Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-600/13/BP
z 5 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 22 listopada 2013 r. (data wpływu 26 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z 3 lutego 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 lutego 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 28 stycznia 2014r. znak: IBPP4/443-600/13/BP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (zwany dalej również Zakładem) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą produkcję i handel towarami, w tym m.in. płytkami ceramicznymi.

Wnioskodawca nabywa na terytorium kraju wyroby gazowe i zużywa je (spala) w całości na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, co powoduje, że należy go kwalifikować jako finalnego nabywcę gazowego i co jednocześnie wyklucza jego kwalifikację jako pośredniczący podmiot gazowy.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca zużywa gaz dla celów opałowych (w piecach służących do wypalania wyrobów ceramicznych, dla celów grzewczych oraz do napędu wózków widłowych).

Wnioskodawca posiada wszelkie wymagane prawem decyzje administracyjne w zakresie korzystania ze środowiska; pozwolenie na wprowadzanie pyłów i gazów do powietrza z instalacji eksploatowanych na terenie zakładu, pozwolenie wodnoprawne na odprowadzenie oczyszczonych ścieków socjalno-bytowych i wód deszczowych oraz pozwolenie na wytwarzanie odpadów. Równocześnie realizuje wiele wymagań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą wynikających z obowiązującego prawa ochrony środowiska na poziomie krajowym jak również Unii Europejskiej.

Zakład prowadzi pełną ewidencję i sprawozdawczość w zakresie poszczególnych rodzajów korzystania ze środowiska, ponosi opłaty za korzystanie ze środowiska, przedkładając okresowo wymagane sprawozdania do organów ochrony środowiska.

Potwierdzeniem spełnienia wymagań prawnych jest wprowadzony i utrzymywany Zintegrowany System Zarządzania - System Zarządzania Środowiskowego zgodny z Normą ... oraz System Zarządzania Jakością zgodny z Normą ..., potwierdzony Certyfikatem akredytowanej jednostki D. (D.).

W ramach utrzymania posiadanego Systemu Zarządzania Środowiskowego Zakład realizuje zadania prowadzące do uzyskania mierzalnych celów dotyczących ochrony środowiska (w zakresie eliminacji lub ograniczenia oddziaływania na środowisko) oraz podwyższenia efektywności energetycznej; określone w opracowanych programach zarządzania środowiskowego. Wnioskodawca wprowadził więc w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska oraz do podwyższenia efektywności energetycznej.

Ponieważ instalacja do produkcji wyrobów ceramicznych za pomocą wypalania eksploatowana na terenie Zakładu nie spełnia wartości progowych odniesionych do zdolności produkcyjnych określonych dla instalacji objętych systemem wynikających z Ustawy z dnia 28.04.2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych; Zakład nie uczestniczy w systemie handlu emisjami, a tym samym w realizacji programów i projektów wynikających z Ustawy z dnia 17.07.2005r o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji. W/w obowiązek uczestnictwa w systemie nie wynika z dobrowolności, a ze spełnienia ściśle określonych warunków.

Wnioskodawca wykorzystuje gaz o następujących kodach CN:

CN - 27 11 21 00 - do celów grzewczych budynków oraz opałowych pieców produkcyjnych

CN - 27 11 12,27 11 13 - do napędu wózków widłowych.

Zakład Wnioskodawcy jest zakładem energochłonnym, tj. wykorzystującym wyroby gazowe, w którym udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład Wnioskodawcy nie jest mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie, które wpłynęło 6 lutego 2014r.) :

1. Czy gaz wykorzystywany przez Wnioskodawcę dla wskazanych w opisie stanu faktycznego celów opałowych w jego zakładzie energochłonnym korzysta ze zwolnienia od akcyzy?
2. Czy nabycie i zużycie wyrobów gazowych w sposób przedstawiony we wniosku spowoduje powstanie u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w stosunku do tych wyrobów ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko przedstawione w uzupełnieniu, które wpłynęło 6 lutego 2014r.), gaz wykorzystywany przez Wnioskodawcę dla wskazanych w opisie stanu faktycznego celów opałowych w jego zakładzie energochłonnym korzysta ze zwolnienia od akcyzy.

W świetle powyższych wyjaśnień można stwierdzić, że Zakład „X” Sp. z o. o. Sp. k. spełnia warunki określone dla podmiotów zwolnionych od akcyzy czynności podlegających opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 31 b ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy nabycie i zużycie wyrobów gazowych w sposób przedstawiony we wniosku nie spowoduje powstania u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w stosunku do tych wyrobów.

Uzasadnienie interesu prawnego:

Wnioskodawca posiada interes prawny w uzyskaniu odpowiedzi na oba pytania, gdyż w sytuacji braku zwolnienia zużywania gazu na cele wskazane w stanie faktycznym i braku zapłaty podatku akcyzowego przez sprzedawcę, na mocy art. 8 w zw. z art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c w zw. art. 13 ust.1 pkt 13 Wnioskodawca będzie odpowiadał za rozliczenie tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, a zatem z wyłączeniem paliw silnikowych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy za finalnego nabywcę gazowego uznaje się podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych - przez które rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy) - przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
   
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Stosownie do art. 11b ust. 1 w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

i.nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

ii.wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;

iii.powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

iv.użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 13 podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

W myśl art. 31b ust. 10 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu tymi wyrobami.

Zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w których wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej.

Ponadto zgodnie z art. 31b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

Zatem podmiot ubiegający się o prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, oprócz warunków o których mowa w art. 31b ust. 5 ustawy, powinien spełniać kumulatywnie obie przesłanki wynikające z ww. przepisu, to jest:

1.winien to być podmiot, który jest zakładem energochłonnym w rozumieniu definicji ustawowej zawartej w art. 31b ust. 10 ustawy oraz

2.w tym zakładzie energochłonnym powinien być wprowadzony w życie co najmniej jeden z następujących systemów:

1. system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
2. do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Jak wskazano we wniosku, Spółka jest zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31b ust. 10 ustawy, a zatem spełnia pierwszy warunek opisany w art. 31 b ust. 1 pkt 5 ustawy. Należy zatem ustalić czy Spółka spełnia drugi konieczny warunek, uprawniający do zwolnienia, to jest czy w Spółce został wprowadzony któryś z ww. systemów.

Zgodnie ze stosowaną w pierwszej kolejności wykładnią językową, treść normy prawnej należy ustalić na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć. Jeżeli w wyniku zastosowania tej wykładni „odkodowana” zostanie norma prawna, nie jest konieczne sięganie do pozostałych reguł interpretacji (clara non sunt interpretanda).

W przedmiotowej sprawie, zastosowanie wykładni językowej do powołanych przepisów prawa nie daje jednoznacznej odpowiedzi na podstawowe pytanie: jaki jest zakres omawianego zwolnienia od podatku. Niewątpliwie jest to zwolnienie, z którego może skorzystać podmiot będący zakładem energochłonnym w rozumieniu ustawy, który przeznacza wyroby gazowe do celów opałowych, przy czym w tym zakładzie energochłonnym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Przez system należy rozumieć uporządkowany układ elementów, pomiędzy którymi zachodzą określone relacje, tworzące pewną całość (Język polski. Współczesny słownik języka polskiego, pod red. Bogusław Dunaj, Warszawa 2007, t. 2, s. 1757). Nie każdy tego typu układ elementów może być systemem w rozumieniu analizowanego przepisu. Musi on, co wynika wprost z brzmienia przepisu, prowadzić do osiągania jasno sprecyzowanych celów. Jak wskazano wcześniej, przy interpretowaniu danego przepisu prawa, należy mieć na względzie to, co ustawodawca chciał przez dane stwierdzenia osiągnąć. Pomocne w tym względzie jest odwołanie się do regulacji funkcjonujących w Unii Europejskiej, które zostały implementowane do krajowego porządku prawnego, w tym m. in. w postaci omawianego przepisu.

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania wyrobów gazowych określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 ze zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Regulacja ta określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania.

Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią „wyroby energetyczne” podlegające tej regulacji. Poszczególne państwa Unii Europejskiej (zgodnie z zasadą lojalności), zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów.

Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień. W związku z powyższym wszystkie przepisy dotyczące zwolnień od podatku, muszą być interpretowane ściśle.

Stosownie do treści art. 17 ww. dyrektywy, możliwe jest stosowanie zwolnienia od podatku, „w przypadku gdy wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, o ile prowadzą one do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej”. Analiza powyższego zapisu prowadzi wprost do wniosku, że podmioty zamierzające korzystać z powyższego zwolnienia, muszą uzyskać odpowiednie zezwolenie lub też dokonać określonych uzgodnień. Każda z tych sytuacji zakłada istnienie zewnętrznego podmiotu posiadającego uprawnienia kontrolne.

Podobnie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-185/00, gdzie wskazał wyraźnie, że zwolnienie od podatku akcyzowego powinno być uzależnione od wykonywania przez państwo kontroli nad zużywaniem wyrobów akcyzowych (zgodnie z przeznaczeniem), aby nie prowadziło to do pogorszenia warunków konkurencji.

Podsumowując powyższe stwierdzić należy, że zwolnienie określone w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, jest zwolnieniem udzielanym podmiotom ze względu na przeznaczenie – tj. takim podmiotom, które wykorzystują wyrób akcyzowy w przypadku, gdy w ich przedsiębiorstwie będącym zakładem energochłonnym lub w zorganizowanej części przedsiębiorstwa będącej zakładem energochłonnym (zgodnie z art. 31b ust.10 ustawy), wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Analiza ww. przepisu, uwzględniająca postanowienia dyrektywy Rady 2003/96/WE, prowadzi do wniosku, że zwolnienie to podlega kontroli państwowej, mającej na celu przede wszystkim wyeliminowanie ewentualnych nadużyć, aby nie doprowadziły one do naruszenia konkurencji. Tym samym, nie każdy system, rozumiany jako uporządkowany układ elementów, pomiędzy którymi zachodzą określone relacje, tworzące pewną całość, jest systemem uprawniającym dany podmiot do stosowania zwolnienia od podatku.

Za systemy uprawniające do zwolnienia uznać przy tym należy:

• Europejskim Systemem Handlu Emisjami zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. Nr 122, poz. 695) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2008 r. Nr 202 poz. 1248);
• system E., o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (E.) (Dz. U. Nr 178, poz.1060);
• wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ... i uzyskanie w tym zakresie certyfikatu, przyznanego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą.
  
  

Z opisu sprawy wynika, że u Wnioskodawcy został wprowadzony i utrzymywany Zintegrowany System Zarządzania - System Zarządzania Środowiskowego zgodny z Normą ... oraz System Zarządzania Jakością zgodny z Normą ..., potwierdzony Certyfikatem akredytowanej jednostki D. (D.).

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz okoliczności sprawy przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, że w sytuacji nabycia przez Wnioskodawcę wyrobów gazowych, zwolnionych z akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, użycie ich do celów opałowych – w zakładzie w którym wprowadzono system zarządzania środowiskowego potwierdzony aktualnym certyfikatem ISO – nie będzie stanowiło (do czasu ważności tego certyfikatu) naruszenia warunku pozwalającego nabyć wyroby gazowe w zwolnieniu z podatku akcyzowego. Zatem również użycie tych wyrobów gazowych do celów opałowych nie będzie skutkowało u Wnioskodawcy powstaniem obowiązku opodatkowania w podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Informuje się jednocześnie Wnioskodawcę, że niniejsza interpretacja nie odnosi się do wyrobów o kodzie CN 2711 12 i CN 2711 13, gdyż pytania Wnioskodawcy jak i przedstawione stanowisko nie ma związku z tymi wyrobami. Jak wynika bowiem z przedstawionego stanu faktycznego powyższe wyroby nie są wykorzystywane do celów opałowych tylko do napędów wózków widłowych. Ponadto wyroby te, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy nie są wyrobami gazowymi, do których odnosi się zwolnienie określone w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy i które to zwolnienie było przedmiotem złożonego przez Wnioskodawcę wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.