INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 20 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu 12 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych

• jest nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia daty nabycia lokalu mieszkalnego,
• jest prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia daty nabycia lokalu mieszkalnego i opodatkowania przychodu z jego sprzedaży. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu 12 marca 2014 r.).

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli do majątku wspólnego udział wynoszący 3/17 części w wieczystym użytkowaniu działki gruntu nr 3/6 położonej w S. przy ul. S. na podstawie aktu notarialnego „Warunkowa umowa sprzedaży” z dnia 31 grudnia 1999 r. Rep. A numer ……, aktu notarialnego „Potwierdzenie warunkowej umowy sprzedaży” z dnia 5 stycznia 2000 r. Rep. A numer ……. oraz aktu notarialnego „Umowa przeniesienia wieczystego użytkowania” z dnia 12 września 2000 r., Rep. A numer …….

Działka gruntu wyżej opisana została zabudowana przez Wnioskodawcę jako „współinwestora” budynkiem mieszkalnym wielolokalowym na podstawie decyzji nr …… wydanej przez Urząd Miejski z dnia 17 listopada 1999 r., przeniesionej między innymi na rzecz Wnioskodawcy i Jego małżonkę decyzją z dnia 6 listopada 2000 r., numer …….

Budowa nie była realizowana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W 2001 r. zakończono budowę budynku oraz w dniu 9 sierpnia 2001 r. wydano decyzję o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego - budynku mieszkalno-usługowego z przyłączami położonego w Sz. przy ul. Sz. (decyzja numer …….).

Współwłasność nieruchomości wyżej opisanej została zniesiona na podstawie aktu notarialnego „Zniesienie współużytkowania wieczystego nieruchomości oraz współwłasności budynku poprzez ustanowienie odrębnych własności lokali” w dniu 26 czerwca 2012 r., Rep. A numer ……….. tj. działki numer 3/6 o powierzchni 0,0806 ha położonej w Sz. przy ul. Sz., obręb ewidencyjny …., zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni całkowitej 988,80 m2. Wnioskodawca wraz z małżonką byli, na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej, współwłaścicielami nieruchomości w udziale 30.000/170.000 części.

Na mocy umowy zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli na wyłączną własność lokale mieszkalne nr 3, nr 14 oraz nr 15 na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej.

Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Jednocześnie wartość nabytych praw w wyniku zniesienia współwłasności nie przekraczała wartości udziału we współwłasności, który przysługiwał Wnioskodawcy przed zniesieniem współwłasności.

Podatku od spadków i darowizn od umowy zniesienia współwłasności w stosunku do Wnioskodawcy oraz do Jego małżonki nie pobrano na podstawie art. 7 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn - zaświadczenie z dnia 21 listopada 2013 r., znak ….. wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz znak ……, wobec nie nabycia praw w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przysługiwał Wnioskodawcy i Jego małżonce przed jej zniesieniem.

Wnioskodawca oraz Jego małżonka są na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej wpisanymi do księgi wieczystej KW nr …….., jako właściciele stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu nr 15.

W małżeństwie obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej dokonany na podstawie aktu notarialnego z dnia 30 października 2013 r., Rep. A numer ……., a udziały w ich majątku wspólnym są równe i nie dokonywali podziału majątku obejmującego między innymi opisany lokal.

W dniu 5 grudnia 2013 r. aktem notarialnym Rep. A numer …….. Wnioskodawca wraz z małżonką sprzedali lokal mieszkalny nr 15 wraz z pomieszczeniami przynależnymi i z przynależnym udziałem w częściach i urządzeniach wspólnych budynku oraz w wieczystym użytkowaniu gruntu na którym posadowiony jest budynek w którym znajduje się przedmiotowy lokal.

Wobec powyższego zadano następujące pytania:

1. Czy datą nabycia zbytego udziału w lokalu jest dzień nabycia udziału w użytkowaniu wieczystym działki gruntu (2000 r.), rok zakończenia budowy i otrzymania pozwolenia na użytkowanie (2001 r.) czy też dzień zniesienia współwłasności (2012 r.)...
2. Czy w związku ze zbyciem udziału w przedmiotowym lokalu Wnioskodawca jest zobowiązany do rozpoznania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy terminem nabycia przedmiotowej nieruchomości - lokalu mieszkalnego jest data nabycia udziału w wieczystym użytkowaniu działki gruntu tj. 2000 r.

Akt zniesienia współwłasności był jedynie formalnością, która nie zmieniła stanu faktycznego, nie wiązała się z zapłatą jakiejkolwiek ceny, nie spowodowała też zwiększenia stanu posiadania Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze zbyciem przedmiotowej nieruchomość w 2013 r. nie powstaje przychód, o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy

przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego - art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

W zaistniałym stanie faktycznym nabycie nieruchomości (udziału w przedmiotowym lokalu) w wyniku jego wybudowania (wytworzenia) na zasadzie współwłasności nastąpiło w 2000 r.

Samo zaś zniesienie współwłasności w 2012 r. poprzez podział nieruchomości na części, odpowiadające wielkościom udziałów nabytych w 2000 r. zaskutkowało jedynie zmianą charakteru własności.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie w roku 2013 udziału w przedmiotowym lokalu będącego własnością Wnioskodawcy nie powoduje powstania przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem dokonane jest po upływie 5 lat od daty nabycia (2000 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia daty nabycia lokalu mieszkalnego, natomiast w części dotyczącej opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujących zamiany.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Zatem, dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych, które nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej decydujące znaczenie ma ustalenie momentu ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli do majątku wspólnego udział wynoszący 3/17 części w wieczystym użytkowaniu działki gruntu nr 3/6 położonej w Sz. przy ul. Sz. na podstawie aktu notarialnego „Warunkowa umowa sprzedaży” z dnia 31 grudnia 1999 r. Rep. A numer ……, aktu notarialnego „Potwierdzenie warunkowej umowy sprzedaży” z dnia 5 stycznia 2000 r. Rep. A numer ……. oraz aktu notarialnego „Umowa przeniesienia wieczystego użytkowania” z dnia 12 września 2000 r., Rep. A numer …….

Działka gruntu wyżej opisana została zabudowana przez Wnioskodawcę jako „współinwestora” budynkiem mieszkalnym wielolokalowym na podstawie decyzji nr …… wydanej przez Urząd Miejski z dnia 17 listopada 1999 r., przeniesionej między innymi na rzecz Wnioskodawcy i Jego małżonkę decyzją z dnia 6 listopada 2000 r., numer …….

Budowa nie była realizowana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W 2001 r. zakończono budowę budynku oraz w dniu 9 sierpnia 2001 r. wydano decyzję o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego - budynku mieszkalno-usługowego z przyłączami położonego w Sz. przy ul. Sz. (decyzja numer …….).

Współwłasność nieruchomości wyżej opisanej została zniesiona na podstawie aktu notarialnego „Zniesienie współużytkowania wieczystego nieruchomości oraz współwłasności budynku poprzez ustanowienie odrębnych własności lokali” w dniu 26 czerwca 2012 r., Rep. A numer ……….. tj. działki numer 3/6 o powierzchni 0,0806 ha położonej w Sz. przy ul. Sz., obręb ewidencyjny …., zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni całkowitej 988,80 m2. Wnioskodawca wraz z małżonką byli, na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej, współwłaścicielami nieruchomości w udziale 30.000/170.000 części.

Na mocy umowy zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli na wyłączną własność lokale mieszkalne nr 3, nr 14 oraz nr 15 na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej.

Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Jednocześnie wartość nabytych praw w wyniku zniesienia współwłasności nie przekraczała wartości udziału we współwłasności, który przysługiwał Wnioskodawcy przed zniesieniem współwłasności.

Podatku od spadków i darowizn od umowy zniesienia współwłasności w stosunku do Wnioskodawcy oraz do Jego małżonki nie pobrano na podstawie art. 7 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn - zaświadczenie z dnia 21 listopada 2013 r., znak ….. wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz znak ……, wobec nie nabycia praw w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przysługiwał Wnioskodawcy i Jego małżonce przed jej zniesieniem.

Wnioskodawca oraz Jego małżonka są na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej wpisanymi do księgi wieczystej KW nr …….., jako właściciele stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu nr 15.

W małżeństwie obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej dokonany na podstawie aktu notarialnego z dnia 30 października 2013 r., Rep. A numer ……., a udziały w ich majątku wspólnym są równe i nie dokonywali podziału majątku obejmującego między innymi opisany lokal.

W dniu 5 grudnia 2013 r. aktem notarialnym Rep. A numer …….. Wnioskodawca wraz z małżonką sprzedali lokal mieszkalny nr 15 wraz z pomieszczeniami przynależnymi i z przynależnym udziałem w częściach i urządzeniach wspólnych budynku oraz w wieczystym użytkowaniu gruntu na którym posadowiony jest budynek w którym znajduje się przedmiotowy lokal.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu, należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 47 § 1 ww. Kodeksu część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Natomiast art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane.

W myśl natomiast art. 232 § 1 ww. Kodeksu grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym.

Z kolei jak stanowi art. 235 § 1 tej ustawy, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Z § 2 tego przepisu wynika natomiast, że przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Z zacytowanych przepisów wynika, że co do zasady budynki posadowione na nieruchomościach stanowią ich część składową, przez co dzielą los prawny nieruchomości. Odmiennie należy natomiast traktować budynki wzniesione na gruntach oddanych w użytkowanie wieczyste. Traktowane one być bowiem powinny jako odrębne nieruchomości i chociaż ściśle związane z gruntem, stanowiące oddzielny przedmiot władania. Związek nieruchomości gruntowej z budynkową wyraża się natomiast wyłącznie w tym, że żadna z nich nie może stanowić samodzielnego przedmiotu obrotu prawnego.

Oznacza to, iż w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości odrębnie należy ustalić datę nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu i odrębnie datę nabycia lub wybudowania budynku.

W treści wniosku wskazano, że Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli do majątku wspólnego udział wynoszący 3/17 części w wieczystym użytkowaniu działki gruntu na podstawie aktu notarialnego „Umowa przeniesienia wieczystego użytkowania” z dnia 12 września 2000 r., Działka gruntu wyżej opisana została zabudowana przez Wnioskodawcę jako „współinwestora” budynkiem mieszkalnym wielolokalowym. W 2001 r. zakończono budowę ww. budynku i w tym samym roku została również wydana decyzja o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego – budynku mieszkalno-usługowego z przyłączami.

W świetle tak przedstawionych okoliczności stwierdzić należy, że za datę nabycia udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu należy przyjąć 2000 r., natomiast udziału w budynku mieszkalno-usługowym 2001 r.

Z kolei celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Stosownie do art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo własnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego – art. 196 § 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości (wartości) udziałów współwłaścicieli.

Art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) stanowi, że samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami” mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokojeniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o własności lokali odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Zniesienie współwłasności poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali nie stanowi nabycia tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia lokali - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości, ale tylko wówczas gdy wartość otrzymanych przez daną osobę wyodrębnionych lokali mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności oraz zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tej czynności podatnik otrzymuje nieruchomości, których wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3 (art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Skoro zatem, wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę lokali mieszkalnych, w tym lokalu nr 15 nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał mu w nieruchomości przed jej podziałem i w wyniku zniesienia współwłasności, a następnie ustania wspólności majątkowej udział Wnioskodawcy nie uległ powiększeniu, nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Oznacza to, że do nabycia lokalu mieszkalnego nr 15 doszło w 2001 r., kiedy to zakończono budowę i uzyskano decyzję o pozwoleniu na użytkowanie budynku mieszkalno-usługowego, a nie jak Wnioskodawca twierdzi w 2000 r. W konsekwencji pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął z końcem 2006 r. Tym samym dokonana w 2013 r. sprzedaż udziału w lokalu mieszkalnym nr 15 nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.