2013.12.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-702/13-2/IŚ
z 5 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4.09.2013 r. (data wpływu 9.09.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii (System X.) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9.09.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii (System X.).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest sprzedaż i dystrybucja energii elektrycznej, sprzedaż oleju napędowego, świadczenie usług elektroenergetycznych oraz wykonawstwo robót budowlanych i budowlano-montażowych.

W celu efektywniejszego prowadzenia działalności gospodarczej oraz poprawy funkcjonowania organizacyjnego, Spółka podjęła decyzję o wdrożeniu Systemu X.(dalej: „System X.”).

Spółka w 2007 r. podpisała z zewnętrznym, niezależnym wykonawcą umowę na wykonanie prac związanych z przygotowaniem i wdrożeniem Systemu X. oraz na udzielenie Spółce odpowiedniej ilości licencji na korzystanie z oprogramowania, stanowiącego elementy składowe Systemu.

W ramach umowy Spółka nabyła licencje na oprogramowanie, które zapewnia najważniejsze funkcjonalności Systemu (licencje na programy, które w dalszej części określane będą jako: TT LARIX, TT TAXUS, TT MidOSS), jak również licencje na oprogramowanie służące do zarządzania relacjami baz danych (oprogramowanie Oracle) oraz licencje na system operacyjny Linux.

Za wykonanie powyższej umowy zostało ustalone wynagrodzenie ryczałtowe. Zgodnie z zawartą umową płatność ww. wynagrodzenia następowała na postawie faktur wystawionych przez wykonawcę po zakończeniu każdego z etapów określonych w umowie. Zgodnie z zapisami powyższej umowy wykonawca wystawił w dniu 5.12.2007 r. fakturę VAT za realizację I Etapu umowy, w ramach którego zostały dostarczone licencje na oprogramowanie TT LARIX, TT TAXUS, TT MidOSS (będące najważniejszą częścią Systemu X.). Spółka zapłaciła za ww. fakturę w dniu 28.12.2007 r.

Wykonawca w 2008 r. wystawił faktury potwierdzające realizację kolejnych etapów prac zgodnie z zawartą umową. Spółka dokonała płatności za powyższe faktury w 2008 r.

Zakończenie wdrożenia Systemu X. nastąpiło w 2008 roku i w tym roku System X. został oddany do używania i wprowadzony jako kilka wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. System X. nie stanowi jednej wartości niematerialnej i prawnej. System ten składa się z kilku wartości niematerialnych i prawnych, odpowiadających licencjom na poszczególne programy komputerowe. W wyniku wdrożenia Systemu X. przyjęto do użytkowania kilka wartości niematerialnych i prawnych, przy czym należy podkreślić, że opinia jednostki naukowej dotyczy trzech wartości niematerialnych i prawnych, które dotyczą licencji na trzy najistotniejsze programy współpracujące ze sobą w ramach Systemu X., tj. TT LARIX TT TAXUS TT MidOSS.

System X. jest systemem dostosowanym specjalnie na potrzeby Spółki. Powodem jego wdrożenia była potrzeba wspomagania handlu energią elektryczną.

System X. umożliwia prowadzenie sprawozdawczości (raporty, analizy) związanej z funkcjonowaniem innych (tj. powiązanych) z nim systemów, prowadzenie sprawozdawczości procesów rozliczeń dla sektora handlu energią elektryczną. W części analitycznej pozwala on również na zarządzanie bazą kontrahentów oraz prowadzenie wycen i analiz kontraktów branżowych.

Jak zostało wspomniane wyżej, System X. umożliwia ewidencję zawartych umów oraz kontraktów z poszczególnymi kontrahentami (w bazie danych widnieją m.in. dane kontrahenta, czas trwania umowy/kontraktu, wolumen, cena, profile, terminy płatności, grafikowanie, itp.).

W ramach Systemu X. dostępne są także raporty finansowe dla poszczególnych umów/kontrahentów (wolumen, cena i wartość zakupu/sprzedaży w danym okresie). Właściwy moduł umożliwia wystawienie faktur za sprzedaż energii elektrycznej.

System X. zapewnia wsparcie handlu energią elektryczną także w zakresie prognozowania zapotrzebowania na energię elektryczną, w postaci charakterystyki poboru (grafiku) oraz zapotrzebowania na moc dla poszczególnych obiektów i jednostek grafikowych.

System X. wyposażony jest również w następujące moduły:

Moduł S.T umożliwiający podgląd bilansu z poszczególnych dni (liczonego jako różnica między wolumenem zawartych kontraktów a prognozowanym zapotrzebowaniem);

Moduł M.T umożliwiający handel na Towarowej Giełdzie Energii S.A. i Rynku Dobowo-Godzinowym Energii Elektrycznej bezpośrednio z poziomu programu, bez konieczności korzystania z oprogramowania dostarczanego przez giełdę. Zawarte transakcje giełdowe są automatycznie zapisywane i zmieniają bilans. Program umożliwia stworzenie ZUSE (Zgłoszenie Umowy Sprzedaży Energii) i export dokumentu do WIRE (system Wymiany Informacji Rynku Energii).

Poniżej opisano podstawowe moduły Systemu X.:

TT TAXUS

TT LARIX

Moduł prognostyczny umożliwia tworzenie prognoz zapotrzebowania na energię elektryczną poprzez poszczególnych odbiorców lub grup odbiorców.

TT MidOSS

Narzędzie analityczne klasy „B.I”, bazujące na technologii hurtowni danych, wykorzystywane jest do raportowania wszelkich wielkości charakterystycznych dla rynku energii oraz wspomagania procesu rozliczeń dla tego sektora. Pozwała tworzyć raporty i zestawienia z wielu obszarów działalności przedsiębiorstwa.

Na wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych składa się między innymi wartość zakupionych licencji na oprogramowanie oraz koszty prac związanych z jego przygotowaniem i wdrożeniem.

Spółka w 2013 r. otrzymała opinię potwierdzającą, że System X. (a dokładnie oprogramowanie TT Taxus, TT Larix i TT MidOSS) na moment wdrożenia nie był stosowany na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat i zgodnie z definicjami stosowanymi w Unii Europejskiej oraz w Rzeczypospolitej Polskiej, jest technologią informacyjną i komunikacyjną o innowacyjnym charakterze - opinia wydana przez jednostkę naukową, będącą niezależną od Spółki, jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 238, poz. 2390 ze zm.) oraz w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615 ze zm.).

Jednostka naukowa wydała opinię o treści:

OPINIA O NOWEJ TECHNOLOGII:

dotycząca licencji i wdrożenia Systemu X.X. (zwanego dalej w skrócie „System X.”) nabytego przez Wnioskodawcę, zwaną dalej w skrócie „Spółką”

System X. oznaczono w ewidencji Spółki, jako:

Oprogramowanie TT Taxus;

Oprogramowanie TT Larix;

Oprogramowanie TT MidOSS.

Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że:

System X. wraz z wdrożeniem jest nowym produktem, znanym w świecie od 2007 r., wprowadzony do ewidencji Spółki w 2008 r., co oznacza, że na moment wdrożenia nie był stosowany na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat i zgodnie z definicjami stosowanymi w Unii Europejskiej oraz w Rzeczypospolitej Polskiej, jest technologią informacyjną i komunikacyjną o innowacyjnym charakterze.
System X. wraz z wdrożeniem:
- składa się z wartości niematerialnych i prawnych,
- umożliwia świadczenie udoskonalonych usług,
- stanowi technologię znaną i stosowaną na świecie od 2007 r., czyli technologię, która w momencie wdrożenia nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat,

co oznacza spełnienie przesłanek umożliwiających uznanie go za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej „ustawa CIT”).

Poniżej Spółka przedstawia fragmenty opinii dotyczące innowacyjności systemu (jego wpływu na działalność Spółki.

Znaczenie systemu X. i jego wdrożenia dla innowacyjności Spółki

Dążąc do oferowania klientom ulepszonych usług, Spółka w wielu wypadkach staje przed koniecznością wdrożenia rozwiązań informatycznych, cechujących się większą efektywnością/niezawodnością niż stosowane dotychczas. W celu sprawniejszego świadczenia usług dla swoich kontrahentów oraz potencjalnych klientów Spółka wdrożyła innowacyjny system informatyczny - System X., którego wykorzystanie doprowadziło do zasadniczej zmiany świadczonych przez Spółkę usług, charakteryzujących się cechami wskazanymi poniżej:

Do chwili wdrożenia omawianego Systemu X., brak było systemu służącego wsparciu handlu energią elektryczną.

Celem wdrożenia było więc:

uzupełnienie wskazanego powyżej braku oprogramowania, a w szczególności: wspomaganie „grafikowania” i rozliczeń wynikających z dokonywania transakcji kupna i sprzedaży energii elektrycznej;

optymalizacja działań na rynku energii elektrycznej;

usprawnienie wykonywania prognoz;

zmniejszenie błędów wykonywanych prognoz;

zobrazowanie pracy innych modułów/systemów (Taxus, Larix i SSPMiEE, poprzez wykonanie zadaniowych raportów;

usprawnienie pracy na dużej ilości danych (wielkości charakterystycznych dla rynku energii), oraz wspomagania procesu rozliczeń dla tego sektora.

System X. umożliwia oszacowanie zakupu energii za pomocą narzędzia informatycznego, dostarcza platformę handlu energią elektryczną, a agregując dane pozwała tym samym na kompleksowe raportowanie obrotu energią. System X. przyśpiesza pracę poprzez możliwość pracy na bardzo dużej ilości danych, a od użytkownika zależy w jaki sposób zostaną one przedstawione.

System X. umożliwił oferowanie atrakcyjnych cen energii elektrycznej wynikających z kontraktowania dopasowanych wielkości wolumenów na rynku energii.

Dodatkowo, poza wymienionymi powyżej elementami funkcjonalność systemu X. umożliwia jego użytkownikowi:

tworzenie raportów na potrzeby użytkownika (pracownika Spółki);

tworzenie raportów na potrzeby klienta Spółki. Klient określa wzór raportów oraz zakres danych w nim umieszczonych, które w końcowym etapie mogą stanowić załącznik do faktury lub stanowić odrębną informację przesyłaną przez użytkownika na skrzynkę email do klienta;

konstruowanie szablonów faktur w oparciu o niestandardowe formy rozliczeń. Użytkownik jest w stanie zaimplementować do szablonu nowy algorytm rozliczania zgodny z podpisaną umową (USEE), w której na drodze negocjacji i oczekiwań klienta został określony algorytm rozliczeń;

świadczenie usługi bilansowanie handlowe użytkowników systemu (POB), polegającej na zgłaszaniu do realizacji operatorowi systemu przesyłowego umów sprzedaży energii elektrycznej zawartych przez użytkowników systemu i prowadzenie z nimi rozliczeń rzeczywistej różnicy ilości dostarczonej (albo pobranej) energii elektrycznej oraz welkości określonych w tych umowach dla każdego okresu rozliczeniowego. Za przedmiotową usługę jest pobierana opłata, złożona z opłaty stałej za usługę bilansowania oraz opłaty zmiennej, wynikającej z ilości energii bilansującej, dla każdego okresu rozliczeniowego.

Wyżej wymienione cechy oznaczają znaczące udoskonalenie świadczonych przez Spółkę usług, które niemożliwe byłoby do osiągnięcia bez Systemu X.. Stwierdza się, że wdrożenie Systemu X. doprowadziło do przeprowadzenia w Spółce innowacji procesowych i organizacyjnych.

Analiza umożliwienia przez system X. świadczenia udoskonalonych usług

W rezultacie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że System X. wpływa na atrakcyjność oferty Spółki w kontekście minimalizacji błędów prognozowania, co z kolei przekłada się na mniejsze koszty bilansowania.

Z uwagi na konieczność zakupu (bądź sprzedaży) niezbilansowanej energii na rynku bilansującym, gdzie ceny znacznie odbiegają od rynkowych, zmniejszenie wolumenu powoduje zwiększenie atrakcyjności oferty Spółki poprzez obniżenie ceny dla odbiorców.

Wdrożenie Systemu X. zwiększyło atrakcyjność Spółki poprzez możliwość oferowania raportów powykonawczych dla użytkowników systemu, pozwalając tym samym pracownikom Spółki na uniknięcie błędów, dając im podgląd sytuacji odnoszącej się do cen energii i pozwalając im tym samym na szybszą reakcję odnośnie transakcji kupna-sprzedaży. System X. uatrakcyjnia ofertę Spółki poprzez możliwość generowania powyższych raportów w różnych formach i zakresie również dla klientów Spółki.

Wdrążony System X. istotnie usprawnia więc pracę Spółki poprzez:

możliwość bieżącego podglądu bilansu handlowego energii, co eliminuje błędy w określaniu niezbilansowania oraz przyspiesza podjęcie decyzji o zamknięciu pozycji;

automatyczne generowanie ZUSE i eksportowanie dokumentu do systemu WIRE;

powiązanie z programem Multizbyt, co znacząco ułatwia proces prowadzenia rozliczeń, a następnie wystawiania faktur;

gromadzenie danych o zawartych kontraktach z kontrahentami oraz zrealizowanych transakcjach na giełdzie, co pozwała na systematyczną analizę zakupionego wolumenu energii elektrycznej.

Gromadzenie przez System X. danych o zawartych kontraktach z kontrahentami oraz zrealizowanych transakcjach na giełdzie, umożliwia Spółce bieżące monitorowanie średniej ceny zakupu energii elektrycznej, co przekłada się z kolei na określenie ceny sprzedaży, która zapewni rentowność transakcji. Funkcja tworzenia raportów finansowych pozwała również na szybsze reagowanie na oferty sprzedażowe przysyłane przez różnych oferentów, dzięki gromadzeniu danych o ilości zakupionej energii.

W konsekwencji, mając na względzie korzyści dla procesów gospodarczych zachodzących w Spółce, wynikających z zakupu takiej wiedzy technologicznej, należy System X. zakwalifikować, jako innowacyjny i w konsekwencji traktować go jako nową technologię w rozumieniu ustawy CIT.

Biorąc pod uwagę umożliwione przez System X. funkcje, jak również usprawnienie dostępu do informacji dotyczących kontrahentów, stwierdza się, że wdrożenie Systemu X. doprowadziło do świadczenia przez Spółkę udoskonalonych usług o znacznie podwyższonej jakości. Dlatego też System X. stanowi podstawę innowacji i zasadniczej zmiany świadczonych przez Spółkę usług.

Spółka nie otrzymała zwrotu wydatków poniesionych na System X. Spółka nie udzieliła innym podmiotom praw do Systemu X.. Spółka nie prowadziła ani nie prowadzi na podstawie zezwolenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka spełnia warunki do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 18b updop?
W sytuacji odpowiedzi pozytywnej na pierwsze pytanie, czy Spółka ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych w 2007 r. i 2008 r. związanych z nabyciem licencji oraz przygotowaniem i wdrożeniem Systemu X., który został oddany do używania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2008 r. - jako wydatków na nabycie nowych technologii w rozumieniu art. 18b updop?

Stanowisko Spółki:

Warunki skorzystania z ulgi na nowe technologie

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie faktycznym zostały spełnione wszystkie warunki do zastosowania w rozliczeniu rocznym za 2008 r. ulgi, o której mowa w art. 18b updop.

Zasady korzystania z ulgi na nowe technologie zostały uregulowane w art. 18b updop. Zgodnie z art. 18b ust. 1 updop od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 updop, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Według art. 18b ust. 2 updop (w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej. Zgodnie z art. 18b ust. 2a updop, przez nabycie nowej technologii rozumie się natomiast nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie lub w drodze umowy o korzystanie z tych praw.

Do uznania licencji za nową technologię wymagana jest opinia niezależnej jednostki naukowej. Spółka uzyskała w 2013 r. opinię wydaną przez jednostkę naukową, o której mowa w art. 18b ust 2 updop. Opinia pozytywnie ocenia innowacyjność systemu X.. Przepisy art. 18b updop nie określają jednoznacznie co powinna zawierać opinia wydana przez niezależną jednostkę naukową. W otrzymanej przez Spółkę opinii zostało potwierdzone, że System X. na moment wdrożenia nie był stosowany na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat i zgodnie z definicjami stosowanymi w Unii Europejskiej oraz w Rzeczpospolitej Polskiej, jest technologią informacyjną i komunikacyjną o innowacyjnym charakterze, ponadto mając na względzie korzyści dla procesów gospodarczych zachodzących w Spółce, wynikających z zakupu takiej wiedzy technologicznej, należy System X. zakwalifikować jako innowacyjny i w konsekwencji traktować go jako nową technologię w rozumieniu updop. Ponadto wdrożenie Systemu X. doprowadziło do przeprowadzenia w Spółce innowacji procesowych i organizacyjnych oraz przyczyniło się do obniżenia ceny zakupu energii i w konsekwencji umożliwiło sprzedaż energii po niższej cenie.

Jak stanowi art. 18b ust. 3 updop, prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Z kolei na podstawie art. 18b ust. 8 updop podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych (licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych: (i) udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii (nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych), albo (ii) zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stali likwidacji, albo (iii) otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Mając na uwadze przepisy art. 18b updop i biorąc pod uwagę fakt, że:

Spółka poniosła wydatki na nabycie licencji oraz na przygotowanie i wdrożenie Systemu X.,

wydatki na nabycie licencji oraz na przygotowanie i wdrożenie Systemu X. zostały ujęte w wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych oraz zapłacone wykonawcy i ww. wydatki nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie,

Spółka otrzymała wydaną przez niezależną jednostkę naukową opinię dotyczącą innowacyjności Systemu X. wraz z potwierdzeniem, że stanowi on nową technologię w rozumieniu updop,

wobec Spółki nie zachodzi żadna z negatywnych przesłanek określonych w art. 18b ust. 3 i art. 18b ust. 8 updop

warunki

Spółka może więc na podstawie art. 75 § 1 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a oraz art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą zeznania podatkowego za rok 2008 i skorzystać z ulgi na nowe technologie.

Wielkość odliczenia ulgi na nowe technologie

Spółka uważa, że przysługuje jej prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych w 2007 r. i 2008 r. na nabycie licencji oraz przygotowanie i wdrożenie Systemu X., które są zaliczane do wartości początkowej tej nowej technologii w zeznaniu podatkowym za 2008 r. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie przekroczą 50% kwoty ww. wydatków.

Poniesione przez Spółkę wydatki na zakup licencji na oprogramowanie Systemu X. a także koszty związane z przygotowaniem i wdrożeniem, zostały uwzględnione w wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie bowiem z art. 16g ust. 1 pkt 1 updop za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Natomiast w myśl art. 16g ust. 3 ww. ustawy za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Należy zauważyć, że w definicji ceny nabycia, wskazanej w art. 16g ust. 3 updop, zostały wymienione przykładowe rodzaje kosztów poniesionych do dnia przekazania wartości niematerialnych i prawnych do używania, które powinny zostać zaliczone do wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych. Katalog kosztów, wymieniony we wskazanym przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje zwrot „w szczególności”. W konsekwencji może on obejmować również inne koszty, nie wymienione w art. 16g ust. 3 updop, które będą miały wpływ na wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli koszty te będą związane z jej nabyciem oraz zostaną poniesione do dnia jej przekazania do używania.

Stosownie do przepisu art. 18b ust. 4 updop, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowych technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Zgodnie z art. 18b ust. 5 updop, jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w art. 18 ust. 4 updop w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji. Zgodnie z art. 18b ust. 6 updop odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5 updop. Stosownie do przepisu art. 18b ust. 7 updop odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5.

Nie ulega wątpliwości, że do wartości początkowej nabywanych przez Spółkę wartości niematerialnych i prawnych należy wliczać wydatki na nabycie licencji oraz na przygotowanie i wdrożenie tych licencji. Powyższe wydatki powodują, że nabyta nowa technologia jest w pełni funkcjonalna i może być wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 18b ust. 4 i art. 18b ust. 5 updop w podstawie, która stanowi o wielkości odliczenia ulgi na nowe technologie są uwzględnianie wydatki poniesione przez podatnika, które zostały uwzględnione w wartości początkowej i które zostały poniesione: w roku poprzedzającym lub w roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, a także w roku następującym po roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym wydatki na zakup licencji na oprogramowanie Systemu SPIHHE, które zostały przez Spółkę poniesione w roku poprzedzającym rok wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 18b ust. 5 updop uznaje się za poniesione w roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji.

Biorąc pod uwagę powyższe Spółka uważa, że w podstawie obliczenia ulgi na nowe technologie w roku 2008, tj. roku wprowadzenia poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych, które razem tworzą System X., do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powinny zostać uwzględnione zarówno wydatki poniesione w roku 2008, jak i w roku poprzedzającym, które stanowią element wartości początkowej Systemu X..

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji nr ILPB3/423-513/08-3/HS z dnia 18 listopada 2008 r. stwierdził, że „na wartość początkową systemu składa się zarówno cena jego nabycia, jak i koszty związane z jego wdrożeniem. W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż wartość zakupu nowej technologii i wydatki poniesione na jej wdrożenie w latach 2007-2008 są składnikami wartości początkowej i powinny być traktowane łącznie. Zatem płatności, które Spółka dokonała w roku 2007, stanowią przedpłaty (zadatki) poniesione na poczet wydatków na nabycie nowej technologii, o których mowa w art. 18b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym stanowią podstawę ustalenia dla Spółki wielkości należnego w 2008 r. odliczenia od podstawy opodatkowania z tytułu wydatków na nabycie przedmiotowego oprogramowania”.

Podsumowując Spółka stwierdziła, że w opisanym stanie faktycznym zostały spełnione wszystkie warunki niezbędne do skorzystania z ulgi podatkowej przewidzianej w art. 18b updop.

Zdaniem Spółki, spełnione zostały wszystkie przesłanki uprawniające do zaliczenia do podstawy odliczenia ulgi na nową technologię, wszystkich wydatków poniesionych w roku 2007 i 2008, uwzględnionych w wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych. Spółce przysługuje więc prawo odliczenia 50% ww. wydatków związanych z nabyciem nowych technologii od podstawy opodatkowania w zeznaniu podatkowym za 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej updop), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Definicja pojęcia „nowe technologie” została zawarta w ust. 2 art. 18b updop.

W myśl tego przepisu za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484).

Nadmienić należy, że na podstawie art. 5 ustawy z 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 226, poz. 1478) do odliczeń z tytułu ulgi na nowe technologie, o których mowa w art. 18b ust. 2, dokonywanych przed 1 października 2010 r. i po 30 września 2010 r. mają zastosowanie zarówno opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049), jak i opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. nr 96, poz. 615).

Przepis art. 18b ust. 2 updop oznacza więc, że skorzystanie z tzw. ulgi technologicznej jest możliwe wyłącznie wtedy, kiedy nabyta wiedza technologiczna w postaci wartości niematerialnych i prawnych umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów i usług i nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej.

Wartościami niematerialnymi i prawnymi są wyłącznie prawa wyraźnie wymienione w przepisie art. 16b updop.

Wartości niematerialne i prawne to nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego;

spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego;

prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej;

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe;

licencje;

prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (przed 1 stycznia 2007 r. prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych);

wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a updop).

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 updop, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 updop).

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 6).

Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 updop).

Słusznie zauważyła Spółka, że zgodnie art. 18b ust. 3 updop, prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, jak również słusznie Spółka zauważyła, że na podstawie art. 18b ust. 8 updop podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych (licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

(i) udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii (nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych), albo

(ii) zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stali likwidacji, albo

(iii) otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Przedmiotem wątpliwości zgłoszonych przez Spółkę we wniosku jest to:

czy Spółka spełnia warunki do zastosowania omawianej ulgi technologicznej w związku z wdrożeniem Systemu X.- System X. (pyt. nr 1), oraz

czy Spółka ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych w 2007 r. i 2008 r., w związku z wdrożeniem tego Systemu (pyt. nr 2).

Spółka uważa przy tym, że spełnia wszystkie warunki do zastosowania tej ulgi i może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w 2007 r. i 2008 r. Spółka może więc na podstawie art. 75 § 1 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a oraz art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą zeznania podatkowego za rok 2008 i skorzystać z ulgi na nowe technologie.

Organ nie zgadza się ze stanowiskiem Spółki.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że podstawę do wdrożenia Systemu X. - Systemu X.stanowiła umowa podpisana przez Spółkę w 2007 r. z niezależnym wykonawcą na wykonanie prac związanych z przygotowaniem i wdrożeniem tego Systemu. Na System składa się z kilka wartości niematerialnych i prawnych, tj. licencje na współpracujące ze sobą programy komputerowe, przy czym podstawowe programy – to TT LARIX, TT TAXUS i TT MidOSS. Inne licencje, poza trzema wymienionymi, dotyczą oprogramowania służącego do zarządzania relacjami baz danych (oprogramowanie Oracle) oraz licencje na system operacyjny Linux. Jak przedstawiono we wniosku, System X., zawiera w sobie nowe rozwiązania informatyczne, służy - ogólnie rzecz ujmując - oferowaniu klientom Spółki ulepszonych usług. Korzyści, jakie wynikają z zastosowania tego Systemu, szeroko opisane przez Spółkę, wyrażają się m.in. w tym, że umożliwia on oszacowanie zakupu energii za pomocą narzędzia informatycznego, dostarcza platformę handlu energią elektryczną, a agregując dane pozwała tym samym na kompleksowe raportowanie obrotu energią. System X. przyśpiesza pracę poprzez możliwość pracy na bardzo dużej ilości danych, a od użytkownika zależy w jaki sposób zostaną one przedstawione.

Za wykonanie prac związanych z przygotowaniem i wdrożeniem tego Systemu wykonawcy przyznano wynagrodzenie ryczałtowe. Płatność wynagrodzenia następowała na podstawie faktur wystawianych przez wykonawcę po zakończeniu każdego z etapów określonych w umowie. Zapłata za I Etap realizacji umowy, w ramach którego dostarczono licencje na oprogramowanie TT LARIX, TT TAXUS i TT MidOSS (czyli najistotniejsze programy w Systemie X.) nastąpiła 28.12.2007 r.; pozostałych płatności dokonano w 2008 r. W roku 2008 nastąpiło też oddanie do używania Systemu X. i wprowadzenie do ewidencji jako kilka odrębnych wartości niematerialnych i prawnych.

W 2013 r. Spółka otrzymała opinię potwierdzającą, że System X. (a dokładnie oprogramowanie TT Taxus, TT Larix i TT MidOSS) na moment wdrożenia nie był stosowany na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat i zgodnie z definicjami stosowanymi w Unii Europejskiej oraz w Rzeczypospolitej Polskiej, jest technologią informacyjną i komunikacyjną o innowacyjnym charakterze - opinia wydana przez jednostkę naukową, będącą niezależną od Spółki, jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 238, poz. 2390 ze zm.) oraz w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615 ze zm.). Istotne jest przy tym to, że niezależnie od faktu, że na System X. składa się kilka programów – opinia jednostki naukowej dotyczyła trzech programów współpracujących ze sobą w ramach Systemu, tj. TT LARIX, TT TAXUS i TT MidOSS, na co uwagę zwróciła sama Spółka, przedstawiając, że:

„(…) opinia jednostki naukowej dotyczy trzech wartości niematerialnych i prawnych, które dotyczą licencji na trzy najistotniejsze programy współpracujące ze sobą w ramach Systemu X., tj. TT LARIX, TT TAXUS, TT MidOSS”.

A zatem, skoro pozytywna opinia naukowej jednostki skupia się na trzech głównych programach Systemu X., tj. TT LARIX TT TAXUS TT MidOSS – to w ocenienie organu tylko te programy - a nie cały System X. - mogą być stanowić nową technologię w rozumieniu przepisów art. 18b ust. 2 updop. Z powszechnie znanych powodów nie sposób uznać, aby wchodzące w skład Systemu X. pozostałe oprogramowanie służące do zarządzania relacjami baz danych (oprogramowanie Oracle) oraz licencje na system operacyjny Linux stanowiły na przełomie lat 2007-2008 nowe technologie – programy pod takimi nazwami pojawiły się bowiem i były w użyciu, w różnych wersjach, o wiele lat wcześniej w szerokim spektrum przedsiębiorstw i organizacji (według wiedzy organu pierwsze wersje Linuxa pojawiły się na początku lat dziewięćdziesiątych poprzedniego stulecia i z upływem czasu, zwłaszcza w wyniku wspierania technologiami Korporacji Oracle, następowało dalsze udoskonalanie tego systemu operacyjnego).

Wyżej wskazano, że ustawodawca dopuścił możliwość odliczenia wydatków na nabycie nowych technologii, które zostały poczynione w roku poprzedzającym rok, w którym podatnik wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jedynie w sytuacji dokonania przez podatnika przedpłat (zadatków) na poczet wydatków, o których mowa w art. 18 ust. 4 updop. Wynika to wprost z literalnego brzmienia art. 18b ust. 5 updop. Tymczasem, w stanie faktycznym rozpatrywanej sprawy, uznając że w ramach Systemu X. nowymi technologiami są programy TT LARIX, TT TAXUS, TT MidOSS (których w istocie dotyczyła wspomniana ocena jednostki naukowej) Spółka poniosła wydatki na nabycie tych programów w roku poprzedzającym rok wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - zapłata za I Etap realizacji umowy, w ramach którego dostarczono licencje na oprogramowanie TT LARIX, TT TAXUS i TT MidOSS miała bowiem miejsce 28.12.2007 r. a ich wprowadzenie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nastąpiło w 2008 r.

Błędne jest wnioskowanie Spółki co do tego, że „(…) wydatki na zakup licencji na oprogramowanie Systemu SPIHHE, które zostały przez Spółkę poniesione w roku poprzedzającym rok wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 18b ust. 5 updop uznaje się za poniesione w roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji”, gdyż żaden przepis updop o tym tak nie stanowi. W ocenie organu dokonana w dniu 28.12.2007 r. zapłata za I Etap realizacji umowy nie miała charakteru ani zaliczki ani przedpłaty.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji ww. pojęć. Definicji takich nie zawierają również inne ustawy podatkowe ani akty wykonawcze do nich. W konsekwencji, w celu ustalenia znaczenia pojęcia „zadatek” oraz „przedpłata” należy sięgnąć do ich definicji słownikowej. Zgodnie ze „Słownikiem Języka Polskiego” PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN – Warszawa 1996) „zadatek” jest to suma pieniędzy dawana przy zawieraniu umowy w celu zapewnienia jej wykonania (zaliczka na poczet należności), natomiast „przedpłata” to określona suma pieniędzy wpłacana regularnie, w ustalonych terminach, w celu zapewnienia sobie otrzymania jakiegoś towaru.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Spółka w 2007 r. na podstawie zawartej umowy dokonała w ramach I Etapu realizacji tej umowy zapłaty za programy TT LARIX, TT TAXUS, TT MidOSS, które Spółce dostarczono - to oznacza to, że właśnie w tym roku poniosła koszty nabycia nowej technologii. Zapłata dokonana w grudniu 2007 r. nie była zaliczką na poczet należności ani też nie była przedpłatą w celu zapewnienia sobie otrzymania programów TT LARIX, TT TAXUS, TT MidOSS. Ponieważ rok 2007 poprzedzał rok wprowadzenia tych programów (licencji) do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, oznacza to w rezultacie, że kwota zapłacona w 2007 r. i niemająca charakteru przedpłaty czy zadatku - nie może być uwzględniona w odliczeniu z tytułu nabycia nowej technologii.

Z racji tego, że System X. nie spełnia kryteriów uznania go w całości za nową technologię - to również zdaniem organu poniesione w 2008 r. bliżej niekreślone wydatki związane z przygotowaniem i wdrożeniem tego systemu nie mogą być odliczone od podstawy opodatkowania. Jak już wyżej wskazano, zgodnie z przepisami art. 18b ust.2 updop podstawę odliczenia stanowią wydatki na nabycie nowej technologii, a konkretnie kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z kolei, zgodnie z art. 16g ust. 14 updop, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw.

W myśl art. 16g ust. 3 ww. ustawy za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Słusznie zauważyła Spółka, że w definicji ceny nabycia, wskazanej w art. 16g ust. 3 updop, zostały wymienione przykładowe rodzaje kosztów poniesionych do dnia przekazania wartości niematerialnych i prawnych do używania, które powinny zostać zaliczone do wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych. Katalog kosztów, wymieniony we wskazanym przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje zwrot „w szczególności”. W konsekwencji może on obejmować również inne koszty, nie wymienione w art. 16g ust. 3 updop, które będą miały wpływ na wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli koszty te będą związane z jej nabyciem oraz zostaną poniesione do dnia jej przekazania do używania. Tym niemniej, w ocenie organu, skoro w rozpatrywanej sprawie cena za nabycie nowych technologii (kwota należna zbywcy), stanowiąca podstawowy element kalkulacyjny wartości początkowej licencji na programy TT LARIX, TT TAXUS, TT MidOSS), została uiszczona w 2007 r. i nie może być z powodów wskazanych powyżej odliczona od podstawy opodatkowania – to także i inne koszty poniesione w 2008 r. przez Spółkę, które ewentualnie mogłyby wpływać na wartość początkową tych licencji stanowiących nowe technologie nie mogą być rozważane w kategorii wydatków podlegających odliczeniu z tytułu tzw. ulgi technologicznej. Tym bardziej w kategorii wydatków podlegających odliczeniu nie mogą być rozważane - z oczywistych powodów - poniesione przez Spółkę w 2008 r. wydatki niezwiązane z nowymi technologiami a dotyczące Systemu X.

Podsumowując, należy w odpowiedzi na postawione przez Spółkę pytania odpowiedzieć, że w świetle obowiązujących rozwiązań prawnych:

Spółka w przedstawionym stanie faktycznym nie spełnia warunków do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 18b updop;
Spółka nie ma prawa do odliczeń od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych w 2007 r. i w 2008 r. związanych z nabyciem licencji oraz przygotowaniem i wdrożeniem Systemy X..

Jest to niezależne od faktu, że Spółka nie otrzymała zwrotu wydatków poniesionych na System X., nie udzieliła innym podmiotom praw do Systemu X. i że Spółka nie prowadziła ani nie prowadzi na podstawie zezwolenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W tym stanie rzeczy stanowisko Spółki co do postawionych pytań uznaje się za nieprawidłowe.

Końcowo tytułem uzupełnienia dodać należy, że będące przedmiotem niniejszej sprawy odliczenie z tytułu nabycia nowych technologii niewątpliwie należy do kategorii przywilejów podatkowych, obejmujących wszelkie ulgi w spłacie należności podatkowych, zwolnienia od podatków, odliczenia, itp. mechanizmy zmniejszające obciążenia podatkowe.

Przepisy ustanawiające tego rodzaju przywileje należy wykładać ściśle, zgodnie z treścią tych przepisów, a więc stosując ich literalną wykładnię, która ma prymat przed innymi rodzajami wykładni. Nie wyklucza to korzystania z innych metod wykładni, ale tylko wówczas, gdy zastosowanie wykładni językowej nie pozwala ustalić jednoznacznej treści normy prawnej. W tym kontekście podkreślenia wymaga, że art. 18b updop – w zakresie, jakiego dotyczy niniejsza sprawa przedstawiona przez Spółkę – nie budzi wątpliwości.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że nie ma powodów, aby określonej przez ustawodawcę podstawie ustalenia wielkości odliczenia (art. 18b ust. 5 updop) i czasu tego odliczenia czy też momentu, w którym winno ono nastąpić (art. 18 ust. 5 updop) – w sposób precyzyjny – na potrzeby prawnopodatkowe na gruncie updop nadawać inne, szersze znaczenie jak oczekiwała Spółka. Tym bardziej, że ustawodawca jednoznacznie kwestie te uregulował.

Odnośnie natomiast do powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że została ona wydane w innej indywidualnej sprawie – podobnej lecz nietoższamej. Dlatego wyjęte z kontekstu tamtej sprawy stwierdzenia nie mogą mieć odniesienia do niniejszej sprawy Spółki i nie są wiążące dla tut. organu.

Ponadto, mimo że organy podatkowe dążą do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego zgodnie z zasadą wyrażoną przez ustawodawcę w art. 14a Ordynacji podatkowej, to jednak funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnych, w których odmiennie oceniono takie same lub zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe – choć jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasad prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów (art. 121 Ordynacji podatkowej), niemniej jednak w praktyce może się zdarzyć.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin