INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.09.2013 r. (data wpływu 18.09.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.09.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest dystrybutorem części zamiennych do samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych w Europie Środkowo - Wschodniej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka nabywa samochodowe części zamienne (dalej: „Towary”) w celu ich dalszej odsprzedaży. Spółka wynegocjowała od niektórych dostawców długie terminy płatności (przekraczające 60 dni). Zapasy towarów na magazynie ewidencjonowane są na moment ich przyjęcia do magazynu, ale wydatki na zakup Towarów zarachowane są w ciężar kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie sprzedaży Towarów. Koszty tych Towarów są kosztami bezpośrednimi dla Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca powinien rozpoznać koszt nabycia Towaru jako koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży Towaru, bez względu na datę płatności za Towar...
2. Czy Wnioskodawca powinien zmniejszyć koszty uzyskania przychodu o kwotę wynikającą z faktury dokumentującej nabycie Towaru, dla której termin płatności przekracza 60 dni, z upływem 90 dni od daty sprzedaży Towaru, jeżeli cena za Towar nie została uregulowana...
3. Czy Wnioskodawca powinien zmniejszyć koszty uzyskania przychodu o część kwoty wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Towaru, dla której termin płatności przekracza 60 dni, z upływem 90 dni od daty zaliczenia kwoty z faktury do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli cena za Towar nie została uregulowana w tej części...
4. O jaką wartość Wnioskodawca powinien zmniejszyć koszty uzyskania przychodu z upływem 90 dni od sprzedaży Towarów/części Towarów w przypadku otrzymania faktury dokumentującej nabycie wielu Towarów, w razie częściowej zapłaty za taką fakturę...
   
   

Zdaniem Spółki

Ad. 1

Wnioskodawca powinien rozpoznać koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży Towaru, bez względu na datę płatności za Towar.

Ad. 2

W przypadku nieuregulowania ceny wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Towaru, Wnioskodawca powinien zmniejszyć koszty uzyskania przychodu o kwotę wynikającą z faktury, dla której termin płatności przekracza 60 dni, z upływem 90 dni od daty sprzedaży Towaru.

Ad. 3

W przypadku nieuregulowania części kwoty wynikającej z faktury, Wnioskodawca powinien zmniejszyć koszty uzyskania przychodu jedynie o tę nieuregulowaną część zobowiązania. Obowiązek nie powstaje w stosunku do tej kwoty, która została uregulowana.

Ad. 4

W przypadku otrzymania faktury dokumentującej nabycie wielu Towarów, w razie częściowej zapłaty za taką fakturę, Wnioskodawca z upływem 90 dni od sprzedaży Towarów/części Towarów powinien zmniejszyć koszty uzyskania przychodu jedynie o różnicę pomiędzy kwotą zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów (czyli wartością sprzedanych Towarów w cenach wynikających z faktur) a kwotą nieuregulowanej należności. Jeżeli częściowa zapłata jest wyższa od wartości sprzedanych Towarów, obowiązek korekty nie wystąpi.

Uzasadnienie

Ad. 1

Zgodnie z przepisem art. 15b ust. 2 ustawy o CIT jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Literalna wykładnia powyższego przepisu prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego (faktura z terminem płatności dłuższym niż 60 dni) zmniejszenia kosztów podatkowych należy dokonać z upływem 90 dni od zaliczenia kwoty z tej faktury do kosztów podatkowych. Zatem zaliczenie do kosztów stanowi jedną z przesłanek powstania obowiązku dokonania zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów, a także wyznacza moment, od którego liczony jest termin na dokonanie tego zmniejszenia.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, Wnioskodawca powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód - potrącane na podstawie art. 15 ust. 4, ust. 4b - 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych),

• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie - potrącane na podstawie art. 15 ust. 4d - 4e ww. ustawy).

Wydatek na Towary jest związany ściśle z przychodem z ich sprzedaży, zatem jest to koszt bezpośredni. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4 ustawy o CIT co do zasady koszty bezpośrednie są potrącane w momencie uzyskania odpowiadających im przychodów.

W przypadku Towarów przychód powstaje w momencie ich sprzedaży. Moment sprzedaży Towaru jest zatem momentem potrącenia kosztu jego nabycia. Moment sprzedaży to moment, który rozpoczyna bieg terminu 90-dni, o którym stanowi przepis art. 15b ust.2 ustawy o CIT.

W dacie sprzedaży Towaru nie aktualizuje się jeszcze przesłanka wynikająca z przepisu art. 15b ust. 2 ustawy o CIT niezależnie od tego, czy w momencie sprzedaży Towaru Wnioskodawca zapłacił za Towar czy jeszcze nie.

Ad.2

Zgodnie z argumentacją przedstawioną dla pytania nr 1, termin 90-dni, o którym stanowi przepis art. 15b ust. 2 ustawy o CIT w przypadku Towarów biegnie od momentu ich sprzedaży. Zatem, jeśli faktura dokumentująca zakup danego Towaru nie została opłacona w terminie 90 dni od daty sprzedaży Towaru, Wnioskodawca ma obowiązek z upływem tego terminu dokonać zmniejszenia kosztów uzyskania przychodu o kwotę wynikającą z tej faktury.

Ad.3

Zgodnie z argumentacją przedstawioną dla pytania nr 1, w momencie sprzedaży Towaru wydatek na jego zakup stanowi w całości koszt uzyskania przychodu. Z kolei zgodnie z argumentacją przedstawioną dla pytania nr 2, 90 dniowy termin, o którym stanowi przepis art. 15b ust. 2 ustawy o CIT liczy się od momentu sprzedaży Towaru. Z kolei zgodnie z przepisem 15b ust. 9 przepis art. 15b ust. 2 stosuje się odpowiednio, w przypadku, gdy zobowiązanie zostało zapłacone w części.

Wykładnia tego przepisu prowadzi więc do wniosku, że upływ 90 - dniowego terminu wskazanego w ust. 2 art. 15b ustawy CIT powoduje obowiązek wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków jedynie w kwocie nieuiszczonej. Uregulowana część zobowiązania nadal stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

Ad.4

Zgodnie z argumentacją przedstawioną dla pytania nr 1, w momencie sprzedaży Towaru wydatek na jego zakup stanowi w całości koszt uzyskania przychodu. Jak Wnioskodawca wskazał w uzasadnieniu do pytania nr 2, 90- dniowy termin, o którym stanowi przepis art. 15b ust. 2 ustawy o CIT rozpoczyna swój bieg w dacie sprzedaży Towaru. W przypadku faktury dokumentującej zakup wielu Towarów, w przypadku sprzedaży tylko części z nich, koszt uzyskania przychodów, stanowi jedynie wartość Towarów sprzedanych (w cenach wynikających z faktur). Dla sprzedanych Towarów 90-dniowy termin biegnie od momentu ich sprzedaży. W przypadku częściowej zapłaty za taką fakturę Wnioskodawca nie jest w stanie tej częściowej zapłaty przypisać do konkretnych Towarów z faktury (zobowiązanie do zapłaty kwoty łącznej z faktury stanowi jedną, spójną całość, mimo, iż kwota tego zobowiązania wynika z zsumowania cen za poszczególne Towary ujęte na fakturze). Zatem zastosowanie przepisów art. 15b ust. 2 ustawy o CIT w takiej sytuacji powinno się sprowadzać do zbadania czy z upływem 90 dni od sprzedaży danej partii Towarów, wartość tych sprzedanych Towarów w cenie wynikającej z faktury jest „opłacona”, czyli czy częściowa zapłata za fakturę jest większa od wartości sprzedanych Towarów. Jeśli częściowa zapłata za fakturę pokrywa wartość sprzedanych Towarów, to obowiązek korekty kosztów nie wystąpi. Jeśli zaś jest niższa od wartości sprzedanych Towarów, to należy dokonać korekty o różnice pomiędzy wartością sprzedanych Towarów a kwotą częściowej zapłaty za fakturę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm., dalej jako: „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Przepis powyższy nie określa terminu, kiedy – dla ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu – należy potrącić koszty. Sposób, w jaki należy rozliczyć koszty uzyskania przychodów (zwłaszcza te, które odnoszą się nie tylko do roku podatkowego, w jakim zostały poniesione ale i do lat następnych) jest uzależniony od stopnia ich powiązania z uzyskiwanymi przychodami, tj. od tego, czy dany wydatek można zakwalifikować do kosztów bezpośrednio czy też innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4 ustawy o pdop oraz art. 15 ust. 4b-4h.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest dystrybutorem części zamiennych do samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych w Europie Środkowo-Wschodniej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa samochodowe części zamienne (dalej: „Towary”) w celu ich dalszej odsprzedaży. Spółka wynegocjowała od niektórych dostawców długie terminy płatności (przekraczające 60 dni). Zapasy towarów na magazynie ewidencjonowane są na moment ich przyjęcia do magazynu, ale wydatki na zakup Towarów zarachowane są w ciężar kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie sprzedaży Towarów. Koszty tych Towarów są kosztami bezpośrednimi dla Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Jednakże w myśl art. 15 ust. 4b ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

• są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
  
  

Należy również zauważyć, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ww. ustawy).

Z dniem 01 stycznia 2013 r. mocą art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342) ustawodawca wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulacje zmierzające do likwidacji tzw. „zatorów płatniczych” (art. 15b ustawy o pdop). Stosownie do tego unormowania, w przypadku nieuregulowania kwoty wynikającej z faktury (innego dokumentu) dłużnik – w określonych terminach – zobowiązany jest do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15b ust. 1 ustawy o pdop, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.

Natomiast zgodnie z art. 15b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach (art. 15b ust. 3).

Zgodnie z art. 15b ust. 4 ustawy o pdop, jeżeli po dokonaniu zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik w miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie, zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę dokonanego zmniejszenia.

Jeżeli w miesiącu, w którym podatnik ma obowiązek dokonać zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, podatnik nie ponosi kosztów uzyskania przychodów lub poniesione koszty są niższe od kwoty zmniejszenia, wówczas ma obowiązek zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów (art. 15b ust. 5).

W myśl art. 15b ust. 8 ustawy o pdop, jeżeli zgodnie z art. 15 zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z dokumentów, o których mowa w ust. 1, nastąpi po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2, to zaliczenie tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem art. 15, z tym że nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania. Przedstawione powyżej przepisy dotyczące korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania zobowiązania mają zastosowanie zarówno w sytuacji, gdy podatnik nie zapłacił całej kwoty, jak też wtedy, gdy uregulował swoje zobowiązanie tylko w części, co wynika z treści art. 15b ust. 9 powołanej ustawy.

Odnosząc powyższe przepisy do pytania oznaczonego nr 1, tj. czy Wnioskodawca powinien rozpoznać koszt nabycia Towaru jako koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży Towaru, bez względu na datę płatności za Towar, należy w pierwszej kolejności odnieść się do momentu potrącalności kosztów bezpośrednich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a następnie wskazać na zasady korekty takich kosztów wynikające z regulacji art. 15b cytowanej ustawy.

W przypadku kosztów uznawanych przez podatnika za koszty bezpośrednie, moment ujęcia takich kosztów w kosztach uzyskania przychodu uzależniony jest od momentu powstania przychodu, do którego koszt ten powinien być bezpośrednio przypisany.

Natomiast art. 15b ust. 8 ustawy o pdop wskazuje, jeżeli zgodnie z art. 15 zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z dokumentów, o których mowa w ust. 1, nastąpi po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2, to zaliczenie tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem art. 15, z tym że nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania.

Wobec art. 15b ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowisko Wnioskodawcy, iż powinien rozpoznać koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży Towaru, bez względu na datę płatności za Towar, należy uznać za nieprawidłowe. Należy podkreślić, iż cytowany przepis znajduje zastosowanie w odniesieniu do tych sytuacji, gdy towar zostanie sprzedany, a przychód powstanie, po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2. Art. 15b ust. 8 wskazuje, iż warunkiem zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych (zgodnie z art. 15 ustawy) po upływie terminów określonych w ust. 1 i 2, jest uregulowanie płatności. Zatem podatnik do czasu uregulowania zobowiązania wobec kontrahenta nie ma prawa zaliczyć kosztu nabytych towarów do kosztów podatkowych.

Ponadto wyrażenie „po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2” użyte w przepisie art. 15b ust. 8 ustawy o pdop, rozumieć należy jako termin 30 dni od daty upływu terminu płatności (gdy termin płatności jest krótszy lub równy 60 dni) oraz jako termin płatności (gdy ustalony termin płatności jest dłuższy niż 60 dni).

Odpowiedź na pytania oznaczone nr 2, 3 i 4

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań od nr 2 do nr 4, organ podatkowy uznał je za nieprawidłowe, gdyż uzasadnienie do każdego z tych stanowisk Wnioskodawca oparł na argumentacji przedstawionej dla pytania oznaczonego nr 1 („zgodnie z argumentacją przedstawioną dla pytania nr 1”), w zakresie którego stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za nieprawidłowe. Zatem stanowisko Wnioskodawcy przyporządkowane do pytania oznaczonego nr 1, zawierające błąd w założeniu co do korekty bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 15b ustawy o pdop, na które podatnik powołuje się we własnym stanowisku przyporządkowanym do pytań od nr 2 do nr 4, wpłynęło na uznanie tych stanowisk za nieprawidłowe.

Ponadto organ interpretacyjny uznał stanowisko podatnika w zakresie pytania nr 4 za nieprawidłowe, ze względu na sposób dokonanej przez podatnika korekty kosztów uzyskania przychodów w sytuacji częściowej zapłaty za fakturę dokumentującą nabycie wielu Towarów, w przypadku sprzedaży jedynie części tych Towarów.

W przypadku kosztów uznawanych przez Wnioskodawcę za koszty bezpośrednie, sposób dokonania korekty takich kosztów, uzależniony będzie od momentu rozpoznania przychodu, do którego koszt ten bezpośrednio powinien być przypisany, tj. w zależności czy powstanie on przed czy też po upływie terminu płatności (dłuższym niż 60 dni).

W sytuacji gdy przychód powstanie przed upływem terminu płatności, Wnioskodawca ma prawo ująć w ciężar kosztów uzyskania przychodów koszt bezpośrednio związany przychodem (wydatek na zakup towaru) w dniu powstania tego przychodu, lecz jednocześnie będzie zobowiązany do korekty tych kosztów w sytuacji, gdy nie zapłaci za fakturę (lub inny dokument) w terminie 90 dni od dnia zaliczenia kwoty wynikającej z tej faktury (lub innego dokumentu) do kosztów uzyskania przychodów. W omawianej sytuacji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zastosowania uregulowań ust. 8 art. 15b, lecz ust. 2 tego artykułu, w myśl którego, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Z kolei w sytuacji, gdy Wnioskodawca rozpozna przychód podatkowy po upływie terminu płatności za fakturę (lub inny dokument), dokumentującą koszt bezpośrednio związany z tym przychodem, Wnioskodawca nie będzie uprawniony do rozpoznania tego kosztu, jako kosztu podatkowego. Znajdzie tu zastosowanie zasada kasowa, którą można wywieść z art. 15b ust. 8 ustawy o pdop, zgodnie z którym jeżeli zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (lub innego dokumentu), nastąpi po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2, to zaliczenie tej kwoty do kosztów podatkowych następuje z uwzględnieniem art. 15, z tym że nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania. W tym przypadku podatnik będzie uprawniony do rozpoznania kosztu bezpośrednio związanego z ww. przychodem dopiero w momencie zapłaty za fakturę (lub inny dokument).

Przedstawione powyżej przepisy dotyczące korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania zobowiązania mają zastosowanie zarówno w sytuacji, gdy podatnik nie zapłacił całej kwoty, jak też wtedy, gdy uregulował swoje zobowiązanie tylko w części, co wynika z treści art. 15b ust. 9 powołanej ustawy.

Zatem w sytuacji będącej przedmiotem zapytania nr 3, zmniejszenia kosztów podatkowych (ewentualnie zwiększenia przychodów podatkowych) należy zatem dokonać w odniesieniu do tej kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu, która została uprzednio zaliczona do kosztów podatkowych, a która nie została zapłacona w terminie 90 dni od zaliczenia jej do kosztów podatkowych, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni.

Gdy zobowiązanie z tytułu Towarów zostanie zapłacone tylko w części, zaliczeniu do kosztów podatkowych podlegać będzie tylko część kosztu nabycia sprzedanych Towarów.

Odnosząc się natomiast do sytuacji będącej przedmiotem zapytania nr 4, tj. korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku częściowej zapłaty za fakturę dokumentującą nabycie wielu Towarów, w sytuacji sprzedaży jedynie części tych Towarów, należy uznać, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Do omawianej sytuacji znajdzie zastosowanie cytowany powyżej ust. 9 art. 15b ustawy a dotyczący częściowego uregulowania zobowiązania.

Skoro podatnik w momencie sprzedaży danego Towaru nie jest w stanie ustalić czy dokonana częściowa zapłata za zobowiązanie wynikające z faktury dokumentującej nabycie wielu towarów Handlowych, dotyczy właśnie sprzedawanego Towaru, zatem dokonaną płatność należałoby odpowiednio (proporcjonalnie) „rozdzielić” na wszystkie zakupione towary handlowe. O tak ustaloną proporcję, przy zachowaniu uregulowań art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, omówionych w przedmiotowej interpretacji, należałoby dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów.

Zatem przyjęte przez podatnika rozwiązanie, tj. „(…) zbadanie czy wartość tych sprzedanych Towarów w cenie wynikającej z faktury jest „opłacona”, czyli czy częściowa zapłata za fakturę jest większa od wartości sprzedanych Towarów”, jest błędne, wobec powyższego rozstrzygnięcia organu interpretacyjnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.