Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1013/13/KM
z 31 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2013 r. (data wpływu 3 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku uwzględnienia sprzedaży produktów dokonanej w imieniu i na rzecz franczyzodawcy we własnych rejestrach sprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku uwzględnienia sprzedaży produktów dokonanej w imieniu i na rzecz franczyzodawcy we własnych rejestrach sprzedaży.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną samodzielnie prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami technicznymi oraz w zakresie pośrednictwa w ramach zawartej umowy franczyzy w zakresie sprzedaży produktów oferowanych przez spółkę akcyjną prowadzącą działalność pod firmą: C. z siedzibą w W., zwaną w dalszej części wniosku w skrócie P.S.A. lub franczyzodawca. Produkty firmy P S.A. Wnioskodawca sprzedaje w imieniu i na rachunek franczyzodawcy wyłącznie osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym w zakresie podatku od towarów i usług do składania kwartalnych deklaracji. Obrót ze sprzedaży towarów i usług dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych Wnioskodawca ewidencjonuje za pośrednictwem kas fiskalnych. Na podstawie wydruków z kas fiskalnych sporządza zestawienia miesięczne dotyczące podatku należnego z tytułu sprzedaży towarów i usług, które ewidencjonuje w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług. Wnioskodawca przed dniem 1 października 2013 r. wyraził zgodę w formie pisemnej, iż będzie ewidencjonował sprzedaż produktów w imieniu firmy P. S.A. za pośrednictwem posiadanych kas fiskalnych. Wnioskodawca postanowił, iż sprzedaż produktów firmy P. S.A. będzie ewidencjonowana na kasach fiskalnych łącznie ze sprzedażą towarów i usług sprzedanych przez Wnioskodawcę osobiście w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W dniu 1 października 2013 r. Wnioskodawca otrzymał od firmy P. S.A. zawiadomienie, iż franczyzodawca przekaże dla podatnika w bliżej nieokreślonym czasie kasę fiskalną, na której Wnioskodawca będzie zobowiązany ewidencjonować sprzedaż produktów firmy P. S.A. Z uwagi na fakt, iż od dnia 1 października 2013 r. „sprzedaż jest na kasach fiskalnych łącznie” (tj. własne towary i usług oraz produkty firmy P. S.A.), Wnioskodawca postanowił, iż sporządzając zestawienia do ujęcia w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług od sprzedaży zaewidencjonowanej za pośrednictwem kas fiskalnych na podstawie sporządzonej przez siebie noty będzie odejmować zaewidencjonowaną za pośrednictwem kas fiskalnych sprzedaż produktów firmy P. S.A.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w przyszłości ustalając wysokość podatku należnego w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług ma prawo nie ująć kwot sprzedaży produktów firmy P. S.A. oraz należnego podatku od niniejszej sprzedaży, które to kwoty zostaną przez Wnioskodawcę zaewidencjonowane od dnia 1 października 2013 r. za pośrednictwem kas fiskalnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady z uwagi na fakt, iż podatnik mając za podstawę § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), wyraził zgodę, iż będzie rejestrował sprzedaż produktów P. S.A. na posiadanych przez siebie własnych kasach fiskalnych, należy uznać, że powyższa zgoda nie powinna stanowić podstawy do uznania, iż na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek zapłaty podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy z tego tytułu. Reasumując powyższe należy uznać, iż Wnioskodawca w przyszłości ustalając wysokość podatku należnego w prowadzonych ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług będzie miał prawo nieujmowania kwot sprzedaży produktów firmy P S.A. oraz należnego podatku od niniejszej sprzedaży, które to kwoty zostaną przez stronę zaewidencjonowane od dnia 1 października 2013 r. za pośrednictwem kas fiskalnych. Z uwagi na powyższe prowadzone przez niego ewidencje dla celów podatku od towarów i usług nieobejmujące całości sprzedaży zaewidencjonowanej za pośrednictwem kas fiskalnych powinny zostać uznane za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Art. 30 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla zleceniodawcy – kwota należna z tytułu dostawy, pomniejszona o kwotę podatku, natomiast dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze – kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy, jeżeli podatnik wydaje towar podmiotowi, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez podatnika zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w terminie 30 dni, licząc od dnia wykonania usługi przez ten podmiot.

Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 99 ust. 2 cyt. ustawy). Natomiast z treści art. 99 ust. 3 tej ustawy wynika, iż podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Ponadto stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Natomiast obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego artykułu – podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przytoczone regulacje wskazują zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Należy zaznaczyć, iż ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy.

Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku, gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

Z kolei, jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), które weszło w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r., podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.

W świetle § 5 ust. 2 cyt. rozporządzenia – w przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Przekazywanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej (§ 5 ust. 3 tego rozporządzenia).

Wskazać należy, że w § 5 ww. rozporządzenia zawarto uregulowania dotyczące podatników wykonujących czynności w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze. Przepis ten porządkuje obowiązek ewidencjonowania przez podmioty działające w ten sposób, rozróżniając przypadek, gdy do ewidencjonowania wykorzystywana jest kasa powierzona oraz kasa własna.

Zgodnie z § 38 ust. 1 powołanego rozporządzenia – w przypadku przekazania przez podatnika innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązania innego podmiotu do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu dokonanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia bez zawarcia umowy w formie pisemnej, podatnik zawiera umowę, o której mowa w § 5 ust. 3, w terminie do dnia 1 października 2013 r.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w § 37, którzy, w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 30 września 2013 r., przekazali kasę powierzoną w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązali inny podmiot do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, bez zawarcia umowy w formie pisemnej – § 38 ust. 2 cyt. rozporządzenia.

W tym miejscu wskazać należy, iż z dniem 1 stycznia 2014 r. wchodzą w życie przepisy dotyczące m.in. podstawy opodatkowania wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35). Art. 1 pkt 23 ww. ustawy zmieniającej, z dniem 1 stycznia 2014 r. uchyla art. 29 ustawy i art. 1 pkt 24 wprowadza do obecnie obowiązującej ustawy art. 29a, natomiast art. 1 pkt 25 uchyla art. 30.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, który będzie obowiązywać od dnia 1 stycznia 2014 r. w związku z uchyleniem art. 19 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Ponadto stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (spółki akcyjnej), na podstawie zlecenia w ramach umowy franczyzowej, wyłącznie osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym. Wnioskodawca przed dniem 1 października 2013 r. wyraził zgodę w formie pisemnej, iż będzie ewidencjonował sprzedaż produktów w imieniu franczyzodawcy za pośrednictwem posiadanych kas fiskalnych, tj. sprzedaż produktów tej firmy będzie ewidencjonowana na kasach fiskalnych łącznie ze sprzedażą towarów i usług sprzedanych przez Wnioskodawcę osobiście w ramach prowadzonej działalności gospodarczej

Mając na uwadze powyższe okoliczności, stwierdzić należy, że mimo ewidencjonowana na kasie fiskalnej wartości sprzedaży prowadzonej na rzecz i w imieniu innego podatnika, w tym przypadku franczyzodawcy, Wnioskodawca dokonując tej sprzedaży nie ma obowiązku rozpoznawania podatku należnego z tego tytułu.

Zatem obrót i kwota należnego podatku, które Wnioskodawca jest obowiązany rozliczyć w deklaracjach VAT-7K z tytułu świadczonych usług pośrednictwa na podstawie zawartych umów, stanowi wyłącznie otrzymana z tego tytułu prowizja, natomiast w tych deklaracjach Wnioskodawca nie wykazuje obrotu i kwot należnego podatku, stanowiącego sprzedaż dokonywaną w imieniu firmy, z którą zawarł umowy i w imieniu której dokonuje sprzedaży produktów. Do rozliczenia tego obrotu i podatku należnego będzie bowiem obowiązany zleceniodawca.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.