Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1005/13-5/MR
z 17 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z 17 października 2013 r. (data doręczenia 17 października 2013 r.) uzupełnionym pismami z 18 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.) oraz z 9 stycznia 2014 r. (data doręczenia 14 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wniesienie do SKA aportu oraz prawa do zwrotu różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego na rachunek bankowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wniesienie do SKA aportu oraz prawa do zwrotu różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego na rachunek bankowy. Wniosek uzupełniono 24 października 2013 r. oraz 14 stycznia 2014 r. o pismo potwierdzające dokonanie opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej (dalej: Grupa). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług telekomunikacyjnych obejmujących m.in. dostawę telewizji cyfrowej, wideo na żądanie, stacjonarnego i mobilnego dostępu do Internetu oraz telefonii stacjonarnej.

I. (inny podmiot z Grupy, dalej: I.) jest właścicielem praw ochronnych do znaku towarowego I (dalej: Prawa) w rozumieniu artykułu 121 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej, (t.j. Dz.U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zmianami, dalej: Prawo własności przemysłowej, PWP).

W ramach planowanych działań restrukturyzacyjnych, I. oraz Wnioskodawca zamierzają założyć spółkę komandytowo-akcyjną (dalej: SKA). I. będzie akcjonariuszem SKA, a Wnioskodawca będzie jej komplementariuszem.

W dalszej kolejności, I. wniesie do SKA w formie wkładu niepieniężnego (aportu) Prawa. Wniesienie Praw w formie wkładu niepieniężnego do SKA zostanie udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez I. na rzecz SKA.

Dokonanie aportu będzie stanowić jeden z etapów restrukturyzacji, której celem jest ich finalne przeniesienie do podmiotu, który będzie zajmował się zarządzaniem Prawami poprzez oddawanie ich do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji.

Założenie SKA planowane jest na rok 2013. Natomiast wniesienie wkładu niepieniężnego do SKA nastąpi w 2014 r. SKA będzie wykorzystywać Prawa w ramach swojej działalności gospodarczej poprzez oddawanie Praw do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji w zamian za wynagrodzenie lub poprzez sprzedaż tych Praw na rzecz podmiotu z Grupy.

Wnioskodawca i I. są, a SKA będzie w dacie wniesienia aportu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Wnioskodawca jako jeden z podmiotów planujących założenie SKA zwraca się na podstawie art. 14n § 1 pkt 1 OP z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych planowanych działań dla SKA (w szczególności w zakresie możliwości obniżenia przez SKA podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT dokumentującej wniesienie aportem Praw).

Wnioskodawca poinformował, że analogiczny wniosek został złożony przez I. S.A. – drugi podmiot planujący wraz z Wnioskodawcą założenie SKA.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano:

• dane umożliwiające identyfikację nowej spółki, której plany utworzenia Spółka wskazywała we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej:
  
  • nazwa:
    
  • nr KRS:
    
  • adres siedziby:
• w dniu 24 października 2013 r., w formie aktu notarialnego, dokonane zostały następujące czynności prawne:
  
  • zawiązanie spółki komandytowo-akcyjnej IN. Spółka akcyjna spółka komandytowo-akcyjna (dalej: SKA),
    
  • złożone zostało oświadczenie o objęciu akcji SKA przez spółkę I.S.A. oraz
    
  • wyrażona została zgoda na brzmienie statutu SKA.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy SKA będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez I. faktury VAT, dokumentującej czynność wniesienia Praw do SKA w formie wkładu niepieniężnego oraz czy SKA będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego na rachunek bankowy?

Wnioskodawca zadaje powyższe pytanie na podstawie art. 14n § 1 pkt 1 OP jako jeden z podmiotów planujących utworzenie SKA.

Zdaniem Wnioskodawcy, SKA będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatki naliczonego wynikającego z wystawionej przez I. faktury VAT, dokumentującej czynność wniesienia Praw w ramach wkładu niepieniężnego (aportu) do SKA oraz SKA będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego na rachunek bankowy.

Uzasadnienie

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowość prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również przeniesienie praw do własności niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W świetle powyższego, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego czynności, polegające na oddawaniu wartość niematerialnych i prawnych (Praw) do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji w zamian za wynagrodzenie oraz przeniesieniu praw do wartości niematerialnych i prawnych (Praw), stanowić będą odpłatne świadczenie usług o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji przedmiotowe transakcje będą podlegać przepisom ustawy o VAT, dla których zastosowanie będzie miała podstawowa stawka 23%.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynność opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT stanowi, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty VAT należnego powstaje, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Jednocześnie zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym SKA (podatnik VAT) zamierza wykorzystać Prawa do wykonania czynność opodatkowanych VAT w postaci ich odpłatnego oddawania do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji oraz ich późniejszej dostawy. W konsekwencji należy uznać, że wymienione wyżej warunki będą spełnione, a zatem w związku z przeniesieniem Praw w drodze aportu, SKA będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłane negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy czynność udokumentowana fakturą VAT nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zgodnie z opisanym stanem faktycznym:

• SKA będzie czynnym podatnikiem VAT,
• wniesione przez Wnioskodawcę aportem Prawa będą wykorzystywane przez SKA do wykonywania czynność opodatkowanych VAT, tj. oddawanie Praw do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji w zamian za wynagrodzenie oraz późniejsza odpłatna dostawa Praw, które będą opodatkowane podstawową stawką 23% VAT,
• nie zaistnieją przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy o VAT.
  
  

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych przepisów praw podatkowego. Tytułem przykładu można wskazać na:

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 marca 2013 r. (IPPP3/443 -1265/12-2/SM),
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 stycznia 2010 r. (ILPP1/443 -1290/09-5/BD),
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 sierpnia 2009 r. (IPP3/443 -490/09-2/MM),
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 maja 2009 r. (IPP1/443-269/09 -2/MP).
  
  

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury będzie przysługiwać również po zmianie przepisów ustawy o VAT mających obowiązywać od 1 stycznia 2014 r. Na dzień dokonania bowiem odliczenia (i) po stronie sprzedawcy (Wnioskodawcy) powstanie obowiązek podatkowy, a (ii) SKA będzie posiadała fakturę dokumentującą wniesienie do niej Praw.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że SKA będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez I. faktury VAT, dokumentujące wniesienie aportem Praw oraz SKA będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego na rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wskazywaną definicję towaru, prawo do znaków towarowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci prawa do zarejestrowanego znaku towarowego nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. Rozważenia wymaga natomiast kwalifikacja wskazywanej transakcji, jako odpłatnego świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Aport praw do znaków towarowych do spółki spełnia definicję świadczenia usług, ponieważ stanowi świadczenie, które nie jest dostawą towarów.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Z regulacji ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) wynika, że w zamian za wniesiony przez wspólnika wkład niepieniężny do spółki uzyskuje on udział w danej spółce. Dodatkowo wspólnik uzyskuje prawo do udziału w zyskach przedmiotowej spółki.

W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych. Z jednej strony wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku, w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia (udziały). W związku z tym, powyższa transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny (z którego wynika konieczność opodatkowania podatkiem VAT).

W związku z powyższym, wniesienie aportu w postaci znaku towarowego do spółki handlowej spełnia powyższe warunki posiadając wspomniany przymiot odpłatności.

W szczególności, w przypadku aportu:

• mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym wspólnika ze spółką, do której wnoszony jest aport,
• istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie m.in. ogółu praw i obowiązków), będącym świadczeniem wzajemnym,
• wynagrodzenie otrzymywane w zamian za wniesienie aportu w postaci m.in. ogółu praw i obowiązków posiada określoną wartość ekonomiczną.
  
  

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wskazywaną definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, należy przyjąć, że wniesienie prawa do znaku towarowego do spółki handlowej jest opodatkowane podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powołane wyżej przepisy dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego stanowią implementację przepisów wspólnotowych odnoszących się do tego zagadnienia.

Podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007 r. jest Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE. serii L Nr 347 str. 1 ze zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE, a wcześniej Szósta Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku – 77/388/EWG (Dz. Urz. WE L Nr 145, str. 1 ze zm.).

Do fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej, wynikających z postanowień artykułu 1 Dyrektywy 2006/112/WE, należy zaliczyć zasadę neutralności podatku dla podatników. Cechą podatku od wartości dodanej, wskazaną w art. 1 ust. 2 ww. Dyrektywy, jest faktyczne obciążenie ciężarem podatku od wartości dodanej jedynie konsumpcji towarów i usług. Z treści tego przepisu należy wnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami art. 1, podatek powinien być naliczany na wszystkich stadiach obrotu, z etapem sprzedaży detalicznej włącznie. Mechanizmem zapewniającym obciążenie podatkiem wyłącznie ostatecznych odbiorców towarów i usług, przy jednoczesnym naliczaniu podatku na każdym etapie obrotu, jest wskazane w ust. 2 prawo do odliczenia od podatku należnego podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku przez podatnika, podobnie jak wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, powinny mieć charakter wyjątkowy i mogą być wprowadzane jedynie na podstawie wyraźnych przepisów prawa.

Szczegółowe zasady realizacji prawa do odliczenia podatku zawierają przepisy Tytułu X Dyrektywy. Z tego powodu należy uznać, że przepisy tego Tytułu należą bez wątpienia do najistotniejszych regulacji Dyrektywy VAT. Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego przez podatnika w cenie zakupywanych przez niego towarów i usług wykorzystywanych do celów działalności opodatkowanej nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jako jego przywilej.

Zgodnie z art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić:

1. VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika;
   
2. VAT należnego od transakcji uznanych za dostawy towarów i świadczenie usług zgodnie
   z art. 18 lit. a) i art. 27;
   
3. VAT należnego od wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b)
   pkt (i);
   
4. VAT należnego od transakcji uznanych za wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów zgodnie z art. 21 i 22;
   
5. VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.
   
   

W tym miejscu należy podkreślić również, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wielokrotnie stwierdzał, iż prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów podatku VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Powyższe stwierdzenie obrazuje rolę, jaką prawo do odliczenia podatku naliczonego odgrywa w systemie podatku od wartości dodanej.

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, która pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jeden z nich wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej (Grupa). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług telekomunikacyjnych obejmujących m.in. dostawę telewizji cyfrowej, wideo na żądanie, stacjonarnego i mobilnego dostępu do Internetu oraz telefonii stacjonarnej.

I.. (inny podmiot z Grupy, dalej I.) jest właścicielem praw ochronnych do znaku towarowego I. (dalej: Prawa) w rozumieniu artykułu 121 ustawy Prawo własności przemysłowej. W ramach planowanych działań restrukturyzacyjnych, I. oraz Wnioskodawca zamierzają założyć spółkę komandytowo-akcyjną (SKA). I. będzie akcjonariuszem SKA, a Wnioskodawca będzie jej komplementariuszem. W dalszej kolejności, I. wniesie do SKA w formie wkładu niepieniężnego (aportu) Prawa. Wniesienie Praw w formie wkładu niepieniężnego do SKA zostanie udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez I. na rzecz SKA. Dokonanie aportu będzie stanowić jeden z etapów restrukturyzacji, której celem jest ich finalne przeniesienie do podmiotu, który będzie zajmował się zarządzaniem Prawami poprzez oddawanie ich do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji.

Założenie SKA planowane jest na rok 2013. Natomiast wniesienie wkładu niepieniężnego do SKA nastąpi w 2014 r. SKA będzie wykorzystywać Prawa w ramach swojej działalności gospodarczej poprzez oddawanie Praw do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji w zamian za wynagrodzenie lub poprzez sprzedaż tych Praw na rzecz podmiotu z Grupy.

Wnioskodawca i I. są, a SKA będzie w dacie wniesienia aportu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Odnosząc zatem ww. przepisy do przedstawionej sytuacji stwierdzić należy, że SKA będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję wniesienia do SKA wkładu niepieniężnego w postaci znaku towarowego oraz prawo do zwrotu różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego na rachunek bankowy. Powyższe wynika z faktu, że w opisanej sprawie spełniony zostanie podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. istnienie związku pomiędzy nabytym (wniesionym aportem) znakiem towarowym a wykonywanymi przez SKA czynnościami opodatkowanymi (odpłatnym oddawaniem Praw do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji oraz ich późniejszej sprzedaży) oraz niezaistnieniem przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy (wniesienie aportem znaku towarowego będzie odpłatnym świadczeniem usługi).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.