2014.04.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-71/14/MW
z 18 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 20 stycznia 2014 r. (data otrzymania 23 stycznia 2014 r.), uzupełnionym 27 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego:

w części dotyczącej ustalenia daty nabycia tego lokalu – jest nieprawidłowe,
w części dotyczącej możliwości zastosowania tzw. ulgi meldunkowej – jest nieprawidłowe,
w części dotyczącej uznania za wydatki na własne cele mieszkaniowe środków przeznaczonych na wykonanie pokrycia dachowego, instalacji elektrycznej, gładzi ścian wewnętrznych, położenie płytek, wykonanie instalacji hydraulicznej, malowanie domu z zewnątrz oraz zakup materiałów koniecznych do wykonania ww. prac takich jak rury, kable, płytki, farby, drzwi do domu, płyty gipsowo-kartonowe, armatura, gips, wylewki – jest prawidłowe,
w części dotyczącej uznania za wydatki na własne cele mieszkaniowe środków przeznaczonych na zakup mebli kuchennych i zlewozmywaka – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 14 marca 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-71/14/MW, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 27 marca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca nabył mieszkanie w spadku po rodzicach. W dniu 15 lipca 2005 r. zmarła matka Wnioskodawcy. Na rozprawie sądowej 28 września 2005 r. Wnioskodawca nabył wraz z ojcem mieszkanie, każdy w udziale po 1/2.

W dniu 2 maja 2007 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Spadek po ojcu Wnioskodawca nabył wraz z bratem (syn ojca z pierwszego małżeństwa). W dniu 23 kwietnia 2009 r. brat zrzekł się swojej części spadku na rzecz Wnioskodawcy. W kwietniu 2013 r. Wnioskodawca sprzedał ww. mieszkanie.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że w 2014 r. planuje zakup mieszkania oraz że część kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania wydatkował na remont domu, w którym mieszka.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

w ww. lokalu mieszkalnym był zameldowany przez 8 lat (od 1982 r. do 1990 r.),
brat zrzekł się swojej części spadku w trakcie rozprawy sądowej spadkowej.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawcę obowiązuje podatek dochodowy od osób fizycznych?,
Czy w przypadku Wnioskodawcy ma zastosowanie ulga mieszkaniowa bądź meldunkowa?,
Która rzecz bądź robocizna zastosowana przy remoncie może zostać zaliczona do ulgi przewidzianej w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy go nie obowiązuje. Zgodnie bowiem z art. 925 Kodeksu cywilnego – spadkobiercy nabywają spadek z chwilą otwarcia spadku, tj. z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 k.c.). Bez znaczenia jest również fakt dokonania przez Wnioskodawcę i jego brata późniejszego działu spadku. Zgodnie z przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych wykładnią tego problemu, dział spadku pozostaje bez znaczenia dla oceny daty nabycia odziedziczonej nieruchomości z punktu widzenia przepisów podatkowych. O dacie nabycia spadku decyduje bowiem data otwarcia spadku (śmierci spadkodawcy), a nie zniesienia przez spadkobierców współwłasności otrzymanych rzeczy.

Gdyby jednak stanowisko Organu było odmienne, to zdaniem Wnioskodawcy, miałaby zastosowanie ulga meldunkowa. Ponadto, w opinii Wnioskodawcy, wykonanie pokrycia dachowego, instalacji elektrycznej, gładzi ścian wewnętrznych, położenie płytek, wykonanie instalacji hydraulicznej, malowanie domu z zewnątrz oraz zakup materiałów koniecznych do wykonania ww. usług takich jak rury, kable, płytki, farby, drzwi do domu, płyty gipsowo-kartonowe, zlew, meble kuchenne, armatura, gips, wylewka, itp. są zaliczane do ulgi przewidzianej w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego uregulowania, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z omawianego wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył udziały w lokalu mieszkalnym w spadku po rodzicach. Matka Wnioskodawcy zmarła 15 lipca 2005 r., natomiast ojciec zmarł 2 maja 2007 r. Spadek po ojcu odziedziczył również jego syn z pierwszego małżeństwa (brat Wnioskodawcy). W wyniku postępowania sądowego o dział spadku, 23 kwietnia 2009 r. brat Wnioskodawcy zrzekł się swojej części spadku na rzecz Wnioskodawcy. W kwietniu 2013 r. Wnioskodawca sprzedał ww. mieszkanie.

W omawianej sprawie istotne jest więc ustalenie momentu nabycia sprzedanego w 2013 r. lokalu mieszkalnego. W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121) – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z instytucją działu spadku mamy natomiast do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom na wyłączną własność lub współwłasność. Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem.

Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy stanowi nabycie w drodze działu spadku.

Skoro w omawianej sprawie w wyniku działu spadku brat Wnioskodawcy zrzekł się na rzecz Wnioskodawcy swojego udziału, to dzień dokonania działu spadku – wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy – utożsamiać należy z nabyciem przez Wnioskodawcę udziału należącego uprzednio do jego brata.

Z powyższych rozważań wynika zatem, że udziały w lokalu mieszkalnym Wnioskodawca nabył w różnym czasie i w różny sposób:

15 lipca 2005 r. w spadku po matce,
2 maja 2007 r. w spadku po ojcu,
23 kwietnia 2009 r. w wyniku działu spadku.

Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że za daty nabycia lokalu mieszkalnego należy uznać wyłącznie daty śmierci spadkodawców. Rok 2009 również należy utożsamiać z datą nabycia – w drodze działu spadku – udziału w ww. lokalu mieszkalnym.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia należy stwierdzić, że dokonane w 2013 r. odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2005 r. i 2007 r. w spadku po rodzicach nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Nie ma zatem potrzeby rozpatrywania możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w spadku po ojcu w 2007 r. na podstawie tzw. ulgi meldunkowej określonej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu mającym zastosowanie w przypadku sprzedaży nieruchomości nabytych w latach 2007-2008, skoro sprzedaż w tym udziale w ogóle nie stanowi źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast opodatkowaniu podlega sprzedaż lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2009 r. w wyniku działu spadku, a oceniając skutki podatkowe tej sprzedaży należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – w myśl art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Z wniosku nie wynika aby dział spadku odbył się ze spłatami lub dopłatami, zatem przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d ww. ustawy. W myśl tego przepisu – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x (W/P)

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 21 ust. 26 ww. ustawy – przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Powyższe przepisy wskazują, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, jeśli nie wcześniej niż w dniu odpłatnego zbycia i nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia danej nieruchomości lub prawa majątkowego zostanie wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”, do których zaliczamy m.in. nabycie lokalu mieszkalnego i remont własnego budynku mieszkalnego.

Przy czym „własne cele mieszkaniowe” w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślić bowiem należy, że określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie od podatku dochodowego – dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości – jest normą celu społecznego, która w zamierzeniach ustawodawcy realizować miała preferowany cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych obywateli. Celem wprowadzenia tego przepisu było preferowanie przeznaczenia przez podatników środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Zauważyć należy, że ustawa podatkowa nie zastrzega, że własne cele mieszkaniowe, o których mowa w cytowanym wyżej art. 21 ust. 25, można realizować wyłącznie w jednej nieruchomości. Jednakże Wnioskodawca chcąc skorzystać ze zwolnienia w odniesieniu zarówno do lokalu mieszkalnego, który zamierza nabyć jak i remontowanego domu będzie musiał wykazać, że w każdej z tych nieruchomości zaspokaja swoje potrzeby mieszkaniowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi to jakie wydatki poniesione w związku z remontem domu mogą zostać uznane za wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia „remont”, nie określają również jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres tego zwolnienia. Wymienione pojęcie rozumieć należy zatem w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji.

I tak w świetle przepisu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) poprzez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Za „remont” uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 marca 1998 r. sygn. akt I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

Odnosząc się do wskazanych przez Wnioskodawcę wydatków poniesionych na remont domu stwierdzić należy, że do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ww. ustawy zaliczyć można wykonanie pokrycia dachowego, instalacji elektrycznej, gładzi ścian wewnętrznych, położenie płytek, wykonanie instalacji hydraulicznej, malowanie domu z zewnątrz oraz zakup materiałów koniecznych do wykonania ww. prac takich jak rury, kable, płytki, farby, drzwi do domu, płyty gipsowo-kartonowe, armatura, gips, wylewki, o ile Wnioskodawca remontował budynek mieszkalny stanowiący jego własność, współwłasność lub do którego przysługuje mu prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie.

Za wydatki na własne cele mieszkaniowe nie mogą natomiast zostać uznane wydatki poniesione na zakup mebli kuchennych i zlewozmywaka. Wydatki te stanowią bowiem wydatki na zakup wyposażenia mieszkania i jako takie nie mogą być traktowane na równi z wydatkami remontowo-budowlanymi. Umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie) i zakup sprzętów AGD nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych – tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 kwietnia 2006 r. sygn. akt II FSK 639/05.

Podsumowując, dokonane w 2013 r. odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2005 r. i 2007 r. w spadku po rodzicach nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Nie ma zatem potrzeby rozpatrywania możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w spadku po ojcu w 2007 r. na podstawie tzw. ulgi meldunkowej określonej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu mającym zastosowanie w przypadku sprzedaży nieruchomości nabytych w latach 2007-2008, skoro sprzedaż w tym udziale w ogóle nie stanowi źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu. Opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. podlega natomiast sprzedaż lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2009 r. w wyniku działu spadku. Do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ww. ustawy Wnioskodawca może zaliczyć wykonanie pokrycia dachowego, instalacji elektrycznej, gładzi ścian wewnętrznych, położenie płytek, wykonanie instalacji hydraulicznej, malowanie domu z zewnątrz oraz zakup materiałów koniecznych do wykonania ww. prac takich jak rury, kable, płytki, farby, drzwi do domu, płyty gipsowo-kartonowe, armatura, gips, wylewki, o ile Wnioskodawca remontował budynek mieszkalny stanowiący jego własność, współwłasność lub do którego przysługuje mu prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie. Za wydatki na własne cele mieszkaniowe nie mogą natomiast zostać uznane wydatki poniesione na zakup mebli kuchennych i zlewozmywaka. Wydatki te stanowią bowiem wydatki na zakup wyposażenia mieszkania i jako takie nie mogą być traktowane na równi z wydatkami remontowo-budowlanymi.

Stanowiska Wnioskodawcy nie można było zatem uznać w całości za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin