2013.04.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-48/13/BM
z 29 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2013r. (data wpływu do tut. organu 21 stycznia 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 kwietnia 2013r. (data wpływu 24 kwietnia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przekazanie w formie darowizny praw do znaków towarowych, w tym praw własności przemysłowej w postaci udzielonego prawa ochronnego, jak również prawa z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne lub praw autorskich lub innych praw majątkowych związanych ze znakami towarowymi będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przekazanie w formie darowizny praw do znaków towarowych, w tym praw własności przemysłowej w postaci udzielonego prawa ochronnego, jak również prawa z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne lub praw autorskich lub innych praw majątkowych związanych ze znakami towarowymi będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ww. wniosek został przekazany do tut. organu do załatwienia zgodnie z właściwością, za pismem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w ... z dnia 17 stycznia 2013r. znak ....

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 kwietnia 2013r. (data wpływu 24 kwietnia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 kwietnia 2013r. znak: IBPP1/443-48/13/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) we współpracy z innymi podmiotami z grupy kapitałowej (w rozumieniu ustawy o rachunkowości) lub w inny sposób powiązanych ze Spółką (dalej „Grupa Spółek”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami meblowymi, artykułami wyposażenia wnętrz oraz w zakresie wynajmu powierzchni handlowej w salonach meblowych będących własnością Wnioskodawcy lub Spółek z grupy kapitałowej. W celu usprawnienia wewnątrzgrupowych procesów zarządczych oraz biznesowych, Wnioskodawca wraz z Grupą Spółek rozważa obecnie przeprowadzenie kompleksowego procesu zmierzającego do uporządkowania zarządzania w ramach prowadzonych działalności gospodarczych, prawami do znaków towarowych lub innymi prawami majątkowymi przysługującymi Wnioskodawcy. W ramach Grupy Spółek zostanie powołany nowy podmiot, spółka komandytowo-akcyjna (dalej „Spółka SKA”), która w ramach swojej działalności gospodarczej będzie zarządzać znakami towarowymi lub innymi prawami własności przemysłowej, jak również autorskimi lub pokrewnymi prawami majątkowymi (dalej: „znaki towarowe lub prawa majątkowe”) dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz pozostałe Spółki.

W związku z powyższym planowane jest przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki SKA, praw do znaków towarowych w tym praw własności przemysłowej - również praw z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne - lub praw majątkowych, wykorzystywanych dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółki. Powyższe prawa przysługują Wnioskodawcy, a Spółka nie dokonywała dotychczas w stosunku do tych wartości niematerialnych i prawnych odpisów amortyzacyjnych. Znaki towarowe lub prawa majątkowe posiadają wartość rynkową, która możliwa jest do ustalenia w drodze odpowiedniej wyceny przeprowadzonej przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego. Historycznie, Wnioskodawca ponosił w stosunku do znaków towarowych lub praw majątkowych, różnego rodzaju wydatki związane z rejestracją, obsługą formalną procesu rejestracji. Koszty te obejmowały w szczególności opłaty za zgłoszenie rejestracyjne przedmiotowych znaków towarowych lub praw majątkowych, koszty usług prawnych, patentowych oraz rejestracyjnych ponoszonych w tym zakresie oraz inne podobne koszty dotyczące znaków towarowych lub praw majątkowych. W związku z planowanym przekazaniem znaków towarowych lub praw majątkowych Spółce SKA, Wnioskodawca poniesie także określone koszty towarzyszące przekazaniu znaków towarowych lub innych praw majątkowych tj. koszty takie jak np. koszty usług doradczych, koszty sporządzenia aktu notarialnego, koszty opłat sądowych itp.

Powyższe prawa do znaków towarowych, w tym prawa własności przemysłowej - również prawa z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne - lub prawa autorskie zostaną przekazane do Spółki SKA w formie darowizny zawartej w sposób oraz w formie wynikającej z odpowiednich przepisów prawa. W związku z darowizną Spółka SKA nie dokona ani nie będzie zobowiązana do dokonania na rzecz Wnioskodawcy żadnego świadczenia ekwiwalentnego lub zwrotnego ani w chwili otrzymania wspomnianej wyżej darowizny, ani w przyszłości.

Po dokonaniu darowizny na rzecz Spółki SKA Wnioskodawca wraz z Grupą Spółek będą wykorzystywać przedmiotowe znaki towarowe lub prawa majątkowe w ramach prowadzonych działalności gospodarczych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 11 kwietnia 2013r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż przekazanie w formie darowizny do utworzonej Spółki Celowej znaków towarowych lub praw majątkowych ma na celu scentralizowanie procesu zarządzania znakami towarowymi poprzez zarządzanie nimi przez jeden podmiot gospodarczy. Ustalenie spójnej i jednolitej strategii wykorzystania znaków lub praw majątkowych pozwala przy tym na efektywne wykorzystywanie znaków towarowych przez Wnioskodawcę, co do tej pory nie miało miejsca lub było wykonywane niespójnie, wręcz chaotycznie. Przekazanie zarządzania znakami towarowymi wyspecjalizowanemu, posiadającemu odpowiednie zasoby i kompetencje podmiotowi, w konsekwencji przyniesie Wnioskodawcy zwiększenie przychodów jak również ograniczenie kosztów ponoszonych na marketing. Zdaniem Wnioskodawcy, efektywne zarządzanie znakami towarowymi przez wyspecjalizowany w tym zakresie podmiot, przełoży się na większą rozpoznawalność tych znaków w kręgu zarówno dostawców jak i odbiorców Spółki, co powinno bezpośrednio przełożyć się na wzrost sprzedaży opodatkowanej w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej sprzedaży artykułów meblarskich oraz wyposażenia wnętrz.

Przekazanie zarządzania znakami towarowymi lub prawami majątkowymi do wyspecjalizowanego w tym zakresie podmiotu pozwoli Spółce na skoncentrowaniu swoich działań na głównym profilu działalności tj. na sprzedaży mebli oraz artykułów wyposażenia wnętrz. Wprowadzenie kolejnego profilu działalności jakim byłoby zarządzanie znakami towarowymi mogłoby spowodować zachwianie w głównej dziedzinie jaką Spółka się zajmuje. Przedmiotowa darowizna ma na celu ograniczenie ryzyka wynikającego z wieloprofilowości działalności Wnioskodawcy, jak też przynieść wymierne korzyści wynikające z powierzenia zarządzania znakiem towarowym innemu podmiotowi, a co za tym idzie, zagwarantowania, że pozostałe podmioty, które będą używać określonych znaków towarowych gwarantują właściwą dla danego znaku jakość świadczonych usług, co także będzie w świadomości kontrahentów Wnioskodawcy umacniać pozytywny wizerunek Spółki. Ażeby dzisiaj skutecznie konkurować na rynku należy podejmować swoje działania m.in. w oparciu o dostępne zasoby strategiczne i umiejętnie je wykorzystywać. Z wykorzystaniem tych zasobów należy podejmować działania wyprzedzające konkurentów, a więc nastawione na zwycięską rywalizację prowadzącą do zajęcia pozycji lidera na rynku w swoim obszarze działalności gospodarczej.

Wnioskodawca planując działania przedstawione jako zdarzenie przyszłe we wniosku o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług tj. przekazanie w formie darowizny znaków towarowych lub praw majątkowych w celu usprawnienia zarządzania tymi wartościami niematerialnymi i prawnymi, zamierza poprzez to działanie wzmocnić ich identyfikację. Pozwoli to bardziej umocnić i odróżnić sprzedawane przez Spółkę artykuły meblarskie od podobnych dóbr oferowanych przez konkurencję. Znak towarowy jest podobnym narzędziem wyróżniania produktu na rynku jak jego kolor, opakowanie i inne przypisane mu cechy. Oznacza to, że nawet gdy produkty wykazują znikome różnice funkcjonalne i jakościowe, znak towarowy indywidualizuje produkt. Właściwe zarządzanie znakiem towarowym przekłada się zarówno na jego rozpoznawalność, ugruntowanie pozycji na rynku, jak i, a nawet przede wszystkim, na wielkość sprzedaży dokonywanej przy jego zastosowaniu. W związku z powyższym przekazanie w formie darowizny, wyspecjalizowanemu podmiotowi w profesjonalne zarządzanie będących w posiadaniu Spółki znaków towarowych lub praw majątkowych, jest związane bezpośrednio z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy poprzez wpływ na wielkość generowanej przez Spółkę sprzedaży artykułów meblarskich i wyposażenia wnętrz.

Ponadto w piśmie z dnia 11 kwietnia 2013r. Wnioskodawca wyjaśnił:

Znaki będą wykorzystane w ramach umowy o użytkowanie znaków towarowych, zatem będą służyły opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Stwierdzono brak reguł definiujących zagadnienie zarządzania znakami towarowymi lub prawami materialnymi w Spółce i podmiotach związanych z Wnioskodawcą. Analizując metody rozwiązania tego problemu rozważano różne warianty, w tym dwa całkowicie przeciwstawne: koncentrację wszystkich procesów decyzyjnych w jednym ośrodku oraz całkowitą decentralizację tych procesów. Co do zasady odrzucono tolerowanie stanu obecnego jakim jest brak uregulowań (procedur) odnośnie zarządzania znakami towarowymi. Na chwilę obecną postanowiono, iż te znaki towarowe, które stanowią największą wartość z punktu widzenia celów strategicznych Spółki, zostaną objęte specjalnymi regułami postępowania. Jest to przede wszystkim przekazanie danego prawa majątkowego do wyspecjalizowanego podmiotu, wycena tego majątku oraz zawarcie umowy na wykorzystanie tych znaków w ramach umowy o użytkowanie znaków towarowych. Pozostałe znaki towarowe do dnia kiedy zarząd danego podmiotu, w którego posiadaniu jest dany znak nie postanowi, iż jego wartość uzasadnia przekazanie go do wyspecjalizowanej jednostki, będą w posiadaniu tego podmiotu, z tym że ich użytkowanie będzie sformalizowane w postaci procedur postępowania ze znakami towarowymi. Procedura ta będzie obejmowała wszystkie znaki towarowe istniejące oraz nowo powstające w Spółce ze szczególnym uwzględnieniem znaków przekazanych w dowolnej formie (darowizna, sprzedaż itd.) do wyspecjalizowanego podmiotu. Przy tej okazji należy nadmienić w szeroko pojętej Grupie Spółek skoncentrowanych wokół Wnioskodawcy znajduje się szereg podmiotów wyspecjalizowanych w ramach określonej działalności. Tworzenie kolejnego podmiotu, który nazywamy Spółką Specjalnego Celu, nie jest w działalności Grupy Spółek niczym nadzwyczajnym. Przykładami świadczącymi o tym, że kryterium efektywniejszego zarządzania danymi składnikami majątkowymi powoduje przekazanie określonej działalności do Spółki Specjalnego Celu są między innymi:

A. I - zarządzanie obiektu handlowego dla K. S.A. w R.,
A. 6 - budowa obiektu handlowego, a później jego wynajem dla K. S.A. w K.,
R. Sp. z o.o. - budowa Galerii Handlowej w ...,
A. Sp. z o.o. - prowadzenie sklepu internetowego.

Opisane wyżej działania, które zostaną podjęte po dokonaniu przedmiotowej darowizny przyczynią się do efektywniejszego zarządzania wartościami niematerialnymi i prawnymi, a co za tym idzie do umocnienia pozycji rynkowej Wnioskodawcy oraz większej rozpoznawalności znaków towarowych objętych przedmiotową darowizną wśród klientów Wnioskodawcy.

Prawidłowe zarządzanie znakami towarowymi (zwanych też marką), które Wnioskodawca rozumie jako realizację zamierzeń odnośnie przekazania części znaków towarowych do Spółki Specjalnego Celu oraz stworzenie procedury postępowania ze znakami towarowymi, w znaczący sposób przyczyni się do wzmocnienia siły znaków towarowych (marki) będących w posiadaniu podmiotów współpracujących i związanych z Wnioskodawcą. Przez siłę marki Wnioskodawca rozumie zespół atrybutów związanych z marką, jej nazwą, symbolem, oznaczeniem słownym, oznaczeniem graficznym, które determinują wartość produktu oznaczonego daną marką dla kontrahenta i warunkują zdolność przedsiębiorstwa do realizacji długoterminowych celów. Jak już stwierdzono wcześniej, znak towarowy jest podobnym narzędziem wyróżniania produktu na rynku jak jego kolor, opakowanie i inne przypisane mu cechy. Oznacza to, że nawet gdy produkty wykazują znikome różnice funkcjonalne i jakościowe, znak towarowy indywidualizuje produkt. Właściwe zarządzanie znakiem towarowym przekłada się na jego rozpoznawalność, a ugruntowanie pozycji na rynku, przekłada się bezpośrednio na sprzedaż. W związku z powyższym przekazanie w formie darowizny, wyspecjalizowanemu podmiotowi w profesjonalne zarządzanie będących w posiadaniu Spółki znaków towarowych lub praw majątkowych, jest związane bezpośrednio z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy poprzez wpływ na wielkość generowanej przez Spółkę sprzedaży artykułów meblarskich i wyposażenia wnętrz.

Centralizacja procesów decyzyjnych w obszarze zarządzania znakami towarowymi przyczyni się do uporządkowania przepływu informacji w tej dziedzinie. W ślad za tym pójdzie zmniejszenie ryzyka podejmowania błędnych decyzji na szczeblu operacyjnym. Przykładem usprawnienia procesu decyzyjnego może być planowanie kampanii reklamowych przez odpowiednie komórki organizacyjne. Dla przykładu swoją kampanię reklamową organizuje podmiot odpowiedzialny za sprzedaż internetową, inna kampania dotyczy sprzedaży artykułów dekoracyjnych i wyposażenia wnętrz, zaś największe nakłady dotyczą działalności handlowej w obszarze mebli. Do tego kampanie dzielą się na ogólnokrajowe i lokalne, gdyż Wnioskodawca prowadzi kilkanaście wielkopowierzchniowych salonów sprzedaży artykułów meblarskich i wyposażenia wnętrz w kraju. Do chwili obecnej przepływ informacji w przedmiotowym obszarze odbywa się w sposób nieuporządkowany, wręcz chaotyczny co jest wysoce nieefektywne. Istnieje zatem potrzeba jego uregulowania. Temu ma służyć zespół działań, który zostanie zainicjowany darowizną znaków towarowych. Nieprawidłowe wykorzystanie znaków towarowych w toku bieżącej działalności operacyjnej np. w postaci nieuwzględnienia znaku towarowego używanego przez sklep internetowy lub dział artykułów dekoracyjnych w ogólnopolskiej gazetce reklamowej wydawanej w ramach kampanii reklamowej powodują straty w postaci niezrealizowanej sprzedaży.

Pośród zasobów będących w dyspozycji Wnioskodawcy możemy wyróżnić posiadane znaki towarowe zarówno te, na które uzyskano świadectwa ochronne, takie na które tych świadectw nie uzyskano, a także te, na które uzyskiwanie świadectw ochronnych jest w toku. Dla przykładu kilka znaków słownych (ochronie podlegają także znaki graficzne i słowno-graficzne, tych w tym miejscu Wnioskodawca nie przytacza), którymi dysponuje Spółka to: M., H., B., O. Poprzez optymalizację zarządzania tymi znakami Wnioskodawca rozumie zespół działań, o których napisano powyżej, tj. począwszy od przedmiotowej darowizny znaków towarowych w celu ich efektywnego zarządzania, jak również stworzenie procedury postępowania ze znakami towarowymi, której wdrożenie w znaczący sposób przyczyni się do wzmocnienia siły znaków towarowych (marki) będących w posiadaniu Grupy Spółek. Właściwe zarządzanie znakiem towarowym przekłada się na jego rozpoznawalność, ugruntowanie pozycji na rynku, przekłada się bezpośrednio na sprzedaż. W związku z powyższym przekazanie w formie darowizny, wyspecjalizowanemu podmiotowi w profesjonalne zarządzanie będących w posiadaniu Spółki znaków towarowych lub praw majątkowych, jest związane bezpośrednio z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy poprzez wpływ na wielkość generowanej przez Spółkę sprzedaży artykułów meblarskich i wyposażenia wnętrz.

Darowizna inicjując wyżej przedstawiony proces służący poprawieniu efektywności w zarządzaniu znakami towarowymi wpłynie na wzmocnienie postrzegania marki wśród kontrahentów. Przedmiotowa darowizna, poprzez profesjonalne zarządzanie znakami towarowymi przez wyspecjalizowany w tym zakresie podmiot, ma na celu przynieść wymierny wzrost sprzedaży artykułów meblarskich i wyposażenia wnętrz, który to wzrost będzie efektem wynikającym z utrwalania pozytywnego wizerunku w świadomości kontrahentów Wnioskodawcy. Skuteczne konkurowanie na rynku jest efektem podejmowania działań w oparciu o dostępności zasobów strategicznych i umiejętności ich wykorzystania oraz poprzez zdolność do mobilizowania rezerw strategicznych. Z wykorzystaniem tych zasobów należy podejmować działania wyprzedzające konkurentów, a więc działania nastawione na zwycięską rywalizację prowadzącą do zajęcia pozycji lidera na rynku w obszarze działalności gospodarczej Wnioskodawcy, o których była mowa powyżej.

Wśród klientów Wnioskodawca wyróżnia przede wszystkim, po stronie podażowej dostawców, czyli głównie producentów mebli, artykułów dekoracyjnych i wyposażenia wnętrz oraz klientów indywidualnych (osoby fizyczne) po stronie popytowej. Wzmocnienie siły znaków towarowych (marki), co jest celem przedmiotowej darowizny, posłuży podniesieniu poziomu rozpoznawalności oraz lojalności wobec marki przez nabywców artykułów oferowanych przez Wnioskodawcę, czyli przełoży się na wzrost sprzedaży opodatkowanej oraz podniesienie poziomu zaufania dostawców, które przełożone zostaną przez Wnioskodawcę na obniżenie kosztów zakupu oferowanych dóbr.

Przekazanie dotyczy znaków słownych: A. i M. oraz tych samych graficznych. Zatem łącznie są to 4 znaki towarowe. Lista towarów i usług załączona do wniosku o uzyskanie świadectw ochronnych na te znaki wygląda następująco:

Meble, lustra, ramki obrazów;
Wyroby (nie ujęte w innych klasach) z drewna, korka, trzciny, wikliny, rogu, kości, kości słoniowej, fiszbinu, muszli, bursztynu, macicy, perłowej, sepiolitu, imitacji tych surowców lub z tworzyw sztucznych;
Drzwi do mebli;
Dzieła sztuki z drewna, wosku, gipsu lub tworzyw sztucznych;
Jaśki (poduszki);
Kojce dla dzieci;
Kosze niemetalowe;
Leżaki;
Materace;
Materace sprężynowe do łóżek;
Odzież (Haczyki niemetalowe do wieszania);
Odzież (wieszaki stojące na) [stojaki];
Osprzęt niemetalowy do drzwi;
Osprzęt niemetalowy do łóżek;
Osprzęt niemetalowy do mebli;
Osprzęt niemetalowy do okien;
Parasole (Stojaki na);
Plecionki ze słomy z wyjątkiem mat;
Podnóżki (taborety);
Podpórki do roślin;
Poduszki;
Pojemniki do pakowania z tworzyw sztucznych;
Pokrowce na odzież (do wieszania);
Półki magazynowe;
Posążki z drewna, wosku, gipsu lub tworzyw sztucznych;
Pościel, oprócz bielizny pościelowej;
Postumenty pod doniczki na kwiaty;
Rolety okienne tekstylne wewnętrzne;
Rolety papierowe;
Rotang (trzcinopalma, ratan);
Zagłówki, wałki.
Reklama;
Zarządzanie w działalności handlowej;
Administrowanie działalności handlowej;
Prace biurowe;
Organizowanie wystaw w celach handlowych lub reklamowych;
Wystawy handlowe;
Zarządzanie w zakresie zamówień handlowych;
Usługi handlu detalicznego i hurtowego (w tym przez sieć Internet oraz inne sieci komunikacji) związane z następującymi produktami: meble, artykuły wyposażenia wnętrz dla domu, artykuły dekoracyjnie dla domu, lustra, wyroby z drewna, materace, poduszki, przybory kuchenne i gospodarstwa domowego oraz pojemniki, sztućce oraz zestawy sztućców, środki do czyszczenia, polerowania, szorowania i ścierania, wyroby tekstylne dla domu, dywany, chodniki (kilimy), maty i słomianki, linoleum i inne materiały do pokrywania podłóg, wyroby szklane, porcelanowe i ceramiczne, małe i duże AGD, lampy i inne urządzenia oświetleniowe, sztuczne kwiaty, obrazy i fotografie, statuetki, zabawki, zegary.
Dekoracja wnętrz;
Doradztwo architektoniczne;
Wzornictwo przemysłowe.

Efektywność zarządzania strategicznego znakami towarowymi oraz na czym ma ono polegać zostały szczegółowo omówione w poprzedzających punktach. W tym miejscu należy tylko nadmienić, że scentralizowane w jednym miejscu zarządzanie wartościami niematerialnymi i prawnymi przez wyspecjalizowany, posiadający właściwe zasoby i kompetencje w tym zakresie podmiot zewnętrzny skutkuje podniesieniem jakości zarządzania znakami towarowymi poprzez działania marketingowe promujące markę, centralne zarządzanie akcjami promocyjnymi z wykorzystaniem znaków towarowych oraz obniżeniem kosztów w stosunku do kosztów tych samych działań wykonywanych jako kolejna z działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Wpływ na procedury sprzedażowe będzie wywierany na zasadzie interakcji - wzrost rozpoznawalności znaków towarowych przełoży się na zwiększenie oferty towarowej poprzez wzrost potencjalnej ilości dostawców chcących sprzedawać swoje produkty w salonach Wnioskodawcy. Znaczący wpływ przedmiotowej darowizny do wyspecjalizowanego podmiotu zarządzającego darowanymi znakami towarowymi będzie miał miejsce w globalnej ocenie wyników sprzedaży, gdyż oczekiwany jest wzrost w efekcie wdrożenia opisywanych zamierzeń. Co do wpływu na przyspieszenie, czy też sprawniejsze prowadzenie procedur sprzedaży artykułów meblarskich oraz wyposażenia wnętrz to dotyczyć to będzie efektów uzyskanych w wyniku podejmowanych działań w sferze marketingu Wnioskodawcy oraz podmiotów współpracujących z Wnioskodawcą.

Główne oszczędności i optymalizowanie kosztów jest oczekiwane w obszarze zarządzania kampaniami marketingowymi, a to głównie poprzez koordynację wspólnych działań marketingowych Spółek skupionych wokół Wnioskodawcy, oraz poszczególnych działów w ramach Spółki. Przykładem mogą być planowane oszczędności wydawanych gazetek reklamowych, których publikuje się w ciągu roku od kilku do kilkunastu. Aktualnie wydawane są one niezależnie w ramach promocji typów sprzedawanego asortymentu. Wystarczy poprzez umieszczenie w jednej gazetce produktów oferowanych przez więcej niż jeden dział, zmniejszyć ilość publikacji by osiągnąć wymierne efekty w postaci oszczędności w wydatkach. Dodatkowo scentralizowane w Spółce Specjalnego Celu zarządzanie procesami marketingowymi w powiązaniu z właściwym zarządzaniem znakami towarowymi lub prawami majątkowymi wpłynie na większą rozpoznawalność tych znaków i większe kojarzenie oferowanego przez Wnioskującą asortymentu ze znakami towarowymi będącymi przedmiotem darowizny w opisanym we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego zdarzeniu przyszłym. Spółka jest obecnie na wstępnym etapie realizacji zamierzonego celu (zdarzenie przyszłe) w związku z czym nie jest w stanie realnie oszacować oszczędności czy też wysokości kosztów zarządzania jakie zostaną ograniczone w wyniku przedmiotowej transakcji przedstawionej we wniosku. Oczekuje się, że będą to kwoty znaczące.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie przyszłym, przekazanie w formie darowizny praw do znaków towarowych, w tym praw własności przemysłowej w postaci udzielonego prawa ochronnego, jak również prawa z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne lub praw autorskich lub innych praw majątkowych związanych ze znakami towarowymi będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zatem aby darowizna powyższych praw podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, konieczne jest spełnienie kryterium przedmiotowego, co jest równoznaczne z tym, że przedmiotem czynności darowizny ma być dostawa towarów (w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT), bądź świadczenie usług (w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku VAT). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o podatku VAT stanowi, że „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również: „określone w pkt 2 tego ustępu „wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione”. Natomiast stosownie do art. 7 ust. 2 pkt 2 „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności: „określone w pkt 2 tego ustępu „wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów”. Przy tym, zgodnie z art. 2 ustawy o podatku VAT „ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: „w pkt 6 wyszczególnienia „towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7”. Biorąc pod uwagę definicję „towarów” zawartą w ustawie o podatku VAT należy uznać, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia z czynnością dotyczącą dysponowania rzeczami, ich częściami lub postaciami energii, a zatem w konsekwencji nie dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku VAT.

W związku z powyższym należy podkreślić, że definicja „usługi” swoim zakresem obejmuje wszystkie czynności, których nie można uznać za dostawę towarów. Skoro w przedstawionym zdarzeniu przyszłym mowa o czynności, której nie można zakwalifikować jako dostawa towarów należy zatem uznać, że mamy do czynienia ze świadczeniem usługi. Biorąc pod uwagę powyższe, tj. brak możliwości potraktowania przekazania powyższych praw jako dostawy towarów oraz szeroką definicję świadczenia usług należy uznać, że przekazanie powyższych praw, zarówno w sposób odpłatny jak i nieodpłatny np. w drodze darowizny, należy potraktować jako świadczenie usług na podstawie ustawy o podatku VAT.

Dodatkowo należy podkreślić, że co do zasady skutki świadczenia usług na gruncie podatku VAT są zależne od tego, czy świadczenie usług następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny. Zgodnie z wyżej cytowanym art. 5 ustawy o podatku VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega jedynie odpłatne świadczenie usług. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nlemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej”. Przy tym należy przypomnieć, iż przepis ten odnosi się do odpłatnego świadczenia usług (przez odniesienie się do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT), a więc nie znajdzie on zastosowania w zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez Spółkę, w którym powyższe prawa są przekazywane nieodpłatnie w formie darowizny.

Jednakże ustawa o podatku VAT przewiduje w pewnych sytuacjach możliwość potraktowania nieodpłatnego świadczenia usług na równi z odpłatnym świadczeniem usług i w konsekwencji objęcie takich czynności zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku VAT „Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również: „w pkt 2 ustępu „nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.” Zgodnie z powyższym, usługa o charakterze nieodpłatnym, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli świadczenie usługi nastąpi zasadniczo dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Budowa powyższego przepisu wskazuje więc, że aby norma w nim zawarta znalazła zastosowanie tzn. nastąpiło opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnej usługi, konieczne jest spełnienie warunku, zgodnie z którym świadczenie usługi musi nastąpić dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. W sytuacji ziszczenia się tego warunku istnieje podstawa do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Niedopełnienie tego warunku jest zatem podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe stwierdzenie znajduje potwierdzenie w doktrynie prawa podatkowego, zgodnie z którą za usługi wykonane dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, wyd. Wolters Kluwer, Warszawa 2011). Także w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych można znaleźć potwierdzenie wyżej przytoczonego stanowiska. Np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 13 października 2011r., sygn. IPPP1-443-1148/11-2/Igo, stwierdził „.... aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być spełniony podstawowy warunek, a mianowicie brak związku świadczonych usług z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie tego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.” Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 16 sierpnia 2011r. sygn. IPPP1 443-773/11-5/AS „... Aby natomiast nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2, musi ono służyć celom innym niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Za usługi niezwiązane z działalnością gospodarczą należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”

Jak zostało wskazane powyżej, opisana w przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynność przekazania wskazanych praw stanowi świadczenie usług i zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym dokonana zostanie nieodpłatnie. Należy zatem rozważyć, czy w sytuacji Spółki zostanie spełniony warunek wskazany powyżej, tj. czy przekazanie w formie darowizny na rzecz Spółki SKA wskazanych praw będzie dokonane dla celów innych niż działalność gospodarcza Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy w celu ustalenia kryteriów służących ustaleniu charakteru usług związanych z działalnością gospodarczą podatnika zasadne wydaje się sięgnięcie do pism wydawanych przez organy podatkowe. I tak w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 maja 2011r., sygn. ITPP1/443-259/11/MS stwierdzono, że „... Za usługi niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podlegają bowiem, tylko te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski; wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych”. Natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej w dniu 22 października 2010r. interpretacji sygn. IBPP2/443-622/10/ICz stwierdza „.... ustawa wyraźnie wskazuje, że nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Wnioskodawca wykazał, iż inwestycja drogowa realizowana na podstawie powyższej dokumentacji umożliwi znaczną poprawę obsługi komunikacyjnej terenów położonych w rejonie ulic P., K. i H., w tym terenów, na których budowane jest osiedle. Powyższy projekt jak i związana z nim inwestycja jest konieczna w celu zapewnienia odpowiedniej infrastruktury związanej z prowadzonym przedsięwzięciem. W ten sposób zwiększy się atrakcyjność budowanego osiedla, a tym samym efektywność i skuteczność sprzedaży prowadzonej przez Spółkę. Zatem w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione łącznie warunki określone przez normę przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, tym samym nieodpłatne świadczenie usługi polegającej na przekazaniu dokumentacji inwestycji drogowej wraz z prawami autorskimi majątkowymi na rzecz Miasta, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu”.

Z przepisów ustawy oraz powyższych interpretacji wynika, że do usług związanych z działalnością gospodarczą należy zaliczyć usługi, których świadczenie jest konieczne dla działalności gospodarczej podatnika lub które stanowią pożądane uzupełnienie działalności gospodarczej podatnika. W szczególności, za usługi związane z działalnością gospodarczą podatnika należy uznać usługi, które mają lub mogą mieć wpływ na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, zyski, wizerunek to jest odbiór przedsiębiorstwa przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych, efektywność i skuteczność sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy planowana darowizna będzie pozostawała w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą gdyż przedmiotem planowanej darowizny będą wskazane prawa wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a przeprowadzane działania zgodnie z założeniami powinny pozwolić Wnioskodawcy oraz Grupie Spółek na efektywniejsze zarządzanie wartościami niematerialnymi i prawnymi oraz wpłynie pozytywnie na prowadzenie opodatkowanej działalności gospodarczej w zakresie handlu artykułami meblarskimi oraz działalności w zakresie wynajmu powierzchni handlowych. Darowizna dokonana zostanie w ramach działań Grupy Spółek w której kluczową rolę odgrywa Wnioskodawca, i doprowadzi do usprawnienia wewnątrzgrupowych procesów zarządczych i biznesowych oraz optymalne wykorzystanie zasobów znajdujących się w posiadaniu poszczególnych podmiotów z Grupy Spółek, co docelowo powinno przełożyć się na jeszcze większe wzmocnienie pozycji Wnioskodawcy oraz pozostałych Spółek na rynku, a także ma w założeniu wpłynąć pozytywnie na wizerunek oraz odbiór podmiotów z Grupy Spółek, w tym Wnioskodawcy wśród klientów oraz kontrahentów. Należy przy tym podkreślić, że podejmowane działania, a w tym także darowizna wskazanych praw, powinno docelowo pozwolić na bardziej efektywne zarządzanie strategiczne znakami towarowymi w ramach Grupy Spółek tzn. na uproszczeniu i uporządkowaniu procesu zarządzania znakami towarowymi, co może potencjalnie wpłynąć np. na przyspieszenie, bardziej efektywne i sprawne prowadzenie procedury sprzedaży artykułów meblarskich oraz wyposażenia wnętrz, a w konsekwencji zwiększenie przychodów Spółki oraz ograniczenie kosztów jej zarządzania. Dodatkowo należy stwierdzić, że z biznesowego punktu widzenia planowana darowizna ma na celu scentralizowanie procesu zarządzania znakami towarowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powołanych wyżej regulacji zawartych w art. 7 i 8 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że pojęcie świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Powołany przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności, bądź sytuacji. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać daną usługę za odpłatną, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, przy czym w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Zatem powinien wystąpić związek pomiędzy świadczoną usługą a przekazanym wynagrodzeniem.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 ww. Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w tytule XXXIII Księgi trzeciej Kodeksu cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Stosownie do art. 120 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

Prawo do znaku towarowego przyznawane jest zatem przedsiębiorcy i jest ściśle związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (czynny podatnik podatku od towarów i usług) wraz z Grupą Spółek w celu usprawnienia wewnątrzgrupowych procesów zarządczych oraz biznesowych rozważa przeprowadzenie kompleksowego procesu zmierzającego do uporządkowania zarządzania w ramach prowadzonych działalności gospodarczych, prawami do znaków towarowych lub innymi prawami majątkowymi przysługującymi Wnioskodawcy. W ramach Grupy Spółek zostanie powołany nowy podmiot, spółka komandytowo-akcyjna (dalej „Spółka SKA”), która w ramach swojej działalności gospodarczej będzie zarządzać znakami towarowymi lub innymi prawami własności przemysłowej, jak również autorskimi lub pokrewnymi prawami majątkowymi dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz pozostałe Spółki.

Planowane jest przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki SKA w formie darowizny praw do znaków towarowych w tym praw własności przemysłowej - również praw z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne - lub praw majątkowych, wykorzystywanych dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółki. W związku z darowizną Spółka SKA nie dokona ani nie będzie zobowiązana do dokonania na rzecz Wnioskodawcy żadnego świadczenia ekwiwalentnego lub zwrotnego ani w chwili otrzymania wspomnianej wyżej darowizny, ani w przyszłości. Po dokonaniu darowizny na rzecz Spółki SKA Wnioskodawca wraz z Grupą Spółek będą wykorzystywać przedmiotowe znaki towarowe lub prawa majątkowe w ramach prowadzonych działalności gospodarczych.

Jako uzasadnienie dla związku planowanej darowizny praw z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy Wnioskodawca wskazał, że przekazanie zarządzania znakami towarowymi wyspecjalizowanemu, posiadającemu odpowiednie zasoby i kompetencje podmiotowi, w konsekwencji przyniesie Wnioskodawcy zwiększenie przychodów jak również ograniczenie kosztów ponoszonych na marketing. Zdaniem Wnioskodawcy, efektywne zarządzanie znakami towarowymi przez wyspecjalizowany w tym zakresie podmiot, przełoży się na większą rozpoznawalność tych znaków w kręgu zarówno dostawców jak i odbiorców Spółki, co powinno bezpośrednio przełożyć się na wzrost sprzedaży opodatkowanej w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej sprzedaży artykułów meblarskich oraz wyposażenia wnętrz. Przedmiotowa darowizna ma na celu ograniczenie ryzyka wynikającego z wieloprofilowości działalności Wnioskodawcy, jak też przynieść wymierne korzyści wynikające z powierzenia zarządzania znakiem towarowym innemu podmiotowi, a co za tym idzie, zagwarantowania, że pozostałe podmioty, które będą używać określonych znaków towarowych gwarantują właściwą dla danego znaku jakość świadczonych usług, co także będzie w świadomości kontrahentów Wnioskodawcy umacniać pozytywny wizerunek Spółki.

Przekazanie w formie darowizny znaków towarowych lub praw majątkowych ma również na celu usprawnienie zarządzania tymi wartościami niematerialnymi i prawnymi. Pozwoli to bardziej umocnić i odróżnić sprzedawane przez Spółkę artykuły meblarskie od podobnych dóbr oferowanych przez konkurencję. Właściwe zarządzanie znakiem towarowym przekłada się zarówno na jego rozpoznawalność, ugruntowanie pozycji na rynku, jak i, a nawet przede wszystkim, na wielkość sprzedaży dokonywanej przy jego zastosowaniu. W związku z powyższym przekazanie w formie darowizny, wyspecjalizowanemu podmiotowi znaków towarowych lub praw majątkowych, jest związane bezpośrednio z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy poprzez wpływ na wielkość generowanej przez Spółkę sprzedaży artykułów meblarskich i wyposażenia wnętrz.

Wzmocnienie siły znaków towarowych (marki), co jest celem przedmiotowej darowizny, posłuży podniesieniu poziomu rozpoznawalności oraz lojalności wobec marki przez nabywców artykułów oferowanych przez Wnioskodawcę, czyli przełoży się na wzrost sprzedaży opodatkowanej oraz podniesienie poziomu zaufania dostawców, które przełożone zostaną przez Wnioskodawcę na obniżenie kosztów zakupu oferowanych dóbr.

Scentralizowane w jednym miejscu zarządzanie wartościami niematerialnymi i prawnymi przez wyspecjalizowany, posiadający właściwe zasoby i kompetencje w tym zakresie podmiot zewnętrzny skutkuje podniesieniem jakości zarządzania znakami towarowymi poprzez działania marketingowe promujące markę, centralne zarządzanie akcjami promocyjnymi z wykorzystaniem znaków towarowych oraz obniżeniem kosztów w stosunku do kosztów tych samych działań wykonywanych jako kolejna z działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Wzrost rozpoznawalności znaków towarowych przełoży się na zwiększenie oferty towarowej poprzez wzrost potencjalnej ilości dostawców chcących sprzedawać swoje produkty w salonach Wnioskodawcy. Znaczący wpływ przedmiotowej darowizny (…) będzie miał miejsce w globalnej ocenie wyników sprzedaży, gdyż oczekiwany jest wzrost w efekcie wdrożenia opisywanych zamierzeń. Główne oszczędności i optymalizowanie kosztów jest oczekiwane w obszarze zarządzania kampaniami marketingowymi, a to głównie poprzez koordynację wspólnych działań marketingowych Spółek skupionych wokół Wnioskodawcy, oraz poszczególnych działów w ramach Spółki. Przykładem mogą być planowane oszczędności wydawanych gazetek reklamowych. Przyczyni się to do osiągnięcia wymiernych efektów w postaci oszczędności w wydatkach. Dodatkowo scentralizowane w Spółce Specjalnego Celu zarządzanie procesami marketingowymi w powiązaniu z właściwym zarządzaniem znakami towarowymi lub prawami majątkowymi wpłynie na większą rozpoznawalność tych znaków i większe kojarzenie oferowanego przez Wnioskodawcę asortymentu ze znakami towarowymi będącymi przedmiotem darowizny.

W świetle powyższego należy uznać, darowizna praw do znaków towarowych, w tym praw własności przemysłowej w postaci udzielonego prawa ochronnego, jak również prawa z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne lub praw autorskich lub innych praw majątkowych związanych ze znakami towarowymi, będzie związana z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Tym samym planowana darowizna nie będzie stanowiła odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy wskazane we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy też zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin