Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-585/13/PS
z 26 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2013 r. (data wpływu 2 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie jest osobą prawną założoną w 2002 r. Działa na podstawie ustawy o stowarzyszeniach i zajmuje się wyłącznie realizacją celów statutowych, w tym: aktywną ochroną zwierząt i gatunków chronionych, edukacją ekologiczną, hodowlą zwierząt gatunków chronionych. Swoje cele realizuje poprzez reintrodukcję gatunków chronionych, monitoring w środowisku naturalnym, informację, szkolenia, wydawnictwa, udział w sympozjach i konferencjach oraz ich organizację.

W 2012 r. struktura przychodów przedstawiała się następująca:

• składki członkowskie – 340 zł,
• darowizny pieniężne – 2 385 zł 10 gr,
• przeprowadzanie reintrodukcji na rzecz nadleśnictwa – 20 000 zł,
• 1% podatku od podatników – 823 593 zł 50 gr,
• dotacje – 113 517 zł 80 gr,
• odsetki i dodatnie różnice kursowe – 11 892 zł 15 gr,
• sprzedaż powierzchni reklamowej – 10 499 zł 63 gr.

Ogółem obrót w 2012 r. wyniósł 982 228 zł 18 gr. Przy wyliczaniu obrotu, w celu ustalenia obowiązku rejestracyjnego w podatku od towarów i usług, Stowarzyszenie wzięło pod uwagę następujące czynności:

• sprzedaż powierzchni reklamowej,
• przeprowadzanie reintrodukcji na rzecz nadleśnictwa.

Pozostałe przychody Stowarzyszenie uważa za zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Otrzymane w 2012 r. dotacje z Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nie mają wpływu na cenę świadczonych usług. Przeznaczone były na pokrycie kosztów związanych z reintrodukcją sokoła na terenie trzech województw, a mianowicie na zakup i transport sokołów, wynajem sprzętu i obsługę reintrodukcji.

Stowarzyszenie nie wykonuje czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Korzysta ze zwolnienia podmiotowego, gdyż do chwili obecnej nie został przekroczony limit sprzedaży obligujący do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT. Stowarzyszenie przekroczyło kwotę 50 000 zł z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE. Z tytułu zakupu na terenie Unii Europejskiej towarów, Stowarzyszenie nalicza i odprowadza do urzędu skarbowego podatek należny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w kontekście zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE, Stowarzyszenie jest podatnikiem VAT-czynnym czy zwolnionym?
2. Czy podatek naliczony VAT związany z zakupem towarów i usług Stowarzyszenie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych?

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania drugiego. Wniosek Stowarzyszenia w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Art. 16 ust. 1 ustawy jak wyżej, wymienia koszty, które nie uważa się za koszty związane z uzyskaniem przychodów. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a, podatek od towarów i usług nie jest kosztem uzyskania przychodów, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku i usług.

W świetle powyższego, zdaniem Stowarzyszenia, podatek naliczony VAT, związany z zakupem towarów i usług, jest kwalifikowalnym kosztem podatkowym organizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy.

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz osobom fizycznym, wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak szereg wyjątków. Na mocy przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a, tiret pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Stosownie natomiast do treści art. 113 ust. 1 ustawy o podatku do towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Stowarzyszenie jest osobą prawną założoną w 2002 roku i działa na podstawie ustawy o stowarzyszeniach, zajmując się wyłącznie realizacją celów statutowych, w tym: aktywną ochroną zwierząt i gatunków chronionych, edukacją ekologiczną, hodowlą zwierząt gatunków chronionych.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lutego 2014 r., znak ITPP2/443-1295/13/AJ, dotyczącej pytania pierwszego: Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że pomimo zarejestrowania się jako podatnik VAT UE z tytułu dokonywania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, Stowarzyszenie nadal posiada status podatnika zwolnionego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie mieści się w zakresie pojęcia „sprzedaż” określonego w art. 2 pkt 22 ww. ustawy. W związku z tym nie ma wpływu na określenie wysokości obrotu, uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca posiada status podatnika zwolnionego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje mu prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT naliczonego związanego z zakupem towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Stowarzyszenia jest prawidłowe.

Należy w tym miejscu zaakcentować również, że udowodnienie, że wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu spoczywa na podatniku. Ustawodawca w sposób wyraźny wiąże te koszty z celem osiągnięcia przychodu. Cel ten musi być zatem widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.