawierać dodatkowo wyrazy „odwrotne obciążenie”, a także § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia, który stanowi, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy, jest nabywca towaru lub usługobiorca – faktura nie zawiera:

• stawki podatku;
• sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
• kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.
  
  

Z powyższych przepisów regulujących kwestie wystawiania faktur dotyczących dostaw towarów, dla których podatnikiem jest nabywca w myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wynika, że faktura ma zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”. Jednocześnie przepisy nie regulują, w której dokładnie pozycji adnotacja taka ma się znajdować.

Jak wskazał Wnioskodawca, pozycje na fakturze, w stosunku do których istnieje obowiązek stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w kolumnie faktury opisanej „VAT%” oznaczane są znacznikiem „o.o.”, który następnie jest wyjaśniony w treści faktury przez naniesienie następującej treści „Odwrotne obciążenia. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT podatek rozlicza nabywca do pozycji oznaczonych znacznikiem odwrotne obciążenie - o.o.”. Wnioskodawca podał również, że dane zawarte w wystawianej przez Wnioskodawcę fakturze pozwalają jednoznacznie rozróżnić, które konkretnie kwoty (pozycje na fakturze) dotyczą transakcji, w stosunku do których zastosowanie znajduje mechanizm odwrotnego obciążenia, a które dotyczą transakcji, co do których to Wnioskodawca ma obowiązek ich opodatkowania odpowiednią stawką podatku.

Zatem postępowanie Wnioskodawcy wystawiającego jedną fakturę, w której rozliczane są dostawy w stosunku do których będzie miał on obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz dostawy, w stosunku do których sprzedawca ma obowiązek naliczyć i wykazać na fakturze podatek od towarów i usług zgodnie z odpowiednią stawką, należy uznać za prawidłowe. Ważne jest jedynie, aby zapisy na fakturze były jednoznaczne i aby nie było żadnych wątpliwości, których dostaw dotyczy odwrotne obciążenie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie ma ustawowych przeszkód aby wystawić jedną fakturę, w której zawarte zostaną dostawy w stosunku do których sprzedawca ma obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz dostawy, w stosunku do których sprzedawca naliczy i wykaże podatek od towarów i usług, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.