INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 24.02.2012 r. (data wpływu 28.02.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.02.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (zidentyfikowanym dla transakcji wspólnotowych) — osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie i sprzedaż rękodzieła artystycznego z filcu (płaszcze, kapelusze, szale, broszki, naszyjniki. itp.). Filc to rodzaj tkaniny powstającej w wyniku spilśniania uszlachetnionego runa owczego. Barwiona, wyczesana, ułożona w długie pasma wełna pochodząca z Australii, gdzie klimat pozwala na hodowlę specjalnej rasy owiec, poddawana jest procesowi filcowania. Filc wykonywany rękodzielniczo powstaje w wyniku kompresji luźno rozłożonych włókien, poprzez tarcie i ubijanie wełny z wodą i mydłem. Proces ten nazywany jest filcowaniem.

Tajemnica filcu tkwi w specyficznej budowie włókna wełny, które wygląda jak cienki pęd złożony z drobniutkich łusek, dachówkowo zachodzących na siebie. Włókna wełny pod wpływem gorącej wody pęcznieją, a łuski odchylają się. Wełnę rozłożoną warstwami ręcznie mocno ubija się, roluje, uciska, walcuje.

Produkty wytwarzane przez Wnioskodawcę są unikalne i stanowią wytwór inwencji artystycznej Wnioskodawcy — Wnioskodawca sam opracowuje wzory poszczególnych rękodzieł a następnie je samodzielnie wykonuje. Wykonanie wyrobu z filcu - w ogromnym skrócie polega na ułożeniu pasemek wełny na folii pęcherzykowej, obfite nasączenie gorącą wodą ze specjalnym preparatem do filcowania, nałożeniem dekoracji i masowaniem aż do uzyskania sztywnej tkaniny, którą następnie formuje się do pożądanego kształtu. Etap ten wymaga sporej inwencji, wyobraźni i jest bazą formy ostatecznej wyrobu. Jest to rzeźbienie w tkaninie, która w tym momencie jest bardzo plastyczna. Następne czynności to kilkakrotne płukanie, wirowanie, suszenie. I ostatni akord: stworzenie kompozycji kształtów poprzez dobranie odpowiednich elementów w sposób spójny, harmonijny kolorystycznie.

Wykonywanie wyrobów z filcu jest bardzo czasochłonne i jest zróżnicowane w zależności od rodzaju i tak np. wykonanie broszki to 3-4 godziny, naszyjnika 5-8 godzin (w zależności od ilości dekoracji czyli kwiatków, listków), szal filcowany na jedwabiu - 7-8 godzin, kapelusz - 7-8 godzin, torebka 8-10 godzin, płaszcz - 35-40 godzin.

W stosunku do produktów z filcu Wnioskodawca nie posiada, na dzień złożenia niniejszego wniosku, atestów Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej. Możliwe jest, że w przyszłości Wnioskodawca będzie uzyskiwać atesty powołanej Komisji na poszczególne produkty wytwarzane przez Wnioskodawcę.

Większość materiału niezbędnego do wykonania rękodzieł (tj. najwyższej jakości wełny) będzie sprowadzana od podmiotów zagranicznych z Unii Europejskiej (np. Włoch, Niemiec), którzy są zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej w swoich państwach.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie rozpoczął jeszcze produkcji i sprzedaży odnośnie produktów z filcu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku nabywania materiałów niezbędnych do produkcji rękodzieł artystycznych z filcu (tj. wełny) od podmiotów z siedzibą w Unii Europejskiej Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dla celów podatku od towarów i usług, a jeżeli tak to jak powinno wyglądać rozliczenie takiej transakcji, w szczególności w zakresie określania podstawy opodatkowania, stawki podatku oraz zasad wykazywania VAT naliczonego oraz VAT należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W przypadku nabycia produktów niezbędnych do produkcji wyrobów z filcu (tj. wełny) od podmiotów zagranicznych zastosowanie znajdą przepisy dotyczące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów („WNT”), co w konsekwencji oznacza, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do wykazania w deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy kwoty podatku VAT należnego i VAT naliczonego w tej samej wysokości.

WNT - w świetle ustawy VAT - generalnie ma miejsce pod warunkiem że:

1. dostawcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą lub podatnik podatku od wartości dodanej;
2. nabywcą towarów jest podatnik, czy to podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą (art. 15), czy też podatku od wartości dodanej u którego nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Mając na uwadze, że dostawcą będą podmioty będące podatnikami podatku od wartości dodanej w innych krajach Unii Europejskiej, a nabywcą towarów będzie Wnioskodawca będący podatnikiem VAT w Polsce (zarejestrowanym dla celów wspólnotowych) u którego nabywane towary będą służyły działalności gospodarczej, opodatkowane VAT, powyższe przesłanki zostaną spełnione i w analizowanym przypadku będziemy mieli do czynienia z WNT.

Zasady ustalania podstawy opodatkowania przy WNT określone zostały w art. 31 ustawy VAT. Zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, podstawę opodatkowania przy WNT stanowi kwota, jaką nabywający obowiązany jest zapłacić, tj. całkowitą kwotę należną dostawcy (co do zasady, kontrahenta z innego państwa członkowskiego) z tytułu WNT.

Jednocześnie zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy VAT, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
   
   

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, kwota VAT z tytułu WNT będzie neutralna gdyż kwota należnego podatku VAT wyliczona z tytułu WNT, stanowi - co do zasady podatek naliczony, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 i ust. 10 pkt 2 ustawy VAT. Wnioskodawcy, jako czynnemu podatnikowi VAT, przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o tak określony podatek naliczony z tytułu WNT - w rozliczeniu za okres w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym z tego tytułu. Takie rozwiązanie powoduje, że w tym samym miesiącu Wnioskodawca powinien zadeklarować podatek należny z tytułu WNT oraz dokonać jego odliczenia jako podatku naliczonego pomniejszającego podatek należny. Tak więc podatek z tytułu WNT - co do zasady - jest neutralny dla podatnika, gdyż równoważony jest przez odpowiadający mu podatek naliczony, odliczany w rozliczeniu za ten sam okres rozliczeniowy. Jeżeli jednak Wnioskodawca nie dokona odliczenia w tym okresie rozliczeniowym, może to uczynić w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 2 powołanego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
      - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
• po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu - art. 25 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (zidentyfikowanym dla transakcji wspólnotowych). Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie i sprzedaż rękodzieła artystycznego z filcu (płaszcze, kapelusze, szale, broszki, naszyjniki. itp.). Większość materiału niezbędnego do wykonania rękodzieł (tj. najwyższej jakości wełny) będzie sprowadzana przez Wnioskodawcę od podmiotów zagranicznych z Unii Europejskiej (np. Włoch, Niemiec), którzy są zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej w swoich państwach.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż Wnioskodawca będzie dokonywał transakcji nabycia towarów od kontrahentów z Unii Europejskiej, które to transakcje będą stanowić dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. (…)

Na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki obniżone oraz zwolnienie od podatku.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż Wnioskodawca winien wystawić fakturę wewnętrzną dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ze stawką właściwą obowiązującą dla sprzedaży tych towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji VAT-7. Powyższe rozporządzenie zostało zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 13 lipca 2011 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 153, poz. 906).

Załącznik nr 1 tego rozporządzenia stanowi wzór deklaracji VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 tego rozporządzenia, w części C dotyczącej rozliczenia podatku należnego zawarte są objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), gdzie wskazano, iż w poz. 33 i 34 deklaracji VAT-7 wykazuje się wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zatem biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów stwierdzić należy, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów Wnioskodawca powinien wykazać w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług VAT-7 w poz. 33 i 34.

Ponadto, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7 – art. 100 ust. 3 ustawy.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych na podstawie art. 102 ust. 1 ustawy, określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, terminu i miejsca składania oraz wzór korekty informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, uwzględniając specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz przepisy Unii Europejskiej.

Na podstawie powyższej delegacji, w § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach z dnia 18 lipca 2011 r. (Dz. U. 11 Nr 156, poz. 931), Minister Finansów określił wzór informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.

W objaśnieniach do informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach w pkt 4 wskazano m.in., iż w części D informacji (VAT-UE) oraz w części B załącznika do informacji (VAT-UE/B) w kolumnie C należy wpisać łączną wartość nabyć dokonanych w okresie, za który składana jest informacja dla poszczególnych kontrahentów.

Zatem, Wnioskodawca dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zobowiązany jest także do wykazania przedmiotowej transakcji w informacji podsumowującej VAT-UE.

Natomiast obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury – ust. 6 cyt. artykułu.

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o którym mowa w art. 9 ustawy jest cena nabycia towaru (czyli wartość towaru jaka znajduje się na fakturze wystawionej przez dostawcę towaru), powiększona, jeśli elementy te nie zostały już uwzględnione w kwocie, którą nabywca obowiązany jest zapłacić z tego tytułu, o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku oraz wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 (art. 31a ust. 1 ustawy).

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowych towarów w wysokości odpowiadającej kwocie podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów.

Reasumując Wnioskodawca nabywając towary od kontrahentów mających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej dokona nabycia wewnątrzwspólnotowego. W związku z tą transakcją Wnioskodawca winien wystawić fakturę wewnętrzną zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy ze stawką właściwą dla danych towarów obowiązującą na terytorium Polski. Ponadto transakcja nabycia wewnątrzwspólnotowego winna być wykazana w deklaracji VAT-7 w poz. 33 i poz. 43 jak również w informacji podsumowującej VAT – UE zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wnioskodawcy przysługuje jednocześnie prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowych towarów w wysokości odpowiadającej kwocie podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów. Zaznaczyć również należy, iż obowiązek podatkowy dla tej transakcji powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy. Natomiast podstawą opodatkowania stosownie do ww. art. 31 ustawy jest cena nabycia towaru powiększona, jeśli elementy te nie zostały już uwzględnione w kwocie, którą nabywca obowiązany jest zapłacić z tego tytułu, o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku oraz wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.